خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل پشت درب میله ای

آنتونی رابینز میگه : من در 40 سالگی به جایی رسیدم که برای رسیدن بهش 82 سال زمان لازمه و این رو مدیون کتاب خواندن زیاد هستم.

وقتی به زندان های هارون الرشید رسیدیم، داخل سالنی به عرض دو متر شدیم که دو طرف آن اتاق های دوازده متری وجود داشت که درب های آن ها میله ای بود و بعثی ها، نزدیک سی نفر را در هر اتاقی جای دادند.

غروب آفتاب همه اسراء را داخل اتاق ها می بردند و درب آن ها را از پشت قفل می زدند. به محض ورود به این اتاق ها، آه و ناله مجروحین از درد، بلند می شد. فضای تنگ آن اتاق ها، جای مناسبی برای استراحت نبود و از طرفی هم اگر کسی می خواست نسبت به دیگران کمی راحت تر استراحت کند. در هر اتاق به صورت نوبتی، شبی یک و یا دو نفر، پاهایشان را از آن درب های میله ای به داخل سالن می