خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر

تحولی در ارائه‌ها با فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر!

اگر به دنبال یک روش ساده اما حرفه‌ای برای ارائه‌ی مطالب خود هستید، فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر بهترین انتخاب شما خواهد بود. فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر از پایه بر اساس اصول طراحی مدرن ساخته شده و تضمین می‌کند که اسلایدهای شما جذاب، منظم و آماده‌ی استفاده باشند.

فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر شامل ۲۴ اسلاید است که با ترکیب بصری زیبا و چیدمانی حرفه‌ای، ارائه‌ی شما را به سطحی بالاتر می‌برد.

چرا باید از فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر استفاده کنید؟

✔ طراحی حرفه‌ای: هر اسلاید فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر با دقت بالا تنظیم شده تا بیشترین تأثیر را روی مخاطبان بگذارد.

✔ صرفه‌جویی در زمان: نیازی نیست ساعت‌ها وقت خود را برای طراحی پاورپوینت بگذارید، همه چیز آماده است.

✔ استفاده‌ی آسان: بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، کافی است فایل را باز کنید و ارائه دهید.

✔ فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر قابل استفاده در هر محیطی: چه در دانشگاه، چه در جلسات کاری، فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر حرفه‌ای نیاز شما را کاملاً برآورده خواهد کرد.

متمایز باشید!

دیگر نگران بهم‌ریختگی یا طراحی‌های غیرحرفه‌ای نباشید. فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر به شما این امکان را می‌دهد که بدون دغدغه روی محتوای خود تمرکز کنید و ارائه‌ای تأثیرگذار داشته باشید.

همین حالا دریافت کنید و تجربه‌ای متفاوت از ارائه‌های حرفه‌ای را داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل مذمت و ستایش فقر :

احادیث، گاهی به شدت فقر را مذمت کرده اند و زمانی مورد ستایش قرار داده اند. به برخی از این دو دسته روایات توجه کنید.

الف- مذمت فقر

فقر در روایات به شدّت مورد مذمت و نکوهش قرار گرفته است. نمونه هائی از این نکوهشها را در عناوین ذیل ببینید.

۱- فقر کفر است

قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله:

«کادَ الْفَقْرُ انْ یکونَ کفْراً»^[۱]

فقر قریب به کفر است.

علامه مجلسی رحمه الله می گوید: این روایت که فقر را شدیداً مذمت نموده است، از مشهورات بین اخبار شیعه و سنّت است.

۲- مرگ بزرگ است

قال علی علیه السلام:

«الْفَقْرُ الْمَوْتُ الْاکبَرُ»^[۲]

فقر مرگ بزرگتر است.

۳- از قتل بدتر است

قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله:

«الْفَقْرُ اشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ»^[۳]

فقر از قتل بدتر است.

و حضرت امیر علیه السلام نیز می فرماید:

«الْقَبْرُ خَیرٌ مِنَ الْفَقْرِ»^[۴]

مرگ از قبر بهتر است.

یعنی انسان کشته شود و بمیرد بهتر از اینست که فقیر باشد.

۴- بلائی بدتر از فقر خلق نشده است

قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله:

«اوْحَی اللَّهُ تَعالی الی ابْراهیمَ علیه السلام فقالَ: یا ابْراهیمُ خَلَقْتُک وَ ابْتَلَیتُک بِنارِ نَمْرُودَ، فَلَوْ ابْتَلَیتُک بِالْفَقْرِ وَ رَفَعْتُ عَنْک الصَّبْرَ فَما تَصْنَعُ؟ قالَ ابْراهیمُ یا رَبِّ الْفَقْرُ اشَدُّ الَی مِنْ نارِ نَمْرُودَ؟ قال اللَّهُ: فَبِعِزَّتی وَ جَلالی مَا خَلَقْتُ فِی السَّماءِ وَ الْارْضِ اشَدُّ مِنَ الْفَقْرِ»^[۵]

خدای متعال به حضرت ابراهیم علیه السلام وحی رساند و فرمود: ای ابراهیم، تو را خلق کردم و به آتش نمرود مبتلا نمودم( صبر کردی) اگر تو را به فقر مبتلا می کردم و صبر را از تو می گرفتم چه می کردی؟ ابراهیم عرض کرد: آیا فقر برای من از آتش نمرود بدتر است؟ خدا فرمود: به عزت و جلالم در آسمان و زمین چیزی بدتر از فقر خلق نکرده ام.

۵- دین را ناقص می کند

۶- تشویش اندیشه ایجاد می کند

۷- بدبینی می آورد

حضرت امیر علیه السلام در نصایح خود به فرزندش محمد، فقر را موجب نقص در دین و تشویش خاطر دانسته است و آن را عامل بدبینی انسانها از یکدیگر می شمارد و می فرماید:

«یا بُنَی، انّی اخافُ عَلَیک الْفَقْرَ، فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ، فَانَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَهٌ لِلدّینِ، مَدْهَشَهٌ لِلْعَقْلِ، داعِیهٌ لِلْمَقْتِ»^[۶]

فرزندم، از فقر بر تو می ترسم، از آن به خدا پناه بر، چرا که فقر دین انسان را ناقص، عقل و اندیشه او را مشوّش و مردم را نسبت به او، و او را نسبت به مردم بد بین می سازد.

۸- لکنت زبان می آورد

قال علی علیه السلام:

«الْفَقْرُ یخْرِسُ الفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ»^[۷]

فقر انسان زیرک را از بیان دلیلش گنگ می سازد.

۹- فقیر در وطن هم غریب است

قال علی علیه السلام:

«الْغِنی فِی الْغُرْبَهِ وَطَنٌ وَ الْفَقْرُ فِی الْوَطَنِ غُرْبَهٌ»^[۸]

ثروت در غربت وطن، و فقر در وطن غربت است.

۱۰- هیبت شخص را از بین می برد

قال الصادق علیه السلام:

«الْهَیبَهُ مِنَ الْفَقیرِ مُحالٌ»^[۹]

حضرت امیر علیه السلام به فرزندش امام مجتبی علیه السلام می فرمایند:

«یا بُنَی مَنِ ابْتَلی بِالْفَقْرِ ابْتَلی بِارْبَعِ خِصالٍ، بِالضَّعْفِ فی یقینِهِ وَ النُّقْصانِ فی عَقْلِهِ وَ الرِّقَّهِ فی دینِهِ وَ قِلَّهِ الْحَیاءِ فی وَجْهِهِ، فَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الْفَقْرِ»^[۱۰]

فرزندم، کسی که به فقر مبتلا شود، به چهار چیز ابتلا یافته است: ضعف در یقین، نقصان عقل، سستی در دین و کاسته شدن حیاء و آبرو، پس پناه می بریم به خدا از فقر.

ب) ستایش فقر

در مقابل اخباری که در مذمت فقر ذکر شد، برخی روایات فقر را مدح نمود