خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن

فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن؛ انتخابی مطمئن برای ارائه‌ای حرفه‌ای

اسلایدهایی آماده برای استفاده:

فایل فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن شامل ۱۲۰ اسلاید با طراحی دقیق و ساختاری استاندارد است که برای ارائه‌های رسمی یا چاپ، کاملاً مناسب و آماده استفاده می‌باشد.

ویژگی‌هایی که فایل فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن را متمایز می‌کند:

• طراحی بصری حرفه‌ای:فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن با بهره‌گیری از رنگ‌بندی هوشمندانه و چیدمان اصولی جهت انتقال بهتر مفاهیم ارائه.
• سهولت در اجرا: تمامی اسلایدها از پیش تنظیم شده‌اند و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.
• وضوح بالا و نظم ساختاری: کیفیت بالای عناصر گرافیکی و هماهنگی کامل در نمایش، تجربه‌ای بدون نقص را فراهم می‌سازد.

استاندارد بالا در تولید محتوا:

فایل فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن با رعایت اصول حرفه‌ای طراحی شده و عاری از هرگونه ایراد گرافیکی یا ناهماهنگی در نمایش می‌باشد.

نکته مهم:

در صورت مشاهده نسخه‌هایی با کیفیت پایین‌تر، توجه داشته باشید که ممکن است نسخه‌های غیررسمی باشند. نسخه اصلی فایل فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن تنها از طریق منبع معتبر در دسترس است.

هم‌اکنون فایل فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن را دریافت کرده و ارائه‌ای حرفه‌ای و متمایز تجربه نمایید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل روش های تبلیغی کفار و منافقین در قرآن :

مقدمه

تبلیغ ابزاری برای رسیدن به اهداف و عقیده ای خاص است که مورد استفاده ی افراد حق گرا و حق ستیز قرار می گیرد. تبلیغ نه تنها در صدر اسلام بلکه در جامعه ی کنونی نیز در سطح جهانی مهمترین کاربرد را در تسخیر اذهان عمومی دارد. آشنایی با روش های تبلیغی معاندان ضروری است؛ زیرا دانستن آنها ما را به واکنش مناسب رهنمون می سازد. هرگاه این روش ها از دل قرآن استخراج شود، مطمئن ترین راه مناسب برای دفاع از اعتقادات و جلوگیری از هجمه و اغفال افکار عامه مسلمانان است. جالب توجه است که روش های آنان همواره در طول تاریخ تکراری و مشابه یکدیگر است. آگاه بودن از این شیوه ها بر هر مسلمانی واجب است تا ناخودآگاه در دام این صیادان نیافتند. بررسی و مطالعه درباره مسائل اجتماعی اسلام، از جمله تبلیغ معاندان میتواند در تحلیل حرکت های اجتماعی و سیاسی عصر ما و درک درست از جریان تبلیغی دشمنان، ما را در مسیر شناسایی منافقین و تبیین استراتژی صحیح و تاکتیک های مؤثر در برخورد با آنان در عصر حاضر یاری نماید. پژوهش حاضر با هدف شناخت دقیق رفتار معاندان در عصر نبوی به منظور بررسی سیر عملکرد تبلیغی آن ها در آن دوران نگارش یافته است. جستاری در پیشینه تحقیق بیانگر آن است که پژوهشی با این عنوان تا کنون صورت نگرفته است، اما مسأله شیوه رفتاری تبلیغاتی پیامبر و اهل بیت، در مقالات انجام گرفته است. در این مقاله نیز سعی شده است به صورت خاص تمام روش هایی که کفار و منافقین از آن استفاده کرده و مهم تر از آن راه مقابله و راهکار آنها در قرآن به صورت مجزا مورد بررسی قرار گیرد. این تحقیق به صورت کتابخانه ای و با روش تحلیلی و توصیفی انجام شده است.

