خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری»

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» شامل ۴۰ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل دنیای مجازی عبور از «امپریالیسم» به «امپراتوری» :

بسیاری از اندیشمندان از پروژه جهانی سازی نام می برند که یکی از شاخه های آن جهانی سازی فرهنگی است. یک برداشت آشنا و رایج از جهانی شدن فرهنگ، امپریالیسم فرهنگی است. آخر هفته ها میهمانی دوره ای داشتیم. هر هفته یک خانواده، فامیل ها را دور هم جمع می کرد. بزرگ ترها با اشتیاق خاصی دور هم می نشستند و از هر دری می گفتند. میان همین صحبت ها، پای دردل ها به میان می آمد و از درد هم باخبر می شدیم. همفکری می کردیم و دغدغه حل مسائل یکدیگر را داشتیم. فضا کاملا صمیمی بود. بچه ها در بین بازی کردن به کار بزرگ ترها هم سرک می کشیدند و بسیاری موضوعات را غیرمستقیم می آموختند. نسل ها از نسل قبل الگو می گرفتند! کم کم عضو جدیدی وارد زندگی ها شد؛ عضوی که فقط حرف می زد، بی آن که بشنود؛ بی آن که توجه کند: تلویزیون! دیگر مثل قدیم، دور هم حلقه نمی زدیم. مثلثی می نشستیم.

یعنی سرِ هرم، جناب تلویزیون در بالای مجلس می نشست و بقیه افراد روبروی او! به هم که نگاه می کردیم فقط نیمرخ یکدیگر را می دیدیم. صورت ها رو به عضو جدید بود. کم کم که بزرگ تر شدیم اعضای جدیدتری به فامیل ما اضافه شد. لپ تاپ، تب لت، موبایل، شبکه های اجتماعی، واتساپ، وایبر، اینستگرام… خداروشکر هنوزهم میهمانی دوره ای داریم. آخر هر ماه دور هم جمع می شویم؛ اما دیگر نه حتی مثلثی. از بزرگ و کوچک تا مرد و زن فامیل هریک گوشه خلوتی می نشینیم، سر پایین می اندازیم و با یارالکترونیکی خود مشغول می شویم.

از بس سر به زیر شدیم، دیگر نه حتی نیمرخ که فقط کف سر همدیگر را می بینیم. جالب است که دور همیم ولی برای ارتباط از ابزار استفاده می کنیم. بلوتوث می فرستیم، پیامک می زنیم و یادمان می رود از دردهای یکدیگر بپرسیم. بچه ها هم مشغول بازی اند، اما نه توپ بازی و خاله بازی! بلکه بازی هایی پر از جنگ و خونریزی و خشونت. بازی های دیجیتالی! دیگر بچه ها کاری به کار بزرگ ترها ندارند. سرک نمی کشند، یاد نمی گیرند. آموزش از راه وسایل ارتباط جمعی شکل می گیرد و نسل ها بیگانه با نسل قبل رشد می کنند. گویی نسلی جدید از کشورهای غربی به ایران وارد کرده ایم که زبان نسل قبل را نمی فهمد.

تاثیر شکل رسانه ها بر سبک زندگی

یکی از دانشمندان، سخن جالبی درباره تاثیر رسانه ها دارد: «رسانه، خود پیام است»؛ یعنی شکل رسانه فارغ از محتوایی که دارد، معنا دار است و باعث تغییر در سبک زندگی افراد می شود. مک لوهان نوع رسانه را عامل اساسی تحولات تاریخی و اجتماعی می داند. وی تاریخ بشر را بر اساس نوع رسانه، تقسیم بندی می کند و می گوید: بشر سه دوره به خود دیده است. دوره اول، دوره قبیله ای است؛ زیرا رسانه غالب در این دوره صدا و گفتار بوده است و انسان ها ارتباط شفاهی چهره به چهره و صمیمانه با یکدیگر داشتند.

