خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان)

با فایل فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) شامل ۴۹ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل پاسداران فضیلت (به مناسبت ماه شعبان) :

۱. صاحب جواهر (پاسدار فقه و اخلاق)

روز اول شعبان سال۱۲۶۶ق، سالروز رحلت فقیه بزرگ عالم تشیع، شیخ محمدحسن نجفی مؤلف کتاب ارزشمند «جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام»، معروف به «صاحب جواهر» است. وی از فقهای اصولی شیعه در قرن سیزدهم در حوزه مقدسه نجف الاشرف می باشد. صاحب جواهر از شاگردان سیدمحمدجواد عاملی «صاحب مفتاح الکرامه» و شیخ جعفر کاشف الغطاء است. جلسه درسش پس از شریف العلماء مازندرانی، از مهم ترین و جامع ترین دروس حوزه علمیه نجف به شمار می آمد و عالمان و فاضلان بسیاری در آن شرکت می‎کردند.

داشتن ظاهری آراسته و لباس های بسیار تمیز، قناعت، فروتنی و شکیبا از خصوصیات او بود. به شاگردانش احترام خاصی می گذاشت. او برخلاف رویه معمول در وسط درس به امتیاز چهار تن از شاگردانش تصریح می کرد. آن چهار نفر عبارت اند از: حاج ملاعلی کنی؛ شیخ عبدالحسین معروف به شیخ العراقین؛ شیخ عبدالرحیم بروجردی؛ شیخ عبدالله نعمت عاملی.

عشق به اهل بیت (ع)

زمانی «ازری»[۱] شاعر عرب، قصیده بسیار زیبایی در مدح اهل بیت(ع) سرود که به قصیده «هائیه» مشهور است. صاحب جواهر در مقام قدردانی از او می گوید: آرزو دارم قصیده «هائیه» ازری در نامه عمل من نوشته شود و کتاب «جواهر» من در نامه عمل او.

شیخ محمدحسن نجفی در ۲۵ سالگی نگارش کتاب بی همتای «جواهر الکلام» در شرح کتاب شرایع الاسلام محقق حلی را آغاز کرد. وسعت تتبع، روش بی نظیر، جمع فروع و امهات مسائل فقهی و ده ها ویژگی دیگر از امتیازات کتاب جواهر است. این دائره المعارف فقه شیعه ثمره ۳۲ سال تلاش شبانه روزی او اینک معتبرترین متن درسی عالی ترین سطح دروس حوزه های علمیه شیعه؛ یعنی درس خارج فقه است.

ساده زیستی

امام خمینی(ره) در مورد ساده زیستی ایشان و خَلق موسوعه عظیم جواهر فرمودند: «وقتی که در متأخرین از علماء ملاحظه می کنیم می بینیم که صاحب جواهر یک همچو کتابی نوشته است که اگر صد نفر انسان بخواهند بنویسند شاید از عهده برنیایند و این کاخ نشین نبوده… یک منزل محقر داشتند و در یک اتاق شان باز بوده به یک دالانی -از قراری که نقل می کنند- که در آن هوای گرم نجف یک نسیمی، نسیم داغی می آمده است و ایشان مشغول تحریر جواهر بودند. از یک آدمی که علاقه به شکم و شهوات و مال و منال و جاه و امثال این ها دارد این کارها نمی آید».[۲]

دور اندیشی

صاحب جواهر، در روزهای آخر زندگی مجلسی از همه علمای طراز اول نجف اشرف تشکیل داد؛ اما شیخ انصاری را ندید، به اطرافیان خود فرمود: «شیخ مرتضی انصاری (ره) را نیز حاضر کنید. تا اینکه پس از جستجوی بسیار زیاد، شیخ را در گوشه ای از صحن حرم امیرمؤمنان علی علیه السلام یافتند؛ درحالی که ایشان مشغول دعا و مناجات برای شفای صاحب جواهر بود. بعد از اتمام دعا و مناجات، شیخ بر بالین صاحب جواهر(ره) حاضر شد. صاحب جواهر(ره) نیز با دیدن شیخ انصاری (ره) بسیار خوشحال شد و دست او را گرفته و بر روی سینه خود نهاد و گفت: الآنَ طابَ لِی المَوت؛ اکنون مرگ برای من گواراست؛ سپس به حاضران فرمود: هذا مَرجِعُکُم مِن بَعدی؛ این مرد مرجع شما پس از من است؛ بعد رو به شیخ انصاری(ره) نمود و گفت: قلِّل من اِحتِیاطِک فَإن الشَّرِیعَهَ سَمحَهٌ سهلَهٌ؛ از احتیاط خود بکاه، پس همانا دین اسلام دینی سهل و آسان است».[۳]

نظریه ولایت فقیه

صاحب جواهر در میان موضوعات مهم فقه، به مباحث ولایت فقیه توجه ویژه داشته و در مورد کلیت این ولایت معتقد است: اگر ولایت عامه فقیه نباشد، بسیاری از کارهای مربوط به شیعیان معطل می ماند. (لو لا عموم الولایه لبقی کثیر من الأمور المتعلقه بشیعتهم معطله…) ایشان تردیدکنندگان درباره ولایت فقیه را نکوهش کرده، می نویسد: «این افراد طعم فقه را نچشیده و از فرمایش ائمه (ع) چیزی نفهمیده اند. (ما ذاق من طعم الفقه شیئا…)».[۴]

