خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ

فایل پاورپوینت فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ؛ راهکاری شایسته برای ارائه‌های موفق

اگر به‌دنبال یک فایل ارائه‌ی آماده با کیفیت بالا و طراحی حرفه‌ای هستید، فایل فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ انتخابی مناسب برای شماست. این مجموعه شامل ۸۸ اسلاید استاندارد و دقیق است که با هدف ارتقاء کیفیت ارائه‌های شما تهیه شده‌اند.

دلایل انتخاب فایل فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ:

• طراحی ساختارمند و چشم‌نواز: هر اسلاید با دقت بالا و توجه به اصول طراحی گرافیکی تهیه شده است تا محتوای شما به‌خوبی دیده و درک شود.
• آمادگی کامل برای ارائه: نیازی به ویرایش مجدد نیست؛ فایل فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ آماده‌ی استفاده در کلاس، جلسه یا کنفرانس است.
• سازگاری کامل با پاورپوینت: نمایش صحیح اسلایدها در تمامی نسخه‌های PowerPoint بدون بهم‌ریختگی یا مشکل ظاهری تضمین شده است.

تولید شده با رویکرد حرفه‌ای:

تمامی بخش‌های فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ با هدف ایجاد یک تجربه کاربری روان و بی‌نقص طراحی شده‌اند. جزئیات با دقت بالا تنظیم شده‌اند تا ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید.

توجه:

تنها نسخه رسمی فایل فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ از کیفیت کامل برخوردار است. نسخه‌های غیرمجاز ممکن است شامل اشکالات طراحی باشند و توصیه نمی‌شود از آن‌ها استفاده شود.

با تهیه فایل فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ، سطح ارائه‌های خود را ارتقاء دهید و مخاطبان خود را تحت تأثیر قرار دهید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل جایگاه طب اسلامی در تبلیغ :

امروزه «طب اسلامی» جایگاه ویژه ای را بین آحاد جامعه پیدا کرده است و افراد با استفاده از آموزه های دینی سعی در درمان آلام خود دارند. از آنجا که یکی از وظایف مبلّغان دینی تبیین آموزه های دینی است، باید این مسئله مورد توجه قرار گیرد و آنچه مدّنظر آیات و روایات اهل بیت( است، در جامعه تبیین شود.

شیخ صدوق) روایتی از امام صادق (ع) نقل نموده که آن حضرت شناخت نفس آدمی را در چهار طبع خلاصه کرده است و می فرماید: «عِرْفَانُ الْمَرْءِ نَفْسَهُ أَنْ یعْرِفَهَا بِأَرْبَعِ طَبَائِعَ. . . الدَّمُ وَ الْمِرَّهُ وَ الرِّیحُ وَ الْبَلْغَمُ؛ [۱] شناخت فرد به نفس خود (خودشناسی) این است که آن را با چهار طبع بشناسد. . . ؛ خون، صفرا، باد و بلغم. »

در لسان قدمای اطبا این چهار طبع به اخلاط اربعه (صفرا، خون، بلغم، سودا) معروف است که فی نفسه ضرری برای فرد نداشته و تنها در زمان غلبه یا ضعف هر یک، بیماری و عدم تعادل مزاج بر انسان عارض می گردد.

از دیدگاه طب سنتی اسلامی، مزاج یا طبع آدمی به دو قسم معتدل و نامعتدل که مزاج نامعتدل نیز به دو قسم نامعتدل مفرد (گرمی، سردی، خشکی و تری) و نامعتدل مرکب (گرم و تر یا دموی، گرم و خشک یا صفراوی، سرد و تر یا بلغمی، سرد و خشک یا سوداوی) تقسیم می گردد. [۲] بسیاری از حالات آدمی، از جمله عطش فراوان، بوی بد دهان، ضعف قوای جنسی، سردرد، کسالت، فراموشی، کند فهمی، خواب آلودگی، خستگی، زودرنجی، استرس و. . . ارتباط تنگاتنگی با مزاج افراد دارد که مرحله نخست با شناخت طبع و سپس میل آن به سوی تعادل مزاج، به آسانی قابل مداوا می باشد.

