خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام شامل ۶۵ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل بایدها و نبایدهای عید نوروز از نگاه اسلام :

مقدمه

تبیین دیدگاه اسلام دربار عید نوروز، موضوعی است که عالمان دینی از گذشته بدان توجهی خاص داشته اند و در کتابهای فقهی و رساله های عملی فتوا به استحباب غسل نوروز، خواندن نمازی خاص که در این روز وارد شده و روزه گرفتن داده اند.[۱]

همچنین، در احادیث سفارش شده است که در این روز پاکیزه ترین لباسهایتان را بپوشید و خود را معطر نمایید. بازخوانی نگاه اسلام به عید نوروز، می تواند نقش مهمی در سمت و سو دادن و استفاد درست از چنین فرصتی باشد. به طور مثال، در این ایام مردم اهتمام خاصی به پوشیدن لباس نو و دید بازدید دارند، در حالی که در نگاه اسلام آنچه مهم است، لباس تمیز پوشیدن و توجه به اهدافی است که پشت چنین روزی قرار دارند.

سیاست اسلام در برابر رسوم و آداب ملتها نه برخورد حذف گرایانه؛ بلکه سیاست تعامل و بازخوانی آنها در قالب دینی است. بنابراین، توجه به فلسف وجودی نوروز، می تواند نقش مؤثری در فرهنگ سازی دینی در جامعه داشته باشد. قبل از هر بحثی، به طرح گزیده ای از احادیث می پردازیم:

۱. «مُحَمَّدُ بنُ الْحسَنِ فی الْمِصْبَاحِ عَنِ الْمُعَلَّی بْنِ خُنَیسٍ عَنْ مَوْلَانَا الصَّادِقِ ع فِی یوْمِ النیرُوزِ قالَ إِذَا کانَ یوْمُ النَّیرُوزِ- فَاغْتَسِلْ وَ الْبَسْ أَنْظَفَ ثِیابِک- وَ تَطَیبْ بِأَطْیبِ طِیبِک- وَ تَکونُ ذَلِک الْیوْمَ صَائِماً- فَإِذَا صَلَّیتَ النوَافِلَ وَ الظهْرَ وَ الْعصْرَ- فَصَلِّ بَعْدَ ذَلِک أَرْبَعَ رَکعَاتٍ – تَقْرَأُ فِی أَوَّلِ کلِّ رَکعَهٍ فَاتِحَهَ الْکتَابِ – وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ إِنا أَنزَلْنَاهُ فی لَیلَهِ الْقَدْرِ- وَ فِی الثَّانِیهِ فَاتِحَهَ الْکتَابِ- وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ قُلْ یا أَیهَا الْکافِرُونَ- وَ فِی الثَّالِثَهِ فَاتِحَهَ الْکتابِ وَ عشْرَ مرَّاتٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ- وَ فِی الرَّابِعَهِ فَاتِحَهَ الْکتَابِ- وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ الْمُعَوِّذَتَینِ- وَ تَسْجُدُ بَعْدَ فرَاغِک منَ الرَّکعَاتِ سَجْدَهَ الشُّکرِ- وَ تَدْعُو فِیهَا یغْفَرُ لَک ذُنُوبُ خَمْسِینَ سَنَهً؛[۲]

امام صادق(ع) می فرمایند: هنگامی که نوروز فرا رسید، غسل کن و پاکیزه ترین لباست را بپوش و با بهترین عطرها خود را خوشبو کن و در این روز روزه بدار و زمانی که نوافل و نماز ظهر و عصر را خواندی، چهار رکعت نماز بخوان؛ در رکعت اول سور حمد را می خوانی و بعد ده بار سور قدر را، و در رکعت دوم ابتدا سور حمد و بعد از آن ده بار سور کافرون، و در رکعت سوم بعد از حمد ده مرتبه سور توحید، و در رکعت چهارم بعد از حمد ده بار سور فلق و ناس (معوذتین) و بعد از اتمام نماز، سجد شکر می گذاری و در آن دعا می کنی که گناه پنجاه سال تو آمرزیده می شود.»