۲. شهید آیت الله ابراهیم خویی (پناه محرومان)

در ششم شعبان ۱۳۲۵ق، آیت الله میرزا ابراهیم خویی(ره)، از شاگردان میرزا شیخ انصاری(ره) به شهادت رسید. ایشان در طول زندگی مردمداری، علم و تقوا و درس ایثار را به نسل های بعد از خود آموخت. این مجتهد شهید در احیاء سنت حسنه وقف و انفاق و داشتن اخلاق حسنه سرآمد بود. شیخ شهید ثروت زیادی را، از راه ارث، تجارت و کشاورزی در دست داشت؛ اما مقدار ناچیزی را به مصرف شخصی و بقیه را در راه خیر و رضای خدا مصرف می کرد. فقراء از در خانه اش، دست خالی برنمی گشتند.[۵]

تواضع، پرهیزکاری، علم و عبادت، زهد و تقوی، شجاعت و بی باکی در اظهار حق، اقتداءِ نوبتی به پیش نمازهای شهر، کمک به ورشکستگان و نیازمندان، نظم در امور از خصوصیات ایشان بود. به عنوان نمونه چون به غسل جمعه اهتمام می ورزید. جمعه ها، یک ساعت به ظهر مانده، برای انجام غسل جمعه آماده می شد. روزی از روی تصادف حاکم شهر، برای انجام کاری وارد شد، وی فرمود: «چون بدون اطلاع قبلی بوده، بفرمایید بنشینید تا من غسل جمعه را انجام داده، برگردم».[۶]

شهید خویی(ره) از منظر علامه امینی(ره)

علامه امینی(ره)، صاحب کتاب «الغدیر» درباره وی می فرماید: «او در طلیعه علمای ژرف بین و متبحر قرار داشت و از شخصیت هایی بود که در همه رشته های علمی زبردست و ماهر بود، از فقه و اصول و حدیث گرفته تا کلام، فلسفه، عرفان و رجال. در اخلاق، سرمشق و نمونه بود و مقتدا به شمار می رفت. در هر یکی از علوم استادی بی نظیر و پهلوانی دلیر بود».[۷]

در حدیث دیگران

خوش تر آن باشد که سر دلبران

گفته آید در حدیث دیگران

اوژن اوبن (م)، سفیر فرانسه در ایران، در سفرنامه خود، در دیداری که از شهرستان خوی داشته مشاهده خود را از سیر و سلوک این فقیه متنفذ چنین بیان می کند:«مجتهد بزرگ شهر، حاجی میرزا ابراهیم آقا، از احترام فوق العاده عموم مردم برخوردار است. خانه اش کوچک است و تنها یکی از اطاق های آن که با فرش مفروش شده پنجره اش به حیات کوچکی باز می شود. در آستانه در، طبق رسمی قدیمی، محجر[۸] چوبی گذاشته اند؛ یعنی در اینجا باید کفش ها را از پا درآورد. مرد محترم کهنسال، نزدیک پنجره اطاق، در میان تعداد بی شماری کتاب، در موضوعات فقه اسلامی و پرورنده هایی که برای اتخاذ تصمیم و صدور رأی به حضور وی آورده اند. او عینک می زند. عمامه بزرگ سفیدی بر سر دارد و ریشش را با حنا رنگ می کند. بعد از ادامه تحصیل در نجف و کسب فیض از محضر استادان بزرگ، به شهر خود بازگشته است، تا دین و عدالت را در میان همشهریان خود گسترش دهد. با آنکه از راه علم و تقوا به ثروت رسیده است؛ ولی خود، با قناعت زندگی می کند و بیشتر درآمد حاصل املاکش را، صرف احسان و صدقه می کند. مازاد دارایی اش وقف امام سوم علیه السلام است. عده ای که به دیدار و زیارت وی می آیند، قابل شمارش نیست. شیخ ابراهیم چندین بار به زیارت مکه نایل شده، و با وجود کبر سن، حداقل در سال یکبار، به شهرهای کربلا و مشهد مشرف می شود. اهالی خوی، هنگامی که او را می بینند، با چنین علو و مقام، چون یک فرد عادی، کفش ها زیر بغل، در مسجدی مشغول دعاخواندن است، سخت به هیجان می آیند».[۹]

فقیه مستجاب الدعوه

حاج میرزا ابراهیم زمانی که برای اداء فریضه حج، عازم مکه مکرمه شد؛ پرده کعبه را گرفته از خدا سه حاجت خواسته بود. اول اینکه: خدایا! مرا محتاج دیگران نکن. (او حتی در طبابت نیز به دیگران محتاج نشد.) دوم: خدایا! به من اولاد صالح عطاء کن و اگر صلاح نیست، بدون اولاد بمانم. سوم: مرگم را، شهادت در راه خودت قرار بده! هر سه دعای وی به اجابت رسید؛ او تا آخر عمر صاحب فرزند نشد و به کسی، محتاج نشد و با شهادت از دنیا رفت.[۱۰]

رزق شهادت