یکی از راه ها و رموز موفقیت یک مبلّغ در عرص تبلیغ و نصرت دین خدا، مسئله یابی است. مبلّغ باید ضمن بررسی یک مسئله، به نحوی عمیق و ریشه ای در صدد رفع آن برآید، همان طور که قبل از بیان احادیث اخلاقی باید مشکلات و شبهات اعتقادی را رفع نماید؛ چراکه فرد با پذیرشی عمیق و قلبی از توحید و ذوب شدن عبد در معبود، پذیرش مواردی چون توکل، قضا و قدر، صلاه، صوم، جهاد، خمس، زکات و. . . امری بدیهی می گردد. بسیاری از دین ستیزی ها، بدحجابی ها، ضعف در اعتقادات، سستی در عبادات، پرخاش گری و بی حیایی ها، طلاق، انزواطلبی، گرایش به موسیقی های حرام و مجالس گناه و. . . ریشه در غلبه یکی از اخلاط اربعه (صفرا، خون، بلغم، سودا) و عدم تعادل مزاج دارد و اینجاست که مبلّغ باید با الگوگیری از پیامبر (ص) که طبیبی دوّار بود، به درمان و طبابت خالصانه، مستمر و جهادی بپردازد و زمینه قابلیت قابل را برای پذیرش پیام الهی مساعد نموده، با ترویج معارف اهل بیت( در جهت تعدیل مزاج و سلامت فردی و اجتماعی، مقدمات تبلیغی مفید و اثرگذار را فراهم نمایند.

فردی که نسبت به نماز، مخصوصاً نماز صبح و عبادات دیگر احساس کسلی و تنبلی داشته و دائم خواب آلود است، چه بسا از جهت اعتقادی قوی است؛ اما «بلغم» او غلبه کرده و با مراعات چند دستور غذایی بهبود یافته و حتی نمازهای صبح را در مسجد و جماعت اقامه نماید یا زوجینی که در آغاز زندگی مشترک دچار اختلاف و نزاع گردیده اند و برای حل اختلاف به روحانی محل مراجعه می نمایند، با اطلاع مبلّغ از روابط جنسی و ارضای نیازهای جنسی بنا بر مزاجهای مختلف که به وفور در روایات از لسان حضرات معصومین( بیان گردیده است که «امروزه برخی آمارها ۷۸ درصد طلاقها را ناشی از نارسایی مسائل جنسی در میان زوجین می دانند. »[۳] به آسانی می توان با مبانی اسلامی، صلح و آرامش را در جامعه حکم فرما و مانع بسیاری از طلاقها و دین گریزی ها کرد و قطعاً این افراد با رفع بنیادین این معضلات از مؤمنین واقعی و راستین گردیده و این امر مهم، با تبعیت از همان مبنای طبابت دوّارگونه رسول الله (ص) محقق می گردد.

پاره ای از اصول کلی درمانگری و طبابت در مناظره مشهور امام صادق (ع) با طبیب هندی (در مجلس منصور دوانیقی با بیان بسیاری از اسرار عملی و شگفتی های آفرینشِ بدن) توسط امام بیان گردید، تاریخ چنین نقل کرده است که: طبیب هندی با علم به جهل و عجز خود در برابر عظمت مطلق و مقام والای علمی و معنوی امام صادق (ع) در همان مجلس شهادتین را جاری و مسلمان گردید. طالبان طب اسلامی لازم است در فرمول طبابت امام (ع) به چند نکته مهم توجه ویژه نمایند. حضرت در بخشی از گفتگو فرمودند: «أُدَاوِی الْحَارَّ بِالْبَارِدِ وَ الْبَارِدَ بِالْحَارِّ وَ الرَّطْبَ بِالْیابِسِ وَ الْیابِسَ بِالرَّطْبِ وَ أَرُدُّ الْأَمْرَ کلَّهُ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَسْتَعْمِلُ مَا قَالَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ أَعْلَمُ أَنَّ الْمَعِدَهَ بَیتُ الدَّاءِ وَ أَنَّ الْحِمْیهَ هِی الدَّوَاءُ وَ أُعَوِّدُ الْبَدَنَ مَا اعْتَاد؛ [۴] من مداوا می کنم حرارت و گرمی بدن را به سردی و سردی جسم را به گرمی و معالجه می کنم رطوبت و تری بدن را به دواهای خشک طبیعت و خشکی بدن را به دواهای مرطوب و در عین حال، شفا یافتن را به خدای عزوجل وا می گذارم و عمل می کنم آنچه را رسول خدا (ص) فرموده که ایشان می فرماید: بدان که معد انسان محل همه گونه درد و پرهیز، دوای آن است و بدن را به چیزهایی که به آن عادت کرده، باقی می گذارم. »

