خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو»)

با فایل فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») شامل ۱۲۰ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقع?۱۳ آبان (تحلیل فیلم «آرگو») :

مقدمه

سینما به عنوان یکی از مهم ترین رسانه های نوین در عصر حاضر، علاوه بر اینکه به بازنمایی جامعه می پردازد، خود نیز الگوهایی به جامعه ارائه می دهد. به سبب تأثیرگذاری بالای این رسانه، این الگوها به سرعت در جامعه رواج پیدا می کند. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به سبب ماهیت فرهنگی و سیاسی این انقلاب، نگاه غرب به ایران در مقایسه با پیش از انقلاب، بسیار تغییر کرد و در نتیجه، رسانه های غرب نیز به تبعیت از سیاست های حاکم بر آنها، رویکرد متفاوتی اتخاذ کردند که در آثار تولیدشده دربار ایران مشهود است. یکی از مهم ترین محورهایی که سینمای هالیوود پس از انقلاب اسلامی ایران تلاش کرده است به مردم جهان القا کند تصویری تهدیدآمیر و افراط گرایانه و غیرمنطقی از مردم ایران بوده است (بیچرانلو، ۱۳۹۰، ص۱۹۲۰).

با وقوع انقلاب ایران، آمریکا خطری بزرگ در مقابل منافع خود احساس کرد و به علت آنکه تلاش هایش برای از بین بردن انقلاب ایران به نتیجه نرسید، کوشید از طریق رسانه های قدرتمند به تخریب چهر مردم ایران و مسلمانان بپردازند. پس از نابودی شوروی (سابق)، این هجمه بیشتر شد؛ زیرا از یک سو، آمریکا تلاش کرد دشمن درجه یک دیگری برای خود انتخاب کند تا عاملی برای اتحاد مردم خود داشته باشد، و از سوی دیگر، ترویج اعتقادات و باورهای مسلمانان، بخصوص شیعه، را که بسیار استکبارستیز بود، به ضرر منافع خود در جهان می دید. بدین روی، در سال های اخیر، تعداد این فیلم ها بیش از قبل شده است، به گونه ای که هر سال چند فیلم شاخص در این زمینه ساخته می شود.

در سال ۲۰۱۲ فیلمی به نام آرگو ساخته شد که فروش بالایی در کشور آمریکا داشت. فیلم مزبور اگرچه به موضوع فرار شش نفر از جاسوسان آمریکا از ایران پرداخته، ولی موضوعات مهم دیگری همچون چگونگی تسخیر سفارت، نوع برخورد دانشجویان و حکومت ایران با گروگان ها، رفتار مردم ایران با بیگانگان، و فرهنگ مردم ایران پرداخته که متأسفانه در همه این موارد، به تحریف واقعیت منجر شده است. سؤال اصلی این تحقیق عبارت است از اینکه فیلم آرگو مردم و حکومت ایران و به ویژه واقع ۱۳ آبان را چگونه بازنمایی کرده است؟ چه رمزگان اجتماعی و فنی و ایدئولوژیک در این فیلم نهفته است؟

چارچوب نظری: نظری «بازنمایی»

یکی از مفاهیم کلیدی در مطالع تمام انواع رسانه ها، مفهوم «بازنمایی» است. این مفهوم با تلاش هایی که برای ترسیم واقعیت صورت می گیرد، رابطه ای تنگاتنگ دارد. بعد «بازنمایی» توجه ما را به تولیدات رسانه ای جلب می کند. این بعد شامل زمینه های ذیل است: مطالبی که رسانه ها عرضه می کنند، نحو انعکاس موضوعات، انواع گفتمان های مطرح، و ماهیت مباحث و مناظرات ارائه شده. «بازنمایی» به ابعاد اطلاعاتی و فرااطلاعاتی تولیدات رسانه ای، از جمله ابعاد نمادین و بدیهی آن آثار اشاره دارد. بعد «بازنمایی» در گستر عمومی، به برخی پرسش های اساسی اشاره دارد؛ نظیر اینکه چه مطالبی باید برای انعکاس انتخاب شوند؟ و چگونه به بینندگان عرضه گردند؟ (دالگرن، ۱۳۸۰، ص۳۰) این مفهوم ارتباط وثیقی با بحث های مربوط به نمایش واقعیت دارد؛ زیرا سعی بسیاری از متون رسانه ای در پی آن هستند که خود را واقعی بنمایانند. اما آنچه نزد خود واقعی می پنداریم خارج از «بازنمایی» وجود ندارد. این موضوع جدای از امور واقعی و تجربی است که در جهان اطراف ما روی می دهد. بنابراین اشیا، افراد، رویدادها، و پدیده ها برای اینکه به واقعیت تبدیل شوند باید بازنمایی شوند و این کار از طریق ورود آنها به زبان ممکن می شود (صوفی، ۱۳۸۹، ص۱۷ ).

