خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل مراحل امر به معروف و نهی از منکر

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل مراحل امر به معروف و نهی از منکر :

پیامبر اکرم (ص) فرمود:

من رأی منکم منکرا فلیغیره بیده فإن لم یستطع فبلسانه فإن لم یستطع فبقلبه و ذلک أضعف الإیمان

[۱]

هر کس از شما ناشایسته ای ببیند (باید) به دست خویش مانع آن شود و اگرنتواند به زبان و اگر نتواند به دل مانع شود که حداقل ایمان همین است.

مراتب امر به معروف و نهی از منکر در یک تقسیم بندی، به سه مرحله تقسیم می شود:

۱. مرحله قلبی (رفتاری)

۲. مرحله زبانی

۳. مرحله عملی

۱. مرحله قلبی (رفتاری)

منظور از مرتبه قلبی این است که ما نسبت به کارهای زشت یا شایسته، از نظر حالت درونی و احساس قلبی، بی تفاوت نباشیم؛ مثلًا از کارهای خوبی همچون: عبادت، ایثار، عدل، تقوا، توبه، نوع دوستی، تواضع، جهاد و.. . خوشمان بیایدو این اعمال و صفات و دارندگان آنها را دوست بداریم و برعکس، از اموری مانند: دروغ، تقلّب، نیرنگ، مردم آزاری، بی نمازی، بی حجابی، بی تفاوتی، حسد، بخل، بی ادبی و.. . بدمان بیاید و دارندگان اینها را هم دوست نداشته باشیم. این نشانه سلامت قلب است. اگر شخص، قلباً از منکر انزجار داشته باشد، نسبت به گنهکار، اخم می کند و یا با او حرف نمی زند و یا به صورت موقت ارتباطش را با او قطع می کند که نشانگر کراهت او از انجام گناه و یا ترک واجب است.

[۲]

رضایت به فعل منکر و ترک معروف، حرام است.

[۳]

امام علی (ع) فرمود:

مَنْ رَأَی عُدْوَاناً یعْمَلُ بِهِ وَ مُنْکراً یدْعَی إِلَیهِ فَأَنْکرَهُ بِقَلْبِهِ فَقَدْ سَلِمَ وَ بَرِئ

[۴]

آن که ببیند ستمی انجام می دهند، یا مردم را به منکری می خوانند و او به دل خود آن را نپسندد، سالم مانده و گناه نورزیده.

پیامبر اکرم (ص) فرمود:

مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَکرِهَهُ کانَ کمَنْ غَابَ عَنْهُ وَ مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِیهُ کانَ کمَنْ شَهِدَه

[۵]

آن که در کاری حاضر باشد و ناراضی، همچون غایب است، و آن که غایب باشد و راضی، همچون حاضر است.

۲. مرحله زبانی

مرحله بالاتر مرتبه زبانی می باشد و به معنای آن است که با زبان و گفتار، طرفدار خوبی ها و خوبان باشیم و به بدی ها، گناهکاران، تخلّف ها و منکرات، اعتراض کنیم.

گفتن و نهی زبانی؛ هرچند بدون برخورد عملی، معارضه و درگیری تکرار شود، طرف را به ستوه می آورد یا شرمنده می سازد. وقتی بنای همگان بر این باشد که به خلافکار، تذکر زبانی دهند، او عرصه را بر خود تنگ می بیند و جوّ عمومی جامعه را برای ارتکاب فساد و گناه، مناسب نمی یابد. البته به شرط آنکه گویندگان و تذکر دهندگان، از روی خیرخواهی و دلسوزی و متانت تذکر دهند و نهی کنند. دلیل آن که در روایات، این همه بر امر به معروف زبانی تأکید شده، نشان دهنده تأثیر آن است. گاهی زبان، برنده تر و نافذتر از شمشیر و اقدام عملی است، به شرط اینکه تذکر دهنده، هنرمندانه و به موقع و سنجیده تذکر دهد تا خلافکار، در موضع لجاجت و عناد قرار نگیرد. عفت کلام و سخن گفتن با وقار و احترام، مؤثرتر از تندخویی و پرخاشگری و توهین است.

در این مرتبه اگر همه، احساس مسئولیت کنند و روح جمعی جامعه، با تذکرهایشان عرصه را بر خلافکاران تنگ کنند، قطعاً در جلوگیری از فساد و گناه، اثر خوبی خواهد داشت. این مرتبه از نهی از منکر، نه خرجی دارد، نه مشکلات قضایی؛ فقط گفتن و رد شدن است. به فرموده مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای:

گفتن گناه، به گناهکار با زبان خوش و با لحن مناسب و در جایی هم با زبان تند- در مواردی که مفسده ای به وجود نیاید- گناه را در جامعه کم خواهد کرد. تجربه کنید، منکری را که دیدید، با زبان تذکر دهید. اصلًا لازم نیست زبان گزنده باشد، یک کلمه بگویید: آقا! خانم! این منکر است. نفر دوم بگوید، نفر سوم بگوید و…، دیگر چه کسی می تواند منکر ر