در این روایت چند نکته وجود دارد: نکته اول این روایت، بحث مزاج است که حضرت به واسطه «مصلح» (اصلاح کننده و آن دوایی است که اصلاح حال مأکول و مشروب نماید[۵] و موجب تعدیل مزاج گردد) گرمی را با سردی و سردی را با گرمی؛ تری را با خشک و خشکی را با تری مداوا می نمودند.

نکته دوم، توکّل و واگذاری امر شفا به خدای متعال است که در واقع این مهم ترین مرحله طبابت است و به تعبیر رسول مکرم اسلام (ص): «یا عِبَادَ اللَّهِ أَنْتُمْ کالْمَرِیضِ وَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ کالطَّبِیبِ فَصَلَاحُ الْمَرِیضِ فِیمَا یعْلَمُهُ الطَّبِیبُ وَ یدَبِّرُهُ بِهِ؛ [۶] ای بندگان خدا! شما مانند مریض هستید و خداوندی که پروردگار عالمیان است، مانند طبیب است؛ پس صلاح مریض در آن چیزی است که طبیب می داند و در امر مریض تدبیر می کند. »

بنابراین، مراقب باشیم در برخی امتحانات الهی مثل بیماری و گرفتاری، چیز دیگری را جز اراده خدای تعالی در امر شفا دخیل ندانیم و مبادا دچار شرک خفی گردیم.

نکته آخر اینکه مراقب معده باشیم؛ چراکه طبق روایات، خانه بیماری هاست و دوای آن، پرهیزهای غذایی و تعادل مزاج است.

از جمله راهکارهایی که مبلغین می توانند در جهت اصلاح جامعه اسلامی از امراض و بلایا و به تبع آن، هدایت بشر به سوی معنویت و کمالات والای انسانی و تقرّب به خدای متعال به کار گیرند، اصلاح و تغییر نگرش جوامع در الگوگیری از اسلوبهای باطل، انسان محور و غیر الهی غرب و جایگزین نمودن سبک زندگی معصومین( به عنوان الگوهای شاخص الهی در جامعه می باشد.

امام خمینی! مطلبی را می فرماید که ناظر به همین مسئله است: «الآن وضع ما وضعی شده است که خیال می کنیم که هرچه هست، در غرب است و ما هیچ چیز نداریم. محتوای خودمان را گرفتند؛ یعنی مغزهای ما را شستشو کردند؛ جایش یک مغز دیگری گذاشتند که از همان غرب ارتزاق می کند و این یک مطلب مهمی است که باید به تدریج این مملکت از زیر بار آن بیرون برود. یکی هم از مسائل، همان مسئله طب قدیم است. آنها همه این دردهایی که الآن هست، با همین دواهای علفی معالجه می کردند و معالجه شان یک معالجات اساسی بود و اروپا از طب بوعلی تا همین آخر استفاده می کردند. کتاب بوعلی تا همین آخر، شاید حالا هم مورد نظر آنها باشد، بروزش نمی دهند. »[۷]