زبان گنجین مهم معانی و ارزش های فرهنگی است و همچون یک نظام بازنمایی عمل می کند. به عبارت دیگر، زبان به واسط بازنمایی، در فرایند تولید معنا، نقش کلیدی در هرگونه صوررت بندی اجتماعی و فرهنگی دارد؛ چراکه تولید معنا از طریق زبان صورت می گیرد. زبان واسط ممتازی است که از طریق آن، معنا تولید و توزیع می شود (مهدی زاده، ۱۳۸۷، ص۲۲).

اصطلاح «زبان» در اینجا، به صورت گسترده مدنظر است. نظام گفتاری یا نظام نوشتاری یک زبان خاص هر دو به طرز آشکاری «زبان» هستند، اما تصاویر دیداری و تمام چیزهای دیگری هم که کارکرد مشابهی داشته باشند و در طبقه بندی های معمولی به عنوان یک امر «زبان شناختی» به شمار نیایند می توانند زبان محسوب شوند. برای مثال، زبان بیان چهره ای یا اشاره ای، یا زبان مد، لباس، یا نشانه های ترافیکی، حتی موسیقی هم می تواند یک زبان محسوب شود. (هال، ۱۳۸۷، ص۳۵۷) به عبارت دیگر، منظور از «زبان» در اینجا، زبان انگلیسی، فرانسوی، چینی و مانند آن نیست، بلکه هر صدا، کلمه، تصویر یا شیئی که به عنوان یک نشانه کاربرد دارد و هنگامی که در کنار نشانه های دیگر در داخل نظامی سازمان دهی شود قادر به انتقال و بیان معناست، زبان را به وجود می آورد و این به دلیل وجود زبان های مشترک است که ما قادریم افکار و مفاهیم منظور نظر خود را به کلمات، اصوات، یا تصاویر به عنوان یک زبان تبدیل کرده، به ابراز معناهای مورد نظر به دیگران و برقراری ارتباط با آنها بپردازیم (صوفی، ۱۳۸۹، ص۱۷ ).

استوارت هال از شاخص ترین چهره های مطالعات فرهنگی است که نوشته ها و آثارش دربار بازنمایی و اهمیت آن در فرهنگ رسانه محور امروزی، این مفهوم را به یکی از بنیادی ترین مسائل حوز مطالعات فرهنگی تبدیل کرده است. هال بر این باور بود که نظام بازنمایی نه از نظام منفرد، بلکه از راه های گوناگون سازمان بخشی، دسته بندی، مدیریت و طبقه بندی مفاهیم تشکیل شده است و میان این مفاهیم روابط پیچیده ایجاد می کند (هال، ۱۳۸۷، ص۳۵۳). از دیدگاه او، سه رویکرد مطرح در زمین بازنمایی وجود دارند که چگونگی عمل بازنمایی معنا از طریق زبان را تبیین می کنند. این سه رویکرد «بازتابی»، «ارادی» و «برساخت گرایانه» یا «برساخت گرا» نامیده می شود. هر کدام از این رویکردها می تواند در پاسخ به سؤال «معانی از کجا می آیند؟» مطرح باشد (هال، ۱۳۸۷، ص۳۵۶).

بر اساس رویکر «بازتابی»، معنا در شیء، شخص، ایده، یا رویداد موجود در جهان خارج نهفته است و زبان مانند آیینه ای عمل می کند که معنای حقیقی را به همان صورت که در جهان خارج وجود دارد، بازتاب می دهد (همان، ص۳۵۷).

در رویکرد «ارادی»، گوینده یا مؤلف، معنای خاص خود را از طریق زبان به جهان تحمیل می کند و واژه ها همان معنا را می دهند که مؤلف اراده می کند. البته رویکرد ارادی هم به عنوان یک نظری عمومی بازنمایی از طریق زبان، دارای نواقصی است. ما نمی توانیم تنها منبع معنا در زبان باشیم؛ چراکه در این صورت، می توانیم خود را فقط در زبان کاملاً شخصی بیان کنیم. اما ذات زبان ارتباط است و ارتباط هم به قرارداد ها و رمزهای مشترک وابسته است. معانی ارادی شخصی ما هرچند برای ما شخصی هستند، اما برای اینکه با دیگران در میان گذاشته شده، قابل فهم شوند باید با قواعد، رمزها، و قراردادهای زبان بیان شوند. زبان یک نظام سراسر اجتماعی است (هال، ۱۳۸۷، ص۳۵۸).

