خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل کسب و کار و اوقات فراغت تابستانه

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل کسب و کار و اوقات فراغت تابستانه :

«بی بی» «مجید» را از خواب بیدار می کند و می گوید «مش علی» امروز آمده بالای پشت بام را درست کند. تو هم برو کمکش. مجید امتناع می کند اما وقتی کلمه «دستمزد» را از زبان بی بی می شنود چشم های خواب آلودش باز می شود. بعد هم آن قدر به پروپای «مش علی» می پیچد و از درد دست و پا ناله می کند تا مزدش را بگیرد»

طرفداران سریال «قصه های مجید» حتما نوجوان اصفهانی و پر شر و شور اوایل دهه هفتاد، که از یک کتاب داستان به تلویزیون آمد را یادشان هست. نوجوانی که علاوه بر همه خصوصیت های منحصر به فردش، تابستان ها دنبال کار می گشت، نانوایی می کرد و حتی برای کارگر خانه شان کار می کرد.

در دهه های گذشته اینکه نوجوان ها در تابستان و بعد از تمام شدن امتحان ها به «کار تابستانی» فرستاده بشوند، نه تنها عجیب نبود بلکه پذیرفته شده هم بود. شاگردی پیش «اوستا»ی مکانیک و گچ بر برای پسرها و شاگرد خیاط شدن برای دخترها یکی از وظایف و البته علائق تابستانه بود.

اتفاقات زیادی مثل کلاس های تابستانی مختلف و فرهنگ فرزندسالاری، باعث شد «کار تابستانی» کم کم به یک نوستالژی تبدیل بشود. اما خیلی از بچه های دهه های قبل که بعدها خودشان پدر و مادر شدند شوق آن تمرین مهارت ها، پول کم و شیرین و تاثیری که کار کردن بر روحیه خودشان داشت را از یاد نبردند. بسیاری از این والدین این روزها دوست دارند فرصت خوب «کار تابستانی» را دوباره در اختیار فرزندانشان بگذارند اما نگرانی هایی مثل نبود جای مطمئن و امنیت فرزندان مانع این تصمیم می شود.

در گزارش پیش رو، ثریا علوی نژاد؛ روان شناس کودک و نوجوان از مزیت های کار تابستانی و یادگیری مهارت در اوقات فراغت برای کودکان و نوجوانان گفته است و همچنین راه کارهایی برای یادگیری مهارت در روزگار جدید برای دخترها و پسرها ارائه داده است.

مهارت آموزی یا شاگردی کردن؟

شاید در روزگار گذشته استفاده از واژه های «شاگردی کردن» یا «ایستادن پیش دست استاد» بار معنایی مثبت تری از امروز داشتند. این روزها اگر به والدین بگوییم که فرزندتان قرار است «مهارت» یاد بگیرد به احتمال زیاد اقبال بیشتری نشان خواهند داد. اگرچه نفس کار با آنچه در قدیم بوده تفاوت چندانی نداشته باشد.

صحبت کردن از «مهارت» بارعلمی دارد و در خیلی از کشورهای دنیا هم مهارت آموزی در کنار درس در نظر گرفته شده است. یعنی بیشتر از آن که اسم شغل روی آن بگذارند، اسم مهارت پروری روی آن می گذارند.

ما در دین خودمان هم این دست توصیه ها را داریم که هرکس تجربه های زیسته اش بیشتر باشد، رشد و تعالی بیشتری هم پیدا می کند. این تجربه زیسته می تواند شامل بانک و پمپ بنزین رفتن بچه در سنین خردسالی باشد تا یادگیری مهارت در کودکی و نوجوانی. اگر فرزندمان را هفته ای یک یا دوبار به مکان های اجتماعی که امکان بردن بچه ها هست ببریم، حتما اعتماد به نفس آن ها هم بیشتر خواهد شد. حتی اگر این فضا به سلائق و علائق او نزدیکتر باشد باز هم بهتر است.

از بازار به فرهنگسراها و سراهای محله

یکی از دلایلی که پدر و مادران نسل قبل راحت تر بچه های خود را برای کار تابستانی به بازار می فرستادند این بود که تقریبا همه یکدیگر را در بازار یک شهر می شناختند یا آشنایانی وجود داشت که می شد با خیال راحت بچه را به دست آن ها سپرد. «خیال راحت» چیزی است که والدین امروزی درباره اینکه فرزند خود را تنها به هرجایی بفرستند ندارند برای همین هم علی رغم میل باطنی ترجیح می دهند قید کار تابسستانی کودکشان را بزنند.

توصیه من به والدین این است که به جای پاک کردن صورت مسئله دنبال نمونه های مطمئن امروزی بگردند. مثلا فرهنگسراها. اگر در نزدیکی هرکسی دو یا سه بچه هستند که به عنوان مثال همگی به کتابداری علاقه دارند، دو روز در هفته به کتابخانه فرهنگسرا بروند و به مسئول آن جا کمک کنند. فضاهای رسمی مثل فرهنگسراها، سراهای محله و در کل مکان های رسمی و دولتی، مکان های مطمئنی هستند نسبت به جایی که شناختی از صاحب آن نداریم و در حالی که می خواهیم فرزندمان مهارت یاد بگیرد ممکن است او را در شرایطی قرار بدهیم که دچار آز