خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی

فایل پاورپوینت فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی؛ راهکاری شایسته برای ارائه‌های موفق

اگر به‌دنبال یک فایل ارائه‌ی آماده با کیفیت بالا و طراحی حرفه‌ای هستید، فایل فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی انتخابی مناسب برای شماست. این مجموعه شامل ۱۱۰ اسلاید استاندارد و دقیق است که با هدف ارتقاء کیفیت ارائه‌های شما تهیه شده‌اند.

دلایل انتخاب فایل فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی:

• طراحی ساختارمند و چشم‌نواز: هر اسلاید با دقت بالا و توجه به اصول طراحی گرافیکی تهیه شده است تا محتوای شما به‌خوبی دیده و درک شود.
• آمادگی کامل برای ارائه: نیازی به ویرایش مجدد نیست؛ فایل فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی آماده‌ی استفاده در کلاس، جلسه یا کنفرانس است.
• سازگاری کامل با پاورپوینت: نمایش صحیح اسلایدها در تمامی نسخه‌های PowerPoint بدون بهم‌ریختگی یا مشکل ظاهری تضمین شده است.

تولید شده با رویکرد حرفه‌ای:

تمامی بخش‌های فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی با هدف ایجاد یک تجربه کاربری روان و بی‌نقص طراحی شده‌اند. جزئیات با دقت بالا تنظیم شده‌اند تا ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید.

توجه:

تنها نسخه رسمی فایل فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی از کیفیت کامل برخوردار است. نسخه‌های غیرمجاز ممکن است شامل اشکالات طراحی باشند و توصیه نمی‌شود از آن‌ها استفاده شود.

با تهیه فایل فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی، سطح ارائه‌های خود را ارتقاء دهید و مخاطبان خود را تحت تأثیر قرار دهید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل عرفه سرچشمه معرفت و خودسازی :

مقدمه

هدف آفرینش انسان، معرفت و بندگی خداوند متعال است. برای رسیدن به این هدف لازم است انسان از فرصت هایی که خداوند برای عبادت و بندگی خود در اختیار انسان نهاده است، استفاده کند. یکی از بهترین فرصت ها برای معرفت و بندگی خدا ماه ذی الحجه به خصوص روز عرفه است. در این روز که درهای رحمت به روی انسان گشوده می شود بهترین فرصت برای جاماندگان از بخشش و رحمت الهی در شب قدر است. خواندن دعای مشهور عرفه امام حسین و امام سجاد علهیم السلام که دارای مضامین بلند عرفانی و معرفتی هستند در کنار روز مبارک عرفه بهترین وسیله برای تقرب و خودسازی هستند.

۱. مفهوم شناسی

عرفه در اصل «عَرفَ» و به معنای شناخت بر اساس معرفت و عرفان است. (فراهیدی، ۱۴۱۰ق، ۲: ۱۲۱) صاحب مفردات معرفت و عرفان را به درک و فهم یک چیز به واسطه تفکر و تدبر بر اثر آن شیء معنا کرده است. (راغب، ۱۴۱۲ ق: ۵۶۰ – ۵۶۲)

صاحب مجمع البحرین می گوید: برخی قائلند به اینکه عرفه به معنای کوه و مفرد عرفات است همانطور که گفته می شود: «وقفت بعرفهٍ» صحیح است، بگوئیم: «وقفت بعرفاتٍ» و روز عرفه، روز نهم ذی الحجه است. (طریحی، ۱۳۷۵، ۵: ۹۹)

عرفات: اسم جمع، و مکانی است در منا (ابن منظور، ۱۴۱۴ ق، ۹: ۲۴۲) و نامی برای کوه و بقعه مخصوص است. (فراهیدی، همان، ج ۲: ۱۲۱؛ راغب، همان: ۵۶۰) که در قرآن کریم یک بار از آن یاد شده است: «فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ. (بقره: ۱۹۸) و هنگامی که از عرفات کوچ کردید».