رویکرد سوم این ویژگی اجتماعی و همگانی را به رسمیت می شناسد. این رویکرد تأیید می کند که نه چیزها به خودی خود، و نه کاربران زبان، هیچ کدام نمی توانند، در زبان یک معنای پایدار ایجاد کنند. چیزها معنا نمی دهند، بلکه ما با استفاده از نظام ها(نشانه ها و مفاهیم) بازنمایانه، معنا را برمی سازیم. بنابراین، به این رویکرد «برساخت گرایانه» می گویند. برساخت گرایان وجود جهان مادی را انکار نمی کنند، اگرچه جهان مادی را حامل معنا نمی دانند. آنان می گویند: نظامِ زبان یا هر نظام دیگری که ما برای بازنمایی مفاهیم خود به کار می بریم درواقع، بازیگران اجتماعی هستند که از نظام های مفهومی فرهنگی و زبان شناختی خود و دیگر نظام های بازنمایی برای برساختن معنا استفاده می کنند تا به جهان معنا بدهند و ارتباط معناداری با دیگران برقرار کنند. نظام های بازنمایی از صداهایی که ما با کوردهای آوایی می سازیم، تصاویری که ما با دوربین و روی ورق های حساس به نور درست می کنیم، علامت هایی که با نقاشی روی پارچه ایجاد می کنیم و پالس های دیجیتالی که به صورت الکترونیکی منتقل می کنیم، تشکیل شده است. بازنمایی یک شکل از کنش و یک نوع عمل است که از اشیای مادی و آثار استفاده می کند. اما معنا نه به کیفیت مادی نشانه ها، بلکه به کارکرد نمادین آنها وابسته است؛ چراکه یک صدا یا واژ خاص به جای یک مفهوم می نشیند و آن را بازنمایی می کند. به همین علت است که این واژه یا صدا در زبان به عنوان نشان حامل معنا عمل می کند یا آن گونه که برساخت گرایان می گویند بر معنا دلالت می کند (همان، ص ۳۵۹ ۳۶۰ ). حتی مطالعات فرهنگی با اتخاذ نگرشی برسازنده دربار بازنمایی باور دارند که پدیده ها فی نفسه قادر به دلالت نیستند، بلکه معنای پدیده ها ناگزیر باید از طریق و به واسط فرهنگ بازنمایی شود. به بیان دیگر، بازنمایی از طریق فرایند های توصیف و مفهوم سازی و جایگزین سازی، معنای آنچه را بازنمایی شده است، برمی سازند (مهدی زاده، ۱۳۸۷، ص ۱۶).

به طورکلی، هال با نظری «برساخت گرایان» بازنمایی، این بحث را مطرح می کند که «رسانه ها واقعیت را بازتاب نمی دهند، بلکه آن را به رمز درمی آورند» (گیویان و سروری زرگر، ۱۳۸۸). طبق نظر جان فیسک هم فرهنگ فیلم و تلویزیون از ساختاری سلسله مراتبی از رمزها در سه سطح «ایدئولوژی»، «بازنمایی» و«واقعیت» تشکیل شده است؛ به این معنا که واقعه ای که قرار است به صورت فیلم سینمایی یا برنامه ای تلویزیونی درآید برای اینکه رنگ واقعیت به خود بگیرد پیشاپیش با رمزهای اجتماعی نظیر لباس، محیط، گفتار و مانند آن رمزگذاری می شود؛ یعنی سطح واقعیت، و بر ای اینکه از طریق رسانه ای مانند تلویزیون قابل پخش گردد از صافی «بازنمایی» یا رمزهای فنی همچون دوربین، نورپردازی، تدوین، و روایت می گذرد، و سپس به وسیل رمزهای اعتقادی نظیر فردگرایی، پدرسالاری، نژاد، طبق اجتماعی، مادی گرایی، و سرمایه داری در مقوله های «انسجام» و «مقبولیت» اجتماعی قرار می گیرد (صوفی، ۱۳۸۹، ص۳۴). در این پژوهش، رویکرد «برساخت گرا» مد نظر است.

رویکرد برساخت گرا، خود با دو رویکرد روش شناختی جداگانه به استقبال تولیدات بازنمایی می رود. این دو رویکرد روش شناختی عبارتند از: «نشانه شناختی» و «تحلیل گفتمان». بنابراین، بُعد بازنمایی در رسانه ها، با روش های گوناگون، قصد رمزگشایی از پیام های ارتباطی را دارد.

روش تحقیق: نشانه شناسی اجتماعی

رویکرد «برساخت گرا»، دارای دو رویکرد روش شناسی است. رویکرد «نشانه شناختی» و رویکرد «گفتمان محور». میان این دو رویکرد شباهت ها و تفاوت های عمده ای وجود دارد. یکی از تفاوت های عمده این است که رویکرد «نشانه شناختی» به این توجه می کند که بازنمایی و زبان چگونه معنا تولید می کنند و رویکرد «گفتمان محور» به تأثیرات و پیامدهای بازنمایی و سیاست های آن توجه دارد و بر خاص بودن تاریخی یک شکل یا رژیم خاص بازنمایی تأکید می کند. در «گفتمان محور»، تأکید بر زبان به مثاب یک مسئله عام، وجود ندارد، بلکه بر زبان های خاص یا معانی و نحو به کارگیری آنها در زمان ها و مکان های خاص تأکید می شود (مهدی زاده، ۱۳۸۷، ص۲۵).

اگرچه توجه به نشانه ها و شیوه های ارتباطی آنها پیشینه ای دیرینه دارد، ولی می توان گفت: تحلیل نشانه شناختی نوین با کار زبان شناس س‍وئیسی، فردینان دو سوسور، و فیلسوف آمریکایی، چارلز ساندرز پیرس، آغاز می شود (آسابرگر، ۱۳۷۹، ص۱۶).

