خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی شامل ۴۷ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل شکست معمار فرانسوی از جوان ایرانی :

حدود سال قبل، ایده برگزاری کنگره «هزاره فردوسی» به مناسبت هزارمین سال میلاد حکیم ابوالقاسم فردوسی، جامعه ادبی و فرهنگی ایران را در آستانه آزمون بزرگی قرار داد. تکاپوی همه‌جانبه‌ای که شکل گرفته‌بود، در نهایت با برگزاری یک کنگره علمی ادبی با حضور نفر از ایران‌شناسان برجسته از کشور (ازجمله «سباستیان بک» و «فردریش زاره» از آلمان، «هانری ماسه» از فرانسه، «ولادیمیر مینورسکی» خاورشناس روسی از انگلستان، «آرتور کریستینسن» از دانمارک و…) و نفر از دانشمندان و ادیبان ایرانی (ازجمله بدیع‌الزمان فروزانفر، محمدتقی بهار، عباس اقبال آشتیانی، سعید نفیسی و…) در تا مهر ، یکی از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگیِ قرن را رقم زد.

در جشن‌های هزاره فردوسی اما یک خروجی باشکوه و به‌یادماندنی هم در زمینه معماری داشت؛ مقبره حکیم طوس. همان سازه بلندبالا و شکوهمندی که بسیاری از ایرانی‌ها با آن عکس یادگاری دارند. اما با اینکه ساخت این مقبره کم‌نظیر با ماجراهای پرفرازونشیبی همراه بود و بالاترین مقام اجرایی کشور در اوایل دهه ۲۰ شخصاً بر انجام آن نظارت داشت و در نهایت هم بر حسن اجرای آن صحه گذاشت، برخلاف بسیاری از بناهای هم‌عصرش، بعدها کمتر نامی از طراح و سازنده آن به میان آمد. روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، بهانه خوبی است برای اینکه با معمار این بنای زیبا، مرحوم استاد «حسین لرزاده»، و روند ساخت مقبره حکیم سخن آشنا شویم.

غربت هزار ساله صاحب شاهنامه در ایران!

صحبت از ساخت مقبره فردوسی در اوایل دهه که به میان می‌آید، این سئوال به ذهن می‌رسد که مگر صاحب شاهنامه تا آن زمان مقبره نداشته است؟ پس از مرگ حکیم ابوالقاسم فردوسی که به قولی در حدود سال هجری شمسی رقم خورد، به دلیل شیعه بودن، از دفن شدن پیکر او در گورستان مسلمانان جلوگیری شد و او به ناچار در باغ خود در طوس به خاک سپرده‌شد. گفته‌می‌شود از آن زمان، بناهای یادبود ساخته‌شده بر سر مزار فردوسی بارها با خاک یکسان شد؛ یک‌بار در سال هجری قمری توسط «امیر مغول»، بار دیگر توسط «عبیدالله خان» ازبک در حمله به خراسان و… همین اتفاقات باعث شد با گذر زمان، این قبر، ناشناس و مهجور بماند و حتی مکان دقیق آن نامعلوم باشد.

گذشت تا اینکه ماجراهای جنگ جهانی اول بر سر ایران سایه انداخت. آن زمان بود که با اوج گرفتن شور و احساسات ملی در کشور، موجی به راه افتاد که یکی از آثارش، شکل‌گرفتن احساسات پرشور برای قدرشناسی از فردوسی به سبب خدماتش به زبان فارسی و ایرانیان بود. در همان بحبوحه بعد از جنگ جهانی، «ملک‌الشعرای بهار» در سفری که به طوس داشت، با اوضاع نابسامان مزار فردوسی مواجه شد. وقتی او در سال شرح وضعیت مزار فردوسی را که شامل سکویی بی سقف و دیوار بود، در هفته‌نامه خود به نام «نوبهار» نوشت و بر لزوم ساخت بنایی بر سر این مزار تاکید کرد، تازه غربتِ احیاکننده زبان فارسی به‌چشم‌آمد اما اقدام عملی برای رفع این غربت انجام نگرفت.

وقتی نخست وزیر، طرح «آندره گدار» را وتو کرد!

سال که انجمن آثار ملی پایه‌گذاری شد، اعضایش تلاش‌هایی را در این زمینه شروع کردند. سال عاقبت از کار ساخت بنای یادبود آرامگاه فردوسی، گره‌گشایی شد. در نتیجه پیگیری‌های صورت‌گرفته، با اعزام یک گروه از طرف انجمن آثار ملی به طوس، طرح اولیه بنای آرامگاه فردوسی پایه‌ریزی شد. حالا نوبت انتخاب معمار برای این طرح بزرگ ملی بود. بعد از اینکه چند معمار از جمله «کریم طاهرزاده بهزاد» طرح‌هایی برای ساخت مقبره ارائه دادند، قرعه فال به نام «آندره گُدار»، معمار و باستان‌شناس معروف فرانسوی افتاد که چند سالی بود فعالیت‌هایش را در ایران شروع کرده‌بود. او که در سال شمسی به دعوت دولت وقت ایران، برای راه‌اندازی اداره باستان‌شناسی وارد کشور شد، در مدت سال حضور در ایران توانست کارنامه پرباری از خود برجای‌بگذارد. بنیان‌گذاری اداره خدمات باستان‌شناسی، تأسیس موزه باستان‌شناسی (ایران باستان)، تهیه طرح‌های کلی دانشگاه تهران، طراحی ساختمان قدیمی کتابخانه ملی در خیابان سی تیر، طراحی آرامگاه حافظ و… از جمله فعالیت‌های گدار به‌شمار می‌رود.

