خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل شب عروسی‌، در نبرد با ضد انقلاب

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل شب عروسی‌، در نبرد با ضد انقلاب :

همسر جانباز شهید حاج حسن بحری می گوید در شب عروسی مان، تعدادی از همرزمان حاج حسن به منزلمان آمدند و خبر دادند درگیری بین دموکرات ها و نیرو های پاسدار رخ داده است؛ این مسئله به قدری برای همسرم مهم بود که من و مهمان ها را ترک کرد و به کمک همرزمانش رفت. تعدادی از همرزمان حاج حسن در این درگیری شهید شدند. حدود چهار صبح داماد من با پایی گلوله خورده و لباس خونی و عصا به دست، به خانه برگشت…

شاید هر یک از ما در اطرافیان، دوستان و آشنایان با زندگی یک جانباز آشنا باشیم؛ از جانبازی که یک انگشتش را از دست داده تا جانبازی که قطع نخاع است یا اعصاب و روان، ما فقط یک قسمت از زندگی اش را دیده و شنیده ایم. وقتی خودمان را در بین خاطرات و فداکاری های آن ها قرار می دهیم، می بینیم در کنار یک لبخند این عزیزان، هزاران درد وجود دارد و ما آن درد ها را ندیده ایم. در این گفتگو پای صحبت های مادر و همسر جانباز شهید حاج حسن بحری نشستیم؛ مادری که همیشه برای قدم برداشتن فرزندش دلهره داشت و همسری که دوشادوش پاسدار و جانباز از ناحیه دو چشم حاج حسن بحری بود تا مبادا زمین خوردنش را ببیند. گفت وگوی ما با سکینه نوبهاری مادر و خوشقدم ملکی همسر شهید بحری را پیش رو دارید.

مؤذن مسجد

سکینه نوبهاری مادر شهید درباره دوران کودکی و جوانی حاج حسن می گوید: «همسرم در روستای حاج بابا شهرستان تکاب کشاورز بود. حسن فرزند اولمان بود که در آبان ماه به دنیا آمد. برای ما و خانواده همسرم خیلی عزیز و دوست داشتنی بود. از وقتی به دنیا آمد، بدن ورزیده ای داشت. سفیدرو و بسیار زیبا بود. به همین دلیل من خیلی می ترسیدم پسرم چشم زخم بخورد و خیلی وقت ها برایش اسپند دود می کردم و تخم مرغ می شکستم. حسن تا کلاس دوم را در روستا درس خواند و برای ادامه تحصیل او را به تکاب نزد پدربزرگش مشهدی اصغر فرستادیم».

مادر به روز هایی که فرزندش مؤذن مسجد محله تکاب بود، اشاره می کند و می گوید: «وقتی از روستا به تکاب می رفتیم، لحظه شماری می کردم تا حسن را ببینم. یک بار که رفته بودیم، پسرم منزل نبود. از پدرشوهرم سراغش را گرفتم. گفت به مسجد رفته تا اذان بگوید. کمی دیگر صدایش را می شنوی. وقتی صدای اذان حسن آمد واقعاً خوشحال شدم. پسرم تا کلاس نهم در تکاب نزد پدربزرگش بود. بعد از هفت سال من و همسرم همراه دیگر فرزندانم از روستا به تکاب نقل مکان کردیم».

ماجرای فلج شدن

مادر شهید درباره حضور داوطلبانه فرزندش در سپاه تکاب می گوید: «بعد از پیروزی انقلاب، سپاه تکاب تأسیس شد و تعدادی از جوان ها وارد سپاه شدند که حسن هم جزو آن ها بود. با توجه به درگیری های ضدانقلاب در غرب کشور، من خیلی نگران حسن بودم، اما نمی شد کاری کرد؛ پسرم قد رشید و هیکل ورزیده ای داشت. وقتی او را با لباس پاسداری و اسلحه به دوش می دیدم، ذکر می گفتم و صلوات می فرستادم».

مادر شهید بحری به موضوع جالبی از انصراف حاج حسن برای حضور در سپاه و اتفاقات پس از آن اشاره می کند و می گوید: «سال به خواستگاری عموزاده ام رفتیم و پس از رضایت طرفین پسرم با خوشقدم عقد کرد. با سر و سامان گرفتن حسن به او گفتم دیگر تو صاحب همسر هستی، به سپاه نرو. خیلی اصرار کردم، چون هر روز خبر شهادت پاسداران را می شنیدم و نگران بودم که مبادا برای حسن هم اتفاقی بیفتد. تا اینکه یک روز او با ناراحتی آمد و گفت به خاطر شما دیگر به سپاه نمی روم. فردای آن روز نمی دانم چه اتفاقی افتاد که حسن انگار فلج شده بود. همین طور گذشت تا اینکه یک روز صبح دیدم حسن از جا بلند شد و با خوشحالی به طرفم آمد. به او گفتم حسن تو می توانی راه بروی؟! گفت امام خمینی (ره) را در خواب دیدم؛ ایشان اسلحه به من دادند و گفتند که بلند شو. وقتی از خواب بیدار شدم احساس کردم می توانم پاهایم را تکان بدهم. بعد از این جریان هیچ وقت با رفتن حسن به سپاه مخالفت نکردم».

عروسی متفاوت

خوشقدم ملکی همسر شهید درباره ازدواج با یک پاسدار اینگونه روایت می کند: «حاج حسن از اقوام ما بود؛ برادرم اباذر، خیلی مشتاق به این ازدواج بود و می گفت او پسر مؤمن و خوبی است. خانواده ما هم راضی بودند. با مهریه هزار تومان در آبان به عقد حسن درآمدم. من به پاسدار بودن همسرم افتخار می کردم. او خیلی خوش اخلاق و شوخ طبع بود. در کنار این اخلاق خوب به مسائل دینی هم توجه داشت».

همسر جانباز شهید حاج حسن بحری ادامه می دهد: «من و حاج حسن یک سال عقد کرده بودیم و سال ازدواج کردیم. در شب عروسی مان در تکاب، تعدادی از همرزمان حسن به دیدنش آمدند و خبر دادند درگیری بین دموکرات های غرب کشور و نیرو های پاسدار رخ داده است؛ ضمن اینکه دوستان حاجی تأکید کردند مراسم عروسی را ترک نکند، اما این مسئله به قدری برای همسرم مهم بود که من و مهمان ها را ترک کرد و به کمک همرزمانش رفت. در پی درگیری آن شب تعدادی از همرزمان حاج حسن شهید شدند. همه منتظر آمدن او بودیم. حدود ساعت چهار صبح داماد من با پایی گلوله خورده و لباس خونی و عصا به دست وارد منزل شد. با دیدن این شرایط فهمیدم باید خود را برای یک زندگی مشترک پر فراز و نشیب آماده کنم».

جراحت شدید

خوشقدم ملکی درباره روز جانبازی همسرش بیان می کند: «یک سال بعد از ازدواجمان و در روز اول ماه مبارک رمضان حاج حسن همراه همرزمانش به محل درگیری در اطراف تکاب می رفتند که ماشین آن ها با یک مین برخورد می کند و همه سرنشین ها به شدت مجروح می شوند. خلیل حضرتی و عرب الطافی بعد از مدتی که در بیمارستان تهران بستری بودند به تکاب برگ