خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران

با فایل فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران شامل ۲۱ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل امام زین العابدین(ع) و مبارز? سیاسی با ستمگران :

در نزد بعضی از تاریخ نگاران، این گونه شهرت یافته است که فرزندان امام حسین(ع) پس از واقع خونین کربلا از سیاست، کناره گیری کرده و به ارشاد مردم، عبادت و ترک دنیا، روی آوردند. آنان برای این ادعا به تاریخ زندگی امام سجاد (ع) استدلال می کنند و مدعی هستند که ایشان از فعالیت های دینی در سطح جامعه، کناره گیری کرده بود.

چنین به نظر می رسد که چون این اشخاص از نظر سیاسی، رهبری را در مفهوم محدودی – که همان قیام مسلحانه از قبیل قیام کربلا باشد -، خلاصه می کنند و به ظاهر، جوش و خروشی در امامانِ بعد از امام حسین(ع) برای قیام مسلحانه در برابر حکومت های زمان خود نمی بینند، به این نتیجه گیری رسیده باشند. اما این ادعا پنداری ناروا است که با مطالع واقعی زندگی ائمه(ع) که مالامال از مدارک دالّ بر فعالیت مثبت و مستمر در زمین مبارز سیاسی است، دروغین بودن این ادعا آشکار خواهد شد.

از جمل این مدارک، می توان به روابط امام زین العابدین(ع) با امت و رهبری مردمی گسترده ای که از آن بهره مند بود، اشاره کرد. این رهبری به صورت تصادفی یا فقط به واسط انتساب به پیامبر اکرم(ص) برای امام سجاد(ع) به دست نیامده بود، بلکه حاصلِ از خودگذشتگی و نقش مثبتی بود که به رغم کوتاه بودن دست آن حضرت از مرکز قدرت در میان امت، ایفا می نمود، چرا که امت غالباً رهبری خود را مجانی به کسی واگذار نکرده و امام سجاد(ع) بدون اینکه امت، از خودگذشتگیِ سخاوتمندان او را احساس کنند، نمی توانست دلهایشان را به دست آورده و در راه حل مشکلات و حراست از رسالت خویش از آنان بهره جوید.

از آنجا که در زمان امام سجاد(ع) هنوز نغم جدایی دین از سیاست به گوش ها نرسیده بود، هم فعالیت های دینی آن حضرت به طور کامل برخاسته از حرکت سیاسی ایشان بود و در میان اوراق زندگیِ آن حضرت به نمونه های آشکاری از مداخلات صریح سیاسی برمی خوریم. از بررسی روایات صادرشده از امام سجاد(ع) درمی یابیم که ایشان بر عرص سیاست، اشراف کامل داشته و در بحث های داغ سیاسی داخل شده، جریانات سیاسی را تعقیب نموده و بر ضد اوضاع فاسدی که امت اسلام در آن به سر می برده اند، به اظهار نظر صریح می پرداخته است. به عنوان نمونه؛ عبدالله بن حسن بن حسن می گوید: «امام علی بن الحسین(ع) هر شب پس از نماز عشاء با عروه بن زبیر در انتهای مسجد النبی (ص) به گفتگو می نشستند من نیز با آنها می نشستم، شبی از شب ها صحبت از ظلم بنی امیّه و زندگی در کنار آنان، به میان آمد، عروه به امام سجاد(ع) گفت: ای علی! هر که از ستمگران، دوری جوید، خداوند از نارضایتی قلبی او نسبت به اعمال آنان باخبر است، پس اگر به میزان یک میل(حدود دو کیلومتر) از آنان دور شود، امید می رود که خداوند، آنان را عذاب کند و او از آن عذاب در امان بماند.

عبدالله بن حسن می گوید: عروه پس از آن از مدینه خارج شده و در منطق عقیق ساکن گردید، من نیز در منطق سویقه مسکن گزیدم.

این در حالی است که امام زین العابدین (ع) ماندن در مدینه را ترجیح داده و تمام عمر شریف خود را در آن شهر گذراندند، چرا که خارج شدن از شهر را نوعی فرار از نبرد سیاسی و واگذارکردن میدان به ستمگران و دادن امکان جولان و هجوم بر مردم به آن می دا