شیخ بهایی(ره) کیفیت این نماز را این گونه بیان کرده است: و آن چهار رکعت است؛ به دو سلام. در رکعت اول فاتحه یک نوبت و «إنا أنزلنا» ده نوبت، و در رکعت دوم بعد از فاتحه ده نوبت «قُل یا ایها الکافرون» و در رکعت سوم بعد از فاتحه ده نوبت «قُل هُو اللّهُ أحد» و در رکعت چهارم بعد از فاتحه هر یک از «قُل أعوذ بربّ الفلق» و «قل أعوذ بربّ النّاس» ده نوبت، و بعد از سلام به سجده رود و این دعا را در سجده بخواند: «اللّهُمَّ صلِّ علی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّدٍ الْاوْصِیآءِ الْمَرْضِیینَ وَ علی جمیعِ انبیائِک وَ رُسلِک بافْضَلِ صلَواتِک وَ بارِک عَلَیهِمْ بِافْضَلِ بَرَکاتِک وَ صَلِّ علی ارْواحهِمْ وَ اجْسادِهِمْ، اللّهُمَّ بارِک عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ وَ بارِک لَنا فی یوْمِنا هذَا الَّذی فضَّلْتَهُ وَ کرَّمتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ عَظَّمْتَ خَطَرَهُ، اللّهُمَّ بارِک لی فیما انْعَمْتَ بِه عَلَی حتّی لا اشکرَ احَدًا غَیرَک، وَ وَسِّعْ عَلَی فی رِزْقی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاکرامِ.» و وقت این نماز بعد از فارغ شدن است از نماز ظهر و عصر و نافل آن که در اول وقت گزارده شود.[۳]

۲. امام صادق(ع) فرمودند: «أَن یوْمَ النَّیرُوزِ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی أَخَذَ فیهِ النبِی(ص) لِأَمیرِالْمُؤْمِنِینَ(ع) الْعهْدَ بغَدِیرِ خُمٍّ فَأَقَرُّوا لَه بالْوَلَایهِ فَطُوبَی لِمَنْ ثَبَتَ عَلَیهَا وَ الْوَیلُ لِمَنْ نَکثَهَا وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی وَجَّهَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ (ص) عَلِیاً (ع) إِلَی وَادِی الْجِنِّ وَ أَخَذَ علَیهِمُ الْعهُودَ وَ الْموَاثِیقَ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی ظَفِرَ فِیهِ بِأَهْلِ النَّهْرَوَانِ وَ قتَلَ ذِی الثدَیهِ وَ هوَ الْیوْم الَّذِی فیهِ یظهَرُ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیتِ وَ وُلَاهَ الْأَمْر وَ یظْفِرُهُ اللَّهُ بِالدَّجَّالِ فَیصْلِبُهُ عَلَی کنَاسَهِ الْکوفَهِ وَ مَا مِنْ یوْمِ نَیرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیامِنَا حَفِظَهُ الْفُرْسُ وَ ضَیعْتُمُوهُ ثُمَّ إِن نَبِیاً مِنْ أَنْبِیاءِ بَنِی إِسْرَائِیلَ سَأَلَ رَبَّهُ أَنْ یحْیی الْقَوْمَ الَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَأَمَاتَهُمُ اللَّهُ فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیهِ[۴] أَن صُبَّ عَلَیهِمُ الْمَاءَ فِی مَضَاجِعِهِمْ فَصَبَّ عَلَیهِمُ الْمَاءَ فِی هَذَا الْیوْمِ فَعَاشُوا وَ هُمْ ثَلَاثُونَ أَلْفاً فَصَارَ صَبُّ الْمَاءِ فِی یوْمِ النَّیرُوزِ سُنَّهً مَاضِیهً لَا یعْرِفُ سَبَبَهَا إِلَّا الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ وَ هوَ أَوَّلُ یوْم مِنْ سَنَهِ الْفُرْسِ قَالَ الْمُعَلَّی وَ أَمْلَی عَلَی ذَلِک فَکتَبْتُ مِنْ إِمْلَائِهِ؛[۵] همانا نوروز، روزی است که پیامبر(ص) در غدیرخم برای امیرالمؤمنین(ع) بیعت گرفت و همه به ولایت او اقرار کردند، پس خوشا به حال کسی که بر آن ثابت قدم ماند و وای بر کسی که عهد خود را شکست. و آن روزی است که پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را میان جنّیان فرستاد و از ایشان عهد و پیمانهایی گرفت. و روزی است که آن حضرت در جنگ نهروان بر اهل نهروان پیروز شد و ذو الثَّدیه (رهبر خوارج) را به قتل رساند. و روزی است که قائم آل محمّد(ص) در آن ظهور می کند و خداوند او را بر دجّال پیروز می گرداند و آن ملعون را در کناس (زباله دان) کوفه به دار می آویزد. و هیچ نوروزی نیست که ما توقع خلاصی از غم نداشته باشیم؛ زیرا این روز از روزهای ماست که ایرانیان آن را حفظ کرده اند و شما آن را ضایع کردید.

سپس پیامبری از پیامبران بنی اسرائیل از پروردگار خود خواست که زنده گرداند گروه هزاران نفری که از ترس مرگ از دیار خود بیرون رفته و همگی مرده بودند، پس خداوند به آن پیامبر وحی کرد که بر قبور آنها آب بریزد، پس او در این روز بر آنها آب ریخت، آنها که سی هزار نفر بودند، زنده شدند و از این جهت آب ریختن در روز نوروز سنّت شده، علت آن را کسی جز راسخون در علم نمی داند. و نوروز آغاز سال ایرانیان است. معلی گفت: امام این حدیث را بر من املا کرد و من آن را نوشتم.»

