خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام

ارائه‌ی فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام شامل ۶۲ اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل در ساحل کرامت؛ خاطرات مراجع تقلید و عالمان دینی از کرامات حضرت فاطمه معصومه علیها السّلام :

اشاره

قم، شهری است که بر ولایت و مودت اهل بیت پایه گذاری شده و به همین جهت، پایگاهی برای شیعیان و در تسخیر ناپذیری علیه ستمگران بوده است و امامان معصوم با تعبیراتی خاص و بلند از این شهر یاد کرده اند. از هنگامی که شهر قم مسکن حضرت فاطمه معصومه(ع) گردید، بعد فرهنگی و معنوی آن در کنار تحولات اجتماعی و سیاسی متحول و شکوفا شد و از چنان موقعیتی برخوردار گشت که جناب حسین بن روح نوبختی، از نواب اربعه، تأیید محتوای یک کتاب علمی و فقهی را مشروط به نظر مساعد علمی قم نمود.[۱]

وجود حوزه غنی و بزرگ شیعه در این شهر و دفاع علمی از اسلام راستین به وسیله تألیف کتابها، اعزام مبلغان و زادگاه انقلاب اسلامی بودن، و همه و همه به برکت وجود فرزند رسول خدا، کریمه اهل بیت(ع) در این شهر است از آنجا که سال ۱۳۸۳ شمسی، با یک هزار و دویست و پنجاهمین سالگرد ولادت حضرت فاطمه معصومه با پایان یافتن طلاکاری جدید گنبد مطهر مرقد ایشان تقارن یافته بود به منظور معرفی بیشتر آن حضرت و تبیین جایگاه ویژه شهر قم در ترویج فرهنگ تشیع به دستور تولیت آستانه مقدسه کنگره بزرگداشت شخصیت حضرت فاطمه معصومه(ع) و مکانت فرهنگی قم، شروع به فعالیت کرد با محوریت این آستان نورانی ده ها جلد کتاب در موضوعات گوناگون توسط محققان نوشته شد.

بزرگان حوزه علمیه قم – که همگی موفقیت های خود را مدیون و مرهون زیارت و عنایتهای دختر باب الحوائج الی الله تعالی میدانند – سخنان و خاطرات شنیدنی فراوان دارند که در مصاحبه های متعدد به آن پرداخته اند. یکی از آثار ارزشمند این کنگره مجموعه مصاحبه هایی است که با عنوان «همگام با زائران عارف به اهتمام آقای علی اشرف عبدی به انجام رسیده است.[۲]

نوشتار حاضر، به مناسبت گرامیداشت روز دهم ربیع الثانی، مصادف با روز رحلت غمبار حضرت فاطمه معصومه(ع)(در سال ۲۰۱قمری)، به بیان گوشه هایی از کرامت و الطاف کریمانه آن حضرت به شیعیان و محبان ایشان – که توسط برخی از مراجع بزرگوار تقلید و چند تن از عالمان شیعی در این کتاب گزارش شده است – را جهت استفاه مبلغان گرامی تقدیم می نماید.

آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی(ره)

دختر عمه ام خانم متدینی بود. او حدود یا سال پیش، مبتلا به آپاندیس شده بود و آن وقت وسیله عمل نبود بیماری اش سخت و حاد شده بود و خطر مرگ او را تهدید می کرد. دکتری آنجا بود به نام دکتر ملکوتی که قدری شجاع بود و با امکانات آن روز گفته بود من عمل میکنم، ولی ضمانت نمیکنم که عمل موفقیت آمیز باش بالاخره او را عمل کردند و از مرگ نجات داد؛ ولی بعداً در محل عمل، حفره ای پیدا شد که عفونت کرده و التیام پیدا نمیکرد. مدتی طولانی بود که زخم جراحت و درد او را رنج میداد بستگانش غصه میخوردند. یکی از آنان در نامه ای از من خواست عریضه ای بنویسم به حضرت ولی عصر(عج) و در ضریح حضرت معصومه(ع) بیاندازم. ما این کار را کردیم. شبی خیلی حالش بد شد و به فرزندانش گفته بود: شما چرا نگذاشتید من بمیرم؟ بعد با همان حال رفت و خوابید. طولی نکشید که بیدار شد اطرافیانش را صدا کرد و گفت: من شفا گرفتم نگاه کردند به محل زخم دیدند اثری از زخم نیست.

آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی(حفظه الله)

پس از فروپاشی شوروی و آزادشدن جمهوری های آن، از جمله: جمهوری نخجوان، شیعیان نخجوان تقاضا کردند که عده ای از جوانان خود را برای تحصیل علوم حوزوی به حوزه علمیه قم بفرستند تا در آینده برای تبلیغ در آن منطقه آماده گردند. استقبال عجیبی از این امر شد. از بین نفر داوطلب، نفر که معدل بالایی داشتند انتخاب شدند؛ ولی در این میان جوانی با داشتن معدل بالا به خاطر اشکالی که در چشمش بود، انتخاب نشد. با اصرار پدر ایشان مسئول مربوطه به ناچار او را پذیرفت. هنگام فیلمبرداری از مراسم بدرقه این کاروان علمی مسئول فیلم برداری دوربین را روی چشم معیوب جوان متمرکز کرد تصویر برجسته آن را به نمایش گذاشت. جوان با دیدن این منظره بسیار ناراحت و دلشکسته شد. کاروان به قم رسید و در مدرسه مورد نظر ساکن شد. این جوان به حرم حضرت معصومه(ع) متوسل شد و در همان حال خوابش برد در عالم خواب عواملی را مشاهده کرد. پس از بیداری چشم خود را سالم یافت. به حجره اش بازگشت. دوستان و آشنایان چشم او را سالم یافتند و با مشاهده چنین کرامتی از حضرت معصومه(ع) تحت تاثیر شدید قرار گرفتند و دسته جمعی برای دعا و مناجات به حرم آمدند و ساعت ها در حرم حضرت معصومه(ع) به دعا و توسل پرداختند. هنگامی که این خبر به نخجوان رسید، شیعیان آنجا با اصرار تقاضا کردند که این جوان شفایافته به آنجا بازگردد تا دیدار با او موجب بیداری و هدایت دیگران و استحکام عقیده مسلمانان شود.

آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی

یکی از خاطراتم این است که در سالهای اول که به قم آمده بودم، در آن زمان ایران مورد تاخت و تاز کشورهای دیگر بود. آمریکا، انگلیس و روس در ایران بودند؛ یعنی بعد از حمله به ایران که هنوز قشون آنها از ایران خارج نشده بودند، من به قم آمدم. مدتی هم راه آذربایجان تقریباً بسته شد طلاب آذربایجان از نظر مالی و ارتباط با خانواده هایشان در مضیقه بودند و مشکلاتی داشتند. در آن موقع، به مناسبتی به همدان و نواحی آن مسافرت کردم و در سفر مریض شدم و به قم برگشتم. این مریضی ادامه پیدا کرد و مرا از پا انداخت؛ به طوری که دوستانم از زنده ماندن من ناامید شدند در غیاب من اینگونه صحبت کرده بودند که من رفتنی هستم و بهتر است به ولایت خودم برگردم که اگر بهبودی حاصل شد که برمیگردم به قم، و اگر خوب نشدم و از دنیا رفتم، پیش خانواده خودم بمیرم این را در غیاب من صحبت میکردند. چون آن وقت رفتن به آذربایجان خالی از مشکلات نبود، فکر کرده بودند چه کسی می تواند مرا رد؟ یکی، دو نفر از دوستان قبول کرده بودند که مرا به آذربایجان ببرند من از خورد و خوراک افتاده بودم، آنها مقدمات سفر را آماده کردند، ولی هنوز با من در میان نگذاشته بودند. اجمالاً شنیده بودند که آنها چه حرف هایی زده اند و چه تصمیمی گرفته اند. من هم تصمیم خودم را گرفته بودم که اگر آمدند و گفتند، قبول نکنم. آمدند و گفتند: اینجا شما نمیتوانید از خودتان پرستاری کنید و کسی نیست که به شما برسد و به موقع دارو به شما نمیرسد چه خوب است که به ولایت بروید تا انشاالله وقتی خوب شدید، دوباره برگردید. من این پیشنهاد را قبول نکردم و گفتم: اگر فکر کرده اید که قبر من کجا باشد و کجا دفن شوم، اگر اینها را فکر کرده اید، عیب ندارد؛ اما من رفتنی نیستم. آنهایی که آنجا میمیرند، وصیت میکنند جنازه آنها را به قم بیاورند و حالا که من آمده ام میخواهم بمیرم با پای خودم از قم بیرون بروم چه فرقی میکند برای کسی که میخواهد بمیرد، در میان خانواده باشد یا نباشد؟ اصرار نکنید من رفتنی نیستم، ممکن است برای کسی زحمت داشته باشم، از او هم میخواهم که مکدّر نشود. برای آنها زحمت دارم صبح برمیگردم بیمارستان، بالاخره یک کاری میکنم، آنها رفتند.

