خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار

با فایل فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار شامل ۶۷ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل نگاه ارزشی به اهیمت کار، تلاش و اخلاق کار :

هر کاری علاوه بر این که باید کاری خوب و دارای حسن فعلی باشد، بایستی از نیتی خوب و پاک و یا همان حسن فاعلی نیز برخوردار باشد. اصولا یکی از نشانه های ایمان و کار و تلاش و حضور جدی در اجتماع دانسته شده و در سیره و گفتار امامان معصوم این موضوع مورد تاکید قرار گرفته است مقاله حاضر با نگاه ارزشی به اهمیت کار، تلاش و اخلاق کار در زندگی می پردازد.

اخلاق کار در زندگی

در بینش و نگرش اسلامی و قرآنی، کارها براساس نیت معنا و مفهوم می یابد. هر کاری به سبب نیت فاعل می تواند شکل مثبت و منفی و یا تقربی و ضدتقربی پیدا می کند. ازاین رو افزون بر حسن فعلی بر حسن فاعلی توجه داده شده است. حسن فعلی به این معناست که اصل کار می بایست نیک و پسندیده بوده و از کارهای ناپسند و بد در نگرش خرد و خردمندان و شریعت و متشرعان نباشد. اگر کارها از امور پسندیده و خوب و یا حتی مباح و مجاز باشد، با حسن فاعلی و نیت خیر موجبات تقرب بشر را فراهم می آورد. بر این اساس اگر اصل کار، ناهنجار و زشت و بد باشد، نمی توان با حسن فاعلی و نیت نیک آن را مثبت و ارزشی ساخت؛ هرچند که درصورت جهل و یا اشتباه در تطبیق به سبب حسن فاعلی می توان امید پاداش را داشت.

اما اگر اصل کار، امری نیک پسندیده از نظر عقل و عقلا و شرع باشد ولی از حسن فاعلی برخوردار نباشد، امید پاداش را نمی توان از چنین عملی داشت. ازاین جا دانسته می شود که حسن فاعلی و نیت خیر، از چه جایگاه و ارزش عالی و متعالی برخوردار است و آثار آن در تغییر ماهیت یک کار تا چه اندازه ظهور و بروز می کند. نیت مومن بهتر از عمل اوست.

در روایات آمده است که نقش نیت خیر و حسن فاعلی در کاری بیش از اصل کار است؛ زیرا چنان که گفته شد کاری زشت و بد به سبب نیت خیر و حسن فاعلی، هرچند که تغییر ماهیت نمی دهد ولی بر آن آثار کار خوب مترتب می شود و شخص به سبب نیت خیر خویش از کار خویش بهره می برد؛ این درحالی است که کار خوب و پسندیده به سبب پندار بدکننده آن و نیت بد فاعل، نه تنها سودمند نیست بلکه آثار خوبی نیز بر آن مترتب نمی شود. این همان چیز است که گفته اند: نیه المومن خیر من عمله؛ نیت انسان مومن که نیتی پاک و پنداری نیک است بهتر از خود عمل وی می باشد؛ زیرا عمل وی می تواند نیک و مباح و حتی ناپسند و بد باشد ولی به سبب همان پندار نیک و برخورداری از حسن فاعلی، درهرحال بهتر است. به سخن دیگر، انسان مومن به سبب پندار نیک و حسن فاعلی در انجام کار نیک و پسندیده، کارش پسندیده تر از کسانی است که مومن به خدا و آخرت نیست و در کارش پندار نیکی چون تقرب و رضای الهی را در عمل خویش درنظر ندارد، و با این همه کاری نیک را انجام می دهد. بر این اساس می توان گفت که آن چه به کاری هرچند زشت و بد(درصورت جهل و یا اشتباه در تطبیق ) معنا و مفهوم ارزشی می بخشد، پندار نیک و حسن فاعلی است و اگر کاری نیک را انسانی با پندار بد و زشت انجام دهد، از هیچ ارزش و اهمیتی برخوردار نخواهد شد.

