خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل بهانه جویی ممنوع!

آنتونی رابینز میگه : من در 40 سالگی به جایی رسیدم که برای رسیدن بهش 82 سال زمان لازمه و این رو مدیون کتاب خواندن زیاد هستم.

– چرا خونه همیشه نامرتبه؟ این بچه کی قرار بخوابه؟ هیچ وقت غذا سر وقت حاضر نیست! دوباره بی اجازه من مهمون دعوت کردی؟ و. ..

این جملات هر بار می شود مقدمه یک دعوای مفصل بین من و تو که آرامش زندگی مان را بیش از پیش با خود می برد و آن را هر روز بیشتر از قبل به ویرانه ای سرد تبدیل می کند، به جای آن کاشانه گرمی که قرار بود با یکدیگر بسازیم!

گاهی فکر می کنم چرا این اندازه از هم دور شدیم که امروز به جای همراهی و همدلی روزهای اولیه زندگی مان، تنها بهانه جویی را کرده ایم مقصد و هدف مان؛ غافل از اینکه تنها چیزی که از این راه نصیب مان می شود، دورشدنمان است از یکدیگر و سردتر شدن روابطمان و فضای خانه مان و این میان غیر از من و تو، بیچاره بچه هایمان!

– باز که میوه های به درد نخور گرفتی! پس کی می خوای آشغال ها را دم در بزاری؟ خونه بوی بد گرفته! چند دفعه بگم لباساتو این ور و اون ور پرت نکن، بزار رو رخت آویز و. ..

خسته شده ام از این همه بهانه گیری ها! هر روز به پایان ساعت کاری که نزدیک می شوم، به جای آن ذوقی که روزهای اول زندگی مشترکمان داشتم برای رسیدن به خانه و کنار تو بودن، دلم می خواهد ساعت کاری طولانی تر شود و من به خانه نیایم! هرچند که از کار خسته ام!

این روزها خسته ام؛ خسته تر از همیشه! نه از کار بیرون که به قول مادرم، مرد را ساخته اند برای کارهای سخت! خستگی من از این همه تنش و فشار و اضطرابی است که با ورودم به خانه، فضای خانه را پر می کند و من و تو را بیشتر از قبل، از هم دور می کند! این دور شدن را دوست ندارم؛ دلم برای روزهای اولیه زندگی مان تنگ شده است. ..

دریافته ام وقتی استرس و اضطراب درونی مان بیشتر می شود، بهانه جویی هایمان هم بیشتر می شود؛ گویی با این بهان