خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل رزق و روزی انسان و موجودات

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل رزق و روزی انسان و موجودات :

مرحوم ابن بابویه قمی (رضوان الله علیه) نقل کرده است شما علمی را فراهم کنید که این سه خصوصیت را داشته باشد: اولاً پیشگام باشد قبل از عقل حرکت کند، دوم بتواند رهبری عقل را به عهده بگیرد، سوم رقیب عقل و مراقب عقل باشد که آیا این امّت، امام خود را پیروی می کند یا نه؟ فرمود علم، اَمام عقل است، اِمام عقل است[۱] عقل یک نیروی اجرایی است «اَلْعَقْلُ مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَن وَ اکتُسِبَ بِهِ الْجَنَان»[۲] یک نیروی اجرایی است این نیروی اجرایی یک قانون اساسی می خواهد، یک علم می خواهد. علم، مدبّر قانون اساسی عقل است، عقل اگر بخواهد خدا را عبادت کند و از پرهیزکاران بشود، قانون اساسی می طلبد قانون عقل را علم می نویسد آنچه را مرحوم ابن بابویه قمی از معصوم (سلام الله علیه) نقل کرد این است «الْعِلْمُ أمَامُ الْعَقْل»؛ یعنی اول پیشگام است «إِمَامُ الْعَقْل» رهبر عقل است و چون اِمام عقل است عقل را رعایت می کند، طوری که انسان از چشم و گوش خود رعایت می کند، باید مواظب باشد این نیروی اجرایی که «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَن وَ اکتُسِبَ بِهِ الْجَنَان» با او خدا عبادت می شود، بهشت کسب می شود آیا پیروی علم را به عهده دارد یا نه؟ عالمانه حرکت می کند یا نه؟ پس ما علمی فراهم کنیم که بتواند عقل را رهبری کند عقلی که زمینه عبادت خدا را فراهم می کند، زمینه بهشت را فراهم می کند این به وسیله علم است؛ قهراً علوم الهی که در حوزه ها مطرح است یا در بخشی از دانشگاه ها مطرح است این علم می تواند رهبری عقل را به عهده بگیرد این اوّلین نکته ای است که از این روایت نورانی به دست می آید.

مطلب بعدی آن است که این علم برای ما شناسنامه درست می کند چون این علم می فهمد که ما را چه کسی آفرید ما باید با چه کسی پیوند و رابطه داشته باشیم؟ آن پیوندهای قوم و قبیله و عشیره و زمان و زمین که سر جایش محفوظ است، انبیا آمدند که پدری ما را به عهده بگیرند و اگر پدری ما را به عهده گرفتند ما هم می شویم فرزندان آنها. این جمله نورانی پایان سوره مبارکه «حج» را بارها شنیده اید در پایان سوره مبارکه «حج»، ذات اقدس الهی به ما می فرماید که شما فرزندان ابراهیم خلیل هستید؛ مِلَّهَ أَبیکمْ إِبْراهیمَ هُوَ سَمَّاکمُ الْمُسْلِمینَ مِنْ قَبْلُ[۳]که این مِلَّهَ منصوب به اغراست؛ یعنی «خذوا مله أبیکم»؛ دین پدرتان را بگیرید! آن وقت ما می شویم فرزندان ابراهیم خلیل. اگر طبق بیان نورانی قرآن در سوره «حج» ما فرزندان ابراهیم خلیل هستیم باید این پیوند را حفظ کنیم. چطور می شود یک انسان پسر پیغمبر می شود و چطور می شود پسر پیغمبر از او جدا می شود این دو بُعد را علم تحقیق کرده از قرآن کریم یاد گرفته آن گاه رهبری عقل را به عهده می گیرد. قرآن کریم در چند بخش فرمود: اگر کسی رابطه اعتقاد صحیح و اخلاق صحیح و عمل صالح و نشر معارف داشته باشد با پیغمبر منسوب است، این اصل کلّی فَمَنْ تَبِعَنی فَإِنَّهُ مِنِّی[۴] جزء «جوامع الکلم» است.

