خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا

با فایل فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا شامل ۶۲ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل جلوه هایی از شجاعت امام علی بن موسی الرضا :

درآمد

«الأئمّه علیهم السّلام کلّهم نور واحد» عبارتی مشهور در ادبیات دینی و گفتمان جاری شیعیان است.[۱] براین اساس، همه امامان معصوم دارا و حائز همه کمالات انسانی و الهی اند و این عامل زمان و مکان است که یک یا چند فضیلت و کمال را در یکی از ایشان بیشتر نمایان می سازد و در باور عامه، آن امام به آن صفت نمود یافته شناخته می شود، چنان که امام سجاد علیه السّلام به عبادت، پدر بزرگوارشان به شجاعت و ظلم ستیزی و امام باقر علیه السّلام به دانش مشهورند. اما حقیقت و واقعیت آن است که امام سجاد در شجاعت و ظلم ستیزی همپایه امام حسین و امام باقر در زهد و عبادت، همسنگ زین العابدین اند.

در این میان، امام علیّ بن موسی الرضا علیه السّلام به القابی چون عالم آل محمد علیه السّلام شهرت یافته است، در حالی که هم ایشان در پارسایی به سان پدر نیک سیرتشان حضرت امیر مؤمنان علی علیه السّلام و در شهامت و شجاعت و نترسیدن از دشمن، به سان جدّشان حضرت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله بوده اند، اما به عللی، ابن بعد از شخصیت جامع حضرتش کمتر بروز و ظهور یافته، و بسا که عده ای سراغی از این کمالات در آن وجود شریف ندارند. این جستار بر آن است تا به تکیه بر شواهدی روایی و تاریخی، جلوه های از این کمال انسانی را در ایشان به چشم جان آورد و بنمایدکه چگونه سخن و سیره حضرتش یارانی انقلابی و شجاع را گرد او آورد، تا درعین حاکمیت زور و تزویر، بی محابا سخن حق گفته و پروانه وار پیرامون شمع وجود حجت خدا به پرواز آمده و حاملان و پیام رسانان نور معرفت او شوند؛ باشد تا برمعرفتی افزوده و زیارتی عارفانه تر را موجب گردد.

نیز شماری از آیات قرآن کریم، تعیین کننده اصول رفتار مسئولان در اداره حکومت و تنظیم رابطه و تعامل با بیگانگان است. آیاتی چون آیه یاد شده درطلیعه مقاله، آیه ۱۷۳ سوره آل عمران[۲]، آیه ۱۴۱ سوره نساء[۳] و….

در این چارچوب، مراقبت از اقتدار و عزت اسلام و مسلمانان، اعتماد و اتکاء برقدرت پایان ناپذیر خداوند، تلاش برای حاکمیت یافتن امام یا رهبر معصوم و ایستادگی در برابر قدرت های غاصب، مادّی و در یک کلام غیر الهی، به عنوان مهم ترین شاخص های فرهنگ اسلامی شناخته می شوند.

همچنین بر امام و حجت خداست تا با شناسایی یاران و هدایت و تربیت ایشان، مردم را آگاهی بخشیده، زمینه تحقق اهداف یاد شده را فراهم آورد.

امام علیّ بن موسی الرضا علیه السّلام به عنوان حجت خدا و امامی معصوم که از سوی پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله به جامعه اسلامی معرفی شده، به امداد الهی و با بهره مندی از همه فرصت ها توانسته است با گفتار و کردار خود، انسان هایی ایثارگر، ظلم ستیز، و جان برکف بپرورد که خود الگوهایی ارزنده و سرمایه هایی با ارزش برای جامعه به حساب می آیند. این مقاله می کوشد با معرفی نمونه هایی از این دست انسان ها، شیوه امام علیه السّلام را در تربیت و دمیدن روح ایثارگری و ظلم ستیزی در ایشان برسد.

