خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل چالش های حقوق کاربران در شبکه های اجتماعی

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل چالش های حقوق کاربران در شبکه های اجتماعی :

مقدمه

شبکه اجتماعی، عـبارت اسـت از پایگاهی اینترنتی که برای کاربران امکان ایجاد ارتباط، و اشتراک گذاری اطلاعات با سایر کاربران را فراهم آورده و به آنها امکان استفاده اطلاعات از اماکن دور را بر روی یک سرور مشترک به دست می دهد. در حقیقت، شبکه های اجـتماعی بـرای در تماس بودن با دوستان و ایجاد تماس با افراد دیگری که ایده ها و منافع مشترکی دارند، مورد استفاده قرار می گیرد.

این خدماتِ برخط، دارای محبوبیت بسیاری بین کاربران اینترنتی می باشد؛ به گونه ای کـه تـحقیقات مؤسسه PEW نشان می دهد که تعداد کاربران شبکه های اجتماعی فقط در یک مقطع زمانی سه ساله، یعنی از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ چهار برابر شده و در ماه اکتبر سال ۲۰۱۲ تعداد کاربران شبکه اجتماعی فیس بوک از یک مـیلیارد نـفر گـذشته است.

شبکه های اجتماعی این امـکان را فـراهم کـرده اند که دوستان و آشنایان از احوال یکدیگر باخبر شده و به جست وجوی اطلاعات کسانی که می شناسند، بپردازند؛ اما به غیر از آشنایان، افراد دیگری نـیز هـستند کـه به دستیابی به اطلاعات کاربران علاقه مندند. جاعلان هـویت، سـارقان اینترنتی، کلاهبرداران، شرکت های تجاری و تبلیغاتی و حتی دولت ها، به دنبال جمع آوری اطلاعات از شبکه های اجتماعی بوده و جزء مصرف کنندگان آن هستند.

اینجاست کـه اهـمیت بـحث حقوق کاربران در دو محور «حفظ حریم خصوصی» و «مالکیت اطلاعات» برجسته تر مـی گردد و مدیران شبکه های اجتماعی ملزم اند که اطلاعات روشنی در مورد عملکردشان در صیانت از حریم خصوصی کاربران و تحت کنترل بودن اطلاعات تولید شده تـوسط کـاربران بـه ایشان داده، آنها را در این زمینه ها مطمئن گردانند.

چه نوع اطلاعاتی عمومی مـحسوب می شوند؟

دو گـونه از اطلاعات در فضای مجازی از یک کاربر می تواند وجود داشته باشد. یک، اطلاعاتی که خود شخص در فضای مـجازی بـه اشـتراک می گذارد. دوم، اطلاعات جمع آوری شده از طریق ردیابی الکترونیکی.

اطلاعاتی که توسط خود کاربر بـه اشـتراک گـذاشته می شود، می تواند شامل موارد زیر باشد:

– عکس، صوت، فیلم و سایر رسانه ها؛

– سن و جنسیت؛

– اطـلاعات مـربوط بـه شرح حال فرد (تحصیلات، شغل یا محل زندگی)؛

– به روزرسانی وضعیت (پست هایی که ارسال می کند)؛

– ارتـباطات و ایـجاد فهرستی از کسانی که با آنها در ارتباط هستند؛

– علاقه مندی ها؛

– محل جغرافیایی.

گفتنی است، ایـن اطـلاعات بـه روش های زیر ممکن است در دسترس عموم قرار بگیرند:

۱.کاربر این اطلاعات را به صورت عـمومی و بـدون اینکه تنظیمات دسترسی خصوصی را در مورد آن اعمال کند، در پروفایل خویش قرار دهد.

۲.گاهی بـرخی شـبکه های اجـتماعی دسترسی به بعضی از اطلاعات را به صورت پیش فرض عمومی قرار داده اند و برای کاربر امکان محدودکردن دسـترسی بـه آن را قرار نداده اند.

۳.مدیران شبکه های اجتماعی می توانند هر زمان که اراده کنند، مفاد قـرارداد حـریم خـصوصی را که کاربر در ابتدای عضویت تأیید نموده، تغییر دهند و در این صورت، ممکن است برخی از اطلاعات ارسـال شده تـوسط کـاربر در تغییر مفاد قرارداد به صورت عمومی دربیاید.

۴.برنامه های شخص ثالث که از طـریق API هـای ایجاد شده در شبکه های اجتماعی به اطلاعات کاربران دسترسی دارند.

واقعیت این است که کاربران شبکه های اجتماعی بـاید آگـاه باشند که در حال حاضر، با وجود ادعاهای مدیران شبکه های اجتماعی، این شـبکه ها دقـت لازم را در حفظ شرایط حریم خصوصی کاربران به کـار نـمی بندند؛ بـه عنوان مثال، در یک اشتباه بزرگ در سال ۲۰۱۰، کـاربرانِ غـیرمجاز قادر به دیدن بایگانی چت های خصوصی افراد شدند که رسوایی بسیار بزرگی بـه حـساب می آمد و حتی موجب اعتراض رسـانه ای بـسیاری شد.

عـلاوه بـر ایـن، اطلاعات کاربران ممکن است از طریق ردیـابی الکـترونیک به واسطه کوکی ها (رشته های کوتاه متنی که اطلاعاتی از کاربر را بر روی هارد سـیستم وی ذخـیره نموده و در مراجعات بعد به همان پایـگاه مورد استفاده قرار مـی دهد. ) در دسـترس دیگران قرار بگیرد، که شـامل مـوارد زیر می گردد:

– ردیابی صفحاتی که کاربر مشاهده می نماید؛

– اطلاعاتی که در پایگاه به صـورت مـوقت ذخیره می گردد (مثل سبد خـرید)؛

– حـرکت کـاربر بین پایگاه ها؛

– هـنگام سـاختن پروفایل توسط کاربر.

در تـحقیقی کـه در سال ۲۰۰۹ توسط آزمایشگاه AT&T و دانشگاه ورچستر انجام پذیرفت، مشخص شد که کدهای شناسایی منحصربه فرد کـه در شـبکه های اجتماعی به کاربران اختصاص داده می شود، قـابلیت ردیـابی شدن توسط کـوکی ها را دارنـد. ایـن، به آن معناست که شـرکت های تبلیغاتی می توانند از طریق استفاده از این کوکی ها، نمایی از هویت و زندگی کاربر به دست آورند که ارتـباطات، عـادات و چیزهایی را که علاقه دارند مشاهده کـنند، شـامل مـی شود.

بـا تـوجه به نکاتِ یادشـده مـی توان به این نتیجه رسید که نه تنها اطلاعات شخصی افراد در اختیار اداره کنندگان شبکه های اجتماعی قرار مـی گیرد، بـلکه الگـویی رفتاری و شخصیتی از آنها نیز قابل استخراج خـواهد بـود. مـشکل اصـلی آنـجاست کـه بیشتر کاربران معمولاً نسبت به این امر بی اطلاع و یا بی اعتنا هستند. سوءاستفاده هایی که می توان از این مسئله به ظاهر ساده کرد، بسیار گسترده است. شاید برخی بگویند که «مـن چیزی برای مخفی کردن ندارم»؛ اما باید متوجه بود که اطلاعات به ظاهر بی خطر افراد نیز می تواند برای آنها مشکل ساز شود؛ زیرا گاهی کسانی پیدا می شوند که از این اطلاعات برای پرونده سازی و یا ایـجاد پاپوش بـهره می برند.

شبکه های اجتماعی از اطلاعات کاربران چه استفاده هایی می کنند؟

شکی نیست که شبکه های اجتماعی، به خصوص فیس بوک، سیستمی برای بازخوانی الگوی رفتاری افراد دارند. گواه این مسئله را می توان در اخبار فراوانی که هـرازگاهی از ایـن کمپانی به بیرون درز می کند، جست وجو نمود.

فروش اطلاعات رفتاری افراد به آگاهی دهندگان

پروژه برج مراقبت (beacon)، توسط شبکه اجتماعی فیس بوک در سال راه اندازی گردید و طی آن، فـیس بوک بـا توجه به شیوه لایک کردن و یـا کـامنت گذاری افراد و یا پایگاه ها و صفحاتی که مشاهده می کرد، تبلیغاتی را که به ذائقه وی نزدیک تر بود، به وی نشان می داد و از این طریق، از کمپانی های سفارش دهنده تبلیغات، درآمدهای بسیاری را کـسب مـی کرد.

یا در تحقیقاتی که در سـال ۲۰۱۴ مـنتشر شد، دانشمندان عضو گروه اطلاعات یا دیتای فیس بوک ادعا کرده اند که به لحاظ آماری، شواهدی آشکارکننده شکل گیری و شروع روابط کاربران (عاشق شدن) را یافته اند. این تحقیق نشان داده که در هنگام شروع آشنایی، پسـت های کـاربران افزایش می یابد و بعد از رسمی شدن رابطه، پست های زوج ها به مرور کاهش می یابد و زوج ها ترجیح می دهند به جای برخط بودن، وقت بیشتری را با هم صرف کنند.

کشف روابط عاطفی بین افراد

اطـلاع از شـکل گیری روابط عـاطفی یک کاربر، می تواند تأثیرات شگرفی داشته باشد؛ مثلاً شبکه های اجتماعی می توانند آگهی های متناسب چندصدهزار کاربر را که در شـرف ازدواج هستند، به مؤسسه های خریدِ برخط هدیه یا ازدواج بفرشند یا حتی در صـورت خـراب شدن یـک ازدواج، اطلاعات را در اختیار مؤسسه های حقوقی قرار بدهند.

ارائه اطلاعات افراد به نهادهای دولتی

چندی پیش فیس بوک اعتراف کرد کـه طـبق حکم دادگاه فدرال آمریکا، بخشی از اطلاعات مربوط به کاربران خویش را در اختیار این دادگـاه قـرار داده کـه در نهایت، منجر به صدور حکم قضایی علیه ۶۲ نفر از آنان شده است.

در موردی دیگر، یکی از اسـاتید دانشگاه کرنل به نام جفری تی. هنکاک، بودجه ای تحقیقاتی را از سوی پنتاگون دریافت کـرده است تا آن را در قـالب ابـتکار عملی با عنوان Minerva Research Initiative در مورد گسترش ایده ها از طریق رسانه های اجتماعی در کشورهایی که از دیدگاه آنها رژیم مستبد و تمامیت خواه دارند، به مصرف رساند.

در مورد دیگر، نشریه انگلیسی ایندیپندنت در گزارشی نوشت که دولت انگلیس از شبکه های اجـتماعی همچون: توئیتر، فیس بوک و یوتیوب خواسته تا اطلاعات مرتبط با تبلیغاتِ برخط افراد افراطی را به مقامات لندن تحویل دهند.

دستکاری اطلاعاتی که در اختیار کاربران قرار می گیرد

رویترز گزارش داد که فیس بوک در ارائه خبرها بـه بـیش از ۷۰۰ هزار نفر از کاربران خود دستکاری هایی صورت می داده تا بتواند تغییراتی را که در رفتارهای آنها ایجاد شده است، بسنجد. محققان با بررسی این موضوع، به نتایج جنجال برانگیز دیگری رسیده اند؛ اینکه فیس بوک بـه سـفارش وزارت دفاع آمریکا یا پنتاگون به بررسی و دستکاری فید خبری کاربرانش اقدام نموده است.

اقتصاددانان می گویند که هیچ ناهاری نمی تواند مجانی باشد. آنها معتقدند که در ازای هر چیزی که رایـگان بـه دست می آید، بدون شک چیز دیگری از دست خواهد رفت؛ چنان که «رابرت پیکارد» در کتاب «اقتصاد رسانه ها؛ مفاهیم و مسائل آن»، به چرخه اقتصاد رسانه ها اشاره کرده و گفته است که رسانه ها، یا کـالا و خـدمات (مـحتوا) تولید می کنند و یا مخاطبان خـود را در اخـتیار صـاحبان آگهی ها قرار می دهند.

کاربران شبکه های اجتماعی نیز ناهاری را به طور رایگان مصرف می کنند که به همراه سایر کاربران آن را تهیه کرده اند؛ ولی در ازای مـصرف آن، چـیزهای بـیشتری را از دست می دهند.

الزامات اطلاع رسانی سرویس دهندگان شبکه های اجتماعی

امـروزه، ارائهـ دهندگان خدمات شبکه های اجتماعی، در یک موقعیت بسیار منحصربه فرد قرار گرفته اند؛ چرا که آنها واسطه و میزبان ارتباطات، گفت وگوها و بیان علایق بـین افـراد خـانواده ها، دوستان و همکاران می باشند و این مطلب، به این معناست که آنـها به اطلاعات بسیار حساسی که افراد در طول زمان با نزدیکانشان در میان می گذارند، به راحتی دسترسی دارند.

سرویس دهندگان شبکه های اجـتماعی بـاید ایـن اطمینان را به کاربران خویش بدهند که حریم خصوصی آنان حفظ شـده و هـیچ کنترل خاصی روی اطلاعات شخصی آنان صورت نمی پذیرد. آنان باید این را بپذیرند که کاربران، کالا نیستند و بـاید حـقوق آنـها به رسمیت شناخته شده و محترم داشته شود.

از جمله حقوقی که مدیران شـبکه های اجـتماعی در مـورد کاربران خویش باید به آن پایبند بوده و به اجرا بگذارند، موارد زیر است:

۱.آگاهی رسانی در مـورد اسـتفاده از اطـلاعات: مدیران شبکه های اجتماعی باید به وسیله یک رابط کاربری ساده و به دور از ابهام و پیچیدگی، بـه کـاربران در مورد استفاده از اطلاعات شخصی شان توضیح داده و از کاربران برای استفاده از آن اجازه بگیرند. حق استفاده و در اخـتیار قـراردادن اطـلاعات به: مقامات دولتی، پایگاه های دیگر، برنامه های کاربردی، کارگزاران تبلیغاتی و سایر خدمات، باید به روشنی از کـاربر پرسـیده شده و مورد تأیید آنان قرار گیرد.

۲.کنترل و استفاده مجدد از اطلاعات: خدمات دهندگان شبکه های اجـتماعی بـاید قـبل از ایجاد هرگونه تغییر (مثل تحلیل اطلاعات شخصی افراد برای رسیدن به دانسته های جدید از وی) و یا استفاده ثـانوی از اطـلاعات فرد (نظیر ارائه اطلاعات به اپلیکیشن های دیگر و پایگاه های شخص ثالث)، او را به طور کـامل و روشـن در جـریان گذاشته و در این استفاده از اطلاعات، رضایت وی را کسب نمایند.

این به هیچ وجه درست نیست که در دیـالوگ گـرفتن مـجوز از کاربران، حق استفاده از اطلاعات وی به صورت پیش فرض بر روی گزینه «بله» قـرار داشـته باشد. همچنین در استفاده از خدمات جدید نیز شبکه های اجتماعی نباید کاربران را به واسطه رابط های کاربری مبهم و پیـچیده، آنـها را به استفاده از آن خدمات مجبور نمایند.

۳.امکان ترک کامل شبکه اجتماعی: این امـکان بـرای کاربران باید وجود داشته باشد که هـر زمـان بـخواهند، بتوانند به سهولت سرویس دهنده مورد نظر را ترک نـموده و اطـلاعات خود را به آسانی پاک نمایند. خدمات دهنده باید این اطلاعات را ب