۳. «وَ عَنِ الْمُعَلَّی أَیضاً قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) فِی صَبِیحَهِ یوْم النَّیرُوزِ، فَقَالَ: یا مُعَلَّی! أَتعْرِفُ هذَا الْیوْمَ؟ قُلْتُ: لَا وَلَکنَّهُ یوْمٌ تُعَظِّمُهُ الْعَجَمُ وَ تَتَبَارَک فِیهِ قَالَ: کلَّا، وَ الْبَیتِ الْعَتِیقِ الَّذِی بِبَطْنِ مَکهَ مَا هَذَا الْیوْمُ إِلَّا لِأَمْرٍ قَدِیمٍ أُفَسِّرُهُ لَک حَتَّی تَعْلَمَهُ. قُلْتُ: تَعَلُّمِی هَذَا مِنْ عِنْدِک أَحَبُّ إِلَی مِنْ أَنْ تَعِیشَ أَتْرَابِی وَ یهلِک اللَّهُ أَعْدَاءَکمْ. قَالَ: یا مُعَلَّی! یوْمُ النَّیرُوزِ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی أَخَذَ اللَّهُ فِیهِ مِیثَاقَ الْعِبَادِ أَنْ یعْبُدُوهُ وَ لَا یشْرِکوا بِهِ شَیئاً وَ أَنْ یدِینُوا لِرُسُلِهِ وَ حُجَجِهِ وَ أَوْلِیائِهِ وَ هُوَ أَوَّلُ یوْمٍ طَلَعَتْ فِیهِ الشَّمْسُ وَ هَبَّتْ فِیهِ الرِّیاح اللَّوَاقحُ وَ خُلِقَتْ فِیهِ زَهْرَهُ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی اسْتَوَتْ فِیهِ سَفِینَهُ نُوحٍ عَلَی الْجُودِی وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی أَحْیا اللَّهُ فِیهِ الْقَوْمَ الَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللّهُ موتُوا ثمَّ أَحْیاهُمْ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی کسَرَ فِیهِ إِبْرَاهِیمُ أَصْنَامَ قَوْمِهِ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی حَمَلَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ(ص) عَلِیاً(ع) عَلَی مَنْکبَیهِ حَتَّی رَمَی أَصْنَامَ قُرَیشٍ مِنْ فَوْقِ الْبَیتِ الْحَرَامِ؛[۶]

معَلّی بن خُنَیس می گوید: در صبح روز نوروز بر امام صادق(ع) وارد شدم، حضرت به من فرمود: آیا می دانی امروز چه روزی است؟ عرض کردم: نه؛ اما روزی است که عجمها آن را بزرگ می دارند و در آن به یکدیگر تبریک می گویند. فرمود: چنین نیست! سوگند به خان عتیق که درون مکه است، نیست این روز، مگر به خاطر یک علت کهن! آن را برای تو تفسیر می کنم تا بدانی. عرض کردم: این را از شما بدانم، نزد من از آنکه دوستان مرد من زنده شوند، بهتر است. خداوند دشمنان شما را نابود گرداند. فرمود: ای معلّی! نوروز روزی است که خدای تعالی از ارواح بندگان پیمان گرفت که او را بندگی نمایند و چیزی را با او شریک نسازند و به فرستاده ها و حجتها و اولیای او ایمان بیاورند. و [آن] اول روزی است که آفتاب [در آن] طلوع کرده و بادی که درختان را بارور می سازد، در آن وزیده و خرمی زمین در این روز آفریده شده. و آن روزی است که کشتی نوح(ع) بر کوه جودی قرار گرفت. و آن روزی است که خدای تعالی زنده گردانید جماعتی را که از بیم مرگ از شهر و دیار خود بیرون رفته بودند و چندین هزار نفر بودند، پس حق تعالی به آنها گفت: بمیرند، بعد آنها را زنده گردانید. و آن روزی است که حضرت ابراهیم(ع) بتهای قوم خود را شکست. و آن روزی است که رسول خدا(ص) علی(ع) را بر دوش خود گرفت تا بتهای قریش را از بالای پشت بام خان خدا پایین ریخت.»

از منظر احادیث، نوروز دارای علتهای طبیعی، اجتماعی و دینی خاصی است که به چند علت – که نیاز به توضیح دارد – اشاره خواهیم کرد:

علت طبیعی نوروز

سید بن طاوس(ره) در تفسیر علت طبیعی نوروز نوشته است: همانا ابتدا عالم و خلقت دنیا در ماه نیسان (فروردین) بوده و هیچ شکی نیست که وقتی ماه نیسان وارد