سرزمین عرفات، منطقه ای خارج از محدوده حرم و نزدیک مشعرِحرام می باشد که «جبل الرحمه» و «مسجدنَمِره» در آن واقع است. وقوف در این سرزمین از ظهر روز نهم ذیحجه تا غروب آن برای کسانی که احرام حج تمتع بسته اند، واجب و از ارکان حج است. (جوادی آملی، ۱۳۸۸: ۱۶۸)

۱ -۱. وجه تسمیه عرفات

دلیل نام گذاری آن سرزمین مقدس به عرفات یا به سبب معرفت بندگان به خدا توسط عبادات و ادعیه است و یا به خاطر اینکه حضرت آدم و حوا (ع) هنگام هبوط به زمین همدیگر را در آن مکان یافتند و شناختند (راغب، همان: ۵۶۲؛ رشیدالدین میبدی، ۱۳۷۱، ۱: ۵۳۳) و برخی گفته اند: بنابر اینکه آن دو بزرگوار در این سرزمین به گناه خود اعتراف کردند. و یا اینکه جبرئیل (ع) هنگام تعلیم مناسک حج به حضرت ابراهیم (ع)، به او گفت: در این سرزمین در پیشگاه خداوند به گناهان خود اعتراف کن: «هذِهِ عرَفاتٌ فاعْرِفْ بِها مَناسِکک وَاعْتَرِفْ بِذَنْبِک». (کلینی، ۱۴۰۷ق، ۴: ۲۰۷) بنابر این وجه، سبب تسمیه آن سرزمین به عرفات این است که جبرئیل (ع) از آنجا به عنوان عرفات نام برد (جوادی آملی، ۱۳۸۸: ۱۶۸).

آیت الله جوادی آملی با اشاره به کسب معرفت بندگان نسبت به خداوند در عرفات دلیل دیگر نام گذاری آن می داند و می گوید: «آگاهی به معارف و علوم دینی و اسرار آفرینش، همچنین معرفت انسان به آگاهی خداوند سبحان بر نهان و آشکار او، در شمار رازهای وقوف در عرفات بیان شده که می تواند وجه تسمیه این سرزمین به «عرفات» نیز باشد». (همان: ۱۷۰)

۲. فضیلت عرفه

برای عرفه به عنوان سرچشمه معرفت فضائل زیادی بیان کرده که برخی از آن ها عبارتند از:

۲ -۱. روز مشهود

عرفه در پیشگاه خداوند متعال از چنان عظمتی برخوردار است که خداوند از آن به نام مشهود قسم یاد می کند: «وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ. (بروج: ۳) و سوگند به شاهد و مشهود»، یعنی زائران بیت الله الحرام شاهد و ناظر آن روزند، در روایتی از پیغمبر اکرم ص و امام باقر ع و امام صادق ع این تفسیر نقل شده است. (مکارم شیرازی، (بی تا) ۲۶، ص: ۳۳۰)

حویزوی نیز، «مشهود» را به عرفه تفسیر کرده است که محل تجمع انسان هاست. البته برخی «شاهد» در این آیه را نیز به عرفه تفسیر کرده اند. (حویزوی، ۱۴۱۵ ق، ۵: ۵۴۲)

۲ -۲. سبب آمرزش گناهان

همه ایام در نزد خداوند محترمند، اگر کسی به درگاه الهی توبه و استغفار کند امید است که بخشیده شود. اما برخی روزها مخصوص برای بخشش گناهان است و روز عرفه جزء همان روزهاست.

امام صادق (ع) می فرماید: اگر ماه مبارک رمضان بر کسی گذشت و او آمرزیده نشد، تا ماه مبارک آینده به آمرزش او امیدی نیست مگر آنکه عرفه را درک کند: «مَنْ لَمْ یغْفَرْ لَهُ فی شَهْرِ رَمَضانَ لَمْ یغْفَرْ لَهُ إلی قابِلٍ إلاأن یشْهَدَ عرَفَه»، حتی برخی گناهان جز در عرفات و مشعرِحرام بخشیده نخواهد شد: «إن مِنَ الذُّنُوبِ ما لایغْفَرُ إلابِعَرْفَهَ وَالْمشْعَرِ الْحرام». (مجلسی، ۱۴۰۳ق، ۹۶: ۲۶۱)