۱- چهارچوب نظری

کفار و منافقین از خطرناکترین دشمنان دین اسلام و پیامبر بودند. منافقین ضمن پنهان داشتن کفر و تظاهر به اسلام، با تولید بدعت های مختلف و تبلیغ و ترویج آن بین مسلمانان، موجب تردید در دین و سستی ایمان مسلمانان میشدند و با این کار میخواستند تا انهدام دین پیش بروند. ولی خداوند، خود محافظ و نگهبان دین و قرآن و پیامبر خود بود و این موضوع را به کرات در آیات مختلف بیان فرموده است. شیوه های تبلیغی آن ها بر اساس آیات قرآن به شرح ذیل است:

۱-۱- ترور شخصیتی

ترور شخصیت از لحاظ فنون اطلاعاتی شیوه ای از عملیات روانی است که جایگزین ترور فیزیکی شده است. هدف اساسی در ترور شخصیت، تسخیر افکار عمومی و تغییر نگرش و رفتار مخاطبان است. در زمان هایی که نتوان فردی را ترور فیزیکی کرد و یا نباید افراد مورد ترور فیزیکی قرار گیرند، دشمن و یا منافقان نفوذی سعی میکنند از طریق عوامل تبلیغاتی جنگ روانی آنان را ترور شخصیت نمایند.

توطئه ترور شخصیت اجتماعی پیامبر و خانواده ی آن حضرت از اموری بود که قلب حضرت را به شدت مکدر ساخت. منافقین از طریق انتشار داستان افک سعی در ترور شخصیتی همسر پیامبر(ص) داشتند. غالب سیره نویسان ماجرای افک را مربوط به عایشه دانسته اند که گزارشگر این واقعه نیز خود عایشه است، اما گزارش دیگری هم وجود دارد که ماجرای افک را مربوط به همسر دیگر پیامبر(ص) یعنی ماریه قبطیه دانسته است. به هر حال چه ماجرا مربوط به عایشه باشد و یا اینکه مربوط به ماریه قبطیه باشد آنچه در این میان قطعی است، تهمتی است که از جانب عده ای از منافقان به یکی از همسران پیامبر(ص) زده شده و قلب مقدس آن حضرت را جریحه دار نموده است که سرانجام با نزول وحی دامن همسر رسول گرامی اسلام از تهمت منافقین پاک گردیده است. (نور/۱۱)

و از آیات بر میآید که به بعضی از خانواده رسول خدا نسبت فحشاء دادند و نسبت دهندگان چند نفر بوده و داستان را در میان مردم منتشر کرده و دست به دست گردانده اند، و نیز به دست میآید که بعضی از منافقین یا بیماردلان در اشاعه این داستان کمک کرده اند، چون به طور کلی اشاعه فحشاء در میان مؤمنین را دوست میداشتند، و لذا خدا این آیات را نازل کرده، و از پیامبر(ص) دفاع کرد. (طباطبایی، ۱۴۱۷: ۱۹، ۱۲۸)

همچنین منافقین معاند برای حرمت شکنی ایشان و ضربه زدن به قداست آن بزرگوار، بدون اجازه وارد خانه اش میشدند و در خانه اش مینشستند و با هیاهو او را فرا میخواندند. (نور/۶۳)

۱-۱-۱- همدلی و توجه به عقوبت کار، راه مقابله با ترور شخصیتی

یکی از راهکارهای مقابله با ترور شخصیتی در قرآن پرداختن به جنبه گناه بودن این موضوع و عقوبتی است که در پی خواهد داشت.

