خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل  شفاعت

فایل پاورپوینت کامل  شفاعت؛ انتخابی مطمئن برای ارائه‌ای حرفه‌ای

اسلایدهایی آماده برای استفاده:

فایل فایل پاورپوینت کامل  شفاعت شامل ۴۹ اسلاید با طراحی دقیق و ساختاری استاندارد است که برای ارائه‌های رسمی یا چاپ، کاملاً مناسب و آماده استفاده می‌باشد.

ویژگی‌هایی که فایل فایل پاورپوینت کامل  شفاعت را متمایز می‌کند:

• طراحی بصری حرفه‌ای:فایل پاورپوینت کامل  شفاعت با بهره‌گیری از رنگ‌بندی هوشمندانه و چیدمان اصولی جهت انتقال بهتر مفاهیم ارائه.
• سهولت در اجرا: تمامی اسلایدها از پیش تنظیم شده‌اند و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.
• وضوح بالا و نظم ساختاری: کیفیت بالای عناصر گرافیکی و هماهنگی کامل در نمایش، تجربه‌ای بدون نقص را فراهم می‌سازد.

استاندارد بالا در تولید محتوا:

فایل فایل پاورپوینت کامل  شفاعت با رعایت اصول حرفه‌ای طراحی شده و عاری از هرگونه ایراد گرافیکی یا ناهماهنگی در نمایش می‌باشد.

نکته مهم:

در صورت مشاهده نسخه‌هایی با کیفیت پایین‌تر، توجه داشته باشید که ممکن است نسخه‌های غیررسمی باشند. نسخه اصلی فایل فایل پاورپوینت کامل  شفاعت تنها از طریق منبع معتبر در دسترس است.

هم‌اکنون فایل فایل پاورپوینت کامل  شفاعت را دریافت کرده و ارائه‌ای حرفه‌ای و متمایز تجربه نمایید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل  شفاعت :

شفاعت واسطه شدن یک مخلوق میان خدا و دیگر مخلوقات برای رساندن خیر یا دفع شر در دنیا و آخرت است.

شفاعت، اقسامی دارد که برخی نادرست و ظالمانه و برخی صحیح و عادلانه است. شفاعت غلط، برهم زنندقانون و ضد آن است ولی شفاعت صحیح حافظ و تأئید کننده قانون است.

آیات و روایات زیادی از طریق شیعه و سنی وجود آن را اثبات می کند که خود بردو گونه است:

۱- شفاعت “رهبری” یا شفاعت “عمل” که شامل نجات از عذاب و نیل به حسنات و حتی بالا رفتن درجات می شود.

۲- شفاعت “مغفرت” یا شفاعت “فضل” که تأثیر آن در از بین بردن عذاب ها و مغفرت گناهان است و حداکثر ممکن است سبب وصول به حسنات و ثواب ها هم بشود، ولی بالا برنددرجه شخص نیست.

فایل پاورپوینت کامل  شفاعت مفهومی دینی است که عموم مسلمانان به آن باور دارند. بر اساس عقاید شیعه، شفاعت به طور کامل از آن خداوند است و هیچ کس بی اذن او نمی تواند شفاعت نماید. بر این اساس اگر خداوند از ایمان بنده ای راضی باشد به شفیعان اذن می دهد در حق او شفاعت کنند. باور به شفاعت در میان شیعیان جایگاه ویژه ای دارد.

شفاعت در قیامت، با شرائط و خصوصیاتی که در باره آن ذکر شده است، از ضروریات تمامی مذاهب اسلامی و مورد اجماع تمامی علمای مسلمان است.

اهل سنت نیز اصل شفاعت را پذیرفته اند و در منابع آنها به ویژه به شفاعت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) از مؤمنان تصریح شده است. ، ولی وهابیان معتقدند تنها می توان از خدا طلب شفاعت کرد و اگر کسی از غیرخدا طلب شفاعت کند، مشرک است.

بیست ودو آیه در قرآن مربوط به شفاعت است:

-الأنبیاء -الأعراف -النساء -مریم -طه -الزخرف -بقره -یونس -یونس -السجده -بقره -سبأ -غافر -یس -الأنعام -النجم -الزمر -الزمر -هود -لمدثر -الشعراء -بقره

بعضی – تعداد آیات را بیست وچهار- و بعضی سی- آیه گفته اند.

بررسی مجموع آیات شفاعت نشان می دهد که قرآن کریم نوعی از شفاعت را تایید می کند و نوع دیگری از شفاعت را باطل دانسته و نفی می کند. منظور از آیات

نفی کنند شفاعت این است که کسی مستقل از خدا چنین حقی را ندارد و منظور از آیات اثبات کنند شفاعت این است که اساساً و ذاتاً شفاعت برای خداست و برای غیرخدا با اذن اوست: « وَ لاتَنْفَعُ الشَّفاعَهُ عَنْدَهُ إِلاّ لِمَنْ أَذِنَ لَهُ»[سبأ: «شفاعت کسی سودی نمی بخشد مگر شفاعت آن کس که خدا به او اذن دهد».