بنابر روایتی، اعمال بندگان را روز پنجشنبه به رسول خدا (ص) عرضه می دارند، و در روز عرفه حق تعالی به آن ها توجه می کند و [آنچه که مورد قبول نیست] همه را هباءً منثوراً قرار می دهد. راوی سؤال می کند عمل چه اشخاصی را چنین می کند؟ [می فرماید] اعمال مبغض ما و مبغض شیعیان ما. (مجلسی، ۱۴۰۳ق، ۲۳: ۳۴۵)

امام خامنه ای مدظله العالی با اشاره به اهمیت و فضیلت عرفه مردم را به بهره مندی بیشتر از برکات این روز و دعا در آن بیان می کند و می فرماید:

روز «عرفه»، روز دعا و توسّل و تضرّع است،. .. برکات عظیم روز عرفه، در حقیقت چنین روزی را به معنای روز عید، روز برکت و روز رحمت از طرف پروردگار به ما معرفی می کند… کسی خیال نکند در زندگی ملتی که در حال سازندگی است، دعا و تضرّع نقش زیادی ندارد. به عکس، ملتی که راه دشواری را در پیش روی خود دارد و می خواهد کار بزرگی را انجام دهد، در کنار کار و تلاش و مجاهدت، لازم است که باب گشاده ای برای دعا و توجّه به پروردگار و استمداد از خداوند قرار دهد (حسینی خامنه ای، ۱۳۷۳: ۳۳).

۲ -۳. مایه تقرب به خداوند

بنا به قرینه حدیث شریف نبوی: «اَلْحَجُ عرَفَهُ». (ابن ابی جمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۵ق، ۲: ۲۳۶) بعید نیست در عرفات معرفتی برای انسان پدید آید که آن معرفت در جاهای دیگر حاصل نمی شود. حج به سبب همین آگاهی خاص که جز در عرفات یافت نمی شود سبب تعالی و نیل انسان به اوج قلّه عالم امکان، یعنی «خُلق عظیم» است. (جوادی آملی، ۱۳۸۸: ۲۴۰)

در قرب الهی به بندگان خویش تردیدی نیست. از این رو قرآن کریم می فرماید:

وَ إِذا سَأَلَک عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیسْتَجیبُوا لی وَ لْیؤْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یرْشُدُونَ. (بقره: ۱۸۶) و هنگامی که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می خواند، پاسخ می گویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند)! .

بنابه فرموده امام صادق علیه السلام: «اَلرَّاحِلَ إِلَیک یا رَبِّ قَرِیبُ الْمَسَافَهِ مِنْک وَ أَنْتَ لَا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِک إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ السَّیئَه» (مجلسی، همان، ۹۱: ۲۷۶) تنها حجاب بین سالک الی الله، بنده و گناهان اوست وگرنه حضرت حق به انسان نزدیک تر است. بنابر این، انسان برای رهیدن از این حجاب، باید از خویشتن سفر کرده، از خواسته های خود هجرت کند تا مصداق «ومن یخرُج مِن بَیتِهِ مُهاجِرًا اِلَی الله» (نساء: ۱۰۰)، بشود. اگر کسی از خودبینی نجات یافت راه مشاهده اسرار الهی و نیل به جنّهاللقاء برایش باز است. ایام حج و مناسک آن و به ویژه سرزمین عرفات بهترین فرصت برای رهایی از خودبینی و هجرت از بیت نفس و برون آمدن از تنگنای طبیعت است. (جوادی آملی، ۱۳۸۸: ۲۴۰- ۲۴۱)

۳. آداب عرفه

بنابر فضیلتی که درباره عرفه ذکر شد باید آداب و احکام آن روز توسط مسلمانان و مخصوصاً کسانی که توفیق حضور در عرفات دارند، مراعات شود. هر چه بندگان خدا به آداب آن آشنا باشند برای توشه برداری حواسشان جمع تر خواهد بود. لذا بر تمامی مسلمانان لازم است برای کسب معرفت بیشتر و قرب به خداوند متعال آداب زیر را مراعات نمایند.