القصه، معمار فرانسوی که حالا رئیس اداره باستان شناسی هم بود، در سال ۱۳۱۰ مأمور ساخت مقبره حکیم طوس شد. او طرحی آماده کرد و تا نیمه‌های ساخت آن هم پیش رفت اما به‌یکباره با دستور تخریب آن مواجه شد. ماجرا از این قرار بود که «ذکاءالملک فروغی»، نخست‌وزیر که همزمان ریاست انجمن آثار ملی را هم برعهده داشت، در مواجهه با طرح آندره گدار که شبیه اهرام مصر بود، شگفت‌زده و برآشفته شده‌بود که «اهرام مصر چه ارتباطی با شاعر ایرانی دارد؟» خلاصه دستور تخریب بنای نیمه‌کاره گدار صادر شد و در جلسه‌ای که به این منظور در انجمن تشکیل شد، مقرر شد یک معمار ایرانی طرحی برای مقبره فردوسی ارائه کند. یک جوان ساله و ساخت مقبره فردوسی؟!

وقتی اعلام شد «حسین لرزاده» ساله به‌عنوان جایگزین گدار در ساخت مقبره فردوسی انتخاب شده، هیچ‌کس چون و چرا نکرد. این جوان خوش‌ذوق و هنرمند، چنان چیره‌دستی‌اش را در آزمون‌های قبلی ازجمله تعمیر عمارت محروقه مجلس شورای ملی و اجرای سردر دارالفنون اثبات کرده‌بود که هیچ صاحب فنی در شایستگی و مهارت او تردید نمی‌کرد. معرّف لرزاده، «ارباب کیخسرو شاهرخ»، نماینده اقلیت زرتشتی در مجلس شورای ملی بود که شاهد هنرنمایی او در تعمیر عمارت سوخته مجلس بود، کاری که مهندس «فورد» فرانسوی از عهده آن برنیامده بود.

لرزاده جوان در سال مأمور ساخت مقبره فردوسی شد و بلافاصله با اقامت در طوس، شروع به تخریب ساخته‌های گدار کرد. مرحوم حسین لرزاده در خاطرات خود درباره مشاهداتش از وضعیت بنای مقبره در آن زمان اینطور نوشته است: «گدار مقبره را به شکل اهرام مصر استخوان‌بندی کرده، مشغول نصب سنگ شده‌بود و پشت سنگ‌ها و آجرها را گچ ریخته‌بود که ایستایی و مقاومت مناسبی نداشت. ما که شروع به تخریب ساخته‌های گدار کردیم، یک روز ذکاءالملک فروغی به‌اتفاق «اسدی»، تولیت آستان قدس رضوی و ارباب کیخسرو به محل مقبره آمد و گفت: «باید مقبره را به سبک ایرانی هخامنشی بسازی.» من ابتدا طرحی به‌صورت ماکت آماده کردم و پس از تصویب، شروع به کار کردم.»

امضای چهره ماندگار خوشنویسی، تن‌پوش مقبره حکیم طوس

لرزاده کار را با نظم و سرعت پیش می‌برد. اسکلت مقبره آماده‌شد و نوبت به سنگ‌کاری رسید. به لرزاده اختیار تام داده و گفته‌بودند: حجّارباشی و کارخانه‌اش در اختیار توست. به‌این‌ترتیب، سنگ‌کاری هم در مدت کوتاهی به بالای تابلو رسید. اینجا بود که لرزاده پیغامی برای صاحب‌کارانش در تهران فرستاد: «آنچه باید روی تابلوها نوشته‌شود، تعیین کرده و به‌همراه خوشنویس به طوس اعزام کنید.»

یکی از شیرین‌ترین اتفاقات در ساخت مقبره فردوسی، یک سال پس از شروع کار برای معمار جوان داستان ما رقم خورد، وقتی که استاد «عماد الکتّاب» قزوینی، چهره درخشان خوشنویسی ایران را برای خوشنویسی روی تابلوهای مقبره به طوس فرستادند. مرحوم استاد لرزاده در این باره می‌نویسد: «استاد عماد الکتّاب که ایام کهولت را سپری می‌کرد، تمام خطوط و اشعار تابلوها را با خط زیبای خود نوشت و بعد فرمود: «من نمی‌