خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان شامل ۷۳ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل علم الهی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان :

صفت علم الهی

علم یکی از اوصاف ثبوتی و ذاتی خدا است؛ یعنی خدا بر همه امور جهان و نسبت به هر چیزی آگاه است. ساده ترین راه برای اثبات علم الهی این است که این مفهوم هنگامی که در مورد مخلوقات بکار می رود حکایت از کمال آن ها می کند پس باید کاملترین مرتبه آن ها در علت هستی بخشی و یا واجب الوجود موجود باشد.

بر اساس دو برهان نظم و امکان و وجوب که در اثبات وجود خدا اقامه شده، می توان گفت که ذات خدا بر همه چیز آگاه و عالم است.

نظریه های گوناگون درباره علم خدا

پیش از آشنایی با دیدگاه کلامی غالب امامیه، شایسته است با نظریه های مطرح شده درباره علم خدا آشنایی اجمالی پیدا کنیم:

۱- نظریه اول: گروهی از فلاسفه قدیم درباره علم خدا گفته اند: خدا به ذات خود علم دارد، ولی در ازل، به معلولات و مخلوقات علم نداشت، بلکه بعدها علم پیدا کرده است.

۲- نظریه دوم: گفته اند که خداوند هم علم به ذات دارد و هم به مخلوقات، ولی علم خدا از ذات او جدا است و عین ذات او نیست.

۳- نظریه سوم: این نظریه به شیخ اشراق نسبت داده شده است. براساس این نظریه، علم خدا به مخلوقات، علم حضوری خارجی است و جهان محضر خداست. نفس وجود خارجی، موجودات معلوم اند و علم خدا به آن هاست، نه به صورت های مرتسمه آن ها.

۴- نظریه چهارم: علم خدا به بعضی موجودات (یعنی عقل اول)، علم حضوری است و به دیگر موجودات، علم حصولی ارتسامی است.

۵- نظریه پنجم: خدا در ازل به مخلوقات، عالم بوده و علم خدا از ذات او جدا نیست که بعضی از آن ها می گویند: علم خدا زاید بر ذات او بوده، ولی یک زیاده متصل به ذات است که به همراه با ذات بوده و هست و خواهد بود.

۶- نظریه ششم: علم خدا عین ذات اوست و به اتحاد عالم و معلوم قایل هستند.

۷- نظریه هفتم: علم خدا عین ذات اوست و عملش اجمالی است. علم خدا به مخلوقات، علم اجمالی است نه تفصیلی.

۸- نظریه هشتم: علم خدا، عین ذات اوست و عملش اجمالی است، ولی عملش به بعضی مخلوقات، اجمالی است و به بعضی دیگر، تفصیلی است.

۹- نظریه نهم: علم خدا به اشیا در ازل از قبیل علم اجمالی است در عین کشف تفصیلی است.۱ این نظر، نظریه مرحوم صدر المتالهین است.

علم الهی از دیدگاه برخی نویسندگان معاصر شیعه:

آموزش های عقاید و دستورهای دینی پیرامون ضرورت علم الهی چنین بیانی دارد:

چون همه موجودات در اصل وجود بقا به ان نیازمند به خداوند متعال هستند بخاطر این نیازمندی در اصل و بقا و هستیشان امکان ندارد که بین موجودات و خداوند حجاب و مانعی وجود داشته باشدپس بدون شک همه چیز برای خدا اشکار است و خداوند بر همه چیز تسلط و احاطه کامل دارد تا بتواند نیازمندی موجودات را دراصل وجود و بقای وجودشان پاسخگو باشد.

از اصول فلسفه و روش رئالیسم علم الهی را اینگونه می توان خلاصه کرد:

بوعلی علم باری تعالی را به ذات خود اینگونه اثبات میکند که هر موجود مجردی به ذات خود علم دارد خداوند هم چون مجرد از ماده است به ذات خود علم دارد.

و بعد میفرماید که چون خداوند علت تامه همه موجودات است و علم به علت یعنی علم به معلول، پس چون خداوند به ذات خود علم دارد بنابرین به همه موجودات که معلول اویند علم دارد البته بوعلی تصریح می کند که علم خداوند در مرتبه ذات بسیط است و اجمالی.

