خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Coparticipant Psychoanalysis: Toward a New Theory of Clinical Inquiry

توضیحاتی در مورد کتاب

به طور سنتی، دو مدل بالینی در روانکاوی غالب بوده اند: پارادایم کلاسیک، که تحلیلگر را به عنوان یک آینه عینی می بیند، و پارادایم مشارکت کننده-مشاهده، که تحلیلگر را به عنوان یک شرکت کننده-مشاهده بین الاذهانی می نگرد. به گفته جان فیسکالینی، یک تغییر تکاملی در آگاهی روانکاوانه رخ داده است، که منجر به تحقیق مشارکتی شده است، پارادایم سومی که نشان دهنده یک تغییر چشمگیر در نظریه بالینی تحلیلی است و پیامدهای بالینی عمیقی دارد. تحقیق مشارکتی تمرکز فردگرایانه کلاسیک را ادغام می کند. سنت و تمرکز اجتماعی دیدگاه شرکت کننده- ناظر. با تأکید اساسی بر برابری تحلیلی تحلیلگران و بیماران، تعامل عاطفی، تقارن روانی، و متقابل رابطه مشخص شده است. بر خلاف دو پارادایم قبلی، تحقیق مشارکتی نشان می‌دهد که همه ما ذاتاً موجوداتی اشتراکی هستیم و در عین حال، همزمان به طور ذاتی خود شکوفا و افراد منحصربه‌فرد هستیم. این کتاب از نزدیک به دیالکتیک درمانی خود شخصی و بین فردی می پردازد و خودشیفتگی – انحراف خود – را در نقش بالینی آن به عنوان روان رنجوری که همه روان رنجورهای دیگر را زمینه ای می کند، مورد بحث قرار می دهد. بنابراین هدف این کتاب تعریف تحقیق مشارکتی است. اصول اصلی آن را بیان کند؛ تحلیل پیامدهای آن برای نظریه خود و درمان خودشیفتگی؛ و پتانسیل درمانی حوزه مشارکتی و ماهیت مشارکتی انتقال، مقاومت، اقدام درمانی و حیات تحلیلی را مورد بحث قرار دهید. فیسکالینی “فضای تحلیلی” را بررسی می کند که محدودیت روانی فعالیت مشارکتی را مشخص می کند. “زندگی از طریق فرآیند”، که به گفته او، همه تغییرات تحلیلی را تحت تأثیر قرار می دهد. و “باز بودن به تکینگی” که برای سرزندگی تحلیلی ضروری است. روانکاوی مشارکتی بینش های مهمی را در تئوری و عمل بالینی به ارمغان می آورد و منبعی ارزشمند برای روانکاوان و درمانگران و همچنین دانشجویان و پزشکان روانشناسی، روانپزشکی و مددکاری اجتماعی است.