خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل جهاد فرهنگی و اخلاقی

ذات اقدس الهی در قرآن کریم به ما فرمود این دین، دین آسان است: لَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ[۱] ما برنامه دشوار و سخت نداریم. این کتاب آسمانی خیلی آسان است، عمل به آن دشوار نیست، این اصل اوّل. جهاد هم مستحضرید که یک کار توانفرسا و دشوار است، جهاد اصغر که جنگ با دشمن بیرون است سخت است و جهاد اکبر که جنگ با دشمن درون است سخت تر است؛ لذا جهاد اکبر نامیده شد، این هم اصل دوم. چه کار کنیم که این سخت ها آسان شود، آیا ما باید تلاش و کوشش کنیم که این سخت ها آسان شود یا خود نظام دینی، نظام آسانی است؟ در قرآن نفرمود شما بکوشید این سخت را آسان کنید، فرمود این دین آسان است: لَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ. پس بحث در این نیست که ما چگونه سخت را آسان کنیم، بحث در آن است که ما چگونه به این دین عمل کنیم که این دینِ آسان، فیضش را به ما برساند، فرمود دین آسان است، شما آن بخش اوّل را عمل کنید نشانه آسانی دین را می بینید.

برای توضیح این مطلب یک بیان نورانی از امام سجاد (سلام الله علیه) است که فرمود: «وَیلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ آحَادُهُ أَعْشَارَه»؛[۲]وای بر حال کسی که یکی های او بر ده تاهای او اضافه شود؛ چون بعضی ها گفتند با این وضعی که احکام اسلامی به همراه آورده بهشت رفتن سخت است. حضرت فرمود جهنم رفتن، دلیل می خواهد بهشت رفتن که دلیل نمی خواهد، چرا؟ برای اینکه کار حرام، یک عمل یک کیفر دارد: جَزاءُ سَیئَهٍ سَیئَهٌ مِثْلُها[۳] این طور نیست که اگر کسی یک گناه کرد دو برابر یا سه برابر در نامه عمل او نوشته شود در محکمه عدل محاسبه شود و مانند آن، یک گناه یک کیفر دارد جَزاءُ سَیئَهٍ سَیئَهٌ مِثْلُها، اما درباره بهشت رفتن، یکی حداقل ده برابر پاداش دارد، گاهی فرمود: مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیرٌ مِنْها[۴] از آن روشن تر مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها؛[۵]از آن روشن تر و شفاف تر بخش پایانی سوره مبارکه «بقره» است که فرمود: مَثَلُ الَّذینَ ینْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ کمَثَلِ حَبَّهٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی کلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ وَ اللَّهُ یضاعِفُ لِمَنْ یشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ؛[۶]فرمود: کار خیری که انسان انجام می دهد مثل آن کشاورزی است که مزرعه را شیار کرده و بذری را در دل خاک نهان کرده، این بذر اگر خوب آبیاری شود یک بذر، هفت خوشه می دهد هر خوشه هم صد دانه دارد؛ پس یکی شده هفتصدتا، این حداقل! اگر خیلی انسان با اخلاص باشد با اشک چشم این مزرعه را آبیاری کند: وَ اللَّهُ یضاعِفُ لِمَنْ یشاءُ این اگر «ضِعف» به معنای دو برابر باشد، می شود ۱۴۰۰تا، اگر «ضِعف»، یعنی چند برابر باشد مقدارش روشن نیست؛ ولی بخش پایانی، حرف آخر را می زند، فرمود سخن از ده تا و صدتا و هزار و چهارصدتا نیست وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ؛ چقدر می دهد، به چه کسی می دهد، آن دیگر روشن نیست؛ پس یکی حداقل ۱۴۰۰ برابر هست. وجود مبارک امام سجاد فرمود: یک گناه یک کیفر دارد؛ اما یک ثواب، ده برابر گاهی هفتصد برابر، گاهی ۱۴۰۰برابر پاداش دارد: «وَیلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ آحَادُهُ أَعْشَارَه»؛ وای به حال کسی که این یکی های او بر ده تاهای او پیروز شود! اگر عده ای خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیئاً[۷] اگر در محکمه الهی اعمال حسنات و سیئات را می سنجند، کسی به جهنم می رود که یکی های او بیش از ده تاهای او باشد؛ لذا حضرت فرمود: جهنم رفتن تعجب دارد نه بهشت رفتن، این یک مطلب.