خداوند میفرماید: «وَ اَلَّذِینَ یُؤْذُونَ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ اَلْمُؤْمِناتِ بِغَیْرِ مَا اِکْتَسَبُوا فَقَدِ اِحْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً»؛ و کسانی که مردان و زنان مؤمن را [با متهم کردن] به اعمالی که انجام نداده اند، می آزارند، بی تردید بهتان و گناه بزرگی بر عهده گرفته اند.(احزاب / ۵۸)

ظاهر آیه در رابطه با تهمت زدن و افتراءبستن است؛ یعنی کاری را که نکرده اند به آنها نسبت بدهند و آزارشان دهند و آبرویشان را خدشه دار نمایند. این کار بهتان و گناهی آشکار است. گناه آشکاربودن به علّت روشن بودن آن از نظر عقل و تفکر آدمی است که هر انسان آن را گناه میداند، بهتان دروغی است که شخص را مبهوت میکند. (قرشی بنابی، ۸، ۱۳۷۷: ۳۹۲)

در مورد ماجرای افک منافقین کار را به جایی کشاندند که قرآن به پاکدامنی آن بانو گواهی داد. (نور /۱۱) در این آیه خداوند متعال پرده از روی نیات پلید جمعی از دشمنان شکست خورده و منافقان برداشت، و آن ها را رسوا ساخت، و چه خوب است که محک تجربه به میان آید تا آنان که غش دارند سیه رو شوند، و چه بسا اگر این حادثه نبود و آنها هم چنان ناشناخته میماندند در آینده ضربه سخت تر و خطرناکتری میزدند. (مکارم شیرازی، ۱۴، ۱۳۸۴: ۳۹۵)

از قرائنی که در خود آیات وجود دارد نیز به دست میآید که سرنخ این تهمت در دست منافقان بوده است و روش تبلیغی علیه شخصیت پیامبر بزرگوار بوده است. (یعقوبی، ۱۳۶۲: ۴۱۳)

توطئه گران ارتباط بسیار نزدیکی با هم داشته اند و یک چنین گروهی در میان مسلمانان جز منافقان گروه دیگری نبود به خاطر مخالفتی که از ورود او به مدینه انجام گرفته بود و او در دروازه مدینه متوقف بود که ورود همسر پیامبر( ص) را با شتر صفوان مشاهده میکند و چون زمینه برای تهمت زدن آماده بود فوراً دست به تهمت زده و میگوید که به خدا سوگند هیچ کدام از گناه نجات نیافته است. (سبحانی، ۱۳۸۳: ۹۶-۹۷)

بهترین شیوه برای مقابله با شیوه تبلیغی کفار که به وسیله ترور شخصیتی پیامبر (ص) و نزدیکان آن حضرت صورت میگرفت، همدلی و وحدت است.

وحدت عامل مهمّ حرکت بخش برای انقلاب ها بوده، یکی از این انقلاب ها که در تاریخ بشریت رخ داده، انقلابی بود که با ظهور اسلام و سرنگون شدن جاهلیت صورت گرفت. این وحدت مسلمانان، توان آنان را در برابر دشمنان، صدها برابر کرد و موجب سربلندی و عزّت و اقتدار بی نظیر آنان شد.

قرآن کریم، گروه گرایی و پراکندگی را از برنامه های تبلیغی مشرکان دانسته، و مسلمانان را به شدّت از آن نهی کرده و به انسجام تحت پوشش توحید دعوت فرموده و با صراحت می فرماید: «وَ لا تَکُونُوا مِنَ اَلْمُشْرِکِینَ مِنَ اَلَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً»؛ (روم / ۳۱ و ۳۲) و از مشرکان نباشید. مشرکانی که دینشان را بخش بخش کردند و [سرانجام] گروه گروه شدند.

بنابراین عوامل و زمینه های فراوانی برای تفرقه و تشّتت وجود دارد که به وسیله تبلیغ بین مسلمانان انتشار مییافت که مطالعه تاریخ اسلام نیز به روشنی بر این مدعا گواهی می دهد، که در این رهگذر قرآن کریم به شدت با آنها مقابله نموده است.

