خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین شامل ۴۱ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل غیر تکراری بودن پیاده‌ روی اربعین :

ظرفیت رسانه ‌گری حماسه اربعین که خود شعاعی از نهضت عاشورا است، موضوع مقاله «مدیریت دریافت حماسه اربعین در چارچوب خلق واقعه رسانه ‌ای» است که در چارچوب ارتباطات آیینی، محوری برای جامعه‌ سازی و درک نوین اجتماعی شیعیان از خود و جهان پیرامونی است.

در این راستا، نه پخش و نه تولید کلاسیک انواع برنامه‌ های دیداری شنیداری، بلکه نوین ‌ترین فناوری نرم برنامه‌ سازی وقایع زنده و مقوله باز نمایی مدنظر قرار گرفته است. سید مجید امامی فعال فرهنگی در این مقاله ضمن بررسی تحلیلی مبانی بازنمایی، در مقام تدوین راهبردی کلان برای نظام رسانه ‌ای جهان اسلام و جمهوری اسلامی ایران، درس‌ هایی را با هدف ایجاد انگیزه و آشنایی با «واقعه ‌سازی رسانه ‌ای» مرور کرده است که در ادامه می‌آید:

مدیریت دریافت حماسه اربعین در چارچوب خلق واقعه رسانه ‌ای

مناسک اربعین که قدر متیقن تاریخ و منابع شیعی، تاسیس آن را به جابربن عبد اله انصاری صحابه بزرگ پیامبر اعظم نسبت می ‌دهد از مهم ‌ترین و دیرینه ‌ترین آیین ‌های معنوی اجتماعی شیعیان است که در قالب «زیارت»، از نشانه‌ های مومن هم شناخته شده است. احیای این مناسک بزرگ جهانی در دهه اخیر و پس از سقوط رژیم بعث در عراق که اساساً زیارت عتبات عالیات را هم به واسطه جنگ، ناامنی و شیعه ستیزی محدود ساخته بود، یک اتفاق و شاید نشانه بزرگ و قابل توجه است که اگر به مثابه فرصتی مورد توجه اندیشه اجتماعی فرهنگی ارتباطی شیعیان قرار گیرد؛ خود مایه شکوفا شدن بسیاری ظرفیت ‌های دیگر فرهنگ و معارف شیعی و نهضت حسینی در جهان معاصر است. مناسک اربعین با پیاده ‌روی بیش از بیست میلیون نفر در دهه مختوم به روز ماه صفر به سوی کربلا‌، شکل می‌ گیرد و جلوه ‌های متنوعی از انسجام اجتماعی، سرمایه اجتماعی، وحدت‌، مقاومت‌، دیگر خواهی و انفاق، همکاری، نمادسازی و. . . را به جهان امروز ساطع می ‌کند. اگر عمق واقعه اربعین به منظر مخاطبان جهانی برسد، شاید دیگر نیازی به تبلیغ تشیع نباشد و از سویی دیگر مجالی برای شیعه ‌ستیزی باقی نماند. در این مقاله با درک این مسأله که چگونه می ‌توان این واقعه را به بهترین نحو و در چارچوب رسانه‌ گری نوین بازنمایی کرد، به سراغ ادبیات پسا ساختاری و انتقادی رسانه‌ ها رفته ‌ایم، بی‌ شک ظرفیت‌ هایی دیگری هم در این راستا وجود دارد و البته هیچ تلاش رسانه ‌ای، به اندازه زمینه ‌های قابلی مخاطبان یعنی فطرت جستجوگر بیدار، بر نشر حقیقت موثر نخواهد بود. تیتری که معمولاً در ایام پیاده‌روی بزرگ شیعیان در اربعین به سوی کربلا‌، آن هم از سوی منصف ‌ترین رسانه‌ ها دیده و شنیده می‌ شود این است: تسلیم رسانه‌ ها در برابر عظمت و ابعاد این واقعه رسانه‌ های منکر و رقیب جریان بیداری اسلامی و شیعی هم که تمام سعی خود را در منحرف سازی اذهان و نیز تقلیل ماجرا به خرج می‌ دهند. بخش مهمی از اخبار هم که با توجه به موضوع داغ امنیت در منطقه و کشور عراق به این سبد ریخته می‌ شود. موضوع حضور شیعیان در عین تهدیدات امنیتی قطعاً بخشی از حماسه اربعین است. اما تقلیل حماسه به این خطر پذیری و اطلاع ‌رسانی و انتظار برای شنیدن آخرین اخبار امنیتی و انفجارات، پارازیتی بر پیام جهانی اربعین است.

