خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Stoic Ethics: Epictetus and Happiness as Freedom (Continuum Studies in Ancient Philosophy)

توضیحاتی در مورد کتاب

اندکی پس از مرگ ارسطو، فلسفه باستان از مسائل فنی انتزاعی دور شد و بر مسئله اخلاقی عملی تر در مورد چگونگی شاد بودن تمرکز کرد. در حالی که بسیاری از مکاتب فکری در مورد این موضوع پدید آمدند، رواقی‌گرایی و اپیکوریسم برای نزدیک به 500 سال بر چشم‌انداز فلسفی تسلط داشتند و اغلب در رقابتی تلخ با یکدیگر قرار داشتند. اپیکوریسم دنبال کردن لذت را به عنوان وسیله ای برای خوشبختی توصیه می کرد و رواقی گرایی معتقد بود که شادی واقعی تنها با پذیرش سهم تعیین شده در زندگی به دست می آید. تأثیر ماندگار این فلسفه‌ها از این واقعیت مشهود است که حتی امروزه «رواقی» و «اپیکوری» واژه‌های خانگی هستند. اگرچه بنیانگذار رواقی گری یک فیلسوف یونانی مبهم بود که چیزی در این زمینه ننوشته بود، مکتب او پیوسته پیروان بیشتری نسبت به همتای اپیکوری خود جذب می کرد. در واقع، اندکی از رواقیون اولیه باقی مانده است، و دانش ما از آن عمدتاً از چند رواقیون متأخر به دست آمده است. در این کتاب منحصر به فرد، ویلیام او. استفنز به بررسی فلسفه اخلاقی اپیکتتوس، برده رومی سابق و معلم رواقی پویا می‌پردازد که نوشته‌هایش قانع‌کننده‌ترین دفاع از رواقی‌گرایی باستانی موجود است. فلسفه اپکتتوس با بررسی بزرگ‌ترین ناامیدی‌های انسانی ما، مانند مرگ یک عزیز، روح رواقی‌گرایی را به‌طور چشمگیری تسخیر می‌کند. استفنز نشان می دهد که چگونه برای اپکتتوس، شادی ناشی از تمرکز نگرانی ما بر آنچه به ما مربوط است در حالی که نگران چیزی نیست که خارج از کنترل ما است، حاصل می شود. او نتیجه می گیرد که نقطه قوت فلسفه اپکتتوس در درک او از شادی به عنوان رهایی از ترس، نگرانی، اندوه و وابستگی به شانس نهفته است.