خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل جایگاه علمی و مذهبی کلینی در میان امامیه

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل جایگاه علمی و مذهبی کلینی در میان امامیه :

شیخ کلینی هم در عصر خود، چه در موطنش ری و چه در بغداد و نیز در دوره های بعد به واسطه تألیف کتاب الکافی از جایگاه بلندمرتبه ای در میان علمای شیعه برخوردار بوده است. نجاشی، دانشمند بلندمرتبه رجالی شیعه، وی را به عنوان شیخ و چهره برجسته امامیه شهر ری در زمان خودش(شیخ أصحابنا فی وقته بالری و وجههم)توصیف کرده است. نجاشی همچنین درباره او می نویسد که کلینی موثق ترین و با دقت ترین محدثان از لحاظ ضبط حدیث بوده است(و کان أوثق الناس فی الحدیث و أثبتهم). این داوری نجاشی طبعا می بایست به دلیل تحلیل درون متنی کتاب الکافی و دیگر کتاب های کلینی ارائه شده باشد. شیخ طوسی نیز ضمن تأکید بر جلالت قدر و توثیق او، کلینی را دانشمند و آشنا به اخبار دانسته است(ثقه عارف بالاخبار/جلیل القدر عالم بالاخبار).

دانشمندان و محدثان دیگر امامیه هم با تعابیری نزدیک به همین مضامین، همچون«الشیخ الصدوق»، یا«الشیخ المتفق علی ثقته و امانته»، دانش کلینی در علم حدیث، موثوقیت و جایگاه او را در میان علمای امامیه ستوده اند: علی بن طاووس که بی تردید گرایش حدیث گرا دارد، بالاترین ستایش ها را از کلینی ارائه داده است.[۱] محقق علی کرکی، شیخ الاسلام نامدار شاه طهماسب صفوی: کلینی را«جامع أحادیث أهل البیت»می نامد.[۲] شهید ثانی هم او را«شیخ الطائفه»و«رئیس المذهب »خوانده است.[۳] شیخ حسین بن عبد الصمد او را عارف ترین محدثان به حدیث و نقادترین در دانش حدیث می داند.[۴] فرزندش شیخ بهاء الدین محمد العاملی، معروف به شیخ باهیی هم وی را«ثقه الاسلام »خوانده است.[۵] محمد تقی مجلسی، پدر علامه مجلسی چنان به مقام کلینی و بی مانندی وی معتقد است که می نویسد وی مؤید از سوی خداوند بوده است.[۶] علامخ محمد باقر مجلسی نیز کلینی را مقبول همگان و ستایش شده از ناحیه خاص و عام خوانده است.[۷] میرزا عبد اللّه أفندی در ریاض العلماء می گوید که کلینی در میان خاصه(شیعیان) و عامه(سنیان)نظیری نداشته است.[۸]

در این میان طبیعی است که اخباریان از وی ستایش بسیار کنند،[۹] و کما این که می دانیم، او را«رئیس المحدثین »خوانده اند.[۱۰] ملاصدرا، فیلسوف نامدار عصر صفوی هم از او ستایش بسیار کرده است.[۱۱]

در دوره های متأخر نیز همچنان ستایش از کلینی و کتابش الکافی به صورت قوی تری تداوم داشته است.[۱۲] در برخی از منابع امامی، وی با عنوان مروج مذهب شیعه امامی در عصر غیبت امام غایب معرفی شده است.[۱۳] او را به«الحافظ»نیز ستوده اند.[۱۴] جایگاه بلند وی در میان اما