نشانه شناسی در شکل معاصر خود، نمی تواند با یک روشِ از پیش معین شده به تحلیل معنا بپردازد؛ زیرا دیگر یک رشته نیست. به بیان دیگر، نشانه شناسی نه تنها حوزه ای بین رشته ای است، بلکه به یک فرارشته تبدیل شده است (ساسانی، ۱۳۸۹، ص۷۷)؛ همان گونه که روش «نشانه شناسی» به یک فراروش تبدیل شده است. نشانه شناسی با نتایج جالب در حوزه فیلم، نمایش، پزشکی، معماری و بسیاری حوزه های دیگرِ مربوط به ارتباطات و انتقال اطلاعات به کار برده شده است. درواقع، برخی از نشانه شناسان ادعا می کنند که می توان همه چیز را معناشناسانه تحلیل کرد. معناشناسی از نظر آنان، ملک علوم تفسیری محسوب می شود؛ یعنی شاه کلیدی که با کمک آن، معنای هم چیزهای ریز و درشت دنیا برای ما روشن می شود (آسابرگر، ۱۳۷۹، ص۱۷).

در نظر نشانه شناسان هیچ گونه پیامی فارغ از رمز وجود ندارد. ازاین رو، آنها هم تجربه را متضمن فراگرد «رمزوارگی» می دانند. در همین چارچوب است که رمزگشایی نه تنها مستلزم شناخت و فهم و درک متن، بلکه تفسیر و ارزیابی و داوری دربار آن را نیز دربر می گیرد (ضمیران، ۱۳۸۲، ص۱۵۱). از دیدگاه جان فیسک، «هم رمز ها معنا را می رسانند» (فیسک، ۱۳۸۶، ص ۹۸). او هدف از تحلیل نشانه شناختی را معلوم کردن آن لایه های معانی رمزگذاری شده ای می داند که در ساختار فیلم ها، برنامه های تلویزیون و به طورکلی، تولیدات صوتی- تصویری، حتی در قسمت های کوچک این برنامه ها قرار می گیرند (همان، ص۱۳۰). برای این کار، فیسک مهم ترین بخش تحلیل نشانه شناختی را تشخیص رمزگان موجود در فیلم قلمداد کرده، به معرفی نحو شناسایی و تحلیل آنها می پردازد. در این پژوهش، تلاش شده است از روش «تحلیل رمزگانِ» جان فیسک به منظور تعیین لایه های گوناگونی معانی رمزگذاری شده در فیلم ها استفاده شود.

تحلیل رمزگان جان فیسک

به اعتقاد جان فیسک، «رمز» عبارت است از: «نظامی از نشانه های قانونمند که هم آحاد یک فرهنگ به قوانین و عرف های آن پایبندند.» این نظام، مفاهیمی را در فرهنگ به وجود می آوَرَد و اشاعه می دهد که موجب حفظ آن فرهنگ است. رمز، حلق واسط بین پدیدآورنده، متن و مخاطب است، و نیز حکم عامل پیوند درونی متن را دارد. از راه همین پیوند درونی است که متون گوناگون، در شبکه ای از معانی به وجودآورند دنیای فرهنگی ما، با یکدیگر پیوند می یابند. این رمزها در ساختاری سلسله مراتبی و پیچیده عمل می کنند که جدول (۱) برای روشن کردن موضوع، آن را به شکلی ساده نشان داده است (فیسک، ۱۳۸۶، ص۱۲۷).

طبق دیدگاه فیسک، رمز ها سه سطح دارند: واقعیت، بازنمایی، ایدئولوژی (همان، ص ۱۲۸). به عبارت دیگر، واقعه ای که قرار است به فیلم سینمایی تبدیل شود قبلاً با رمز های اجتماعی رمزگذاری شده است؛ یعنی سطح واقعیت؛ و برای اینکه به لحاظ فنی قابل پخش باشد از صافی رمزهای فنی می گذرد و به وسیله رمزگان ایدئولوژیک در مقوله های انسجام و مقبولیت اجتماعی قرار می گیرد. فیسک می گوید: طبقه بندی این رمزها بر اساس مقوله هایی دل خواه و انعطاف پذیر صورت گرفته است (همان، ص۱۲۷). این رمزگان در جدول (۱) نشان داده شده است.

جدول (۱): سطوح رمزگان جان فیسک

جان فیسک در ادامه توضیح می دهد که روند ایجاد معنا مستلزم حرکت مستمرِ صعودی و نزولی در سطوح نمودار بالاست. معنا فقط زمانی ایجاد می شود که «واقعیت» و انواع بازنمایی و ایدئولوژی در یکدیگر ادغام شوند و به نحوی منسجم و ظاهراً طبیعی، به وحدت برسند. نقد نشانه شناختی یا فرهنگی، این وحدت را بازسازی می کند و نشان می دهد که «طبیعی» به نظر آمدن این وحدت ناشی از تأثیر بِسزای رمزهای ایدئولوژیک بر آن است (فیسک، ۱۳۸۶، ص۱۳۰).

روش «تحلیل رمزگان» جان فیسک در تحلیل فیلم، کمک شایانی به ما می کند. در این پژوهش، تلاش شده است با طبقه بندی منظم این روش، به اهداف خود در نقد و تحلیل فیلم برسیم. در جدول (۲) تمامی عناصر تحلیل رمزگان جان فیسک، که در تحلیل فیلم، به ما کمک می کند نشان داده شده است که در ادامه، توضیح داده خواهد شد.

جدول (۲): روش تحلیل فیلم

ایران هراسی در هالیوود

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و فرار شاه از ایران، آمریکا به دنبال راهی بود که بتواند انقلاب مردم ایران را ناکام بگذارد، به ویژه که مردم ایران مسلمان و شیعه بودند و انقلاب آنان موجب به هم ریختن معادلات آمریکا در منطقه شده بود. پس از تسخیر سفارت آمریکا و به عبارت بهتر، لان جاسوسی آمریکا در ایران و شکست و تحقیری که آمریکا متحمل شد دشمنی آنان بیشتر گردید و به دنبال جبران و انتقام از ملت ایران بودند. به همین سبب، در هشت سال دفاع مقدس به صدام حسین کمک کردند و تحریم های اقتصادی گسترده ای علیه مردم ایران به کار بستند. از دیگر ترفندهایی که در این جهت استفاده کردند استفاده از رسانه های جهان بود. سینمای هالیوود با توجه به اهداف آمریکا در دشمنی با ملت ایران و انقلاب آنان، تمام تلاش خود را به کار بست تا از «هنر هفتم» برای تخریب چهر مردم ایران استفاده کند. در سه ده گذشته، سینمای هالیوود فیلم های متعدد با محوریت ایران و مسلمانان ساخته و در سطح وسیعی پخش کرده است. فیلم هایی مثل بدون دخترم هرگز، خانه ای از شن و مه، اسکندر، ۳۰۰، محاصره، غیرقابل تصور، شمارش معکوس اورشلیم، سیریانا، پرسپولیس و فیلم های بسیار دیگری که هدفشان فقط نمایش چهر خشن و غیرواقعی از ایرانیان و مسلمانان است. یکی از موضوعاتی که از سال های اولی انقلاب اسلامی در فضای سینمایی و رسانه ای آمریکا، بسیار به آن توجه شده موضوع «تسخیر لان جاسوسی» توسط دانشجویان پیرو خط امام است. در مستندهایی مانند ایران، خطرناک ترین ملت و سفر انقلابی به ایران، این موضوع مطرح شده است. آخرین فیلمی که به این موضوع پرداخته فیلم آرگو است که برند جایزه «اسکار» شد.

بازخوانی واقع «۱۳ آبان»

واقع «۱۳ آبان» ازجمله وقایع مهم پس از انقلاب ایران به شمار می رود؛ شاه کاری که دانشجویان پیرو خط امام با شجاعت و درایت انجام دادند. این اتفاق اگرچه بدون اطلاع امام خمینی (ره) اتفاق افتاد، ولی پس از تسخیر لان جاسوسی آمریکا، امام خمینی(ره) حمایت ویژه و خاصی از این کار کردند. حال این سؤال پیش می آید که چرا امام خمینی (ره) از کار دانشجویان این گونه حمایتی کردند؟ و علت اهمیت تسخیر سفارت آمریکا چه بود؟ برای جواب این سؤال، باید گذشته را مرور کرد. علت اول، خطری بود که از عملکرد آمریکا نسبت به انقلاب و حفظ و تداوم آن احساس می شد؛ مسائلی که از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تا زمان اتقلاب ادامه داشت. آمریکا در سال ۱۳۳۲ پس از فرار شاه، با انجام کودتایی در ایران، شرایط بازگشت شاه را آماده کرد و شاه دوباره به ایران بازگشت و حکومت خود را ادامه داد و این خطر پس از انقلاب نیز احساس می شد که پس از تسخیر سفارت، مدارکی دال بر این مطلب یافت شد. از سوی دیگر، آمریکا پس از انقلاب نیز تمام تلاش خود را به منظور ایجاد آشوب و فتنه در ایران آغاز کرده بود. محسن میردامادی از طراحان تسخیر لان جاسوسی می گوید:

با توجه به اینکه اوایل انقلاب برخی استان های مرزی دست خوش حرکت های جدایی طلبانه شدند و گروه های ضدانقلاب در برخی دیگر از استان ها دست به آشوب و فتنه زدند و از طرف دیگر، اعتصاب و تحصن در ادارات و کارخانه ها به یک امر طبیعی تبدیل شده بود، شواهد و قراینی در دست داشتیم که این وضع طبیعی نیست و دانشجویان این احساس را داشتند که این کارها به نحوی مستقیم یا غیرمستقیم به وسیل آمریکا هدایت می شود (ستوده و کاویانی، ۱۳۷۹، ص ۶۸).