جلوه هایی از شجاعت امام علیّ الرضا علیه السّلام در منابع روایی و تاریخی

ذکر نمونه ها و نمودهایی از شجاعت و پردلی آن امام می تواند ما درشناخت سیره ایشان در تربیت یارانی انقلابی و حقجو یاری رساند. بیان این بعداز شخصیت حضرتش به خوبی می نمایاند که:

اولا، امام هشتم همچون امیر مؤمنان علی علیه السّلام و رسول خدا محمد مصطفی صلّی اللّه علیه و اله در هیچ برهه ای از تاریخ در برابر ستم پیشگان و غاصبان، سکوت، تقیه و تسلیمی نداشته اند.

ثانیا، تا امام ور اهبری خود به فضیلت هایی از این دست آراسته نباشد، نمی تواند یاران و همراهانی بی باک و جان برکف در راه احقاق حق تربیت کند؛ چنان که گفته اند:

ذات نایافته از هستی، بخش

کی تواند که شود هستی بخش

نمونه اول

امام علیه السّلام هم از شهادت خویش در سرزمینی دور از مدینه به خوبی آگاه بود و هم دیگران را از دانسته خویش آگاه کرد. او به اراده خویش و فی سبیل اللّه و علی ملّه رسوله، پا در رکاب سفر مرو گذاشت، که کسی را یارای آن نیست تا امامی معصوم را به کاری که رضای خدا در آن نیست وادارد، و هیچ نشانی از بیم و نگرانی از مرگ، در ایشان دیده و گزارش نشده است.

مخول[۴] سجستانی گوید: وقتی پیک مأمون برای حرکت دادن امام به جانب خراسان رسید، در مدینه بودم. حضرتش به مسجد رفت تا با رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله وداع کند، چند بار چنین کرد و در هربار به کنار قبر بازمی گشت و صدا به گریه و ناله بلند می کرد. پیش رفتم و سلام کردم و حضرت سلامم را پاسخ گفتند. از دیدار اظهار خوشحالی کردم، فرمود: مرا ببین (زیارتم کن)، من از کنار جدم می روم و در تنهایی خواهم مرد و در کنار هارون دفن می شوم.[۵]

نمونه دوم

محمد بن ابی عبد اللّه کوفی گوید: جریر بن حازم از مسروق مراحدیث کرد: گفت: جماعتی از واقفیه نزد امام رضا علیه السلام آمدند، علی بن حمزه بطائنی و محمد بن اسحاق بن عمار و حسین بن مهران و حسن بن ابی سعیدمکاری از جمله آنان بودند.

علی بن ابی حمزه [خطاب به امام هشتم] گفت: فدایت شوم، ما را از پدرت خبر ده، حال(وضع) او چگونه است؟

حضرت به او فرمود: او [از دنیا] رفت.

به ایشان گفت: [امامت را] به چه کسی وانهاد؟

فرمود: به من.

او گفت: سخنی می گویی که هیچ یک از پدرانت از علی بن ابی طالب و پس از او نگفته است.

فرمود: ولی آن را بهترین پدرانم و برترین ایشان، رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله گفته است.

به ایشان گفت: آیا از اینان (بنی عباس یا کسانی که تو را امام پس از پدرت نمی شناسند) برجان خود نمی ترسی؟

فرمود: اگر برآن (جان خویش) می ترسیدم، آن را یاری می رساندم. [آن گاه چنین ادامه داد] ابو لهب نزد رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله آمد و ایشان را تهدید کرد، اما رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله به او فرمود: اگر بتوانی به آن که پیش روی توست کمترین آسیبی برسانی، دروغگو خواهم بود. آن، نخستین تیری بود که پیامبر افکند و این نیز اولین تیری است که به شما می افکنم، که اگر از جانب هارون خدشه ای بردارم، دروغگو باشم….[۶]

نمونه سوم

ابو سعید خراسانی گوید: در خراسان دو تن نزد ابو الحسن الرضا علیه السّلام آمدند و از ایشان درباره قصر (شکسته) یا تمام بودن نمازشان پرسیدند، حضرتش علیه السّلام به یکی از آن دو فرمود: نماز شکسته برتو واجب است؛ زیرا به دیدن من آمده ای. و به آن دیگر فرمود: نماز تمام برتو واجب است؛ زیرا قصد [دیدار] سلطان کرده ای.[۷]

چنان که پیداست امام علیه السلام بی محابا، آن را که به دیدار سلطان آمده، معصیت کار دانسته و سفر او را حرام می داند و حکم نماز چنین شخصی را که نماز تمام است بیان می دارد، اما سفر آن را که به دیدار امام خود و ولیّ خدا شتافته است، سفری مستحب و مباح دانسته و حکم او را که تقصیر در نماز(گزاردن دو رکعت به جای چهار رکعت) است، اظهار فرمودند.

