خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل جامعه و امت اسلامی، ستون دینِ الهی و نظام الهی

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل جامعه و امت اسلامی، ستون دینِ الهی و نظام الهی :

وجود مبارک امیر مؤمنان که ولید کعبه است، کارهای بی سابقه ای کرده است که از غیر او ساخته نبود و نیست، تنها نهج البلاغه و کلمات نورانی آن حضرت نیست که «فوق کلام المخلوق و دون کلام الخالق»[۱] است، کارهای آن حضرت هم چنین بود. وجود مبارک امیر مؤمنان (سَلامُ الله عَلَیه) در شرایطی خلافت را پذیرفت که کاملاً حق به صورت باطل و صدق به صورت کذب و خیر به صورت شرّ و به هر حال حُسن به صورت قُبح درآمده. اینکه فرمود: جامه اسلام به عکس پوشیده شد، پشترو پوشیده شد، بالا پایین آمد، پایین بالا رفت؛ برای آن است که تبدیل غدیر به سقیفه یک کار آسانی نبود، آن کار را همه منحرفان به اتفاق انجام دادند و وجود مبارک امیر مؤمنان به تنهایی می خواهد سقیفه را به غدیر تبدیل کند. این کار، کار آسانی نیست. آن کار را دیگران کردند؛ اما با قدرت های فراوانی این کار را کردند و امیرمؤمنان با دست تنها که گفت حلقومی که استخوان در گلو گیر کرده و چشمی که خار رفته[۲] و با این وضع می خواهد برگرداند، کار آسانی نیست. یک بیان نورانی در نهج البلاغه هست، یک بیان هم در رساله ای که در مجموعه کنزالفوائد کراجکی است. آن بیانی که در نهج البلاغه هست، در هنگام دفن صدیقه کبرا (سَلامُ الله عَلَیها) وجود مبارک امیرمؤمنان رو به قبر مطهّر پیامبر (عَلَیهِما السَلام) کرد، گفت دخترت جریان را به عرض شما می رساند، اینها یک نفر یا دو نفر به اهل بیت ظلم نکردند: «بِتَضَافُرِ أُمَّتِک عَلَی هَضْمِهَا»؛[۳]یعنی یک اجماع تشکیل دادند برای اینکه فاطمه (سَلامُ الله عَلَیها) را خانه نشین کنند. کلّ جامعه مدینه آن روز علیه اهل بیت قیام کردند، فقط چند نفر ماندند، خود حضرت امیر بود، سلمان بود، اباذر بود و اینها. اینکه در نهج البلاغه آمده است: «بِتَضَافُرِ أُمَّتِک عَلَی هَضْمِهَا»؛ یعنی همه به استثنای چند نفر قیام کردند تا فاطمه (سَلامُ الله عَلَیها) را هضم کنند و حذف کنند؛ پس یک کار عمومی بود. یک بیان نورانی حضرت است که در نهج البلاغه آمده، در رساله ای که در مجموعه کنزالفوائد کراجکی است، رساله ای است به نام «العجب یا التعجب»، این رساله همه عناوین آن «عجبٌ» است؛ مثل اینکه کتاب قوانین تمام عناوینش «قانونٌ» است؛ کتاب فصول مرحوم صاحب فصول «فصلٌ، فصلٌ» است؛ همه مباحث را با «فصل» شروع می کند؛ مرحوم میرزای قمی همه مباحث را با «قانونٌ» شروع می کنند. این رساله با «عجب» شروع می شود، «عجبٌ»؛ می گوید که در همین مدینه یک وقت یک بانو که دومی ندارد، این به افراد فراوانی مراجعه کرد، بیایید علی بن ابیطالب را یاری کنید، بعد از رحلت پیامبر، فاطمه زهرا (سَلامُ الله عَلَیها) به افراد زیادی مراجعه کرده که بیایید علی بن ابیطالب را یاری کنید و جواب ندادند. در همین مدینه یک زن قیام کرد، بیایید علی بن ابیطالب را بکشید! هزارها نفر شمشیرکش درآمدند، «العجب»[۴]اصلاً رساله به نام «عجب» است، عایشه همین کار را کرد. بنابراین روزگار، چنین صحنه ای را هم دید. این بزرگوار هیچ راهی برای تحلیل ندارد، فقط اسم این مجموعه را گذاشته «عجبٌ» جای تعجب است، چطور می شود؟!

