خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت

فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت؛ انتخابی مطمئن برای ارائه‌ای حرفه‌ای

اسلایدهایی آماده برای استفاده:

فایل فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت شامل ۱۷ اسلاید با طراحی دقیق و ساختاری استاندارد است که برای ارائه‌های رسمی یا چاپ، کاملاً مناسب و آماده استفاده می‌باشد.

ویژگی‌هایی که فایل فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت را متمایز می‌کند:

• طراحی بصری حرفه‌ای:فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت با بهره‌گیری از رنگ‌بندی هوشمندانه و چیدمان اصولی جهت انتقال بهتر مفاهیم ارائه.
• سهولت در اجرا: تمامی اسلایدها از پیش تنظیم شده‌اند و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.
• وضوح بالا و نظم ساختاری: کیفیت بالای عناصر گرافیکی و هماهنگی کامل در نمایش، تجربه‌ای بدون نقص را فراهم می‌سازد.

استاندارد بالا در تولید محتوا:

فایل فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت با رعایت اصول حرفه‌ای طراحی شده و عاری از هرگونه ایراد گرافیکی یا ناهماهنگی در نمایش می‌باشد.

نکته مهم:

در صورت مشاهده نسخه‌هایی با کیفیت پایین‌تر، توجه داشته باشید که ممکن است نسخه‌های غیررسمی باشند. نسخه اصلی فایل فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت تنها از طریق منبع معتبر در دسترس است.

هم‌اکنون فایل فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت را دریافت کرده و ارائه‌ای حرفه‌ای و متمایز تجربه نمایید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل لذت زندگی در اسارت :

۲۶ مرداد ماه سالروز آغاز بازگشت آزادگان به کشور است. روزی که اسرای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران سال ها در انتظار آن بودند. به این بهانه پای صحبت ماشالله سروش نشستیم، آزاده خوزستانی که هشت سال و یک ماه و هشت روز در اسارت بود. وی درباره روزهای اسارتش می گوید: با توجه به اینکه دفاع از وطن را یک وظیفه شرعی می دانستم و آن روزها همه بسیجیان و نیروهای مردمی در عملیات های جبهه شرکت می کردند، تصمیم گرفتم که به جبهه بروم و از خاک وطن و اسلام دفاع کنم. قبل از اینکه به جبهه بروم در ستاد مقاومت و گشت شهری فعالیت می کردم و بعد از آن در سال ۱۳۶۱ در سن ۲۳ سالگی به جبهه رفتم و در همان سال در عملیات رمضان به عنوان اولین عملیات برون مرزی شرکت کردم.

غروب ۲۱ ماه رمضان مقارن با ۲۲ تیرماه سال ۶۱ اولین مرحله عملیات بود که با تدابیر شدید طرح های مثلثی اسراییل که در عراق داشت، مواجه شدیم. چندین لشکر در منطقه مستقر بود و ما با دو گردان وارد عملیات شدیم.

عملیات تا صبح ادامه داشت و تا دریاچه کتیبان عراق پیشروی داشتیم ولی در نهایت در روز دوم عملیات در ۲۳ تیرماه به اسارت نیروهای بعثی درآمدیم.

هشت سال زندگی در دو وجب جا

پس از اسارت، دو روز در در بدترین شرایط در بغداد بودیم. بیش از یک هزار نفر به مدت دو روز در دو کانتینر بودیم. در نهایت در روز ۵ مردادماه در اردوگاه موصل ۲ مستقر شدیم. پس از حدود هشت ماه نیز پس از عملیات والفجر در ۲۲ بهمن ماه سال ۶۱ به اردوگاه «موصل ۳» منتقل شدیم که بعد به «موصل ۴ » تغییر نام داد.

حتی اگر شکنجه های نیروهای عراقی نبود، همین که هشت سال در جایی به اندازه دو وجب زندگی کردیم، بدترین شکنجه بود.یکی از مهم ترین خاطره های دوران اسارت من، مربوط به آذرماه سال ۶۱ است که حدود چهار ماه و نیم از اسارت می گذشت. نیروهای بعثی گفتند باید اسرای بسیجی و اسرای ارتشی در اردوگاه از هم جدا شوند و از همه نظرخواهی کردند اما هیچ کس تحت هیچ شرایطی قبول نکرد که از هم جدا شویم.

خرده نان هایی که هشت روز غذای اسرا بود

وقتی دیدند که به هیچ وجه حاضر به جدایی نیستیم، همه درهای اردوگاه را بستند و دیگر آب و غذا به ما نمی دادند. کل ذخیره آبی ما دو حبانه (کوزه بزرگ) بود. پس از آن نیز مسئولان هر اتاق را به طبقه بالا بردند و شروع به کتک زدن کردند و به ما هم به دورغ گفتند که آنها را به بغداد برده ایم. ما علیه رژیم بعث عراق شعار دادیم و پس از سه شب، شعار مرگ بر صدام در کل محوطه اردوگاه پیچید اما عراقی ها نیز در مقابل ما مقاومت کردند.در آن چند روز که غذا در کار نبود، خمیر نان روزهای قبل را جمع و پودر کرده بودیم و در هر شبانه روز به هر نفر از اسرا