خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات)

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) شامل ۳۹ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل اطلاعات و تحقیقات در اسلام(ادله لزوم، آیات) :

آیات

یا ایهَاالَّذینَ آمَنوُا خُذوُا حِذْرَکمْ فَانْفِروُا ثُباتٍ اوِانْفِروُا جَمیعاً. [۱]

یعنی: ای مؤمنان سلاح برگیرید و دسته دسته یا به طور همگانی به سوی جبهه ها بشتابید.

در تفسیر کلمه حِذْر دو احتمال داده شده است:

۱- حِذْر: ما یحذر به و هو آله الحذر کالسّلاح و «حَذَر» احتراز عن مخیف. [۲]

یعنی: حِذْر: چیزی است که با آن خطر را دفع می کنند و وسیله تأمین امنیت است مانند سلاح و حَذَر: پرهیز نمودن از هر چیز خطرناک است.

۲- الحَذَر و الحِذْر به معنی کالأَثرِ و الإِثْر یقال: أخذ حِذره اذا تیقظ و احترز من الخوف کانه جعل الحذر آلته التی یقی بها نفسه و یعصم بها روحه و المعنی و احترزوا من العدوّ و لا تمکنوه من أنفسکم. [۳]

یعنی: حَذَر و حِذْر: دارای یک معنی هستند مانند اثَرْ و اثْر، گفته می شود: اخَذَ حِذْره، وقتی که شخص هشیار بوده و از خطر بپرهیزد، مثل اینکه در اینگونه موارد حذْر، وسیله پرهیز و احتیاط قرار داده شده است وسیله ای که شخص به وسیله آن جسم و روحش را از خطرات حفظ می کند.

در لسان العرب می گوید: الحَذَرُ والحِذْر: الخیفه (هر دو تعبیر به معنای ترس است) پس معنای آیه این است که از دشمن بپرهیزید و او را بر خودتان راه ندهید.

و قرطبی می گوید: الحَذَرُ و الحِذْرُ لُغَتانِ کالمَثَلِ و المِثْلِ قالَ الفرّاءُ: اکثَر الکلامِ الحَذَر و الحِذْر مَسْموُعٌ ایضاً، یقالُ خُذ حَذَرک أَی احْذَرْ وَ قیلَ خُذُوا السِّلاحَ حَذَراً، لإِنَّ بِهِ الحَذَرُ. [۴]

یعنی: الحَذَر والحذْر دو لغتند مانند المَثَل والمِثْل، فرّاء می گوید: بیشتر الحَذَر به کار گرفته می شود والحِذْر هم شنیده شده است، می گویند: خذ حَذَرک، یعنی احتیاط کن، و گفته می شود: برای دوری از خطر سلاح برگیر؛ زیرا به وسیله سلاح می توان از خطر در امان بود.

فیروزآبادی می گوید: الحِذْر بالکسْرِ وَ یحَرَّک: الأَحْتِرازُ.

یعنی: «حذر» با کسره و گاهی هم متحرک به کار می رود و به معنای دوری جستن است.

در تفسیر آیه، مطابق دو قولی که در معنای حِذْر آمده دو نظریه اظهار شده است:

۱- امر به اینکه اسلحه هایتان را برداشته و عازم جبهه ها شوید.

۲- همواره بیدار و محتاط باشید تا غافلگیر نشوید. [۵]استاد بزرگوار علّامه طباطبائی- رحمه اللَّه تعالی علیه- می فرماید:

این آیات- که مؤمنین را به جهاد ترغیب و تشویق می کند در زمانی نازل شد که مسلمانان تحت فشار بسیار شدید مشرکین بودند- مانند ذی المقدمه نسبت به آیات قبلی است. و گویا این زمان در اوائل (ربع دوم) اقامت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در مدینه بوده که عرب از هر طرف علیه مسلمانان هجوم آورده بودند تا نور خدا را خاموش ساخته و بنیان رفیع دین را ویران کنند و لذا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مرتباً با مشرکین قریش و طاغوت های عرب درگیر بوده، جنگ می کرد و به اطراف و اکناف جزیره العرب لشکر می فرستاد و پایه های دین را همواره در میان مؤمنین استحکام بخشیده و بالا می برد. و منافقین هم که در میان مسلمانان بودند، برای خود قوت و قدرتی داشتند؛ در روز احد معلوم گردید که جمعیت آنان از نصف جمعیت مسلمانان خیلی کمتر نیست. و اینان همواره در مقابل کارهای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ایجاد مانع می کرده و منتظر فرصت بودند، که ضربه بزنند و مؤمنین را- با توسل به انواع تبلیغات و حیله ها- از رفتن به جنگ باز می داشتند، عده ای از مسلمانان هم که قلبشان مریض بود، به حرف آنان گوش داده و از گفتار آنها تبعیت می کردند. و یهودیان نیز در اطراف، فتنه انگیزی کرده و با مسلمانان می جنگیدند.

عرب مدینه هم نسبت به یهودیان احترام گذاشته و از دیرزمان برای آنان اهمیت قائل بودند، ولی یهودیان در میان اعراب علیه مسلمانان و اسلام تبلیغ می کردند، و برای از بین بردن ایمان خالص مسلمانان، دروغ و شایعه ساخته و احادیث گمراه کننده ای جعل کرده و همچنین مشرکان را علیه مسلمانان تشجیع می نمودند.

و گویا آیات قبلی، کید و مکر یهودیان را ابطال کرده و جلوی تبلیغات آنها را می گیرد و این آیات که از منافقین سخن می گوید، در حکم تکمیل راهنمایی و ارشاد مسلمانان است و آنها را با اوضاع زمان حاضر خود آشنا می کند تا صاحب بصیرت شوند و از مرضی که در ضمیرشان نفوذ کرده در امان بمانند از این رو می فرماید: یا ایهَاالَّذینَ آمَنوُا خُذوُا حِذْرَکمْ.

به هر حال آیه مبارکه، مسلمانان را برحذر (احتیاط و آمادگی) امر می کند که فریب تبلیغات منافقین و یهودیان را نخورند و آگاهانه، مبارزه خود را ادامه دهند و در هنگام حمله، باز در حِذْر باشند و از دشمن: عددشان، نقشه های جنگی و تصمیمشان، کمین، حیله ها، دسیسه ها و اسلحه و مهماتشان آگاه شوند و از جمله حِذْرشان یکی هم برداشتن اسلحه است.

پس در حقیقت معنای اول، از مصادیق معنای دوم است و میان دو معنی تنافی نیست.

بالاخره خداوند سبحان، مسلمانان را به طور کلی به حِذْر امر می فرماید: [۶]و سپس حرکت به سوی جبهه ها را دسته دسته و یا دسته جمعی بر آن مترتب می سازد.

حِذْر و حَذَر عبارت است از بیدار بودن و آماده شدن برای مواجهه با دشمن، و آماده شدن به این است که از حال دشمن آگاه باشد و مقدار نیرو و استعداد جنگی او را بفهمد و اگر دشمن متعدد باشد، روابط میان آنان را نیز به دست آورد که آیا با هم ارتباط و اتحاد دارند یا نه؟ تا وسائل و ابزار جنگی، برای مقابله با هجوم آنان را تهیه و آماده سازد.

این سه موضوع باید مدّ نظر قرار گیرد؛ زیرا اگر دشمن، مسلمانان را غافلگیر کند، بر آنها هجوم می آورد؛ و اگر هم الآن هجوم نکند، دائماً آنها را تهدید خواهد کرد و اگر مسلمانان در اثر قوّت اسلام در داخل کشور تهدید نشوند، در مرزها و سرحدّات در امان نخواهند بود و اگر خواستند در مرزها استحکاماتی به وجود آورده و یا مراسم مذهبی انجام دهند، حتماً دشمن متعرّض آنها خواهد شد و اگر مسافرت خارجی بر ایشان پیش آید، جان و مال و ناموسشان در خطر خواهد بود و آیه خُذُوا حِذْرَکمْ شامل همه این پیش بینی ها و آمادگی هاست کما اینکه در آیه دیگر می