در روایات اسلامی آمده است: انما الاعمال بالنیات؛ به درستی که معیار سنجش و داوری اعمال و کارها، نیت های آن است؛ به این معنا که هیچ کاری را نباید تنها براساس خوبی و بدی اصل کار داوری و ارزیابی کرد بلکه در سنجش و داوری می بایست به نیت و پندارکننده کار توجه کرد؛ پس اگر شخص کارکننده دارای نیت خیر و پنداری نیک باشد آن کار ارزش می یابد وگرنه اگر دارای نیت بد و یا پنداری زشت و پلید و بد باشد، آن کار هرچند که بهترین کار جهان باشد، بی ارزش است؛ ازاین رو خداوند به کسانی که به دیگران کمک های مالی و انفاق می کنند ولی این کارشان برخاسته از حسن فاعلی نیست و پنداری زشت و بد در پس آن وجود دارد، خواسته است که بااین گونه نیت زشت، کار خویش را تباه و بی ارزش نسازند. کسی که در انجام کار نیک و بذل و بخشش هایش، قصد منت گذاری را دارد، درحقیقت با این نیت و فکر پلید خویش، ارزش کارش را نه تنها از میان می برد بلکه افزون بر از دست دادن مال، از آثار و تبعات معنوی و اخروی و بلکه مادی و دنیوی آن محروم می شود.

خداوند در آیه ۲۶۴ سوره بقره می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید، صدقه های خود را با منت و آزار، باطل مکنید، مانند کسی که مالش را برای خودنمایی به مردم، انفاق می کند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد. پس مثل او همچون مثل سنگ خارایی است که بر روی آن، خاکی (نشسته) است و رگباری به آن رسیده و آن (سنگ) را سخت و صاف برجای نهاده است. آنان (ریاکاران) نیز از آنچه به دست آورده اند، بهره ای نمی برند و خداوند، گروه کافران را هدایت نمی کند. در این آیه به خوبی هرگونه عملی هرچند بسیار نیک و پسندیده از دیدگاه عقل و عقلا و شریعت را به سبب فقدان پندار نیک و حسن فاعلی، عملی بی فایده می شمارد که از آن گیاهی نمی روید؛ زیرا خاکی که بر سنگ سخت است اگر باران بر آن ببارد آن را می شوید. دل هایی که از حسن فاعلی پندار نیک برخوردار نیستند، همانند این سنگ سخت است که با انفاق و کارهای نیک و پسندیده خاکی را برای رویش گیاه حق و حقیقت فراهم می آورد؛ ولی حتی اگر خداوند از باران رحمت خویش بر آن ببارد تا از این خاک جوانه ایمان و حقیقت سر برآورد، به سبب زمینه و بستر نامناسبی که خاک عمل خوب بر آن نشسته است، هیچ فایده ندارد و گیاه از آن نمی روید و آن باران نیز آن خاک را می شوید و می برد.

خداوند در آیاتی در همین سوره بیان می دارد: توصیف بخشش کسانی که دارایی های خود را در راه خدا انفاق می کنند، بسان وصف دانه ای است که هفت خوشه رویانیده و در هر خوشه ای یکصد دانه است و خدا برای هرکه بخواهد، آن را چند برابر می سازد و خدا گشاینده و دانا است. آنان که دارایی های خویش را در راه خدا انفاق می کنند، آنگاه از پی آنچه انفاق نموده اند، نه منتی می گذارند و نه آزاری می رسانند، پاداششان نزد پروردگارشان محفوظ است؛ و آنان نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می شوند. گفتاری پسندیده در برابر تقاضای نیازمندان و گذشتی شایسته در مورد آنان، بهتر از صدقه ای است که آزاری در پی آن باشد و خدا بی نیاز و بردبار است. هان ای کسانی که ایمان آورده اید!بخششهای خویش را با منت نهادن و آزار رسانیدن به بینوایان، تباه نسازید؛ درست بسان کسی که اموال خود را برای خودنمایی در برابر مردم، انفاق می کند و در دل نه به خدا ایمان دارد و نه به روز بازپسین، پس وصف او هم چون وصف سنگ صافی است که بر آن خاکی نشسته است و رگباری به آن می رسد و آن را می شوید و آن سنگ را سخت و صاف و بدون شایستگی برای رویش دانه و گیاه وامی گذارد. آری؛ چنین کسانی در روز رستاخیز، برای بهره مندی از دستاورد خویش در مقابل انفاق خود، بر هیچ چیز توانایی ندارند و خدا گروه کفرگرایان را راه نمی نماید. و وصف آنان که ثروت هایشان را برای بدست آوردن خشنودی خدا انفاق می کنند و از درون خویش جان را با نیت پاکی که دارند، استواری می بخشندن، بسان وصف باغی است در زمینی بلند و برآمده که رگباری به آن برسد و از هوای پاکیزه و نور خورشید به خوبی بهره برد و آنگاه میوه خود را دوچندان بدهد؛ اگر رگباری هم به آن نرسد، نم نم بارانی خواهد رسید و میوه ای بسیار و گوارا خواهد داد و خدا به آنچه انجام می دهید، بینا است.