توضیح اینکه خداوند قبل از ایجاد به همه موجودات علم دارد آن هم حضوری و اجمالی یعننی علم بسیط.چون ذات خداوند بسیط است و اما بعد از ایجاد موجودات هم خداوند علم دارد علم اجمالی در عین کشف تفصیلی یعنی خداوند در مرتبه ذات علمش اجمالی است نه تفصیلی چون ذاتش بسیط است و نمی شود علم تفصیلی داشته باشد زیرا بساطت خداوند زیر سوال میرود و بعد از ایجاد در مرتبه صور عملیه یعنی مرتبه فعل علم خداوند تفصیلی است که به ذات خداوندقائم است یعنی علم تفصیلی خداوند همان صور تفصیلی همه اشیا است که قائم به ذات حق است و چیزی زائد بر ذات او نیست. بنابرین در مرتبه ذات اشیا و موجودات به نحو تفصیل و تعدد و تکثر و ذکر جزئیات با مشخصات کشف و معلوم نمی شود بلکه این علم تفصیلی در مرتبه فعل و بازگشت آن صور عملیه موجودات به ذات حق است.

البته صدر المتاهلین راه دیگری را برای اثبات علم خداوند به موجودات را طی کرده است که نتیجه ان این است که خداوند در مرتبه ذات هم علم خداوند در مرتبه ذات هم علم تفصیلی دارد و این علم تفصیلی هیچگونه منافاتی با بساطت ذات خداوند ندارد.

و خواجه در تجرید تمام این دلائل را در یک جمله بیان می دارد خداوند علم دارد بخاطر اتقان مصنوعات، تجرد ذات حق و معلول بودن همه موجودات و بخاطر وجود کمالات در موجودات از جمله علم.

درمعارف قرآن علم الهی را اینگونه می توان دریافت:

اما در مورد علم خداوند بستگی به نحوه استعمال ما دارد:

اگر به صورت صفت ذات استعمال شود یعنی علم خداوند عین دات اوست و ازلی است و قدیم ولی اگر به صورت صفت فعل استعمال شود جزو امور حادث است، اما نه به این معنی که چیزیی در ذات خدا حادث میشود و بلکه چون صفت فعل است منظور این است که عقل وقتی موجودی را با صفات واجب می سنجد چنین مفهومی را در ظرف خاصی انتزاع میکند و لذا میتواند ظرف زمان هم داشته باشد.

توضیح: صفات فعل از مقام فعل انتزاع میشود یعنی مقایسه ای است که عقل انجام میدهد و میگوید این مخلوق که از خدا بوجود امده آیا خدا به آن جاهل است یا عالم؟ و منظور این نیست که بخواهیم صفت علم را به ذات خدا اضافه کنیم بلکه منظور این است که این مخلوق در حضور خدا هست یا نه؟ و چون در حضور خداست پس آن را میبیند این دیدن خدا ظرفش وقتی است که خدا آن مخلوق را بوجود اورد و قبل از وجود جا ندارد، چون دیدن صفت فعل است یا شما را ازمایش میکند تا بداند… منظور این نیست که خدا جاهل است و برای رفع جهل ازمایش میکند بلکه منظور این است که شما را ازمایش میکند تا عمل شما در حضور او تحقق پیدا کند و عقل مفهوم علم را انتزاع میکند یعنی فعل شما در حضور و منظر خدا تحقق پیدا میکند پس هر چیزی تا تحقق پیدا نکرده معنا ندارد که بگوییم آیا برای خدا معلوم هست یا نه؟ باید چیزی فرض شود تاگفته شود این شی معلوم هست یا نه.

مصداق خارجی برای مفهوم علم در بین مخلوقات چون محدود است و ناقص، لذا این علم را با این ویژگی های ناقصی که در مخلوقات دارد قابل اطلاق بر خدای متعال نیست ولی با کمک عقل تمام این نواقص را کنار زده و مصداقی برای در نظر میگیریم که فاقد تمام این نواقص باشد و ان همان خدای متعال است. علم خداوند از راه های مختلف می توان اثبات کرد.

۱- چون علم در میان مخلوقات وجود دارد واجب است که خداوند کاملترین مرتبه آن را داشته باشد.

۲- از طریق نظم موجود میان پدیده ها که هر چقدر این نظم بیشتر باشددلالت بیشتری برداشتن علم پدید آورنده اش میکند.

۳- هر موجود مجرد مستقلی ردارای علم است پس چون خداوند مجرد از ماده است به ذات خود علم دارد.

از المحاضرات فی الالهیات مبحث علم الهی اینگونه می توان برداشت نمود

علم بر دو قسم است

حصولی و حضوری

علم حصولی عبارت است از همان صورت حاصل از شی در ذهن(صورت شی نه خود شی)

علم حضوری هم عبارت است از حضور خود معلوم نزد عالم بدون واسطه

که در این نوع علم خود به ۴ قسم ااست

۱- علم نفس ما به صوری که از اشیای خارجی انتزاع شده است که البته در این قسم خود اشیای خارجی توسط این صورت های نقش بسته در ذهن، قابل درک است ولی خود صور ذاتا در ذهن معلوم می باشد

۲- علم نفس ما به قوای ادراکیه و غیرا درکیهان، البته خود این قوی نزد نفس حاضر است، نه صور آن

۳- علم نفس به حالات نفسانی و قوای باطنی مثل، محبت و عداوت

۴- علم نفس به ذات خودش که در ای قسم، علم و عالم و معلوم یک چیز واحد است و اگر فرقی بین آنهاست این فرق اعتباری است بر خلاف موارد قبلی که ذات نفس با صور ذهنیه. با قوای ادراکیه و یا حالات نفسی فرق دارد. ذات یک چیز است صور و صور ذهنیه وغیره هم، چیز دیگر ولذ علم را به صورت مطلق تعریف کرده اند به حضور معلوم نزد عاالم.