۱-۲- ایجاد جنگ روانی

مهم ترین عامل در ایجاد جنگ روانی، شایعه سازی و شایعه پراکنی می باشد که همواره مورد توجه منافقان بوده است. سطحی نگری و زودباوری عوام در انتشار سریع شایعات نقش بسیار مهمی دارد. عموم مردم خیلی زود آنچه را که می شنوند، باور و بدون بررسی به دیگران انتقال می دهند. دشمنان از این نقطه ضعف استفاده کرده و با شایعه سازی، سعی در تغییر افکار جامعه و بدبین نمودن آنها نموده و گاهی چنان در این امر موفق می شوند که مسائل روشن را نیز با شایعه پراکنی بر مردم مشتبه می نمایند. معمولاً شایعه را دشمن سفارش و منافقین تولید میکنند و افراد ساده لوح آن را می پذیرند. (عبداللهی عابد و وجدی، ۱۳۹۴: ۱۱۷)

تبلیغات رنگارنگ منافقان، درباره کلیدیترین کارهای جامعه اسلامی نظیر انفاق و تقویت بنیه مالی نظام، حضور در صحنه های مختلف پیروی از رهبری و… موجب میشود تا اعتقاد و اعتماد مردم کمرنگ شده و قدم به قدم آنها را از صف فشرده مسلمانان جدا کنند. پخش شایعات دروغین، ترساندن مردم از نتیجه کارها و… از این جمله است. اینها از افرادی هستند که کفرشان را در دلشان نهان کرده و ایمان را آشکار میکنند و آنچه را در زبان جاری میکنند در دل به آن اعتقاد ندارند.

بعد از پیروزی مسلمانان در جنگ بدر، پیامبر(ص) «عبدالله بن رواحه» و «زید بن حارثه» (فرزند خوانده رسول خدا) را همراه با شتر خود به مدینه فرستاد تا خبر پیروزی اسلام بر مشرکان و کفار را برسانند. انتشار خبر پیروزی، منافقان را سخت لرزاند ولی دست از شیطنت های خود برنداشتند و به یکی از یاران رسول الله (ابولبابه) گفتند: جریان به گونه دیگری است، مسلمانان شکست خورده اند و محمد کشته شده است و نشانه آن شتر اوست که «زید» به آن سوار شده و از ترس نمیداند چه میگوید. «اسامه بن زید میگوید: وقتی از گفت وگوی آن منافق با «ابولبابه» آگاه شدم، خود را به پدر رساندم و پرسیدم: آیا جریان همانطور است که شما میگویید؟ پدرم گفت: به خدا سوگند آری، در این موقع من با روحیه ای قوی جلوی آن منافق را گرفتم و گفتم چرا بر ضد اسلام شایعه سازی می کنی؟ به زودی تو را معرفی میکنم تا به کیفر عمل خود برسی، منافق در حالی که در وحشت فرو رفته بود گفت: آن چه را گفتم، من هم از کسی شنیده ام. (جعفریان، ۱۳۶۶: ۴۸۹)

خداوند از زبان منافقین میفرماید: «وَ إِذْ یَقُولُ اَلْمُنافِقُونَ وَ اَلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ما وَعَدَنَا اَللّهُ وَ رَسُولُهُ إِلاّ غُرُوراً»؛ (احزاب / ۱۲) و آن گاه که منافقان و آنان که در دل هایشان بیماری [ضعف ایمان] بود، میگفتند: خدا و پیامبرش جز به فریب ما را وعده [پیروزی] نداده اند.

بنابراین، تعبیر قرآنی «فی قلوبهم مرض» در همه جا بیانگر منافقان اصطلاحی و مرتبه ای از مراتب نفاق نیست، بلکه اصل «بیمار دلی» در همه این مراتب، کم یا زیاد، وجود دارد و باعث انحراف از خط مستقیم فطرت میگردد. علامه طباطبایی ذیل آیه ۱۲ سوره احزاب که واژه «المنافقون» و تعبیر «و الذین فی قلوبهم مرض» کنار هم ذکر شده اند،

میگوید: چنین کسانی که به بیماردلی وصف شده اند منافقان نیستند. (طباطبایی، همان: ۳۳۷) بلکه در عرف قرآن، سست باورانیاند که به سوی هر صدایی متمایل میشوند و با هر نسیمی می جنبند. (همان)

۱-۲-۱- راه مقابله قرآن با ایجاد جنگ روانی

واکنش قرآن به پدیده شایعه پراکنی و توطئه حاوی درس ها و نکته های پندآموزی است که باید در همه دوران ها مورد توجه مؤمنان قرار گیرد که البته فرونشاندن جو التهاب و متوجه ساختن مسئولیت گناه به تهمت زنندگان و مبارزه با توطئه گران میباشد که به طور مجزا مورد بررسی قرار میگیرد.