خلیل خدا به دستور الهی فرمود هر که پیرو ما شد از ماست، این نه اختصاصی به زمان پیامبر اسلام داشت و نه مختصّ به سلمان بود؛ «المؤمن مِنَّا أَهْلُ الْبَیت»،[۵]اختصاصی به سلمان ندارد درباره خیلی از محدّثان از زن ها و مردها این کلمه «مِنَّا أَهْلُ الْبَیت» وارد شده؛[۶]منتها درباره سلمان شهرت بیشتری پیدا کرده که حضرت فرمود: «سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلُ الْبَیت»[۷]درباره غیر سلمان گفته شد، درباره برخی از محدّثان قم گفته شد[۸] درباره برخی از زنان با ایمان گفته شد «فهی منّا أهل البیت». این اصل، اصل قرآنی است اختصاصی به نبی ای دون نبی ندارد، حرف اسلام است که إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ.[۹]خلیل حق فرمود: فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی؛هر کس پیرو دین من بود از من است. از زمان ابراهیم خلیل این حرف بود «سلمان منّا، اباذر منّا، ابان بن تغلب منّا، حمران بن أعین منّا، زراره بن اعین منّا»، اینها «منّا أهل البیت» هستند؛ پس می شود انسان، فرزند خلیل حق بشود، فرزند انبیای الهی بشود، گذشته از اینکه آن آیه معروف إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْراهیمَ لَلَّذینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِی وَ الَّذِینَ آمَنُوا[۱۰] هم دلیل دیگر است. فرمود کسانی که در عصر خلیل حق به او ایمان آوردند و همچنین پیامبر اسلام و همچنین پیروان و مؤمنان در زمان رسول خدا اینها اُولی هستند به ابراهیم خلیل إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْراهیمَ لَلَّذینَ اتَّبَعُوهُ درباره انبیای دیگر هم مشابه این حرف وارد شده این درباره اثبات و بخش ایجابی قضیه.

در بخش سلبی قضیه هم بالأخره پسر نوح سالیان متمادی در خدمت نوح بود فرزند نوح بود اما قرآن کریم می فرماید: لَیسَ مِنْ أَهْلِک[۱۱]پس کسی فرزند پیغمبر است اما «لَیسَ مِنّا»، کسی فرزند پیغمبر نیست می شود «منّا أهل البیت». این مربوط به این است که ما چه علمی تهیه کنیم و عقل را چگونه به دنبال علم هدایت کنیم و علم را چگونه رهبر و رهبری عقل را به علم بدهیم «الْعِلْمُ إِمَامُ الْعَقْلِ». این عزیزانی که در حوزه های علمی دارند تلاش و کوشش می کنند علمی را دارند یاد می گیرند که این علم، گذشته و آینده اینها را به اینها نشان می دهد که به چه چیزی معتقد باشند، به چه چیزی متخلّق باشند، چطور عمل کنند و چگونه جامعه را هدایت کنند و چگونه از جامعه رقابت کنند. این دین که به ما فرمود: «کلُّکمْ رَاعٍ وَ کلُّکمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ»[۱۲]وظیفه علما را بیشتر و بهتر نسبت به دیگران بیان کرده. این دین به ما می گوید از یکدیگر محافظت کنید، مراقب یکدیگر باشید همان طوری که مراقب چشم و گوشتان هستید ما چقدر مواظب چشممان هستیم، چقدر مواظب گوشمان هستیم باید از جامعه هم مثل چشم و گوش مراقبت کنیم. این «کلُّکمْ رَاعٍ وَ کلُّکمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ» یک پیام خیلی دقیق دارد؛ در اوایل سوره مبارکه «اسراء» آمده است که ما در صحنه قیامت سائلی داریم به نام «الله»، مسئولی داریم به نام مردم، یک مسئول عنه داریم، فرمود: لا تَقْفُ ما لَیسَ لَک بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کلُّ أُولئِک کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً[۱۳]سائل ذات اقدس الهی است که سؤال توبیخی است نه سؤال استفهامی یا سؤال استعطایی، یک سؤال توبیخی است. افراد انسان در صحنه قیامت مسئول اند، از ما سؤال می کنند که چشم خودت را چه کردی؟ گوش خودت را چه کردی؟ لا تَقْفُ ما لَیسَ لَک بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کلُّ أُولئِک کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً، ما باید از دلمان مراقبت کنیم، از چشممان مراقبت کنیم، از گوشمان مراقبت کنیم که حرکت بیجا نداشته باشد؛ برای اینکه در قیامت از ما سؤال می کنند با دل چه کردی؟ با چشم چه کردی؟ با گوش چه کردی؟ همین سؤال را هم در قیامت می گویند که با مردم چه کردی؟ فرمود: «کلُّکمْ رَاعٍ وَ کلُّکمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ» همه ما مواظب هستیم از یکدیگر مراقبت کنیم آن طوری که از جان، قلب، چشم و گوشمان مراقبت می کنیم ما چشممان را حفظ می کنیم، گوشمان را از خطر حفظ می کنیم، قلبمان را سعی می کنیم ـ ان شاءالله ـ از خطر حفظ کنیم، دیگران را هم این چنین، مثل قلب خود می دانیم، مثل چشم خود می دانیم، مثل گوش خود می دانیم. از ما سؤال می کنند شما چرا مواظب این جوان ها نبودی؟ چرا مواظب این مردم نبودی؟ هم «کلُّکمْ رَاعٍ وَ کلُّکمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ»، هم لا تَقْفُ ما لَیسَ لَک بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کلُّ أُولئِک کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً، از این نزدیک تر، این غیر از إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ[۱۴] است این دقیق تر، رقیق تر، علمی