رسانه‌گری ذاتی، پدیداری و کارکردی مکتب عاشورا

رسانه ‌گری و تبلیغ از ابعاد ذاتی واقعه کربلا است؛ یعنی اساساً بدون تبلیغ و نشر واقعه در حماسه امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) و کاروان معنادار اسرا، اساساً عاشورا بر قلب حماسه‌ های تاریخ انبیاء، حک نمی‌ شد و ثانیاً به لحاظ کارکردی، جنس این مکتب، بیدارگرانه، اخباری و روایتی مستند است که در منظومه خود، نمایی از اندیشه و مرام اسلامی را منتقل و فرصتی برای جلب و درگیرسازی افکار عمومی است.

این قابلیت دو سویه است که ضرورت مدیریت و مهندسی دریافت بر بستر آیین‌های عاشورایی را در چندان می ‌سازد. از عوامل مقابله و مخالف جدی برخی نظام‌های سیاسی در برخی ادوار (مانند پهلوی اول در ایران، یا همین دوره حاکمیت صدام بر عراق) با هرنوع اقامه مناسک عاشورایی هم به همین خاطر است. عاشورا و پیامد حرکت‌ آفرین آن یعنی اربعین، خود رسانه ‌ای اجتماعی است که با توجه به کالبد ارتباطات آیینی شیعیان نقش مهمی در فرهنگ‌سازی همواره داشته است. روانشناسی اجتماعی به ما می ‌گوید ادراک اجتماعی از جنبه‌ های مهم زندگی اجتماعی ماست که نهایتا به «تکوین برداشت» () ما از دیگران و محیط منجر می‌ شود. متقابلاً کنشگران اجتماعی از فرایند ادراک ما مطلعند و ترجیح می‌ دهند بر شکل ‌گیری آن موثر باشند. تلاش برای شکل دادن به ادراک دیگران از ما خصوصا در نخستین مواجهه را می‌ توان «مدیریت برداشت» نامید. ما همواره به دنبال این هستیم تا برداشت بهتری از ما صورت بگیرد. فعال ‌ترین و پیچیده ‌ترین عملیات مدیریت برداشت و به بیان مشهور‌تر «مدیریت دریافت» در زمانه ما توسط رسانه‌ ها و بر روی «مخاطبان» صورت می ‌پذیرد. رسانه‌ های جمعی خصوصاً تلویزیون در حوزه بازنمایی به دنبال مدیریت برداشت مخاطبان خود از وقایع و سوژه‌ ها هستند. اگر با نگاه بودریاری ببینیم رسانه‌ ها واقعیت را گزارش نمی‌ کنند بلکه امور واقعی را احداث می­‌کنند. مطالعات فرهنگی با اتخاذ نگرشی برساختگرا درباره بازنمایی، باور دارد که پدیده­‌ها فی‌­نفسه قادر به دلالت نیستند. بلکه معنای پدیده­‌ها ناگزیر باید از طریق و به واسطه فرهنگ بازنمایی شود. به بیان دیگر، بازنمایی از طریق فرایند های توصیف، مفهوم‌­سازی و جایگزین‌­سازی، معنای آنچه را بازنمایی شده است، بر می‌­سازد. مفهوم بازنمایی وامدار آثار استوارت‌ هال است و از خلال آن‌ها به ایده‌­ای اساسی و بنیادی در مطالعات فرهنگی و رسانه‌­ای مبدل شده است. بازنمایی از نظر‌هال همراه تولید، مصرف، هویت و مقررات، بخشی از چرخه فرهنگ می‌­باشد. او مطرح ساخت که بازنمایی، معنا و زبان را به فرهنگ ربط می­‌دهد. هال استدلال می ‌کند واقعیت به نحو معنادار وجود ندارد و بازنمایی یکی از شیوه‌­های کلیدی تولید معناست. معنا صریح یا شفاف نیست و از طریق بازنمایی در گذر زمان، یک‌دست باقی نمی­‌ماند. معنا بی­‌ثبات یا لغزنده است. ‌هال بازنمایی را به معنای استفاده از زبان برای بیان نکته معناداری درباره جهان می­‌داند؛ فرایندی که معنا از طریق آن تولید و بین اعضای یک فرهنگ مبادله و توزیع می­‌شود. لذا معنا به واسطه نظام بازنمایی شکل می­‌گیرد