خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه

فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه؛ انتخابی مطمئن برای ارائه‌ای حرفه‌ای

اسلایدهایی آماده برای استفاده:

فایل فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه شامل ۶۲ اسلاید با طراحی دقیق و ساختاری استاندارد است که برای ارائه‌های رسمی یا چاپ، کاملاً مناسب و آماده استفاده می‌باشد.

ویژگی‌هایی که فایل فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه را متمایز می‌کند:

• طراحی بصری حرفه‌ای:فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه با بهره‌گیری از رنگ‌بندی هوشمندانه و چیدمان اصولی جهت انتقال بهتر مفاهیم ارائه.
• سهولت در اجرا: تمامی اسلایدها از پیش تنظیم شده‌اند و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.
• وضوح بالا و نظم ساختاری: کیفیت بالای عناصر گرافیکی و هماهنگی کامل در نمایش، تجربه‌ای بدون نقص را فراهم می‌سازد.

استاندارد بالا در تولید محتوا:

فایل فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه با رعایت اصول حرفه‌ای طراحی شده و عاری از هرگونه ایراد گرافیکی یا ناهماهنگی در نمایش می‌باشد.

نکته مهم:

در صورت مشاهده نسخه‌هایی با کیفیت پایین‌تر، توجه داشته باشید که ممکن است نسخه‌های غیررسمی باشند. نسخه اصلی فایل فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه تنها از طریق منبع معتبر در دسترس است.

هم‌اکنون فایل فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه را دریافت کرده و ارائه‌ای حرفه‌ای و متمایز تجربه نمایید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل در محضر مناجات شعبانیه :

مقدمه

دعا وسیله ای است که انسان میتواند توسط آن با خالق هستی راز و نیاز کند و خواسته های خویش را با او در میان بگذارد، همچنین یکی از راه های تقرب به مقام ربوبی دعاست. خدای سبحان به وسیله دعا به بندگانش عنایت میکند.

قل مَا یَعبَؤُ بِکُم رَبی لَولا دُعاؤُکُم (فرقان: ۷۷)

بگو اگر دعای شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمیکند.

طریقه راز و نیاز با خالق بی همتا را انبیای الهی به ویژه پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع) به ما آموخته اند. این انسانهای برگزیده با شناخت کاملی که از خدای متعال داشته اند، راه چگونه سخن گفتن با خالق را به ما یاد داده -اند. این شیوه که در قالب ادعیه و مناجات به ما رسیده است، شامل عالیترین مضامین و بالاترین معارف است که هنگام قرائت با روح و قلب گره خورده و انسان را عرشی میکند.

عارف سالک امام خمینی(ره) میفرماید:

«ادعیه ائمه هدی(ع) همان مسائلی را که کتاب خدا دارد، دعاهای آنها هم دارد با یک زبان دیگر، قرآن یک زبان دارد، یک نحو صحبت میکند و همه مطالب را دارد، منتهی بسیارش در رمز است که ما نمیتوانیم بفهمیم و ادعیه ائمه(ع) یک وضع دیگر دارد. به تعبیر شیخ عارف و استاد ما: ادعیه کتاب صاعد است و قرآن کتاب نازل که از آنجا نزول کرده است و ادعیه ائمه(ع) کتاب صاعد است، همان قرآن است رو به بالا می-رود، کسی بخواهد بفهمد که مقامات ائمه چیست باید رجوع کند به آثار آنها، آثار آنها ادعیه آنهاست. مهمش ادعیه آنهاست و خطابه هایی که میخوانند، مثل مناجات شعبانیه، مثل نهج البلاغه، مثل دعای یوم العرفه و اینهایی که انسان نمیداند که چه باید بگوید درباره آنها؟»[۱]

امروزه که عده زیادی از مردم گرفتار ناراحتیهای روحی و روانی هستند و آمار جرم و جنایت در دنیا بیداد میکند، بیش از هر زمان نیاز به دعا و نیایش احساس میشود. راز و نیاز که باعث آرامش روح و زدودن زنگار گناه از قلب است؛ اراده مضاعف در راه بندگی و شادابی خاص در مسیر اطاعت خدا به انسان هدیه میکند. لذا بهترین راه رهایی از ظلمتهای درونی و رفع مشکلات روحی، دعا و مناجات است.

