خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل آزادی در قرآن

آنتونی رابینز میگه : من در 40 سالگی به جایی رسیدم که برای رسیدن بهش 82 سال زمان لازمه و این رو مدیون کتاب خواندن زیاد هستم.

چکیده: نویسنده با تفکیک و تعریف آزادى فلسفى و آزادى حقوقى و تقسیم آن به آزادى معقول و نامعقول، نظریه اسلام را درباره این اقسام ذکر مى‏کند و با تبیین و رفع ابهام از پاره‏اى آیات در این زمینه، به بیان نسبت آزادى با قانون مى‏پردازد. در ادامه نیز به نکاتى درباره نسبت اختیار و برخى آیات که به ظاهر دال بر نوعى جبر است اشاره مى‏کند.
ما چند نوع آزادى داریم:
۱. آزادى فلسفى: انسان اساساً آزاد آفریده شده است. این مسأله‏اى است که هم فلسفه و هم عقلا و هم منطق قرآن آن را مسلم مى‏دانند. در روایتى، امیرمؤمنان به امام حسن علیه السلام مى‏فرمایند: «لا تکن عبداً لغیرک، فقد خلقک اللَّه حراً؛ هرگز بنده کسى نشو؛ چون خدا تو را در آفرینش آزاد آفریده است». منطق اسلام همین است که انسانها بالفطره خودشان حق انتخاب دارند و نباید چیزى را بر آنها تحمیل کرد.
۲. آزادى حقوقى: انسان این حق را دارد که از تمام مظاهر حیات و طبیعت بهره‏مند شود، چنان‏که در قرآن آمده است: «خلق لکم ما فى‏الأرض جمیعاً» یا «سخّر لکم ما فى‏السموات و الأرض جمیعاً». البته اینجا بحث است که این حقوق و آزادى، مطلق است یا نه. تمام اختلافهایى که بر سر مفهوم آزادى داریم، همین جاست.
از لحاظ حقوقى دو تعریف براى آزادى شده است: الف) «الانطلاق من القیود»؛ یعنى اینکه انسان در تصرفاتش از هر تقیدى آزاد است؛ ب) «امکان التمتع بالحقوق»؛ یعنى امکانات طورى در نظام فراهم شده باشد که هرکس بتواند به حقوق حقه‏
بازتاب اندیشه(۲و۱)، ص: ۴۱
خودش، مانند حق تعلیم و تربیت تا آنجا که قانون مشخص کرده است برسد. حال کدام‏یک از این دو معنا صحیح است؟
معناى اول اصلًا معقول نیست. آیا امکان دارد جایى از دنیا بدون حد و مرز بتوانند هر کارى که دلشان مى‏خواهد انجام دهند؟ خیر؛ چون تزاحم مى‏شود. اما معناى دوم معقول است؛ یعنى اینکه هر انسانى که داراى حق مشروعى است بتواند از حق خود به نحو احسن و اکمل بهره‏مند شود. این معناى معقولى است که تمام عقلاى جهان آن را مى‏پذیرند. اگر پرسیده شود پس ارتباط آیه «لا إکراه فى الدین» با آیه‏اى که مى‏فرماید غیر از اسلام دینى از فرد قبول نمى‏شود چیست، گفته مى‏شود «لا إکراه فى الدین» نمى‏خواهد بگوید کسى را اجبار در دین نکنید؛ این یک مسأله طبیعى در دین است.
لذا این آ