۱-۲-۱-۱- فرونشاندن جو التهابات

خداوند در اولین گام تلاش میکند جو التهاب و اضطراب را فرو نشاند، از این رو میفرماید: «لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَکُمْ بَلْ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ»؛ ( نور/۱۱) گمان نکنید این ماجرا برای شما شر بود بلکه برای شما خیر بود.

علامه طباطبایی می گوید: «یکی از سعادت های جامعه صالح آن است که اهل ضلالت و فساد در آن جامعه شناخته شوند، تا جامعه نسبت به وضع آنها بصیرت پیدا کند و برای اصلاح این اعضای فاسد دست به اقدام زند. مخصوصاً جامعه دینی که سروکارش با وحی آسمانی است و در هر پیشامدی وحی بر آنان نازل میشود و آنان را موعظه و پند می دهد که چگونه از این پیشامد استفاده کنند و دیگر نسبت به امور خود سهل انگاری و غفلت روا ندارند بلکه در امر دین خود و در هر امر مهم دیگر زندگی شان احتیاط کنند» (طباطبایی، ۱۴۱۷: ۴۶۶)

۱-۲-۱-۲- متوجه نمودن مسئولیت گناه به تهمت زنندگان

دومین اقدام قرآن آن است که مسئولیت گناه را متوجه تهمت زنندگان و توطئه کنندگان میکند و از مجازات آنان سخن می گوید؛ به عنوان مثال، در ماجرای افک گرچه خداوند در ابتدا این ماجرا را به نفع و خیر جامعه می شمارد، اما این بدان معنا نیست که توطئه کنندگان از مسئولیت مبرا باشند از این رو می فرماید: «لِکُلِّ اِمْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اِکْتَسَبَ مِنَ اَلْإِثْمِ»؛ (نور/ ۱۱) اینهایی که دست به چنین گناهی زدند، هر کدام سهم خود را از مسئولیت مجازات خواهند داشت. آن گاه مسئولیت بزرگتر را متوجه سردمداران این ماجرا میکند و می فرماید:

«وَ اَلَّذِی تَوَلّى کِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظِیمٌ»؛ کسی که بخش عظیم این گناه را از آنها بر عهده داشته، عذاب عظیم و دردناکی خواهد داشت. در حقیقت این جمله بیان میکند کسی که بیش از همه در ماجرای افک دخالت داشته و نخستین شعله های آتش افک را برافروخته و رهبر این گروه محسوب می شود، به تناسب مجازات بزرگتری نیز خواهد داشت.

درس دیگری که این ماجرا به مسلمانان آموخت این بود که به ظاهر حوادث تنها ننگرند، چه بسا حوادث ناراحت کننده و بد ظاهری که «خیر کثیر» در آن نهفته است. (مکارم شیرازی، ۱۳۸۴: ۳۹۵/۱۴)

۱-۲-۱-۳- مبارزه با توطئه گران

سومین اقدام قرآن در امر مقابله با توطئه شایعه سازی، مبارزه با توطئه گران میباشد. به عنوان نمونه در مقابله قرآن با توطئه افک، سرزنش مومنان است که در این حادثه فریب خوردند و تحت تاثیر واقع شدند. قرآن می فرماید: «لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ اَلْمُؤْمِنُونَ وَ اَلْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَیْراً وَ قالُوا هذا إِفْکٌ مُبِینٌ»؛ چرا هنگامی که آن [تهمت بزرگ] را شنیدید، مردان و زنان مؤمن نسبت به خودشان گمان نیک نبردند، و نگفتند: این تهمتی آشکار [از سوی منافقان] است؟ (نور/ ۱۲)

بدین ترتیب به مقابله قرآن با شایعه سازی در سه حرکت و اقدام اشاره شده است: فرونشاندن جو التهاب و اضطراب ؛ متوجه کردن گناه به توطئه کنندگان؛ سپس هوشیاری مؤمنان که باید در تمام شایعه سازیها مد نظر قرار گیرد.

۱-۳- سازش

از دیگر کارهایی که منافقان برای تبلیغ بر ضد دین اسلام و شخص پیامبر(ص) به کار می بردند سازش با کفار بود تا از راه ممکن به اهداف شوم خود برسند. بدین صورت که، نامه نگاری کفار قریش با منافقان پیش از جنگ بدر، نشان دهنده ارتباط قدیمی این جریان با مشرکان قریش است، در این نامه که از طرف مشرکین قریش به عبدالله بن ابی و دیگر منافقین مدینه از دو قبیله اوس و خزرج نوشته شده، از آنان درخواست شده است که با پیامبر(ص) و دیگر مسلمانان را بکشند و یا از شهرشان بیرون نمایند. (حمیدالله، ۱۳۷۴: ۱۱۴)

منافقان مدینه برای پیشبرد کار خود با یهودیان از سویی و با سران قریش از سوی دیگر سر و سرّی داشتند و طرح سازش با آنها داشتند. این مثلث، مسئول بسیاری از گرفتاریهای سیاسی و نظامی مسلمانان بود. پس از پیروزی مسلمانان در بدر که از نظر منافقان و یهودیان بسیار غیرمترقبه بود، پیوند و سازش این دو گروه با یکدیگر استوارتر شد؛ و با راس سوم مثلث هم ارتباط پنهان و آشکار خود را تقویت کردند. (مهدوی دامغانی، ۱۳۸۸: ۱۴۳)

نمونه دیگر از برقراری ارتباط و سازش منافقین با یهود، هم پیمانی منافقان با یهودیان بنی نضیر بود که در جریان غزوه بنی نضیر از آن پرده برداشته شد. (یوسفی غروی، ۳، ۱۳۸۲: ۱۴۸)

از آنچه بیان شد میتوان به این نتیجه رسید که کفار و منافقین برای نابودی دین اسلام و ضربه زدن به پیامبر اسلام در تمام صحنه ها با هم ارتباط داشتند و در خفا با هم طرح سازش ریخته بودند تا به اهداف شوم خود برسند.

۱-۳-۱- بصیرت و روشنگری راه مقابله قرآن با سازشکاری

از راهکارهای قرآن برای مقابله با ترفند سازش منافقین و کفار ایجاد بصیرت و روشنگری در میان مسلمانان است. در دعوت هیچ پیامبر الهی، از جهل و غفلت و عوام فریبی اثری نیست و هر چه هست بر پایه آگاهی و بصیرت باطنی بنا شده است. اگر زرمداران و زورمندان عالم برای باقی ماندن بیشتر بر مسند دنیوی به جهل و غفلت و فریب مردم تکیه میکنند، در مرام انبیا، بالعکس، جز آگاهی و علم و بصیرت مطلوب نمیباشد و گرایشی که مستند به شناخت و معرفت دل نباشد، پوچ و متزلزل شمرده میشود. تاریخ اسلام مملو از رشادت ها و جان نثاریهای کسانی است که آگاهانه اسلام را پذیرفته و در راه آن تن به خطر داده اند و تا سر حد جان بر آن پای فشرده اند.

داشتن بصیرت در مقابل تبلیغ های دشمنان امری الزامی و واجب است. در حالی که دشمنان انبیاء به سبب نداشتن پشتوانه استدلالی استوار، در هنگام مواجهه با داعی حق، بر ضدحق و حقیقت و مجادله متوسل میشوند، پیامبران و صاحبان دعوت های الهی با ضمیری مطمئن بر جای خویش استوارند و مخاطبان را به تفکر و بررسی بیطرفانه و علمی موضوع فرا میخوانند؛ نمونه این نوع برخورد را در آیات تحدی قرآن شاهدیم که طبعاً از زبان پیامبر به مخالفان ابلاغ شده است: «وَ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَهٍ مِنْ مِثْلِهِ»؛ (بقره / ۲۳) و اگر در آنچه بر بنده خود نازل کرده ایم شک دارید، پس – اگر راست میگویید – سوره ای مانند آن بیاورید.

قرآن در آیات مختلف به سازش کفار و منافقین با دشمنان اسلام اشاره دارد و بدین وسیله به پیامبر اسلام هشدار میدهد تا بتواند در مقابل این توطئه ها بایستد و به قدرت خداوند هدف خود را به خوبی انجام دهد.

۱-۴- تهدید

تهدید پیامبر یا پیروان آن حضرت نیز روش دیگر کافران بود تا بر ضد دین اسلام تبلیغ کنند، تا بدین گونه جلوی نشر آیین اسلام را بگیرند و اگر باز هم موفق نمی شدند، آن گاه با عملیکردن تهدیدهای خود، دست به جنگ با پیامبر(ص) می زدند. تاریخ صدر اسلام نمونه های فراوانی از این شیو کفّار را ثبت کرده است.

۱-۴-۱- تهدید جانی

از عملکردهای بسیار خطرناک جریان نفاق در عصر رسالت، توطئه و تهدید جانی رسول گرامی اسلام بود؛ منافقان که از هیچ فرصتی برای ضربه زدن به اسلام فروگذار نمیکردند، در یک اقدام بسیار خطرناک، تصمیم به ترور پیامبر(ص) گرفتند. (نوری، ۱۳۸۵: ۱۰) خداوند در آیه ای از قرآن این مساله را چنین بیان میکند: «وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ اَلَّذِینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ أَوْ یُخْرِجُوکَ وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اَللّهُ وَ اَللّهُ خَیْرُ اَلْماکِرِینَ ؛ و [یاد کن] هنگامی را که کفرپیشگان درباره تو نیرنگ میزدند تا تو را به زندان دراندازند، یا به قتل برسانند یا [از وطن] بیرونت کنند، و [در آینده هم، همواره بر ضد تو] نیرنگ میزنند و خدا هم جزای نیرنگشان را میدهد و خدا بهترین جزا دهنده نیرنگ زنندگان است. (انفال /۳۰)

۱-۴-۲- تهدید اقتصادی

شرایط بسیار سخت اقتصادی آغازین سال های اقامت پیامبر اکرم (ص) در مدینه، که گاهی موجب میشد مسلمانان تا چندروز به قوتی لایموت اکتفا کنند، و حتی در پنجمین سال هجرت، و در جریان غزوه احزاب پیامبر و اصحاب گرسنگیهای چندروزه، را تحمل میکردند، (ابن هشام، ۱۴۲۰: ۳، ۲۲۸-۲۲۹) زمینه فتنه انگیزیهای اقتصادی منافقان و تبلیغ بر ضد دین را فراهم میکرد. یکی از ترفندهای آنان این بود که نه تنها خود و همفکرانشان زکات و صدقه ندهند، بلکه یاران و اطرافیان رسول خدا را هم از انجام این تکلیف باز دارند، شرایط اجتماعی مدینه تغییرات جمعیتی که به واسطه هجرت مهاجران به مدینه پیش آمده بود هم به این موضوع کمک میکرد.