یا روز بود که به این مریضی مبتلا شده بودم. وقتی دوستان فتند دل من شکست. طلاب وقتی از کسی یا از چیزی دلشان میشکند، معمولا در قم به حرم مشرف میشوند. من خواستم به حرم بروم، متوجه شدم که لباس و بدنم پاک نیست. قدرت شستشو و تعویض لباس هم نداشتم. به همان صورت از مدرسه حجتیه راه افتادم و آرام آرام به طرف حرم مطهر حرکت کردم؛ چقدر طول کشید نمیدانم. حرم نیز خلوت بود. شهر هم خیلی شلوغ نبود. وضویی گرفتم و با آن لباس کذایی و بدن کذایی نشسته دو رکعت نماز خواندم و دعا کردم و خواستم که اگر خوب شدنی هستیم که دیگر بیش از آن ادامه پیدا نکند و اگر رفتنی هستیم برویم. یک دعای ساده و عوامانه کردم و برگشتم. به منزل آمدم، حالتی به من دست داد که از آن لحظه به بعد حال من شروع به سلامتی و بهبودی بود و تب و سردردم کم میشد، اصلاً به دکتر مراجعه نکردم و دارو نخوردم و بعد از مدتی، شروع به غذاخوردن کردم دوستان به هم بشارت میدادند که سید بهبودی یافته است.

آیت الله علی اکبر مسعودی خمینی

یک روز صبح خانم به من گفت: برو نان بگیر، من رویم نشد که بگویم پول ندارم، گفتم حالا بروم حرم و بیایم. گفت: بچه ها الان میخواهند نان بخورند و کار دارند بروند، تو میخواهی بروی حرم؟ یک مقدار گفتگو کردیم. آخر سر گفتم من پول ندارم. گفت تو که پول نداشتی، چرا زن گرفتی؟ دلم شکست، یکسره آمدم ترم حضرت معصومه(ع). رفتم توی محراب بالا سر ایستادم و یک نماز بی حال و بد حال خواندم، نماز قهر و خشم بود. وسط نماز، دستها را بلند کردم که قنوت بخوانم، دیدم یه چیزی توی مشت من گذاشته شد. نماز را تمام کردم دیدم دو تا پنج تومانی است. گریه ام گرفت و رفتم کنار حرم حضرت معصومه(ع) گفتم یا فاطمه امروز شما لطف کردی؛ ولی من اگر باز بی پول بمانم، چه کنم؟ من نباید بی پول بمانم رفتم دو تا نان و یک کله پاچه گرفتم. رفتم خانه، مادر بچه ها وقتی دید با دست پر آمده ام، گفت: چرا دروغ گفتی چرا گفتی پول ندارم؟ گفتم: والله پول نداشتم، گفت: اینها را از کجا آوردی؟ گفتم نباید بگویم سر همین مسئله، دوباره دعوا کردیم. دو یا سه روز بعد رفتم خدمت آقای بهجت، گفتم: آقا وضع مالی من اینطور شده. ایشان ذکری دادند و گفتند شما این را بخوان، بی پول نمیشوی. فرمودند: به احدی هم نباید بگویی، حتی به خودم نباید بگویی از آن روزی که آن ذکر را خواندم، همیشه پول داشته ام.

آیت الله شیخ علی پناه اشتهاردی

دیدن کر