نمونه چهارم

امام هشتم علیه السّلام عدم اقدام به قیام مسلحانه و بر نیاوردن شمشیر از نیام، از سوی امام معصوم و حجت خدا را به سبب ترس از سلطان ظالم یا بیم ازکشته شدن در راه خدا نمی داند، بلکه معتقد است در شرایطی چنین قیامی بی فایده بوده و کاری عبث است. ایشان در پاسخ هیثم بن عبد اللّه رمانی که پرسیده بود: ای پسر رسول خدا! مرا با خبر کن از اینکه چرا علی بن ابی طالب علیه السّلام مدت بیست و پنج سال پس از رسول خدا با دشمنانش جهاد نکرد و در ایام ولایت (خلافت) خود دست به جهاد زد؟ فرمود: زیرا او به رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله در ترک جهاد با مشرکان در مکه، به مدت سیزده سال پس از نبوت، و نوزده ماه در مدینه اقتدا نمود و آن به سبب کمی یاران بوده است، علی علیه السّلام نیز چنین بود، او جهاد با دشمنان خود را به خاطر کمی شمار یاران ترک کرد….[۸]

نمونه پنجم

امام علیه السلام در بیانی حکمت آموز و به تعبیری نمادین، سلاح به یادگار مانده از پیامبر صلّی اللّه علیه و اله نزد خود را با تابوت بنی اسرائیل مقایسه نموده، می فرماید: «فأینما دار السلاح فینا، دار العلم».[۹]

نگارنده نه بر آن است که بگوید واژه «سلاح» در این عبارت و نظایر آن به معنای مطلق سلاح یا شمشیر است، بلکه معتقد است اشارات امام علیه السّلام از پیوستگی برقراری حکومت عدل با آگاهی و آمادگی برای قیامی مسلحانه یا خروج با سیف حکایت دارد.

روایت دیگر، با مضمونی نزدیک به حدیث مذکور، این برداشت را تقویت می کند. حضرتش در حدیث صفوان می فرماید: مثل سلاح (شمشیر پیامبر) نزد ما همچون تابوت نزد بنی اسرائیل است. هرکجا تابوت باشد، نبوت داده شده است و هرکجا آن سلاح (شمشیر) نزد ما باشد، «امر» (حق حکومت) آنجاست.[۱۰]

در کتاب مسند الامام الرضا نه حدیث با الفاظ و مضامینی نزدیک به دو حدیث یاد شده، ذیل عنوان «باب ما عندهم من ودائع رسول اللّه» درج شده است.[۱۱]

نمونه ششم

امام علیه السّلام در نهان و آشکار، مأمون را موعظه می کرد و این سخنان بر وی دشوار می آمد، تا آنجا که برخی آن را موجب شهادت حضرتش دانسته اند. از این منظر اگر امام را شهید امر به معروف و نهی از منکر بدانیم، سخنی به گزاف نگفته ایم؛ آن هم از نوع برترین جهاد و دشوارترین امر به معروف، که همانا ابزار کلمه حق نزد امامی جائر است.[۱۲]

از این جمله، روایت محمد بن سنان است، گوید: نزد مولایم رضا علیه السّلام درخراسان بودم… مردی صوفی را که دزدی کرده بود به حضور مأمون آوردند. مأمون او را گفت: چه زشت و ناروا از این نشانه های زیبا (آثار سجده) و این کار ناپسند! گفته اند دزدی کرده ای با اینکه برچهره ات نشانه هایی زیباست!

گفت: به اضطرار چنین کرده ام… تو حق مرا از خمس و غنیمت نداده