درواقع، می توان گفت: سفارت خان آمریکا محلی برای ایجاد فتنه و انجام جاسوسی در ایران بود؛ موضوعی که پس از تسخیر سفارت آمریکا برای همگان روشن شد و مشخص گردید که مکان تسخیرشده توسط دانشجویان، سفارت آمریکا نبوده، بلکه لان جاسوسی بوده است. درواقع، با قاطعیت می توان گفت: اگر این لان جاسوسی تسخیر نمی شد احتمال از بین رفتن انقلاب ایران زیاد بود. به همین سبب، امام خمینی(ره) با هوشمندی فراوان، تسخیر لان جاسوسی را انقلاب دوم نام نهادند.

ابراهیم اصغرزاده، که نقش سخنگوی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام را پس از تسخیر سفارت آمریکا بر عهده داشت، در گفت وگو با مجل تایم گفت:

در اسنادی که ما از سفارت آمریکا به دست آوردیم، کاملاً مشخص است که سفارت آمریکا تلاش های زیادی را برای نزدیک شدن به برخی روحانیون در قم و برخی از ژنرال های نظامی برای ایجاد یک ائتلاف ضد حکومت کرده بود و حتی یک دستور از واشنگتن به سفارت آمریکا دربار این ائتلاف صادر شده بود (ستوده و کاویانی، ۱۳۷۹، ص۷۱).

بروس لینگن، کاردار سفارت آمریکا در تهران، در نامه ای با طبقه بندی «سری» در تاریخ هشتم آگوست ۱۹۷۹، که برای وزارت امور خارج آمریکا ارسال کرده، گفته است: «ما تلاش می کنیم در داخل سفارت، کسی پی به وجود کارمندان سیا نبرد» (غضنفری، ۱۳۸۰، ص۱۷۰). به همین دلیل، فرانسیس آنتونی بویل در کتاب خود، با نام سیاست جهانی و حقوق بین الملل در دفاع از ایران می گوید:

دستگیری و زندانی کردن دیپلمات های آمریکا طبق ماد ۵۱ سازمان ملل، حق قانونی ایران در دفاع از خود بوده است؛ زیرا از دیدگاه ایرانیان، گروگان گیری آمریکایی ها کاملاً قابل توجیه است؛ چراکه پیش گیری از تجاوز آشکار به قوانین بین الملل و اقدام به تصمیم گیری و شاید کمک به یک کودتای شوم دیگر توسط دولت آمریکا به شمار می آمد (همان، ص۱۶۹).

در شرایطی که از دیدگاه نیروهای انقلابی ایران، دولت آمریکا با توجه به کمکی که به شاه ایران در سال ۱۳۳۲ انجام داده بود و در ایجاد بحران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نقش اساسی داشته و تهدید جدی علیه ادامه حیات انقلاب تلقی می شد، پذیرفتن شاه توسط دولت آمریکا، همچون جرقه ای در انبار باروت بود که شعله های آن دامن آمریکا را گرفت (ستوده و کاویانی، ۱۳۷۹، ص۸۱). بنابراین، دانشجویان انقلابی کاری را انجام دادند که موجب خشنودی امام خمینی(ره) شد. ایشان در چهارم اسفند ۱۳۵۸ در پیامی فرمودند:

همان طور که بارها گفته ام، ما خواستار استرداد شاه و اموال ملت از او می باشیم. دانشجویان و مبارزینی که لان جاسوسی را اشغال کرده اند، با عمل انقلابی خودشان، ضربه ای بزرگ بر پیکر آمریکای جهان خوار وارد نمودند و ملت را سرافراز کردند.

این ضربه چنان سهمگین بود که آمریکا به هر عملی دست زد تا گروگان ها را آزاد کند. آمریکا قصد داشت ضرب شدیدی را که با اشغال لان جاسوسی به حیثیت جهانی و مطامع او وارد شده بود، جبران کند. مهم ترین تصمیمی که کارتر، رئیس جمهور وقت آمریکا، برای جبران اتخاذ کرد حمل نظامی از طریق طبس بود که هدف اصلی او نیز براندازی جمهوری اسلامی ایران بود؛ حمله ای که با مقدمات فراوان و متشکل از اعضای نخبه و تعلیم یافته صورت گرفت. این حمله در همان قدم های اول، پس از مواجه شدن با یک طوفان شنِ غافلگیرکننده، با از دست دادن چرخ بال ها و یک هواپیما و نه نفر کشته در کویر طبس، شکست مفتضحان دیگری بر شکست های قبلی دولت آمریکا در مقابل انقلاب اسلامی ایران افزود (غضنفری، ۱۳۸۰، ص۱۷۴۱۷۵). در نهایت، کاخ سفید چاره ای جز تسلیم شدن در برابر اراد مردم ایران نداشت و شرایط ایران در قبال آزادی گروگان ها را پذیرفت. شهید رجائی طی سخنانی در جمع مردم چنین گفت:

ما در مسئل گروگان گیری، به چنان دستاورد معنوی رسیده ایم که با میلیون ها و میلیاردها دلار نیز به آن نمی رسیدم. ما موفق شدیم که این جنایت کار بزرگ تاریخ را وادار کنیم که پشت میز بنشیند و فریاد کند که تعهد می دهم از این پس در امور داخلی کشور مسلمان و انقلابی ایران دخالت نکنم (ستوده و کاویانی، ۱۳۷۹، ص۱۵۹).