در دستورالعمل طبی امام صادق (ع) در روایتی که گذشت، معده به عنوان خانه امراض و دوای آن، پرهیز معرفی گردیده که امروزه در اثر نفوذ تفکرات و منشهای خصمانه دشمن در آداب و فرهنگ ناب اسلامی و تبلیغات موفق آنان، شاهد بسیاری از امراض و بیماری ها در میان مسلمانان هستیم. انواع فست فودها، مواد نگهدارنده و بسته بندی شده، نوشیدنی های اشتهاآور، غذاهای فریز شده، انواع روغنهای مایع و جامد، سوسیس و کالباس، رنگهای شیمیایی غذا، نوشیدن آب بین غذا، مصرف مرغهای هرمونی، مایکروفر، مصرف افراطی گوشت، خوردن غذاهای داغ، استفاده از رنگهای شیمیایی مو و. . . از جمله تهدیداتی هستند که با سلامت جسم و روح انسان در تضاد بوده و مرگ تدریجی را برای انسانها به همراه دارد.

از مطالبات غرب و دشمنان اسلام، وابستگی تمام عیار مسلمین به آنان، مخصوصاً کمپانی های داروسازی یهودیان می باشد؛ اما در سبک زندگی اسلامی، بنا بر اصل استقلال مسلمین، بهترین راه، درمان با داروهای غیر شیمیایی است تا هم بیماری ریشه کن شود و هم داروی آن از عوارض کمتری برخوردار باشد؛ به عبارتی، بنای اسلام بر بی نیازی مسلمین از دکتر و دارو بوده است، چنانکه «اصبغ بن نباته» از امیرالمؤمنین (ع) چنین نقل می کند که حضرت به فرزندش امام مجتبی (ع) چهار توصیه فرمودند[۸] که با عمل به آنها از تمام طب و داروها بی نیاز گردد: «لَا تَجْلِسْ عَلَی الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ جَائِعٌ وَ لَا تَقُمْ عَنِ الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ تَشْتَهِیهِ وَ جَوِّدِ الْمَضْغَ وَ إِذَا نِمْتَ فَاعْرِضْ نَفْسَک عَلَی الْخَلَاءِ فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَیتَ عَنِ الطِّبِّ؛ برای غذا خوردن ننشین، مگر زمانی که گرسنه ای. از غذا خوردن دست برندار، مگر زمانی که هنوز اشتها داری (قبل از سیر شدن دست از غذا بردار) و غذا را [خوب] بجو و قبل از خواب حتماً به مستراح برو! پس هنگامی که اینها را انجام دادی، از طبیب بی نیاز می شوی. »

امیرالمؤمنین علی (ع) در جای دیگری می فرماید: «أَمَا إِنَّ فِی الْقُرْآنِ لَآیهً تَجْمَعُ الطِّبَّ کلَّهُ ]کلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا[ [۹] در قرآن یک آیه هست که تمام طب در آن جمع شده [آنجا که می فرماید: ] بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید!» اکل و شرب در این آیه عام است و برخی مخصّصات آن در آیات دیگر مثل: ]کلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئاً[ و برخی روایات معصومین( آمده است. از جمله اینکه حضرت رضا (ع) نوشیدن آب بین غذا را عامل ضعف معده دانسته و می فرماید: «مَنْ أَرَادَ أَنْ لَا تُؤْذِیهُ مَعِدَتُهُ فَلَا یشْرَبْ عَلَی طَعَامِهِ مَاءً حَتَّی یفْرُغَ مِنْهُ وَ مَنْ فَعَلَ ذَلِک رَطِبَ بَدَنُهُ وَ ضَعُفَ مَعِدَتُهُ. . . ؛ [۱۰] هرکس می خواهد به آزار معده (شکم) مبتلا نشود، بین غذا تا اتمام آن آب نیاشامد؛ چراکه هر کس این کار را انجام دهد، بدنش مرطوب و معده اش ضعیف می شود. »

یا در حدیث «عنوان بصری» از امام صادق (ع) می فرماید: «فَإِیاک أَنْ تَأْکلَ مَا لَا تَشْتَهِیهِ فَإِنَّهُ یورِثُ الْحِمَاقَهَ وَ الْبَلَهَ؛ [۱۱] دوری کن از خوردن چیزی که به آن اشتها نداری؛ زیرا حماقت و غفلت از شرّ می آورد. » بنابراین، اگر چیزی که اشتهایی به خوردن آن نداریم، بخوریم، موجب حماقت و بله (البله؛ الغفله عن الشرّ[۱۲]) در ما می گردد. بنابراین، دشمن امروز با تحمیل نوشیدنی های اشتها آور و غذاهای بسته بندی، قصد دارد در ما اشتهایی کاذب ایجاد کند و مسلمانان را به حماقت و دوری از تفکر و خلاقیّت بکشاند.

دستورات فراموش شده

در طب اسلامی روشهای درمانی فراوانی وجود داشته که در اینجا صرفاً از باب مثال به چند مورد از شاخص ترین آنها اشاره می کنیم:

۱- تربت امام حسین (ع)

از جمله داروهایی که می توان هر دردی را با آن درمان کرد و در نص روایات به «دواء الاکبر» معروف است، تربت حضرت سیدالشهدا (ع) است، تا جایی که امام صادق (ع) در مشفّی بودن آن می فرماید: «فِی طِینِ قَبْرِ الْحُسَینِ (ع) الشِّفَاءُ مِنْ کلِّ دَاءٍ وَ هُوَ الدَّوَاءُ الْأَکبَرُ؛ [۱۳] در تربت قبر [امام] حسین (ع) شفایی است بر هر دردی و آن، بزرگ ترین دوا است. »

و بر استفاده از تربت امام حسین (ع) امر (استحبابی) می کند و می فرماید: «حَنِّکوا أَوْلَادَکمْ بِتُرْبَهِ الْحُسَینِ (ع) فَإِنَّهُ أَمَانٌ؛ [۱۴] کام نوزاد را با تربت امام حسین (ع) بردارید که این کار برای او امان است. » برداشتن کام نوزاد با تربت حضرت سیدالشهدا (ع) در واقع واکسینه کردن طفل از جمیع امراض مادی و امان از خوف و امراض روحی می باشد.

مرحوم ابن قولویه) در «کامل الزیارات» داستان بیماری شدید «محمد بن مسلم» از اجلّای اصحاب امام باقر و صادق تا حد زمین گیرشدن و عدم توانایی بر ایستادن وی را چنین نقل کرده است: امام باقر (ع) شربتی را که در آن تربت سیدالشهدا (ع) بود، برای محمد بن مسلم فرستاد و ایشان به محض خوردن، شفا گرفت؛ تا آنجا که امام باقر (ع) به محمد بن مسلم فرمود: «یا مُحَمَّدُ إِنَّ الشَّرَابَ الَّذِی شَرِبْتَهُ فِیهِ مِنْ طِینِ قَبْرِ الْحُسَینِ (ع) وَ هُوَ أَفْضَلُ مَا اسْتُشْفِی بِهِ؛ ای محمد! آن شربت که نوشیدی، در آن خاک قبر حسین (ع) بود که بافضیلت ترین چیزی است که با آن طلب شفا می شود. »

اما اینکه چه کسانی قابلیت دارند از این دوای اکبر شفا یابند، در فرازی از روایت امام کاظم (ع) آمده است؛ آنجا که می فرماید: «. . . فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی جَعَلَهَا شِفَاءً لِشِیعَتِنَا وَ أَوْلِیائِنَا. »[۱۵] حضرت دو شرط اساسی را بیان می فرماید: اول اینکه شیعه حقیقی باشد و دوم اینکه از دوستان و اولیای اهل بیت( باشد. [۱۶]

۲- حجامت

حجامت؛ [۱۷] نام یک روش درمانی است که به صورت ایجاد مکش در مواضع خاصی از بدن و گاه خون گیری از آن مواضع انجام می شود. زمانی که بادکش به تنهایی انجام می شود «حجامت گرم و خشک»[۱۸] است و زمانی که بعد از بادکش به وسیله ایجاد خراش سطحی و بادکش مجدد از بدن خون گرفته می شود «حجامت تر»[۱۹] نامیده می شود.

حجامت دارای سابقه تاریخی ۷ هزار ساله است و به عنوان یک سنت الهی در روایات و سیره پیامبران و ائمه اطهار( مطرح گردیده است. [۲۰] قدمت