۳ -۱. غسل

یکی از دستوراتی که در کنار سایر آداب برای روز عرفه سفارش شده است، غسل مستحبی در آن روز یعنی نهم ذیحجه است و بهتر آن است که هنگام ظهر انجام دهد. (موسوی خمینی، ۱۳۸۵، ۱: ۱۱۰)

۳ -۲. روزه

در روز عرفه برای کسی که روزه موجب ضعف او در خواندن دعاهایی که تصمیم خواندن آن ها را گرفته است، نشود و اول ماه به طوری ثابت باشد که احتمال واقع شدن روزه را در روز عید ندهد، سفارش شده است (موسوی خمینی [امام]، ۱۳۸۵، ج ۱: ۳۴۳). اما کسی که روزه او را برای خواندن دعاهای عرفه واشتغال به آن، ضعیف و بی حال می گرداند بهتر است روز عرفه را روزه نگیرد و همچنین اگر احتمال بدهد که آن روز عید باشد، بهتر است روزه نگیرد، اما مکروه بودن- حتی به معنای مصطلح آن در عبادات- نسبت به روزه این دو (روز عرفه، با ضعف از دعا یا احتمال عید) ظاهراً ثابت نباشد. (موسوی خمینی، ۱۳۸۱: ۲۶۵)

۳ -۳. زیارت امام حسین علیه السلام

یکی از اعمالی که در روز عرفه به آن سفارش زیاد شده، زیارت امام حسین علیه السلام است هر چند که زیارت از راه دور باشد، بنابر آدابی که گفته شده است. البته زیارت از نزدیک و حضور در کربلای معلّی اجر و ثواب خودش را دارد.

عارف بالله حاج میرزا جواد ملکی تبریزی قدس سرّه می گوید: «اما اینکه ما حضور در عرفات و کربلا را با ترجیح ذکر نمودیم، عرفات بالضروره از تشریع حج است و اما کربلا، در اخبار بسیار وارد است که زیارت آن حضرت را در روز عرفه ثواب بی شمار است.»

ایشان با اشاره به اهمیت زیارت امام حسین علیه السلام در روز عرفه، روایتی از صدوق نقل می کند که امام صادق علیه السلام می فرماید: خداوند تبارک و تعالی برای زیارت کنندگان قبر امام حسین علیه السلام قبل از اهل عرفات تجلی می فرماید و حوائج آن ها را بر می آورد و گناهان آنان را می آمرزد و در مسئلت های آن ها شفاعت امام حسین علیه السلام را می پذیرد سپس اهل عرفات می آیند و همین رفتار با آن ها می شود. (ملکی تبریزی، ۱۳۷۷: ۴۳۴)

برای زیارت امام حسین علیه السلام در روز عرفه که چشمه جوشان معرفت یعنی عرفه را به حدّ اعلی می رساند، ثواب فراوانی ذکر شده است. در کتاب کامل الزیارات از بشیر دهّان در این باره نقل شده است:

محضر مبارک حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام عرض کردم: بسا زیارت حجّ از من فوت شده پس در روز عرفه به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السلام می روم از نظر شما چه طور است؟ حضرت فرمودند: ای بشیر عمل نیک و پسندیده ای انجام داده ای، هر مؤمن که در غیر روز عید به زیارت قبر حسین بن علی علیهما السّلام برود در حالی که به حقّ آن حضرت عارف و آگاه باشد خداوند متعال ثواب بیست حجّ و بیست عمره قبول شده و اجر بیست بار جنگ با دشمنان خدا در معیت نبی مرسل یا امام عادل برایش می نویسد. و کسی که در روز عید به زیارت قبر مطهّرش برود حق تعالی ثواب صد حج و صد عمره و صد بار جنگ با دشمنان خدا در رکاب نبی مرسل یا امام عادل برای او منظور می فرماید. و کسی که در روز عرفه با عرفان به حق آن حضرت به زیارت قبر مطهّرش برود خداوند منّان ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول و هزار بار جنگ نمودن با دشمنان خدا در رکاب نبی مرسل یا امام عادل به او می دهد.

