خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام)

تحولی در ارائه‌ها با فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام)!

اگر به دنبال یک روش ساده اما حرفه‌ای برای ارائه‌ی مطالب خود هستید، فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) بهترین انتخاب شما خواهد بود. فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) از پایه بر اساس اصول طراحی مدرن ساخته شده و تضمین می‌کند که اسلایدهای شما جذاب، منظم و آماده‌ی استفاده باشند.

فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) شامل ۲۳ اسلاید است که با ترکیب بصری زیبا و چیدمانی حرفه‌ای، ارائه‌ی شما را به سطحی بالاتر می‌برد.

چرا باید از فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) استفاده کنید؟

✔ طراحی حرفه‌ای: هر اسلاید فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) با دقت بالا تنظیم شده تا بیشترین تأثیر را روی مخاطبان بگذارد.

✔ صرفه‌جویی در زمان: نیازی نیست ساعت‌ها وقت خود را برای طراحی پاورپوینت بگذارید، همه چیز آماده است.

✔ استفاده‌ی آسان: بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، کافی است فایل را باز کنید و ارائه دهید.

✔ فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) قابل استفاده در هر محیطی: چه در دانشگاه، چه در جلسات کاری، فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) حرفه‌ای نیاز شما را کاملاً برآورده خواهد کرد.

متمایز باشید!

دیگر نگران بهم‌ریختگی یا طراحی‌های غیرحرفه‌ای نباشید. فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) به شما این امکان را می‌دهد که بدون دغدغه روی محتوای خود تمرکز کنید و ارائه‌ای تأثیرگذار داشته باشید.

همین حالا دریافت کنید و تجربه‌ای متفاوت از ارائه‌های حرفه‌ای را داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل عظمتهای امام حسین (علیه السّلام) :

عظمت در تصمیم: به معنای عزم راسخ داشتن به انجام کار و پایان آن، به طوری که هیچگاه و به هیچ گونه از عزم خود برنگردد، و هیچ چیز تصمیم او را سست نسازد، و از آغاز کار ملاحظه پایان و عاقبت آن را بنماید و هشیارانه تصمیم بگیرد.

اکنون بشنوید که حسین چگونه با پیش بینی پایان کار، وارد میدان شد، و سخنانش چگونه از شعور خطیرش بر می خاست. آنگاه که عزیمت خروج از مکه و سفر عراق را داشت این خطبه را خواند:

وَ مُوَطِّناً عَلی لِقاءِ اللهِ نَفْسَهُ فَلْیرْحَلْ مَعَنا فَاِنّی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَ اللهُ تَعالی».[۱]

نیست، و درود خدا بر پیغمبرش».

وعده خود وفا کند».

ان شاء الله تعالی».

این بود منطق حسین، و سخنان شور انگیز و قاطع او در برابر کسانی که او را از تصمیمی که داشت باز می داشت.

مکانی که حسین در آن این خطبه را انشاء کرد، مکانی با عظمت و با هیبت بود; زیرا رجال بزرگ مانند عمر بن عبدالرحمن مخزومی، عبدالله بن عباس، محمد بن الحنفیه و عبدلله بن عمر او را از اجرای تصمیمی که داشت منع می کردند، و این خطبه در حقیقت پاسخی به درخواست آنها و همفکران آنها از مسلمانان، و اعلام قبول تمام خطرات تصمیم بود.

رجال نامبرده هرچند همه نامدار و متشخص بودند اما روحی مثل روح حسین، و شعور و بینشی مانند شعور او نداشتند، و آن مایه ای که حسین داشت در آنها نبود. آنها در برابر بطولت و مردانگی حسین هیبت خود را از دست دادند، و چون ریگهای کوچکی بودند که بر دامن کوه بزرگی ریخته باشد که بادهای تند آنها را به زیر می ریزد، و کوه در مکان خود استوار و آرام باقی می ماند (اکنون که سخت ترین بادهای حوادث و آزمایش، در جهان اسلام به حرکت در آمده و مردم را زیر و رو می کند، حسین و یاران باشهامت و قهرمانش در برابر این تندبادها و امواج سهمگین اقیانوس حوادث، مردانه ایستادند و مانند کوه از جای نلغزیدند).

پاسخی که در صفحات تاریخ جاویدان ماند، پاسخ حسین بود به عبدالله بن عمر، وقتی به او پیشنهاد سازش با بنی امیه را داد، و او را از شقاوت و قدرت سرنیزه، و زور و بی پروائی و جسارت آنها به خدا و پیغمبر بیم داد، فرمود: زَکرِیا اُهْدِی اِلی بَغِی مِنْ بَغایا بَنی اِسْرائیلَ»

زکریا هدیه شد به زن زناکاری از فواحش بنی اسرائیل؟.

این جواب امام علیه السّلام ـ مقدار قوت تصمیم، و توجه او را به پایان کار، و عزم خلل ناپذیرش را آشکار می کند که برای نیل به هدف و انجام برنامه ای که خود را موظف به اجرای آن می دانست به قدر سرانگشتی حاضر به عقب نشینی نیست، و ضمناً هم به مصیبت سر انور خودش که برای یزید هدیه می شود اشاره فرمود.

آری، حسین اینچنین قیام و نهضت را شروع کرد و اینسان قلب شجاعش محکم ماند که تا انجام کار به جز مبدأ و هدفی که داشت به جای دیگر نظر نداشت، مبدئی که در چند کلمه خلاصه می شد: خدا، پیغمبر خدا، قرآن کتاب خدا، عظمت در اباء نفس و تسلیم باطل نشدن.

در این ناحیه نیز حسین عظمت، بالاترین درجات عظمت را داشت. بسا اشخاصی که هدف و مبدأ بزرگی را در نظر می گیرند و برنامه هائی عالی اعلام می کنند، ولی در وسط راه وقتی مواجه با خطر شدند برنامه را فراموش می کنند یا هنگامی که مال و اعتبار و مقامی به آنها پیشنهاد کردند مال و مقام یا شهوترانی آنها را ذلیل و بیچاره ساخته و از هدف خود چشم پوشی می نمایند; این کسان از هدف خود دست می کشند و علاوه بر آن که در میدان فضیلت سهمی نصیبشان نمی شود، دامنشان به عیب و ننگ آلوده می گردد، و اگر از آغاز سخنی نمی گفتند و برنامه ای نمی دادند شرافت و ایمانشان کمتر زیان می دید.

حسین عل