خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت

فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت؛ انتخابی مطمئن برای ارائه‌ای حرفه‌ای

اسلایدهایی آماده برای استفاده:

فایل فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت شامل ۵۷ اسلاید با طراحی دقیق و ساختاری استاندارد است که برای ارائه‌های رسمی یا چاپ، کاملاً مناسب و آماده استفاده می‌باشد.

ویژگی‌هایی که فایل فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت را متمایز می‌کند:

• طراحی بصری حرفه‌ای:فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت با بهره‌گیری از رنگ‌بندی هوشمندانه و چیدمان اصولی جهت انتقال بهتر مفاهیم ارائه.
• سهولت در اجرا: تمامی اسلایدها از پیش تنظیم شده‌اند و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.
• وضوح بالا و نظم ساختاری: کیفیت بالای عناصر گرافیکی و هماهنگی کامل در نمایش، تجربه‌ای بدون نقص را فراهم می‌سازد.

استاندارد بالا در تولید محتوا:

فایل فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت با رعایت اصول حرفه‌ای طراحی شده و عاری از هرگونه ایراد گرافیکی یا ناهماهنگی در نمایش می‌باشد.

نکته مهم:

در صورت مشاهده نسخه‌هایی با کیفیت پایین‌تر، توجه داشته باشید که ممکن است نسخه‌های غیررسمی باشند. نسخه اصلی فایل فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت تنها از طریق منبع معتبر در دسترس است.

هم‌اکنون فایل فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت را دریافت کرده و ارائه‌ای حرفه‌ای و متمایز تجربه نمایید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل امام مهدی علیه السّلام دوازدهمین خلیفه ی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و اله در روایات اهل سنّت :

به حکم عقل و تجربه هر صاحب مکتب و مصلح اجتماعی در اندیش جانشین بعد از خودش می باشد، تا برنامه ای که برای اصلاحات آورده بعد از خودش نیز دنبال شود، و به دست حوادث نامعلوم آینده نیفتد.

عمل به این حکم عقلی در مورد رسولان الهی خاصّه خاتَم آنان حضرت محمّد(ص) تأکید و الزام بیشتری دارد، زیرا دین اسلام که مأمور ابلاغ و تبلیغش بوده باید تا قیامت متکفّل ادار جوامع باشد، و کتاب آسمانی اش- کلام اللّه – که هدایتگر و راهبر مسلمانان است توسط عالم ترین و عامل ترین صحابه اش تفسیر و تبیین گردد. اکنون این سؤال پیش می آید که آیا خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله به این حکم عقلی واضح عمل کرده یا نه؟

برای یافتن پاسخ راهی جز رجوع به کتاب خدا و سنت رسول اکرم(ص) که مورد قبول هم مسلمین جهان است نداریم، زیرا موضوع طرح شده مسئله ای تاریخی است و رویدادی که در گذشته اتفاق افتاده، و طبق روش علمی در پژوهش های تاریخی باید بر قدیم ترین اسناد اتکا شود که عبارت از قرآن مجید و احادیث نبوی است که در صحاح و مسانید معتبر نزد اهل سنت آمده است. با وجود اعتبار فراوانی که کتب حدیث شیعه – خاصّه آنچه در سد چهارم و پنجم تألیف شده – دارد، برای پیشگیری از هرگونه جانب داری از مذهبی خاص، به نقل احادیث از صِحاح و مسانید کهن اهل سنت بسنده می کنیم.

چون در مقالات علمی، انتظار خواننده این است که با مطلبی نسبتاً تازه رویاروی شود و دور از تعصّب حقیقتی را بیابد، با آنکه آیاتی متعدد در قرآن اقام حکومت عدل را در آخرالزمان نوید می دهد، در این مقال تنها آیتی از کلام اللّه را نقل کرده، احادیث ذیل آن را می آوریم تا مبرهن شود خلفای بر حق پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دوازده تن از عترت وی هستند، که به هیچ وجه با شمار حاکمان اموی یا عباسی و غیر آنان قابل انطباق نیست، و اینک آی مورد نظر: (وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسرَائِیلَ وَبعَثْنَا منْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیبًا وَقَالَ اللَّهُ إِنِّی مَعَکمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلوهَ وَآتَیتُمُ الزَّ کواهَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِی…) (مائده / ۱۲).

و خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت، و از میان آنان دوازده نقیب (امیر و سرپرست) برانگیختیم. و خداوند (به آنان) گفت: من با شما هستم اگر نماز را بر پا دارید و زکات را بپردازید و به رسولان من ایمان بیاورید.[۱]

۱- احمد بن حنبل (۱۶۴- ۲۴۱ق) در مُسند خود (ج ۱، ص ۳۸۹ و ۴۰۶) به دو طریق از مسروق نقل می کند که از عبداللّه بن مسعود تعداد حاکمان بر این امّت را که خلیف پیامبر اکرم(ص) باشند پرسیدم. ابن مسعود گفت: «لَقد سأَلْنا رَسولَ اللّه(ص) فقال: اثنی عَشَرَ کعِدّهِ نُقَباءِ بَنی إسرائیل»؛ از رسول خدا(ص) (شمار نقیبان امت اسلام را) پرسیدیم. آن حضرت گفت: دوازده تن همانند مهتران بنی اسرائیل.

۲- نُعیم بن حمّاد مروزی (م ۲۲۸ ق) در کتاب خطی الفتَن والملاحِم (ص ۴۱) چنین می نویسد: حدّثَنا عیسی بنُ یونسَ، حدَّثنا مُجالِدُ بنُ سَعیدٍ عنِ الشَّعبی، عن مَسروق »؛ عن عبدالله بن مسعودٍ(ره) قال: قال رسول الله(ص): «یکونُ بعدی من الخلفاءِ عِدَّه نُقَباءِ موسی» جانشینان پس از من شمار نقیبان حضرت موسی می باشند.

در همان مأخذ، روایات فراوانی از جابر بن سَمُره بن جُناده سوائی و ابوجُحَیفه از پیامبر (ص) نقل می کند که: «لا یزالُ هذَا الأَمرُ عَزیزاً إلی اثنی عَشَرَ خلیفهً کلُّهم من قُرَیش»؛ امر دین همیشه ارجمند و والا می باشد تا دوازده تن که همه شان از قریش هستند خلیفه ام باشند.

۳- مؤلف کتاب کنزُ العُمّال این حدیث نبوی را نقل می کند که رسول خدا(ص) گفت: «إنَّ عِدَّهَ الخُلَفاءِ بعدی عدَّهُ نُقَباءِ مُوسی»؛ حتماً شمار جانشینان بعد از من مانند تعداد نقیبان حضرت موسی می باشند [یعنی داوزده تن]. (ج ۶، ص ۸۹، حدیث ۱۴۹۷۱)

۴- در صحیح بخاری (۱۹۴- ۲۵۶ ق) اواخر کتاب الأحکام، بابُ الاستخلاف شماره ۷۲۲۲ و ۷۲۲۳ از جابر بن سَمُره نقل می کند: سمعتُ النبی(ص) یقول: «یکونُ اثنا عشَر أمیراً. » بعد پیامبر کلمه ای را گفت که من نشیندم، ولی پدرم گفت که او فرمود: «کلُّهم من قرَیش». بنابر این سخن رسول خدا این بوده که: «[پس از من] دوازده تن امیر خواهند بود و همه شان از قریش هستند.

۵- در صحیح مسلم (۲۰۶ – ۲۶۱) به شرح نووی، در کتاب الاماره شماره ۱۸۲۱ آمده که جابر بن سَمُره گفت: سمِعتُ النبی(ص) یقول: «لایزالُ أمرُ النّاسِ ماضِیاً ما وَلِیهُمْ اثْنا عشَرَ رَجلاً». آن گاه کلمه ای گفت که برایم پنهان بود [نشنیدم]، سپس از پدرم پرسیدم که رسول خدا(ص) چه گفت. پدرم گفت: «کلُّهم من قریش ».

۶ – در همان مأخذ از طریق دیگر از جابر بن سمُره نقل می کند که رسول اللّه(ص) می گفت: «لا یزالُ الإسلامُ عزیزاً الی اثنی عشر خلیفه » ثم قال کلمهً لَم أفهمها. فقلتُ لِأبی ما قال؟ فقال: «کلُّهم من قریش».

۷- در همان مأخذ از روایاتی دیگر از جابر بن سمره، سخن پیامبر اکرم(ص) به این عبارت نقل شده: «لا یزال هذا الدینُ عزیزاً مَنیعاً اِلی اثنی عشرَ خلیفهً»، کلمه ای را که نشنیدم و پدرم گفت این بود: «کلُّهُم مِن قریش». در صحیح مسلم این مضمون از احادیث تا هفت طریق نقل شده است.[۲]

۸ – در سُنَن ابی داود (۲۰۲ – ۲۷۵ ق) آمده: «لا یزالُ هذَا الدینُ قائماً حتّی یکونَ علیکمُ اثْنا عشَر خلیفهً کلُّهم مِن قریشٍ» (شماره ۴۲۷۹ شماره ۴۲۸۰ مانند آن با تفاوت «عزیزاً» به جای «قائماً».

۹ – در سُنن تِرمذی (۲۰۹ – ۲۷۹ ق) بابُ ماجاء فی الخلفاء به شماره ۲۲۲۳ آن حدیث به این عبارت ذکر شده: «یکونُ مِن بَعدی اثنا عَشَر أمیراً کلُّهم مِن قریشٍ».

۱۰- این کثیر (۷۰۰- ۷۴۴ ق) که شاگرد ابن تیمیه و مفسّر، محدّث، فقیه، اصولی و صاحب جامع المسانید است در تفسیر آی یادشده، پس از توجّه دادن به حدیثی که در صحیح بخاری و مُسلم آمده و نقل آن از صحیح مسلم، می نویسد: «و معنی هذا الحدیث، البشاره بوجودِ اثنی عشَرَ خلیفهً صالحاً، یقیمُ الحقَّ و یعدِلُ فِیهم». سپس می افزاید: «والظّاهِرُ أنَّ مِنهُمُ المَهدِی المُبَشَّرُ بهِ فی الأحادیثِ الوارده بذِکرِه»: یعنی این حدیث بشارت به وجود دوازده خلیف صالح (بعد از پیامبر) است، که حق را بر پا دارند، و در بین آنان به عدالت رفتار کنند، و آشکار است که از جمل آنان مهدی است، که در احادیث رسیده درباره او به وجودش بشارت داده شده است.

بنابر احادیث نقل شده از منابع دست اوّل که مقبول نظر اهل سنت و جماعت می باشد و مضمونش یکدیگر را تأیید می کند نتایج زیر به دست می آید:

۱. انحصار خلفای رسول اکرم اسلام(ص) در دوازده تن که در تمام احادیث مذکور تصریح شده است.

۲. قِوام و پایداری دین تا قیامت منوط به خلافت آنان است.

۳. عزّت اسلام تا قیام قیامت به خلافت آنان بستگی دارد.

۴. سامان یافتن زندگی مسلمین به خلافت و ولایت آنان است.

۵. هم آنان از قریش هستند.

۶. تشبیه و همانند کردن آنان به شمار نقبای بنی اسرائیل که خلافت و امارتشان انتصاب خداوند بود نه انتخاب مردم، این پیام آشکار را دارد که خلفای پیامبرخاتم اسلام(ص) هم انتصابی است نه به انتخاب مردم؛ زیرا مردم آن واقع بینی را ندارند که افرادی عالم و عادل و بلکه معصوم را برگزینند که بتوانند مانند رسول خدا(ص) هادی و رهبر جامعه رو به رُشد مسلمین باشند ولی متأسفانه حکام اموی و عباسی جنایت هایی کردند که ذکرش شرم آور است و شرح آن را در کتب معتبر تاریخی اهل سنت می بینیم.

شایان ذکر است که تعداد دوازده خلیف رسول خدا(ص) که در احادیث آمده، نه با شمار خلفای اربعه منطبق است نه با چهارده حاکمان اُموی – از معاویه (م ۴۱) تا مروان بن محمّد بن مروان بن حکم (م ۱۳۲) و نه با ۳۷ تن حاکمان عباسی – از ابوالعباس سفّاح تا عبداللّه مستعصِم (م ۶۵۵).

خلافت یا سلطنت واقعیتی که تاریخ اسلام به روشنی نشان می دهد این است که امویان و عباسیان موضوع خلافت پیامبر اسلام را که منصبی الهی و معنوی است، حکومت و سلطنت تلقّی کردند، همان گونه که در کتاب تاریخ الخلفاء تألیف جلال الدین سیوطی می خوانیم: «الخِلافهُ ثلاثونَ عاماً یکونُ بعَدْ ذلک المُلک »[۳] (سیوطی، بی تا: ۱۶). حتی در برخی از کتب درسی آموزشِ عالی الأزهر آمده: «وأصدق تعبیر عن هؤلاءِ الأُمویین أنَّهم کانوا مُلوکاً دُنیویّین»[۴]، و دربار معاویه تصریح می کند: «فهو أوّلُ من جَعل هذا مُلکاً».[۵] (عبدالقادر، بی تا: ۳/۱۰۷ و ۱۱۶).

نتیج این گونه برخورد و تلقّی با مسئله مهم خلافت این شد که برای به دست آوردنش از هیچ گونه ظلم و حیله و خیانت خودداری نمی کردند؛ چنان که ابن حجَر عَسقَلانی دربار ظلم و تعدّی حجّاج بن یوسف ثقفی از کارگزاران مشهور عبدالملک مروان می نویسد: «حتّی قال عمرُ بن عبد العزیز: لَو جائت کلُّ اُمّهٍ بخَبیثهِا و جِئنا بالحَجّاجِ لَغَلبناهم».[۶] (ابن