آیات قرآنی درباره شفاعت را می توان به چند دسته تقسیم کرد؛ برخی از آنها شفاعت در قیامت را مطلقاً نفی می کنند، [بقره: [(بقره: برخی دیگر شفاعت را تنها مختص به خداوند می دانند: قُلْ لِلَّهِ الشَّفاعَهُ جَمیعاً لَهُ مُلْک السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَیهِ تُرْجَعُونَ[بقره: ][سجده: برخی دیگر شفاعت مشروط برخی مخلوقات را تأیید می کند: ما مِنْ شَفیعٍ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ ذلِکمُ اللَّهُ رَبُّکمْ فَاعْبُدُوهُ أَ فَلا تَذَکرُونَ[یونس: ِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَهُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِی لَهُ قَوْلاً[ طه: یعْلَمُ ما بَینَ أَیدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضی وَ هُمْ مِنْ خَشْیتِهِ مُشْفِقُون[انبیاء: وَ کمْ مِنْ مَلَک فِی السَّماواتِ لا تُغْنی شَفاعَتُهُمْ شَیئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ یأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یشاءُ وَ یرْضی[نجم: ] بقره: ][سباء: و برخی شفاعت را در برخی افراد منتفی می دانند.

بسیاری از کاربردهای اصطلاح شفاعت در قرآن به نفی واسطه گری بتان و خدایانی اختصاص دارد که مشرکان مکه آنها را شفیع می پنداشته اند: وَ یعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یضُرُّهُمْ وَ لا ینْفَعُهُمْ وَ یقُولُونَ هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَ تُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِما لا یعْلَمُ فِی السَّماواتِ وَ لا فِی الْأَرْضِ سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمَّا یشْرِکون[یونس: [ انعام: .

قرآن کریم در کنار نفی شفاعت بتان، شفاعت اشخاص یا اشیای محترم را با شروطی پذیرفته است. از جمله، شفاعت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در قرآن کریم به صراحت تایید شده است و بدین رو مسلمانان دربار اصل وجود شفاعت اختلافی ندارند و تنها در احکام و جایگاهش با یکدیگر اختلاف دارند. به عنوان مثال در آیه: « وَ مِنَ اللَّیلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَهً لَکَ عَسَی أَنْ یبْعَثَکَ رَبُّک مَقَاماً مَحْمُوداً»[ الإسراء: ) مفسران شیعه و سنی اتفاق نظر دارند که منظور از مقام محمود در این آیه، همان مقام شفاعت است که خداوند آن را به پیامبرش وعده داده است. [تفسیر الرازی، ج ، ص]

منکر شفاعت، منکر صریح آیات است

منکر شفاعت، در حقیقت منکر برخی آیات می باشد؛ چرا که صریح آیات قرآن کریم شفاعت را امضاء می کنند. در آیات متعدّدی همراه با نفی شفاعت به معنای غلط آن (شفاعت بتهای مرده و زنده و شفاعت بی ضابطه و هر کی هر کی)، شفاعت به معنی درست آن از طرف برخی از بندگان خاصّ خدا مورد اثبات قرار گرفته است.

خداوند متعال می فرماید:

« لا یمْلِکُونَ الشَّفاعَهَ إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْدا آنان هرگز مالک شفاعت نیستند؛ مگر کسی که نزد خداوند رحمان، عهد و پیمانی دارد» (مریم: )

شک نیست که نبوّت و امامت عهد خداست.

« وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیتی قالَ لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ (به خاطر آورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود، و او به خوبی از عهده این آزمایشها برآمد، خداوند به او فرمود: « من تو را امام مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: « از دودمان من(نیز امامانی قرار بده!)» خداوند فرمود: « عهد من، به ستمکاران نمی رسد » (البقره: )

در این آیه، به وضوح تمام، از امامت با عنوان عهدالله یاد شده است. و آیسابق الذّکر فرمود که صاحبان عهد در نزد خدا، حقّ شفاعت دارند.

« وَ لا یمْلِکُ الَّذینَ یدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَهَ إِلاَّ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ یعْلَمُونَ کسانی را که غیر از او می خوانند قادر بر شفاعت نیستند؛ مگر آنها که شهادت به حق داده اند در حالی که می دانند» (الزخرف: )

طبق این آیه آنها که از روی علم شهادت به حقّ ( توحید) می دهند، حقّ شفاعت دارند. شکّ نیست که تمام انبیاء مصادق این آیه اند. چون همگی با علم یقینی شهادت به توحید داده اند.

همینطور شک نیست که انبیاء شاهد اعمال امّت خویش می باشند؛ و به حقّ شهادت خواهند داد؛ و رسول الله(ص) در قیامت شهادت خواهد داد بر اعمال جمیع امّتها.

« فَکَیفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلی هؤُلاءِ شَهیدا حال آنها چگونه است آن روزی که از هر امتی، شاهد و گواهی(بر اعمالشان) می آوریم، و تو را نیز بر آنان گواه خواهیم آورد؟ » (النساء: )

« ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ ما أَمَرْتَنی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَ رَبَّکُمْ وَ کُنْتُ عَلَیهِمْ شَهیداً ما دُمْتُ فیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیتَنی کُنْتَ أَنْتَ الرَّقیبَ عَلَیهِمْ وَ أَنْتَ عَلی کُلِّ شَی ءٍ شَهیدٌ من (عیسی)، جز آنچه مرا به آن فرمان دادی، چیزی به آنها نگفتم؛ (به آنها گفتم: ) خداوندی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانی که در میان آنها بودم، گواهشان بودم؛ ولی هنگامی که مرا از میانشان برگرفتی، تو خود مراقب آنها بودی؛ و تو بر هر چیز، گواهی» (المائده: )

« وَ یقُولُ الَّذینَ کَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ کَفی بِاللَّهِ شَهیداً بَینی وَ بَینَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْک