خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل آثار شیخ صدوق از زبان شیخ صدوق

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل آثار شیخ صدوق از زبان شیخ صدوق :

شیخ صدوق(م ۳۸۱ ق)از عالمان سخت کوشی است که آثار ارزند فراوانی را از خود برجا گذارد. در مورد تعداد آثار او نمی توان به طور دقیق اظهار نظر کرد. از مقدم کتاب من لایحضره الفقیه از زبان شیخ صدوق نقل خواهیم کرد که در سفر به بلخ ۲۴۵ کتاب خود را همراه داشته است.

این در زمانی بود که هنوز کتاب من لایحضره الفقیه را ننوشته بود و پس از سفر به بلخ نیز آثاری را تدوین کرده است و چه بسا تعداد نوشته های او هنگام سفر به بلخ، بیش از رقم مذکور بوده و تنها این تعداد را همراه داشته است. به هر حال شیخ طوسی حدود سیصد اثر را برای شیخ صدوق ثبت کرده است.[۱]

متأسفانه بیشتر مصنفات شیخ صدوق که حتی برخی حجیم بوده[۲] به مرور از بین ر فته است و کمتر از بیست مجلد آن به ما رسیده است. تا آنجا که به دست آوردیم آنها عبارتند از:

الاعتقادات، الامالی، التوحید، الخصال، کتاب ثواب الاعمال، عیون اخبار الرضا(ع)، عقاب الاعمال، صفات الشیعه، علل الشرائع، فضائل رجب، فضائل شعبان، فضائل رمضان، فضائل الشیعه، المواعظ، کتاب المقنع، کتاب من لایحضره الفقیه، کمال الدین و تمام النعمه، الهدایه.

در خور توجه است و در ادامه خواهیم گفت که آنچه با عنوان مصادقه الاخوان چاپ شده و به شیخ صدوق نسبت داده اند در واقع کتاب اخوان تألیف علی بن بابویه است.

معرفی آثار شیخ صدوق از امور شایسته و بایسته است اما از آنجا که خود نویسنده ارزش خاصی دارد و چه بسا در سخنان نویسنده نکاتی به چشم بخورد که دیگران نتوانند به آن دست یابند، بر آن شدیم با مطالع مقدمه های شیخ بر تألیفات خود، آنها را از زبان خود او معرفی کنیم.

قابل ذکر است که شیخ صدوق در مقدم بعضی از نوشته هایش به معرفی کتاب خود نپرداخته و نیز گاه ناچار به تلخیص عبارات شیخ شده ایم.

التوحید

سبب تألیف این کتاب، این بود که عده ای از مخالفان ما، قول به تشبیه و جبر را به ما نسبت می دهند؛ زیرا در میان اخبار ما روایاتی را دیده اند که از تفسیر آنها آگاه نیستند و معانی آنها را نمی دانند و آنها را در غیرجایگاه خود قرار می دهند و الفاظ آنها را با الفاظ قرآن مقابله نمی کنند. از این رو صورت زشت و نادرست از مذهب ما را برای ناآگاهان ترسیم کردند و مانع اقبال مردم به دین خدا شدند و باعث شدند که آنها حجت های خدا را انکار کنند. من به قصد تقرب به خدای متعال این کتاب را در موضوع توحید و نفی تشبیه و جبر نگاشتم.

الخصال

از آنجا که مشایخ و پیشینیانم-رحمه الله علیهم-در رشته های علمی، کتاب هایی نگاشته اند و از تدوین کتابی که براساس شماره باشد و شامل خصلت های نیکو و مذموم باشد غفلت ورزیدند و در تدوین چنین کتابی برای طالبان علم و نیک خواهان بسیار سودمند است، به قصد تقرب به خداوند-جل اسمه-این کتاب را تألیف کردم.

عیون اخبار الرضا

دو قصیده از صاحب جلیل کافی الکفاه ابو القاسم اسماعیل بن عباد -اطال الله بقاءه و ادام دولته و نعماءه و سلطانه و اعلاه-به دستم رسید. این قصیده ها شامل اهدای سلام به حضرت علی بن موسی الرضا(ع) بود. از این رو این کتاب را برای کتابخان پر رونقش تدوین کردم؛ زیرا نزد او چیزی ارزشمندتر از علوم اهل بیت -علیهم السلام-نیافتم؛ چون او به ریسمان هدایت و ولایت آنان چنگ زده؛ به پیروی از آنها گردن نهاده؛ امامتشان را پذیرفته؛ فرزندان آنان را گرامی داشته و به شیعیانشان نیکی کرده است. همچنین با تدوین این کتاب خواستم الطافش را نسبت به من جبران کرده وبه او تقرب جویم و کوتاهی هایم در مورد خدمت به او جبران کنم. با این امید که عذرم را بپذیرد و کوتاهی هایم را ببخشد و امید و توقعاتم را محقق سازد. خداوند متعال دستش را به عدل بگستراند و نام و مرام او را با حق بزرگ گرداند و قدرت او در راه خیر را تداوم بخشد و سختی ها را با لطف و کرمش آسان کند.

امام صادق(ع)فرمود: «هر کس دربار ما یک بیت شعر بگوید خداوند متعال، خانه ای در بهشت برای او می سازد.»

همچنین امام صادق(ع)فرمود: «هیچ کس دربار ما شعری نگفته مگر این که به روح القدس مؤیّد می شود. »

امام رضا(ع)فرمود: «هیچ مؤمنی در مدح ما شعری نمی گوید مگر این که خدای متعال در بهشت شهری هفت برابر دنیا برایش می سازد و هم فرشتگان مقرب و هم پیامبران مرسل او را در آن زیارت می کنند. »

کتاب ثواب الاعمال

روایتی از پیامبر(ص)سبب شد که این کتاب را تألیف کنم: الدال علی الخیر کفاعله؛ راهنمای دیگران به کار نیک مانند انجام دهند آن است.

آن را«کتاب ثواب الاعمال»نامیدم. امیدوارم خداوند مرا از ثواب آن محروم نکند. تنها هدف من از تألیف آن، پاداش خداوند و جلب رضایت او بوده است و با این تلاشی که کردم غیر از این را اراده نکرده ام.

کتاب المقنع

این اثر را«کتاب المقنع»نامیدم؛ به دلیل قانع و راضی شدن خواننده به آنچه در آن است. اسناد آن را حذف کردم تا حمل و نقل آن آسان شده، حفظ آن آسان گردد و خواننده، خسته نشود. دلیل حذف اسناد این است که آنچه[از فروع فقهی]در این جا می آورم در کتاب های اصولی[۳] وجود دارد و از سوی فقهای بزرگ و موثق-رحمهم الله-بیان شده است.

کتاب من لایحضره الفقیه

زمانی که در بلخ بودم شریف الدین ابو عبد الله محمد بن حسن بن اسحاق معروف به نعمت به آنجا آمد که به جهت داشتن اخلاق نیکو تا زمانی که با او مجالست داشتم در سرور بودم. او با من در مورد«کتاب من لایحضره الطبیب»سخن به میان آورد و یادآور شد که آن در موضوع خود، جامع است. وی از من خواست که کتابی در موضوع فقه، حلال، حرام، شرایع و احکام بنویسم که جامع هم کتاب هایم در این باره باشد و آن را «کتاب من لایحضره الفقیه»بنامم تا آن، مرجع و مورد اعتماد او باشد؛ در پاداش خوانندگان، شریک باشد؛ به آن عمل کند و آن را استنساخ کرده به محتوای آن عمل کند. در عین حال او بیشتر تألیفاتم را که همراه داشتم استنساخ کرد و شفاهی از من شنید و روایت کرد و بر هم آنها وقوف یافت و تعداد آن به ۲۴۵ کتاب می رسید.

پیشنهاد او را پذیرفتم؛ زیرا او را اهل برای آن دانستم و این کتاب را با حذف اسناد نگاشتم. اگر چه ذکر سند فواید زیادی دارد اما نمی خواستم طرق آن زیاد شود و هدف من همانند مصنفان، ذکر هم روایات[که دارم]نبود بلکه آنهایی را که صحیح می دانم و طبق آن