امیر مؤمنان علی (ع) میفرماید:

الدُّعَاءُ مَفَاتِیحُ النَّجَاحِ وَ مَقَالِیدُ الْفَلَاحِ وَ خَیْرُ الدُّعَاءِ ما صدَرَ عَنْ صَدْرٍ نَقِیٍّ وَ قَلْبٍ تَقِیٍّ وَ فِی الْمُنَاجَاهِ سَبَبُ النَّجَاهِ وَ بِالْإِخْلَاصِ یَکُونُ الْخَلَاصُ فَإِذَا اشْتَدَّ الْفَزَعُ فإِلَی اللَّه الْمفْزَع.[۲]

دعا کلیدهای نجات و کامیابی و گنجینه های رستگاری است. بهترین دعا آن است که از سینه پاک و قلبی دارای تقوا صادر شود. مناجات سبب نجات است و اخلاص موجب خلاصی، پس آنگاه که سختیها شدت یافت باید به سوی خدا فزع و زاری نمود.

از این رو بهترین دارو برای دل شکسته، روح خسته و انسان وامانده مناجات با قاضی الحاجات است؛ وقتی عاشق با معبود خودش خلوت میکند، بهترین رحمتها و زیباترین لذتها نصیبش میشود. در آن حالات نورانی بارقه های امید و یقین در اعماق قلب انسان جای میگیرد.

اهمیت مناجات شعبانیه

این مناجات شریف در کتاب اقبال سید بن طاووس(ره) و نیز مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباس قمی ضمن اعمال مشترکه ماه شعبان آمده است؛ امیر مؤمنان علی(ع) و ائمه معصومین(ع) به خواندن آن مداومت داشته اند.

مناجات شعبانیه یکی از نفیس ترین منابع معارف و اخلاق اسلامی است که تدبر در مضامین بلند آن موجب معرفت بیشتر به خداوند متعال میشود. عرفای بزرگ نیز بر خواندن این مناجات مداومت داشتند و انس با آن را جهت مهیا شدن برای ورود به مهمانی خدای سبحان توصیه میکردند.

مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) میفرماید:

مناجات مأثوره ماه شعبان- که روایت شده اهلبیت(ع) بر آن مداومت داشتند- یکی از دعاهایی است که لحن عارفانه و زبان شیوای آن با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالی ای همراه است که نظیر آن در زمانهای معمولی و محاورات عادی نمیتوان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. این مناجات نمونه کاملی از تضرع و وصف حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبی است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوی عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.[۳]

در این نوشتار گوشه هایی از دریای معارف این مناجات شریف را در محورهای زیر مرور میکنیم.

تضرع به درگاه خدای متعال

با تدبّر اجمالی در این مناجات شریف درمییابیم، بخش قابل توجهی از آن اظهار عجز و ناتوانی و تضرع بنده عاشق در برابر معبود خویش است.

تضرّع اظهار زاری و زبونی کردن است.[۴] “ضَرعٌ اِلَیهِم” در زبان عرب هنگامی به کار میرود که کودکی به پستان مادرش دست یابد. احتیاج بچه حیوان و کودک انسان به شیر مادر از بهترین نیازها است که با وجود آن به چیز دیگری توجه نخواهد داشت.[۵]

قرآن مجید کلمه تضرع را در مواردی به کار میبرد که شدت و سختی برای انسان رخ داده باشد یعنی بنده آنچنان خود را خطاکار ببیند که نیاز به عفو و بخشش خدای متعال دارد. خدای سبحان دوست دارد انسان در درگاه او اظهار فروتنی و خشوع کند و اوج این فروتنی لرزش دل انسان در برابر خداست که اشک و آه از آن نشأت میگیرد.

قرآن کریم میفرماید:

ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ. (اعراف: ۵۵)

پروردگار خود را از روی تضرع و در پنهانی بخوانید؛ زیرا خداوند تجاوزکاران را دوست نمیدارد.

در روایت است که رسول خدا(ص) هنگام دعام کردن چنان تضرع و زاری میکرد که نزدیک بود عبا از دوشش بیفتد.[۶]

همچنین در روایت دیگری حضرت هنگام دعا و تضرع دستها را طوری به درگاه خدواند بلند مینمود که فقیر برای درخواست غذا دستهای خود را بلند میکند.

کَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) یَرْفَعُ یَدَیْهِ إِذَا ابْتَهَلَ وَ دَعَا کَمَا یَسْتَطْعِمُ الْمِسْکِین.[۷]

به هر حال تضرّع و ناله در دعا نشانه توجه انسان به کمبودها و نیازهای خود و عامل شکستن غرور و خودخواهی است؛ زیرا کسی که خود را قوی و غنی بداند، در برابر هیچ کس ناله و درخواستی ندارد. در مقابل کسی که به درگاه خدای سبحان تضرع و خضوع دارد، همواره احساس امید و عزّت در وجودش موج میزند.

مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) در این ارتباط میفرماید:

بندگی خدا، خشوع در مقابل خدا، موجب میشود که انسان در مقابل هیچ زورگویی خصوع نکند. دلی که- مهابت الهی را درک کرده است، در خود احساس عزّتی میکند که بزرگترین قدرتها در مقابل آن عزّت تاب مقاومت نمیآورند.»[۸]

با توجه به این توضیح برخی فرازهای این مناجات که نشان دهنده تضرع به درگاه خدواند متعال است، عبارت است از:

۱- فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِیناً لَکَ مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ

خدایا به سویت گریختهام و با حال خواری و ناتوانی در محضرت ایستادهام در حلی که به حال پریشانی و تضرع زاری میکنم.

۲- إِلَهِی اِعْتِذَارِی إِلَیکَ اعتِذَارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرِی یَا أَکْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَیْهِ الْمُسِیئُونَ.

خداوندا! عذرخواهی من از تو مانند عذرخواهی کسی است که به قبول عذرت سخت محتاج است، پس عذرم را بپذیر ای کریمترین کسی که گنهکاران از او معذرت میطلبند.

۳- إِلَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّهِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَکْرَهِ التبَاعُدِ مِنْکَ إِلَهِی فَلَمْ أَسْتَیْقِظْ أَیَّامَ اغْتِرَارِی بِکَ وَ رُکُوبِی إِلَی سَبِیلِ سَخَطِکَ إِلَهی وَ أَنا عبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدَیْکَ قَائِمٌ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَوَسِّلٌ بِکَرَمِکَ إِلَیْکَ.

خداوندا! در حالی که عمرم را در تیره روزی غفلت از تو تباه نمودم و دوران جوانیام را در مستی دوری از تو به سر بردم، در ایامی که مغرور پرده پوشی تو بودم و در راه غضب تو گام برمیداشتم، بیدار نگشتم. خدایا! اکنون من آن عبد فرزند عبد توام که در پیشگاه تو ایستادهام و کرم و فضیلت را نزد تو واسطه آورده ام.

امید به لطف خدای متعال

شاخص دیگری که در این مناجات شریف بیشتر جلوه میکند، امیدواری بنده گنهکار به لطف بیکران خدای متعال است. امیدواری به لطف خداوند و حسن ظن به ساحت مقدس ربوبی از معارف ارزشمند این مناجات است که یأس و نا امیدی را از دلها میزداید و انسان را به لطف بیپایان الهی امیدوار میسازد.

خدای سبحان در قرآن مجید میفرماید:

قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ. (زمر: ۵۳)

بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را میآمرزد. به راستی که او آمرزنده مهربان است.

با نگاه اجمالی به این آیه درمییابیم، خداوند متعال همه بندگانش را لایق دریافت رحمتش قرار داده و با بیان «لاتقنطوا ” یأس را از رحمت خویش نهی کرده است؛ جمله “إن الله یغفر الذنوب جمیعا» نیز تأکید میکند که خداوند سبحان همه گنهکاران را میبخشد.

این آیه از امیدبخشترین آیات قرآن مجید نسبت به گنهکاران است.

امیر مؤمنان علی(ع) میفرماید:

مَا فِی القُرآنِ آیَهٌ اَوسَع مِن یَا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا….

در تمام قرآن آیه ای وسیع تر از این آیه نیست.[۹]

در مقابل، یأس از رحمت الهی نشانه کفر و گناهی بس بزرگ است؛ چنانکه قرآن مجید میفرماید:

لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ. (یوسف: ۸۷)

از رحمت خدا مأیوس نشوید که تنها گروه کافران از رحمت خدا مأیوس میشوند.

وقتی از زبان امیر مؤمنان علی(ع) و ائمه مع