پس از اختراع ماشین چاپ، ارتباط انسان ها مکانیکی شد که طی آن، پیام ها از طریق نوشتار و دریافت بینایی منتقل می شد. در این دوره، ارتباطات از حالت رودررو و صمیمانه، خارج و به واسطه مجاری ارتباطی جدید یعنی کتاب و مطبوعات میسر بود. او نظام ارتباط مکتوب را منشأ شکل گیری مدرنیسم می داند؛ چراکه به نظر وی تغییر رفتار حسی، انواع فرهنگ ها و جوامع را به وجود می آورد و روابط ذهنی انسان با جهان و دیگران را به طور عمیق دگرگون می کند.

به زعم وی فردگرایی، عقل گرایی، ملی گرایی و اصلاحات مذهبی، همگی پیامد چاپ و کتابت و غلبه حس بینایی بر دیگر حواس است. مک لوهان می گوید با ورود رسانه تلویزیون و رادیو، بشر وارد دوره سوم زندگی خود شده است که در آن پیام ها از طریق وسایل الکترونیکی منتقل می شود. نکته قابل توجه این است که مک لوهان این دوره را بازگشتی به دوره قبیله ای می داند؛ زیرا در این دوره، دوباره حس شنوایی، غالب است و روابط صمیمانه البته در مقیاس جهانی ـ شکل گیری دهکده جهانی ـ بین انسان ها شکل می گیرد. اما به راستی ارتباط مجازی و رسانه ای، می تواند جای ارتباط های واقعی انسانی را بگیرد؟

دنیای مجازی و محو واقعیت

ژان بودریار، نظریه پرداز پست مدرن برای توصیف عصری که در آن زندگی می کنیم از واژه وانمایی ـ شبیه سازی ـ استفاده می کند. وانمایی اشاره ای است به محوشدن مرز میان واقعیت و تصویر. او ادعای مک لوهان را مبنی بر این که فناوری های رسانه ای جدید امکان مشارکت و وحدت (قبیله ای شدن مجدد) را ایجاد می کنند، رد می کند. به زعم وی رسانه های جمعی با عرضه بی پایان تصاویر، مرز واقعیت و تصویر را مخدوش و تصویر را جایگزین واقعیت می کنند.

بنابراین در این دنیای مجازی، درک ما از واقعیت، زیر سلطه تصاویر رسانه ها قرار دارد. به عبارتی اشکال فرهنگی، بازتاب واقعیت نیستند؛ زیرا خود واقعیت سرشار از تبلیغات بازرگانی، فیلم، بازی های ویدئویی و تصاویر تلویزیونی است. برای نمونه، تبلیغات بازرگانی دیگر تلاش نمی کنند تا اعتماد مخاطب به کیفیت کالا را به دست آورند، بلکه تنها به یک بیان خیلی بامزه درباره آن محصول اکتفا می کنند؛ مثلا برای تبلیغ لوازم آرایشی از چنین تبلیغی استفاده می شود: از این که از تو زیباترم از من متنفر نباش. اول صبح من درست شبیه تو بودم!

همان طور که می بینید در این تبلیغ، هیچ اشاره ای به کیفیت، مواد به کار برده شده و امتیازهای این لوازم آرایشی نمی شود، بلکه سعی می شود تا حد امکان با بهره گیری از فنون نفوذ، نظر مخاطب برای خرید، جلب شود. اگر مخاطب جذب این محصول شود، نه برای کیفیت این محصول در جهان واقعیت است، بلکه به واسطه سلطه ای است که انگاره های مجازی بر ذهن او پیدا کرده اند.

بودریار قائل است در این دنیای وانمایی، دیگر افراد به خاطر «نیاز» نیست که مصرف می کنند بلکه به سبب «تمایزات اجتماعی» مصرف می کنند. افراد مصرف می کنند برای این که از دیگران متفاوت باشند و از آن جا که تفاوت ها به لحاظ تعداد نامحدودند، نهایتی برای مصرف وجود ندارد. در نتیجه؛ مصرف، وجه شاخص انسان در این دنیای مجازی می شود.

دنیای مجازی و شکل گیری مخاطب توده

مکتب انتقادی فرانکفورت نیز از تاثیر رسانه ها و فضای مجازی بر فرهنگ و شیوه تفکر مردم انتقاد کرده اند. تئودور آدرنو و ماکس هورکهایمر،