بشیر می گوید: محضرش عرض کردم: چگونه این اجر و ثواب ها برای من باشد در حالی که موقف را ترک کرده ام؟

بشیر می گوید: پس از ایراد این کلام حضرت نگاهی شبیه شخص غضبناک به من نموده سپس فرمودند: ای بشیر، هنگامی که مؤمن به زیارت قبر حسین بن علی علیهما السّلام در روز عرفه می رود و در فرات غسل کرده و سپس به طرف آن حضرت متوجّه می شود خداوند متعال به هر قدمی که وی برمی دارد ثواب یک حج با تمام مناسک و اعمال آن را برایش منظور می کند. (ابن قولویه، ۱۳۷۷: ۵۶۱- ۵۶۲)

۳ -۴. قرائت قرآن

از جمله اعمال مستحب عرفه، که عرفان و معرفت ما را نسبت به حضرت احدیّت زیاد می کند، قرائت قرآن است. در این روز خواندن ده آیه اول سوره بقره و آیهالکرسی و سوره های توحید، فلق و ناس و آیات آخر سوره حشر و آیات ۵۴- ۵۷ سوره اعراف مانند این آیه شریفه بیشتر سفارش شده است:

ان رَبَّکمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمواتِ وَ الْأرْضَ فِی ستَّهِ ایامً، ثمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ، یغْشِی اللَّیلَ النَّهارَ یطْلُبُهُ حثِیثاً و الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتِ بِأمْرِهِ الا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأمْرُ تَبارَک اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ (اعراف: ۵۴)؛ پروردگار شما، خداوندی است که آسمانها و زمین را طی شش روز (دوره) بیافرید، سپس بر عرش قرار گرفت با (پرده تاریک) شب، روز را می پوشاند و شب به دنبال روز به سرعت در حرکت است و همچنین خورشید و ماه و ستارگان که تحت فرمان او هستند. آری آفرینش و تدبیر (جهان) به فرمان اوست.

۳ -۵. دعا و نیایش

دعا نقش بسیار مؤثری در تربیت نفوس انسانی و سوق آن ها به مراتب کمال دارد که شاید بسیاری از بندگان از آن غافل باشند. می توان گفت که دعا اکسیر اعظم، کیمیای سعادت، آب حیات و روح عبادت است؛ همان گونه که در حدیث وارد شده «الدُّعاءُ مُخُّ الْعِبَادَهِ». (حرالعاملی، همان، ج ۷: ۲۷) طبق گواهی قرآن، ارزش انسانها در پیشگاه پروردگار به خاطر دعاهای آنهاست: «قُلْ ما یعْبَؤُا بکمْ رَبی لَوْ لا دُعاؤُکمْ (فرقان: ۷۷)؛ بگو اگر دعایتان نباشد، پروردگار من اعتنایی به شما ندارد».

نقش نیایش در وصول به رحمت بیکران الهی تا آن حدّ است که امام صادق (ع) فرمود: «الدُّعاءُ کهْفُ الإجابَهِ کما أن السحابَ کهْفُ الْمَطَر» (کلینی، همان، ج ۲: ۴۷۱) یعنی همان طور که ابر، قرارگاه باران است، دعا نیز قرارگاه اجابت است. به بیان دیگر، اجابت در درون دعاست، همان طور که باران در نهاد ابر تعبیه شده است.

روایات فراوانی درباره اعمال روز عرفه و هنگام وقوف در عرفات، به ویژه کیفیت دعا در آن موقف نقل شده که بخشی از آن ها در خصوص دعاهای آن روز، وبخشی نیز در اهتمام و ترغیب به دعا کردن به دیگران است، به گونه ای که برخی شاگردان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) قسمت مهم همّت خویش را در آن سرزمین که دعاها در آن مستجاب است، صرف دعا برای غیر می کردند (جوادی آملی، ۱۳۸۸: ۲۳۸).