در چنین صحنه ای وجود مبارک حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) آمده، تنهایی قیام کند که سقیفه را به همان غدیر برگرداند. یک تحلیل عبادی دارد و یک تحلیل سیاسی و خود را نگهبان هر دو تحلیل می داند. در جریان قلعه خیبر همه ما شنیدیم که درِ قلعه را وجود مبارک حضرت امیر کند، حالا با چه قدرتی بود که بحث جدایی دارد که «مَا قَلَعْتُ بَابَ خَیبَرَ وَ رَمَیتُ بِهِ خَلْفَ ظَهْرِی أَرْبَعِینَ ذِرَاعاً بِقُوَّهٍ جَسَدِیهٍ وَ لَا حَرَکهٍ غِذَائِیهٍ لَکنِّی أُیدْتُ بِقُوَّهٍ مَلَکوتِیهٍ»؛[۵] اما بخواهد سقیفه را به غدیر برگرداند، یک تحلیل فقهی و عبادی دارد، یک تحلیل سیاسی دارد و خود به تنهایی به میدان آمده تا هر دو را اداره کند. آن تحلیل عبادی همه ما شنیدیم که «الصَّلَاهُ عَمُودُ الدِّینِ»[۶]نماز ستون دین است، اینکه می بینید در همه جای قرآن سخن از أَقامَ،[۷]یقیمُوا،[۸]یقِیمُونَ،[۹]آمده، برای اینکه این کتاب، یک کتاب حکیمی است: وَ الْقُرْآنِ الْحَکیمِ،[۱۰] اگر دین، نماز را ستون می داند، اگر این دین گفته بود نماز بخوانید، معلوم می شود حکیم نیست، حکیمانه حرف نمی زند، چون ستون را که کسی نمی خواند، اگر گفته «الصَّلَاهُ عَمُودُ الدِّینِ» باید بگوید أَقیمُوا،[۱۱]أَقم الصَّلاهَ،[۱۲]یقِیمُونَ، این ستون را به پا بدارید، آنجا هم که تعبیر یصَلُّوْنَ،[۱۳]آمده، آنها به معنای یقِیمُونَ آمده که این حرف هماهنگ باشد، یا انسان نباید بگوید نماز ستون دین است، یا اگر گفت نماز ستون دین است، نباید بگوید نماز بخوان! باید بگوید نماز را به پا بدار، اقامه کن و نماز هم می دانید که الگو برای بحث های عبادی است، تنها نماز نیست که ستون دین است. ماه مبارک رمضانی که در پیش داریم، آن هم ستون دین است، حج هم ستون دین است؛ منتها حالا زیرمجموعه صلات هستند که «فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَت مَا سِوَاهَا»[۱۴]درباره دعا هم آمده است که دعا عمود دین است؛[۱۵]منتها مستحضرید که خیمه یک بزرگ عمود دارد که در وسط هست، یک عمودها و ستون های کوچکی هم دارد که در اطراف این خیمه اند، آن بزرگ ستون، نماز است که «الصَّلَاهُ عَمُودُ الدِّینِ»، این بحث های عبادی است.

در بحث های سیاسی در آن نامه پُر برکتی که به عنوان عهدنامه برای مالک اشتر مرقوم فرمود، این نامه ۵۳ نهج البلاغه آنجا جامعه و امت را به عنوان ستون دینِ الهی و نظام الهی قرار داد، فرمود: مالک بدان! «إِنَّمَا عِمَادُ الدِّینِ وَ جِمَاعُ الْمُسْلِمِین وَ الْعُدَّهُ للْأَعْدَاءِ الْعَامَّهُ مِنَ الْأُمَّهِ»، توده مردم، ستون سیاست دین هستند، اگر بعضی از انبیا گفتند: قالَ لَوْ أَنَّ لی بِکمْ قُوَّهً أَو