اگرچه حکومت ایران هم می داند که هیچ وقت آمریکا بر تعهد خود باقی نمی ماند، ولی برای آمریکا چاره ای جز تسلیم باقی نمانده بود؛ زیرا به هر روشی که برای آزادسازی گروگان ها دست زده بود چیزی جز شکست نصیبش نشد. همین شکست های پی در پی و مفتضحانه موجب شد که از فرار شش نفر آمریکایی، که یک موضوع حاشیه ای در آن دوره بود، چنان خوشحال و مسرور شوند که گویی بزرگ ترین پیروزی جهان نصیب آنان شده است. موضوعی که فیلم آرگو با تحریفات فراوان به آن پرداخته است.

تحلیل فیلم «ارگو»

معرفی فیلم

داستان این فیلم جزو اطلاعات طبقه بندی شد آمریکا بود که در سال ۱۹۹۷ توسط کلینتون از طبقه بندی و سری بودن خارج شد. در ۳ اکتبر سال ۲۰۱۲ در ۳۲۰۰ تالار، این فیلم در آمریکا روی پرده رفت.

موضوع اصلی فیلم دلهره آور است. این فیلم در آمریکا با اقبال مردم و منتقدان مواجه شد و جایز «اسکار» سال ۲۰۱۳ را نیز گرفته است. میشل اوباما، بانوی اول ایالات متحده، از کاخ سفید برند جایز این فیلم ضد ایرانی را، که بهترین فیلم اسکار بود، اعلام کرد.

بودج فیلم ۸۰ میلیون دلار است که ۴۴ و نیم میلیون هزین ساخت فیلم و ۳۵ و نیم میلیون دلار هزین تبلیغات آن در آمریکا شده است؛ یعنی هزین تبلیغات این فیلم نزدیک هزین ساخت آن است. به همین سبب، می توان نتیجه گرفت که تلاش زیادی صورت گرفته است که مردمان آمریکا این فیلم را حتماً مشاهده کنند. این فیلم ۱۹۵ میلیون دلار فروش داشته و تأثیر زیادی بر مردم آمریکا داشته و بسیاری از بینندگان و منتقدان آمریکایی از این فیلم راضی هستند.

نویسنده و کارگردان: Ben Affleck

تهیه کننده: Ben Affleck George Clooney, Grant Heslov,

سال تولید: ۲۰۱۲

بازیگران اصلی: Ben Affleck Bryan Cranston, John Goodman,

خلاص داستان فیلم

در آبان سال دانشجویان پیرو خط امام به سفارت آمریکا (لان جاسوسی آمریکا) در تهران حمله کرده، آن را به تصرف خود درآوردند و کارمندانِ سفارت را هم به گروگان گرفتند. از میان کارکنان سفارت، تعداد شش نفر موفق می شوند از در پشت سفارت، به خان سفیر کانادا در ایران بگریزند و سپس مأمور ویژ سازمان «سیا» تونی مندز، مأمور خروج این شش نفر از تهران می شود. تونی با دِرایتی که به خرج می دهد، طرح راه اندازی شرکت فیلم سازی در هالیوود را به سازمان «سیا» می دهد و با همکاری جان چمبرز چهره پرداز مشهور هالیوودی و بدون دخالت و میانجیگری دولت و یا هیچ سازمان دیگری «شرکت شماره ۶» را راه اندازی می کند و پس از انتخاب داستان آرگو برای فیلم خود، که مرتبط با حال و هوای مشرق زمین است، از طریق ترکیه وارد ایران می شود و پس از آشنا کردن مأموران سازمان «سیا» یا همان شهروندان آمریکایی با چگونگی نقش فرار در قالب گروه تولید فیلم، به آخرین مرحل مأموریت خویش، یعنی خروج از ایران از طریق راه هوایی می رسند. در این بین، سازمان «سیا» از کاخ ریاست جمهوری، دستور لغو مأموریت را می گیرد؛ زیرا ارتش طرح ورود نیروی «دلتا» را از مدتی قبل برای خروج گروگان ها از طریق یک برنام دقیق نظامی از تهران آماده کرده است (داستان طبس)، اما تونی مندز با تکیه بر تجرب خود و روحی میهن پرستی و انسان دوستی خویش، پس از دریافت دستور، دل سرد نگردیده و در نهایت، با شش نفر آمریکایی با هویت جعلی کانادایی، در فرودگاه «مهرآباد» با پرواز «سوئیس ایر» از ایران خارج می گردد و عازم زوریخ می گردد. در پایان فیلم، که این شش نفر نجات پیدا کرده اند، هم مقامات آمریکایی و مردم از این اتفاق خوشحال و خرسندند.

