خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل اشتباه ما در معنای علم

آنتونی رابینز میگه : من در 40 سالگی به جایی رسیدم که برای رسیدن بهش 82 سال زمان لازمه و این رو مدیون کتاب خواندن زیاد هستم.

یکی از اشتباهات ما این است که مفاهیمی را که در ذهنمان انباشته ایم علم حساب می کنیم! آن وقت چون این مفاهیم همیشه کاشف از واقع و یقینی نیستند، اشکال می کنیم که چرا علم همیشه با عمل نیست؟ در واقع، علم واقعی از ایمان و یقین جدا نیست. آن چیزی که جداست، مفهوم هایی است که در ذهن ما هست. برای مثال ما ادعا می کنیم که معتقدیم این جهان، خدایی دارد. خدا را قبول داریم. به وجود او علم داریم؛ یعنی یک مفهومی در ذهن ما وجود دارد که این مفهوم می گوید خدایی هست. علم داریم به اینکه پیغمبر اسلام، حق است. قرآن کریم وحی است و همه اینها مطابق با واقع است. ما علم داریم معادی هست، می دانیم وقتی می میریم و از این دنیا می رویم نابود نمی شویم. از این جهان به جهان دیگری می رویم و ثواب و عقاب اعمالمان را می بینیم. همه اینها مفاهیم است، امّا اینکه خدا هست، واقعاً معاد هست، واقعاً پیغمبر اسلام آنچه فرموده حق است و وحی منزل است یقین نداریم. پس علم ما به اینها همه در حد مفهوم است، علم نیست. اگر علم بود، کاملاً یقین داشتیم و اگر یقین داشتیم ممکن نبود مرتکب خلاف شوی