از جمله روش های تخریب ارتقای روحیه مشارکت جمعی در مسائل اقتصادی این بود که مومنان و مسلمانانی را که با وجود محدودیت امکانات، ایثار کرده و صدقه میدادند، به مسخره میگرفتند، (همان، ۱۹۶) گاهی هم آنان را متهم به خودنمایی میکردند: «اَلَّذِینَ یَلْمِزُونَ اَلْمُطَّوِّعِینَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِینَ فِی اَلصَّدَقاتِ وَ اَلَّذِینَ لا یَجِدُونَ إِلاّ جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اَللّهُ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ»؛ آنان که در رابطه با صدقات از مؤمنانی که [افزون بر صدقه واجبشان از روی رضا ورغبت] صدقه [مستحبی] میپردازند، عیب جویی میکنند، و کسانی را که جز به اندازه قدرتشان [ثروت و مالی] نمییابند [تا صدقه دهند] مسخره میکنند؛ خدا هم کیفر مسخره آنان را خواهد داد و برای آنان عذابی دردناک خواهد بود. (توبه / ۷۹)

به نظر برخی از مفسران در این آیه خداوند آنها را مسخره کرده و ایشان را عذاب دردناک خواهد داد. (فخررازی، ۱۴۲۰: ۱۸، ۱۴۵) بعضی از منافقان هم با مقایسه زکات با جزیه از پرداخت آن سرباز میزدند. (طبرسی، ۱۳۷۲: ۱۲، ۵۲)

خدا درباره دیگر اهداف محاصره ها و تحریم های اقتصادی دشمنان علیه امت و دولت اسلام به این نکته توجه می دهد که یکی از اهداف دشمنان، از محاصره و تحریم اقتصادی، پراکنده ساختن امت از پیرامون نظام ولایی و رهبری و تضعیف نظام اسلامی است. از همین رو دشمنان اسلام با تحریم اقتصادی بر آن هستند تا مردم و امت تحت فشار اقتصادی قرار گیرند و از نظام سیاسی اسلام ببرند.

اصولاً از نظر قرآن، اقتصاد مایه قوام جتماع است؛ از این رو، هرگونه تهدید نسبت به اقتصاد به ویژه امنیت غذایی و آسایشی مردم به معنای فروپاشی نظام اجتماعی است. به طور طبیعی کسی که اقتصاد جامعه ای را با تحریم و محاصره اقتصادی هدف حملات بی امان خویش قرار داده است، نابودی ملت و مردمی را می خواهد؛ زیرا با نابودی اقتصاد نه ملتی می ماند و نه نظام سیاسی. بر همین اساس تحریم های اقتصادی مردم و نظام اجتماعی آنان را به عنوان یک ملت و امت هدف قرار می دهد. منافقان به عنوان دشمنان داخلی با توجه به این جایگاه اقتصاد، در تحریم امت بر آن هستند تا نظام سیاسی ولایی را نابود سازند و اهداف کفر آمیز خویش را تحقق بخشند.

۱-۴-۲-۱- قناعت و پرداخت زکات راه مقابله قرآن با تهدیدات اقتصادی

پیامبر اکرم (ص) هم برای خنثیکردن ترفندهای اقتصادی منافقان تدابیر دقیقی را اندیشید،که اهم آن ارتقا روحیه مشارکت جمعی، تقویت مبانی اعتقادی جامعه و برشمردن نتایج ملموس دنیوی و اخروی زکات و صدقات میباشد. (مهدوی دامغانی، ۱۳۸۸: ۱۴۳) و تاکید بسیار قرآن بر زکات و صدقه و… و اهمیت و پیامد انجام آن و همچنین ترفندهای پیامبر(ص) باعث شد بسیاری از نقشه ها و برنامه ای منافقین در این زمینه خنثی گردد.

از نظر قرآن، دشمنان همواره در این اندیشه هستند تا مومنان را به تسلیم وا داشته و آنان را از مسیر حق و حقانیت و دفاع از عدالت و قیام و اجرای آنان باز دارند. همچنین تمام تلاش دشمنان این است که مومنان را از مواضع اصولی خویش از جمله حمایت از مظلومان و مستضعفان عالم در برابر ظالمان و مستکبران باز دارند، در حالی که این امور از مهم ترین مواضع دولت وامت ولایی در سیاست خارجی است.

بر اساس دیدگاه قرآن، عقب نشینی نسبت به اصول