خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل قرآن و تذکر به حقایق

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل قرآن و تذکر به حقایق :

اگر به مجموعه آیات قرآن نگاه کنیم، این واقعیت کاملاً آشکار را می یابیم که محتوا و مضمون آیات به دو دسته تقسیم می شود: یک دسته آیات بیانگر حقایق اند و دسته دیگر بیانگر یک سلسله الزامات اخلاقی و تشریعی. بخش حقایق گرچه در قالب ها و تعبیرات متنوع و متکثر مطرح شده است، اما از لحاظ موضوع در چند محور عمده محدود می شود: ۱- خدا ۲- آخرت ۳- انسان ۴- طبیعت ۵- تاریخ.

هدف اصلی از طرح و تبیین این حقایق، توجه دادن و آگاه ساختن انسان نسبت به چگونگی صیرورت وجودی اش به مثابه غایت و غرض نهایی آفرینش اوست که به یک اعتبار عبودیت و به اعتبار دیگر تقوا و به اعتبار سوم تزکیه نامیده می شود.

قرآن از خدا سخن می گوید تا به انسان بفهماند که تمام هستی اش تحت اراده و نظارت او قرار دارد و بداند که چگونه باید عمل کند. از آخرت سخن می گوید تا خاطر نشان کند که آینده اش چگونه رقم می خورد. از طبیعت سخن می گوید تا بفهماند که چگونه با این بستر زندگی اش تعامل برقرار کند و از آن استفاده علمی و عملی ببرد. از تاریخ سخن می گوید تا به گذشته اش نگاه کند و از آن درس زندگی رستگارانه بگیرد.

به نمونه ای از حقایق یاد شده نگاه کنید:

(ومَا اللّهُ بِغافِلٍ عَمّا تَعمَلون)(بقره/۷۴)

«و خداوند از اعمال شما غافل نیست. »

(والوَزْنُ یوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازینُهُ فَاُولئِک هُمُ الْمُفْلِحون)(اعراف/۸)

«وزن کردن (اعمال و سنجش ارزش آنها) در آن روز، حقّ است! کسانی که میزان های (عمل) آنها سنگین است، همان رستگاران اند!»

(یوْمَ تَجِدُ کلُّ نَفْسٍ مّا عَمِلَتْ مِنْ خَیرٍ مُحْضَرًا وَما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أنَّ بَینَها وَبَینَهُ اَمَداً بَعِیداً)(آل عمران/۳۰)

«روزی که هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده، حاضر می بیند و آرزو می کند میان او و آنچه از اعمال بد انجام داده، فاصله زمانی زیادی باشد. »

(قُلْ کلٌّ یعْمَلُ عَلی شَاکلَتِهِ فَرَبُّکمْ اَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ اَهدَی سَبِیلاً)(اسراء/۸۴)

«بگو: هر کس طبق روش (و خلق و خوی) خود عمل می کند و پروردگارتان کسانی را که راهشان نیکوتر است، بهتر می شناسد. »

(کبُرَ مَقْتا عِنْدَ اللّهِ أنْ تَقُولُوا مَا لا تَفْعَلُون)(صف/۳)

«نزد خدا بسیار موجب خشم است که سخنی بگویید که عمل نمی کنید!»

(وَکمْ أَهْلَکنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلادِ هَلْ مِنْ مَحِیصٍ*إِنَّ فِی ذَلِک لَذِکرَی لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ)(ق/۳۷-۳۶)

«چه بسیار اقوامی را که پیش از آنها هلاک کردیم، اقوامی که از آنان قوی تر بودند و شهرها (و کشورها) را گشودند. آیا راه فراری (از عذاب الهی) وجود دارد؟! در این تذکری است برای آن کس که عقل دارد، یا گوش دل فرا دهد در حالی که حاضر باشد!»

(أَفَلَمْ یهْدِ لَهُمْ کمْ أَهْلَکنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یمْشُونَ فِی مَسَاکنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِک لآیاتٍ لأولِی النُّهَی)(طه/۱۲۸)

«آیا برای هدایت آنان کافی نیست که بسیاری از نسل های پیشین را (که طغیان و فساد کردند) هلاک نمودیم، و اینها در مسکن های (ویران شده) آنان راه می روند! مسلّماً در این امر، نشانه های روشنی برای خردمندان است. »

(وَکمْ مِنْ قَرْیهٍ أَهْلَکنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَیاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ)(اعراف/۴)

«چه بسیار شهرها و آبادی ها که آنها را (بر اثر گناه فراوانشان) هلاک کردیم! و عذاب ما شب هنگام، یا در روز هنگامی که استراحت کرده بودند، به سراغشان آمد. »

(وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَکنَّهُ أَخْلَدَ إِلَی الأرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ کمَثَلِ الْکلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیهِ یلْهَثْ أَوْ تَتْرُکهُ یلْهَثْ ذَلِک مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کذَّبُوا بِآیاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یتَفَکرُونَ) (اعراف/۱۷۶)

«و اگر می خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانش ها) بالا می بردیم، (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست. پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز و زبانش را برون می آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می کند (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی شود)! این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند. این داستان ها را (برای آنها) بازگو کن، شاید ب