خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل وداع با ماه آمال و آرزوهای حقیقی و انسانی

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل وداع با ماه آمال و آرزوهای حقیقی و انسانی :

«السّلام علیک یا شهر اللَّه الأکبر»؛ بدرود ای بزرگترین ماه خدا و ای جشن اولیاء خدا. «السّلام علیک یا أکرم مصحوب من الأوقات»؛ بدرود ای شریف ترین و عزیزترین مصاحب از وقت ها و زمان ها و ای بهترین ماه از لحاظ روزها و ساعت ها. «السّلام علیک من شهر قربت فیه الآمال»؛ بدرود ای ماهی که آرزوها در آن به ما نزدیک شد؛ یعنی ما با تلاش خودمان، تلاش مضاعفان، به آمال و آرزوهای حقیقی و انسانی خودمان نزدیک شدیم.

به همین ترتیب با این جملات و کلمات، امام سجاد این ماه مبارک را بدرود میگوید و از لیله القدر و از دعا و از قرآن و از مغفرت در این ماه به گرمی و مشتاقانه حرف می زند و بعد از خدای متعال درخواست میکند که: خدایا آنچه را که در این ماه به ما رسیده، برای ما نگه دار؛ و آنچه را که ما از این ماه به دست نیاوردیم، این محرومیت ما را به عنوان یک نقص، به عنوان یک ضعف، مورد ترحم خودت قرار بده و برای ما جبران کن. و بعد امام سجاد آرزو می کند که یکبار دیگر این ماه برگردد.

این یک نمونه از دعاهای این ماه شریف بود که در پایان این ماه از زبان سیدالساجدین و معلم دعا و ذکر و یاد، مقداری از آن را معنا کردیم. من اعتقادم این است که این دعاها با ترجمه های خوبی باید ترجمه بشود. کسانی که قادر بر ترجمه خوب این دعاها هستند، منهای تفصیل و تشریح و تفسیر و توضیح، خودِ دعا را با یک زبان گویا و روشن و شیوا که تا حدی متناسب با بیانات خود امام سجاد باشد، ترجمه کنند و در اختیار فارسی زبان هایی که عربی نمی دانند، بگذارند تا این ها در این دعاها تدبر کنند و ببینید که چگونه می شود با خدا حرف زد…

از دست ندهید!

این مایه تقوایی را که در این ماه برای شما به دست آمد، قدر بدانید؛ این را حفظ کنید؛ این از دست می رود. شما با حضورتان در مجامع بندگی خدا مثل مساجد، نمازها، پای صحبت ها -بحمداللَّه جوّ غالب جامعه ما جوّ توجه و تذکر است؛ قرآن، دعا و مناجات است- و تنفس در این فضای معنوی یقیناً مایه ای از تقوا را برای خودتان در این ماه تحصیل کرده اید. روزه کمک بسیار بزرگی بوده؛ این روزه بسیار چیز قیمتی و ارزشمندی است. لازم نیست خودِ انسان مثل این که وزنش را می رود امتحان می کند که چقدر کم یا زیاد شده، بتواند درست بفهمد که چقدر آن معنویت و صفا برایش پیدا شده -البته اگر انسان به اعمال و رفتار با آن قلب خاضع و متذکر خودش توجه کند، آثار این عبادات را می بیند و حس میکند- اما آن طور هم نیست که خیلی محسوس باشد، لکن بدانید یک مقدار صفا، معنویت، لطف در شما پیدا شده؛ این را نگهش دارید. نگه داشتن آن در درجه اول به این است که تا آن جایی که می توانید سعی کنید گناه نکنید.

غفلت از گناه

یکی از مشکلات ما این است که گناه های خودمان را نمی شناسیم. آن کسی که مثلاً به غیبت کردن عادت کرده، توجه ندارد که یک گناهی را به طور مرتب انجام می دهد؛ آن کسی که به دروغ گویی عادت کرده، با این گناه انس گرفته و توجه ندارد؛ آن کسی که عادت کرده به ایذاء مردم و با زبان و با عمل و با رفتار و با کردار خودش افرادی را که دم چَک او هستند اذیت می کند، توجه ندارد به این گناه و به آن عادت کرده؛ آن کسی که به شهوات گوناگون جنسی، از طریق چشم و از طرق گوناگون دیگر عادت کرده، توجه ندارد که دچار چنین بلیه و گناهی است؛ آن کسی که عادت کرده به حیف و میل بیت المال یا اموال مردم، توجه ندارد که چه گناه بزرگی مرتکب می شود؛ نه این که نمی داند؛ یعنی غفلت در انسان یک انس به وجود میآورد و انسان انس میگیرد. اول متوجه نیست که گناه کرده و دارد گناه میکند؛ وقتی هم متوجه بشود، گناه خودش به نظرش کوچک میآید. وقتی انسان با گناهی انس گرفت، آن گناه به چشم انسان کوچک می آید و این خودش یک گناه است؛ یعنی آن گناهی که از کبائر محسوب می شود، این است که انسان تخلف و معصیت خودش از امر الهی را کوچک بداند و بگوید این گناه که من انجام می دهم، چیزی نیست؛ خودِ این یک گناه است.

گناه اختصاصی!

ما اگر بخوا