عبدالله بن جندب در پاسخ به شخصی که حال خوب او را در هنگام دعا و نیایش در عرفات، تحسین کرده بود، با نقل سخنی از امام کاظم (ع): «منْ دَعا لأخیهِ بِظَهْرِ الْغَیبِ نُودِی مِنَ الْعَرْشِ وَ لَک مِائَهُ ألْفِ ضِعْفٍ مِثْله؛ کسی که به دور از چشم برادر (ایمانی اش) در حق وی دعا کند از جانب عرش ندا داده می شود که صدهزار برابر آنچه برای او خواستی نصیب تو خواهد شد»، می گوید: شایسته نبود که من صد هزار برابر دعای مستجاب را به خاطر یک دعا که برآورده شدنش معلوم نیست واگذارم (ر.ک. کلینی، همان، ۴: ۴۶۵).

صاحب المراقبات درباره اهمیت دعا در روز عرف، می گوید: «اهمیت دعا در این روز آن است که اگر روزه او را، ناتوان برای خواندن دعا سازد، روزه نگیرد با آنکه در بعض اخبار صحیحه معتمده وارد شده است که روزه روز عرفه کفاره نود سال است!». (ملکی تبریزی، همان: ۴۳۴)

۴. مضامین والای دعای عرفه امام حسین علیه السلام

بنابر نقل ابن طاووس؛ از جمله دعاهای شریف وارد شده در روز عرفه را که از مضامین بالای معرفت برخوردار می باشد، دعای امام حسین علیه السلام است (مجلسی، همان، ۹۵: ۲۱۶- ۲۲۷؛ ابن طاووس، ۱۴۰۹ ق، ج ۱: ۳۳۹)، و سخن صاحب المراقبات که می گوید: «هر کس بتواند در آن روز در عرفات یا در کربلا حضور داشته باشد این پیش آمد مهم ترین اتفاقی است که دعا در آن شایسته است. و آن روز روزی است که ممحض و مخصوص برای دعا قرار داده شده است.» (ملکی تبریزی، همان: ۴۳۴)، لازم است در روز عرفه از سخنان گهربار و معرفت افزای حضرت اباعبدالله علیه السلام در خطاب به خداوند متعال، بهره برد. البته بنابه فرموده امام خمینی رحمه الله، در این دعا اکثراً چیزهایی است که اکثر بینندگان از آن استفاده می کنند، لکن در بین آن یک چیزهای دیگری هست که استفاده از او مشکل است، حتی برای عرفای بزرگ. (موسوی خمینی، ۱۳۸۹، ۱۸: ۱۲۰)

اما آنچه که می توان در حد خود و این مقاله از این دعای شریف که مخزن اسرار و معرفت است بهره برد، عبارتند از:

۴ -۱. درک توحید ناب

در بخش هایی از دعای شریف، عالی ترین مراحل توحید بیان شده است و این نکته به خوبی تبیین و بر آن تصریح شده است که پی بردن به خداوند از راه آثار و آیات او همانند پی بردن به آفتاب در فضای روشن روز به وسیله شمع کم نور است، زیرا ذات اقدس خداوند از هر ظاهری آشکارتر و از هر نوری نورانی تر است و هرگز غایب نشده و نمی شود تا نیازی به استظهار داشته باشد و هر عارفی قبل از هر چیز اول او را مشاهده می کند و بعد آثار او را، و آن که خدا را رقیب و ناظر نمی بیند نابیناست:

إلهی تَرَدُّدی فِی الاثارِ یوجِبُ بُعْدَ الْمَزارِ فَاجْمَعْنی عَلَیک بِخِدْمَهٍ تُوصِلُنی إلَیک. کیفَ یسْتَدَلُّ عَلَیک بما هوَ فی وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ إلَیک؟ أیکونُ لِغَیرِک مِنَ الظُّهُورِ ما لَیسَ لَک حَتّی یکونَ هُوَالْمُظْهِرَ لَک؟ مَتی غِبْتَ حَتّی تَحْتاجَ إلی دَلیلٍ یدُلُّ عَلَیک وَمَتی بَعُدْتَ حتّی تَکونَ الاثارُ هِی الّتی تُوصِلُ إلَیک؟ عَمِیتْ عینٌ لاتراک عَلَیها رَق