خرید و دانلود نسخه کامل کتاب New Insights into Functional Mapping in Cerebral Tumor Surgery

توضیحاتی در مورد کتاب

منطق جراحی تومور مغزی به دو هدف آنتاگونیست بستگی دارد: از یک سو، بهینه سازی کیفیت برداشتن، از سوی دیگر، به حداقل رساندن خطر نقص دائمی پس از عمل. با این حال، به دلیل تنوع فیزیولوژیکی بین فردی آناتومو-عملکردی، افزایش یافته در موارد تومورهای مغزی به دلیل پتانسیل پلاستیکی مغز، مطالعه برهمکنش بین ضایعه و میزبان اجباری به نظر می رسد – به منظور درک سازمان پویای فردی مغز، سپس با هدف جلوگیری از عواقب پس از جراحی. به این ترتیب روش های جدید نقشه برداری عملکردی مغز می تواند برای جراح مغز و اعصاب مفید باشد. اول، قبل از جراحی، تکنیک‌های تصویربرداری عصبی عملکردی غیر تهاجمی (fMRI، PET، MEG) و نقشه‌برداری الکتریکی خارج از عمل تهاجمی (شبکه‌های ساب دورال) ممکن است امکان مطالعه سازمان قشر مغز را برای هر بیمار فراهم کند. علاوه بر این، تصویربرداری تانسور انتشار می تواند به درک اتصال مغز کمک کند. بنابراین، روابط بین تومور و نواحی فصیح را می توان تخمین زد و این داده ها را برای برنامه ریزی جراحی اعمال کرد. دوم، در طی عمل جراحی، تحریک الکتریکی مستقیم حین عمل اجازه می دهد تا با دقت و اطمینان، هم محل های قشر مغز و هم مسیرهای سفید ضروری برای یک عملکرد معین، در هر لحظه و هر مکان از برداشتن تومور شناسایی شود. علاوه بر این، تحریکات مکرر در تمام طول عمل جراحی همچنین امکان مطالعه مکانیسم های انعطاف پذیری کوتاه مدت، ناشی از خود رزکسیون را فراهم می کند. این نقشه برداری آنلاین برای تنظیم رزکسیون با توجه به مرزهای عملکردی کورتیکو زیر قشری استفاده می شود. سوم، تصویربرداری عصبی عملکردی پس از عمل، همراه با ارزیابی دقیق دوره بالینی و ارزیابی عینی محل و وسعت رزکسیون، این فرصت را می دهد تا مکانیسم های زیربنایی جبران عملکردی، یعنی انعطاف پذیری طولانی مدت را مطالعه کنید. این پتانسیل ممکن است برای انجام جراحی دوم با کیفیت برداشتن بهتر از جراحی اول، به لطف نقشه برداری مجدد مغز مورد استفاده قرار گیرد. الگوهای متمایز توزیع مجدد عملکردی برای هر بیمار را بهتر درک کنید، بنابراین این دانش را به منظور به کارگیری: برای انتخاب بهتر اندیکاسیون جراحی در تومورهای مغزی. برای اطلاع بهتر بیمار از خطر واقعی نقص گذرا پس از عمل؛ برای برنامه ریزی بهتر رزکسیون (رویکرد جراحی، مرزهای کورتیکو زیر قشری)؛ برای بهینه سازی کیفیت حذف تومور با حفظ نواحی و مجاری عملکردی؛ و برای برنامه ریزی توانبخشی خاص. در نهایت، از نقطه نظر اساسی، ارتباط روش‌های نقشه‌برداری عملکردی در بیماران جراحی مغز و اعصاب، امکان درک بهتر پاتوفیزیولوژی نواحی مغز، اتصال آنها و مکانیسم‌های پتانسیل پلاستیک شبکه‌های گلیو-نورونو سیناپسی را فراهم می‌کند.