مطلب دقیق تر آن است این طور نیست که اگر کسی لباس نظامی پوشید، دارد جهاد اصغر می کند یا درصدد آن است که جهاد اکبر بکند، خدا در دنیا او را مدد نکند، این طور نیست که یکی را فقط در قیامت ده برابر پاداش بدهند. در بعضی از احادیث قدسی و مانند آن آمده است که فرمود درست است، خدا فرمود صراط مستقیم داریم، یک؛ شما این راه را طی کنید با سرعت: وَ سارِعُوا إِلی مَغْفِرَهٍ،[۸]دو؛ نه تنها سرعت بگیرید، بلکه سبقت بگیرید، سعی کنید از دیگران جلوتر بیفتید: فَاسْتَبِقُوا[۹]سابِقُوا[۱۰]پنج و شش؛ ما را بعد از سرعت به سبقت دعوت کردند. در فضایل علمی اگر کسی بخواهد جلوتر برود نه غرور و تکبّری در کار هست نه جای کسی را تنگ می کند. این دعای کمیلی که می خوانید می گویید، «وَ أَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَهً مِنْک وَ أَخَصِّهِمْ زُلْفَهً لَدَیک»[۱۱]همین است؛ خدایا من از همه بالاتر، بهتر، قوی تر، عالمتر، عاقل تر، عادل تر، باشم، جای کسی را آدم تنگ نمی کند، هر چه عالم تر و عاقل تر و عادل تر باشد به دیگران جا می دهد، این جلو رفتنی نیست که عده ای را عقب بزند، این جلو رفتنی است که مزاحم کسی نیست؛ لذا در چند بخش از آیات، ما را بعد از سرعت به سبقت دعوت کردند که سعی کردند شما در حوزه بشوید اعلم، بشوید افقه؛ چرا در این حدّ باشیم، مگر خدا نباید دین خود را یاری کند، مگر دین او به دست علما یاری نمی شود، ما اگر اعلم باشیم افقه باشیم دین را بهتر یاری می کنیم، این جای کسی را تنگ نمی کند. پس سرعتی است که تصادف ندارد، سبقتی است که کسی را نمی رنجاند ما را به این امور دعوت کردند؛ اما تنها حرف اینها نیست آن لطیفه در روایت دیگر است. در آن روایت فرمودند شما خیال نکنید این راهی که می روید ما به شما بگوییم سرعت بگیرید این هدف، یک چوب خشکی باشد که شما می خواهید به آنجا برسید.[۱۲] در مسابقه ها این دونده ها که می روند آن مقصد، یک خطّ جامد ایستایی است که اینها باید به آن خط برسند؛ اما در فَاسْتَبِقُوا، در سابِقُوا این طور نیست که اگر جامعه بخواهد سبقت بگیرد به لقای الهی برود لقاءالله، قُرب الی الله، فیض الهی خطّی باشد آنجا جامد و راکد؛ چقدر این روایت لطیف است. فرمود شما اگر یک قدم به طرف این پایان راه در مسابقه بروید آن مقصد و هدف ده قدم به طرف شما می آید، شما اگر آرام آرام دارید می روید او با هروله می آید، هروله را که شما در سعی بین صفا و مروه تجربه کرده اید، فرمود فیض ما دوان دوان به طرف تو می آید، نه ذات اقدس الهی، این طور نیست که فیض خدا یک خط کشی باشد انسان باید به فیض خدا برسد. اگر کسی جزم کرد و با اخلاص در صدد این است که کامل بشود در هر رشته ای که هست، نه بیراهه برود، نه راه کسی را ببندد؛ این طور نیست که آن مقصد یک خطّ ثابت و جامدی باشد که این دونده ها باید به آن خط برسند خیر! فرمود شما اگر یک قدم برداشتید به طور مَشی و آرام، فیض ما به طور هروله به طرف شما می آید؛ یعنی اگر شما یک متر قدم برداشتید او ده متر می آید؛ بنابراین راه نزدیک است. چقدر این بیان امام سجاد شیرین است! این دعاها مخصوص سحرهای ماه مبارک رمضا