آیا هیچ یک از شما دوست دارد باغی پرطراوت و سرسبز از خرما و انگور داشته باشد که از زیر درختان آن نهرها روان و از همه میوه ها در آن باشد و در همان شرایط، دوران پیری او فرا رسد و فرزندانی ناتوان نیز داشته باشد؛ پس، به ناگاه گردبادی همراه با آتشی سوزان به آن باغ برخورد کند و آن باغ یکباره شعله ور شود و بسوزد؟!خداوند آیات خود را اینگونه برای شما روشن می سازد. باشد که بیندشید. هان ای کسانی که ایمان آورده اید!از پاکیزه های آنچه به دست آورده اید و نیز از آنچه برایتان از زمین برآورده ایم، در راه خدا انفاق کنید و داراییهای کم ارزش و نامرغوبتان را که خود جز با چشمپوشی آن را نمی ستانید، برای بخشش درنظر نگیرید و بدانید که خدا بی نیاز و ستوده است. (بقره آیات ۲۶۲ تا ۲۶۷) در این آیات به خوبی و روشنی نقش نیت و پندار بیان شده است. آن چه به عمل ارزش و بها می بخشد حسن فاعلی و نیت نیک است هرچند که اصل کار امری معمولی و عادی و حتی زشت و بد باشد و شخص ناخواسته و با براساس اشتباه در تطبیق، آن را انجام داده باشد. به این معنا که گمان می کرد که کار خوبی است ولی درحقیقت کار زشت و بدی بود که به نظرش کاری خوب آمده بود. خداوند در آیه ۱۰ سوره فاطر می فرماید: «سخنان پاکیزه و نیت نیک به سوی او بالا می رود و کار شایسته به آن رفعت می بخشد. درحقیقت آن چه در کارها و اعمال مهم است نیت پاک و ایمان است.

کار نیک در کنار پندار نیک

اگر بخواهیم تفکر و بینش اسلامی را درباره کار و نقش آن در زندگی بیان کنیم باید بگوئیم که کار زمانی ارزش می یابد که افزون بر نیک بودن یعنی حسن فعلی داری حسن فاعلی یعنی نیت پاک هم باشد. به سخن دیگر، هر کاری فی نفسه کار نیک شمرده نمی شود؛ بلکه تنها کارهایی نیک است که در مسیر کمالی خود و دیگرانن باشد و عقل و عقلا و شریعت آن را تایید و امضا کند. البته این به تنهایی نیز نمی تواند به کار نیک ارزش و اعتبار واقعی بخشد بلکه در کنار کار نیک می بایست صاحب اندیشه ای باشد که در مسیر تعالی و کمال خود و دیگران گام برمی دارد و هدف و مقصود وی از انجام کار نیک، دستیابی به کمال باشد. ازاین رو عمل صالح در کنار نیت پاک است که ارزش و اعتبار واقعی می یابد. در آیات و روایات بسیاری بر دو جنبه حسن فعلی و حسن فاعلی کار بسیار تأکید شده است. آیات قرآن همواره در هنگام بیان عمل، آن را به صالح، مقید و متصف می سازد. ازاین رو در اشکال اسمی جون عمل صالح و یا فعلی چون{/یعملون الصالحات/}سخن به میان آمده است. افزون بر این از مردم خواسته شده است که این عمل صالح را با نیت و پندار دست یابی به کلمه طیب انجام دهند که درحقیقت بیانگر نقش حسن فاعلی و تأثیر مستقیم و اساسی آن در ارزش یابی عمل صالح است. در روایات اسلامی آمده که شخصی نزد یکی از معصومان(ع) می رود و از وضعیت روحی و افکار و نگرش خویش گلایه می کند. وی ابراز می کند که من بسیار علاقه مند به کار و تلاش و آبادانی هستم و بیشترین وقت خویش را به آن سپری می کنم. معصوم از وی می پرسد: به چه نیتی آن کارها را انجام می دهی؟وی پاسخ