تحلیل رمزگان جان فیسک

۱- رمزگان اجتماعی

منظور فیسک از «رمزگان اجتماعی» این است که حضور انسان ها در «زندگی واقعی»، همواره حضوری رمزگذاری شده است. به عبارت دیگر، ادراک ما از افراد گوناگون بر اساس ظاهرشان، طبق رمزهای متعارف در فرهنگمان شکل می گیرد (فیسک، ۱۳۸۰، ص ۱۲۸). بنابراین، کاربرد رمز های اجتماعی نظیر وضع ظاهر، لباس، محیط، رفتار، گفتار، و صدا به این صورت است که به رمزگذاری رویداد ارتباطی کمک می کنند تا در هنگام پخش، واقعی به نظر برسد. در فیلم آرگو تلاش زیادی صورت گرفته است تا وضع ظاهر و لباس و محیط نزدیک به فضای ایران باشد. بدین روی، برخی پرده ها که مربوط به بازار ایران است، در بازارهای استانبول ترکیه فیلم برداری شده است. این فیلم از این نظر نیز موفق بوده و توانسته است با دقت خوبی، وضع لباس و محیط را نسبتاّ شبیه ایران ترسیم کند. ولی با همه زیرکی در نشان دادن رفتار خشونت آمیزی که از ایرانیان نشان داده کاملاً ناموفق بوده است. این نوع رفتار اصلاً با واقعیت جامع ایران در آن زمان تطبیق ندارد که در بررسی رمزگان ایدئولوژیک توضیح بیشتر داده خواهد شد. همچنین در استفاده از لهج فارسی ایرانیان به خوبی عمل نکرده است. بنابراین، با تمامی دقتی که عوامل فیلم دربار نزدیک شدن محیط و نوع لباس به ایرانیان (به ویژه پوشیدن چادر بر سر زنان) انجام داده اند، ولی با افراطی که در نوع رفتار ایرانیان و تحریف فرهنگ ایرانیان انجام شده، هم امور تحت تأثیر این تحریف آشکار قرار گرفته و در نتیجه، می توان گفت: این فیلم در استفاده از رمزگان اجتماعی ناموفق بوده است.

۲- رمزگان فنی

واقعه ای که قرار است از تلویزیون یا سینما پخش شود برای آنکه رنگ واقعیت به خود بگیرد، پیشاپیش با رمز های اجتماعی رمزگذاری می شود و برای اینکه از طریق سینما قابلیت پخش پیدا کند از رمز های فنی نظیر دوربین، نورپردازی، صدا، و وسایل صحنه می گذرد. رمز های فنی از آن نظر دارای اهمیت هستند که در ایجاد معنا به صورت کلی، نقش مهمی ایفا می کنند؛ زیرا عمدتاً به شیو خلاقانه و نه صرفاً فنی از آنها استفاده شده است تا معنای کلی را پدید آورند (سلبی و کاودری، ۱۳۸۰، ص ۷۱).

الف. زمان و مکان فیلم: کارکرد اصلی زمان و مکان این است که بسیاری از رمزگان فیلم بر اساس زمان و مکان فیلم برگزیده می شوند. مکان یک فیلم می تواند معنای خاصی به مخاطب القا کند. از سوی دیگر، فیلم نمی تواند خود را از زمانی که در آن ساخته شده است، جدا کند. به عبارت دیگر، بافت موقعیتی هر فیلم در خلق معنای آن تأثیرگذار است. رمز زمان و مکان به خلق معنای کلی فیلم کمک می کند. داستان فیلم آرگو متعلق به سال ۱۹۷۸ است که منجر به تسخیر لان جاسوسی در ایران شد. این داستان جزو اطلاعات طبقه بندی شد آمریکا بوده است که در سال ۱۹۹۷ توسط کلینتون از طبقه بندی و سری بودن خارج شد و در سال ۲۰۱۲ فیلم این داستان ساخته و روی پرده آمد. در ابتدای فیلم هم تأکید شده که فیلم آرگو براساس واقعیت ساخته شده است. زمان و تاریخ شناسی رونمایی این فیلم در نوع خود جالب است. این فیلم پس از پخش فیلم موهن علیه پیامبر اکرم(ص) رونمایی شد. زمانی که در بسیاری از کشورهای مسلمان، اعتراض علیه آمریکا بالا گرفته بود و منجر به حمله علیه سفارت آمریکا در برخی کشورها شده بود و حتی سفیر آمریکا در لیبی کشته شد؛ دقیقاً زمانی که یک تصویرسازی در ذهن مردم آمریکا درباره حمل مسلمانان به سفارت خانه های آمریکا ایجاد شده بود، این فیلم در جشنوار «تورنتو» رونمایی شد و شاید مخاطبان بدین سان ارتباط بهتری با فیلم برقرار کردند. ذهن بسیاری از مردم آمریکا پس از این فیلم به سمت ایران سوق داده شد و این تصور ایجاد گردید که منشأ اصلی مشکلات آمریکا و تسخیر سفارت خانه های آنان در جهان، ایران بوده است. از سوی دیگر، رونمایی این فیلم سه روز پس از تعطیلی سفارت کانادا در ایران اتفاق افتاد. سفارت کانادا در ۱۷ شهریور ۱۳۹۱ در تهران تعطیل شد و ۲۰ شهریور ۱۳۹۱ این فیلم در جشنوا