خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل ورود به رمضان الهی

آنچه در بخش پایانی ماه پر برکت شعبان که به نام شهر و فیض خاصّ وجود مبارک پیامبر (علیه و علی آله آلاف التحیه والثناء) است [مطرح می باشد] این است که ما مسئله محاسبه را درست ارزیابی کنیم. سرّش این است که همه ما در هر شبانه روزی موظّفیم اهل حساب باشیم برای اینکه بهترین سرمایه را که عمر است داریم می دهیم باید ببینیم در برابر این سرمایه چیزی گرفتیم یا نگرفتیم این وظیفه هر روزه ماست. در روایات ما هم هست که ائمه (علیهم السلام) فرمودند: «لیس منّا مَن لم یحاسِب نفسه»[۱] کسی که اهل حساب نباشد از ما نیست برای اینکه این سرمایه یعنی عمر را دارد می دهد باید ببیند چه چیزی به دست آورده اما سرّ طرح این مسئله محاسبه در چنین روزی که در بخش پایانی ماه پربرکت شعبان هستیم آن است که هر کسی برای خود سالی دارد این قبلاً هم به عرضتان رسید یک کشاورز اول سالش اول پاییز است یعنی درآمدها را آن وقت حساب می کنند یک دانشجو اول سالش اول سال تحصیلی است وقتی سال تحصیلی قبل تمام شد آن وقت آن کارنامه خود را بررسی می کند هر کسی یک تاجر یا کشاورز یا یک دامدار سالی دارد یک اول سال عمومی است که همه دارند که به نام فروردین است آن در حقیقت سال نو شدن حیات گیاهی است آن حیات انسانی نیست آن سالی که دین آن را ترغیب می کند در دعاها (یک) در روایات (دو) این است که اول ماه مبارک رمضان اول سال است چون هم در دعاهای روز اول ماه مبارک رمضان آمده هم روایاتی که ماه مبارک رمضان را معرفی کرد دارد ماه رمضان اول ماه های سال است[۲]سرّش آن است کسانی که در مسائل اخلاقی کار می کنند در مسئله محاسبه نفس کار می کنند در مسئله مراقبه نفس کار می کنند عمر را که سرمایه است می دهند بعد می بینند در برابر این سرمایه چه چیزی به دست آوردند، اینها از اول ماه مبارک رمضان شروع می کنند آخر ماه شعبان که شد دیگر آخر سالشان است حسابرسی می کنند یک تاجر آخر سال که شد کاملاً حسابرسی می کند یک دانشجو آخر سال تحصیلی که شد که امتحان نزدیک است کاملاً حسابرسی می کند. در روایات ما اول ماه مبارک رمضان اول سال جدید است ماه شعبان آخرین ماه است لذا انسان باید محاسبه کند که در این یک سالی که گذشت من این عمری که دادم چه چیزی گرفتم این مطلب اول لذا ماه شعبان را کاملاً ماه محاسبه می دانند.

مطلب دوم آن است که در قرآن کریم در سوره مبارکه توبه هست که هر کاری کنید خدا می بیند پیامبر می بیند قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللّهُ عَمَلَکمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ[۳] در سوره مبارکه حشر می فرماید همه شما مراقب باشید ببینید چه کردید یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ[۴]قرآن به ما فرمود عمر، سرمایه است شما با این سرمایه یا خرید و فروش کنید یا اجاره بدهید بالأخره انسان زمینی که دارد خانه ای که دارد مالی که دارد یا می فروشد و استفاده می برد یا اجاره می دهد یکی از این دو کار را باید بکند دیگر آنهایی که شهید شدند خرید و فروش کردند ماها که توفیق شهادت نداشتیم باید اجاره بدهیم خب بالأخره این سرمایه را این عمر را این وقت را یا انسان باید مستقیماً بفروشد فرمود: إِنَّ اللّهَ اشْتَرَی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم کذا و کذا و کذا بعد فرمود: فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیعِکمُ الَّذِی بَایعْتُم بِهِ[۵]به شما بشارت بدهم یک معامله خوبی است برای اینکه چه معامله ای بهتر از اینکه آن خریدار، عوض و معوّض هر دو را به آدم می دهد کدام معامله خوب است معامله ای که آدم چیزی را بدهد نفع ببرد بله این خوب خوب است اما اگر چیزی را بدهد به کریمی آن کریم چیزی اضافه کند همان را به آدم برگرداند از این بهتر دیگر چیست خدا عوض و معوّض هر دو را به ما برمی گرداند نه اینکه عوض را بگیرد جان ما را بگیرد که کجا ببرد؟! جان ما را به ما می دهد از این معامله بهتر؟! اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ با شیطان معامله کرد او آن قدر خائن است که عوض و معوّض هر دو را می برد نه اینکه سر آدم کلاه بگذارد نه اینکه آدم ضرر کند یک وقت است کسی فرشی دارد به کسی می فروشد او فریب می دهد این فرش را ارزان از آدم می خرد خب او بالأخره عوضی داد کم، معوّض را گرفت اما اگر فریبکار بود عوض و معوّض هر دو را گرفت [چه باید کرد] شیطان سواری می خواهد مطابق آیه سوره مبارکه «اسراء» به خدا عرض کرد من سواری می خواهم لَأَحْتَنِکنَّ ذُرِّیتَهُ[۶]این «احتنک» یعنی حَنک و تحت حنک او را گرفت این سوارکارهای مسلّط چه کار می کنند حنک و تحت حنک اسب را دارند دهنه می زند شیطان گفت من چنین کاری می کنم من سواری می خواهم خب اگر کسی با شیطان معامله کرد شیطان عوض و معوّض (هر دو) را می برد نه اینکه سر آدم کلاه بگذارد آن وقت انسان می شود بنده او هر چه او گفت باید اطاعت کند اینکه در سوره مبارکه توبه فرمود خوشا به حال شمایی که معامله کردید برای اینکه او عوض و معوّض هر دو را به شما می دهد. این شهدای بزرگوار تجارتشان این بود که سرمایه ای داشتند و از راه خرید و فروش پیشرفت کردند عدّه ای جانشان را رفتند بدهند ولی اعضایشان را خدا خرید اینها جانبازان هستند با اینها معامله کرد اما با اینها چطور معامله می کند به اینها هم عوض و معوّض (هر دو) را می دهد وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) در آن نامه ای که برای دربار معاویه نوشت فرمود خیلی ها می روند در میدان جنگ جانباز می شوند اما از خانواده ما اگر کسی رفت دو دستش را داد دو بال فرشته خدا به او می دهد می شود جعفر طیار[۷]فرمود ما با دیگران فرق می کنیم. خیلی ها در جریان جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم جانباز شدند آنها دیگر جانباز انقلاب اسلامی که نشدند بنابراین اگر کسی سرمایه ای دارد باید تجارت کند کسی خانه ای دارد زمینی دارد یا بالأخره این زمین را می فروشد استفاده می کند خانه را می فروشد استفاده می کند یا اجاره می دهد غیر از این که نمی شود آنها که رفتند شهید شدند معامله کردند با بیع، ما که توفیق شهادت نداشتیم باید اجاره بدهیم دیگر ا