واین تعریف هر دو قسم حصولی و حضوری را شامل می شود، با این تفاوت که در حصولی آنچه که نزد علم حاضر است، صور ذهنیه است نه واقعیت خارجی و در قسم دوم هم این واقعیت خرجی بدون واسطه نزد عالم حاضر است و در واقعع نفس و این واقعیت خارجی یکی می باشد.

مطلب اول: علم خداوند به ذات خود

دلیل اول: معطی کمال نمی تواند فاقد آن باشد. خداوند انسانی را خلق کرده است که این انسان علم حضوری به نفس خود را دارد پس بر دایی که انسان را خلق کرده واجب است که این علم را به نحو اکمل و اتم دارا باشد.

دلیل دوم: تجرد از ماده ملاک حضور است، یعنی خداوند چون مجرد از ماده است و این مادیت مانعی برای حضور معلوم نزد عالم است بخاطر داشتن کمیت ف اجزاء و تحمل و تغییر دائمی، پس چون خداوند مجرد از ماده است و مانعی هم نیست ذاتش برای خودش معلوم و حاضر است

مطلب دوم: علم خداوند به اشیاء قبل از ایجاد آنها

دلیل اول: علم به سبب علم به مسبب است،خداوند چون علت تامر برای وجود بقاء موجود است پس خداوند به ذات خود علم دارد و علم به ذات خود یعنی علم به علت، و علم به علت همان علم به معلول است و خداوند چون علت همه معلولات و موجودات است بنابر این بر همه چیز علم دارد

دلیل دوم: اتقان صنع دلالت بر علم صانع دارد.

همانطور که وجود معلول دلالت بر وجود علت می کندو خصوصیات معلول هم دلالت بر بر خصوصیات علت می کند. نظم موجود در جهان هستی و همانگی اجزا در این مجموعه برای زسیدن به هدفی مشخص دلالت می کند بر وجود فاعلی عالم به خصوصیات این نظام و این اجزا و نحوه کار این اجزا.

مطلب سوم: علم خداوند به اشیا بعد از ایجاد آنها

تمامم موجودات خارجی چون در مقام وجود و بقا معلول خداوند هستند و تمام معلولات بوجود عینی نزد علت حاضر هستند و نمیتوانند غایب از علت باشند یا حجابی میان انها باشدپس خداوند به انها علم دارد زیرا علم چیزی نیست جز حضور معلوم نزد عالم.

بدایه المعارف علم الهی را اینگونه توصیف کرده است:

دلایل اتصاف ذات الهی به علم

۱- چون خداوند کمال مطلق است و هیچ نقصی در او راه ندارد پس هیچ چیز از علم او پنهان و مخفی نیست زیرا جهل به این امور یعنی فقدان و نقص در حالی که کمال خداوند را قبلا ثابت کرده ایم.

۲- نظم حاکم بر موجودات نشان از علم و دانش موجودات و علم موجودات گواه بر داشتن علم و دانش برای خداست که البته این دلیل اشکالی بر آن وارد است و آن هم به این صورت که ما در اینجا فقط علم محدود خدا را ثابت کردیم چون خودمان محدود هستیم مگر اینکه بگوییم با توجه به توانمندی و دقت و بالایی که در نظام آفریشن دیده میشود باید آثار کسی باشد که علم و حکمت او بی پایان است زیرا هیچ نقص و کاستی در این نظام افرینش دیده نمیشود.

ازلی بودن علم خداوند

۱- صرفیت خداوند یعنی هیچگونه نقص و عدمی در او راه ندارد دلیلی بر ازلی بودن علم خدا میکند زیرا اگر علم او ازلی نباشد لازم می آید که خداوند از ازل صرف الوجود نباشد و این با ذات عاری از نقص حق منافات با دارد.

۲- دلیل میرزا احمد آشتیانی: حکمت ها و دقت هایی که در نظام افرینش به کار رفته دلیلی بر ازلی بودن علم خداوند است زیرا قاب لقبول نیست که موجودی را با این دقت و ظرافت بدون علم قبلی خ