خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Fiber Birefringence Modeling for Polarization Mode Dispersion

div> چکیده
این پایان نامه به پراکندگی حالت قطبی (PMD) در ارتباطات فیبر نوری می پردازد. به طور خاص، ما انکسار دوگانه فیبر، خواص تصادفی PMD، کاهش PMD و تعامل دوشکستگی فیبر و غیرخطی بودن الیاف را مطالعه می‌کنیم. دوشکستگی فیبر منشأ فیزیکی پراکندگی حالت پلاریزاسیون است. مدل‌های کنونی انکسار مضاعف در فیبرهای نوری فرض می‌کنند که بردار انکسار مضاعف به طور تصادفی یا در جهت گیری با قدر ثابت یا به طور همزمان در هر دو مقدار و جهت تغییر می‌کند. این مدل‌ها فقط برای برخی از پروفایل‌های دوشکستگی خاص قابل استفاده هستند. برای طیف گسترده‌تری از پروفایل‌های شکست دوگانه، ما چهار مدل کلی را پیشنهاد و بررسی می‌کنیم که در آنها دامنه متغیر تصادفی به یک محدوده محدود محدود می‌شود. علاوه بر این، الگوریتم‌های ریاضی برای پیاده‌سازی عددی این مدل‌ها معرفی شده‌اند. برای بررسی پراکندگی حالت پلاریزاسیون، ابتدا این مدل ها را برای الیاف تک حالت اعمال می کنیم. به طور خاص، دو مدل موجود و چهار مدل کلی دیگر ما برای تکامل انکسار دوگانه فیبر نوری با فاصله طولی برای تجزیه و تحلیل، هم از نظر تئوری و هم از نظر عددی، رفتار پراکندگی حالت قطبش استفاده می‌شوند. ما دریافتیم که در حالی که تابع توزیع احتمال تاخیر گروه دیفرانسیل (DGD) در طول فیبر مانند مدل‌های موجود تغییر می‌کند، وابستگی میانگین DGD به طول فیبر به‌طور چشمگیری با پیش‌بینی‌های قبلی متفاوت است. ریسندگی فیبر اثرات پراکندگی حالت پلاریزاسیون را در فیبرهای نوری کاهش می دهد.
از آنجایی که مطالعات نسبتا کمی در مورد وابستگی ضریب کاهش به قدرت نوسانات انکسار مضاعف پس زمینه تصادفی انجام شده است، ما در اینجا یک مدل انکسار دوگانه کلی را برای الیاف چرخشی سینوسی اعمال می کنیم. ما دریافتیم که در حالی که همانطور که انتظار می رود، شرایط تطابق فاز تحت تأثیر اغتشاشات تصادفی قرار نمی گیرد، درجه کاهش PMD و همچنین تابع توزیع احتمال DGD هر دو تحت تأثیر مؤلفه های تصادفی شکست مضاعف هستند. من همراه با سایر محققین، مجموعه ای از روش های آزمایشی قابل تحقق را برای جبران PMD در سیستم های فیبر نوری بررسی کرده ام. این کار نشان می دهد که ترتیب متقارن عناصر جبران کننده همراه با تقریب های تیلور و چبیشف به ماتریس انتقال برای قطبش نور در فیبرهای نوری می تواند به طور قابل توجهی پهنای باند جبران را افزایش دهد. در بخش آخر پایان نامه، ما از معادله Manakov-PMD و یک مدل کلی از انکسار دوگانه فیبر برای بررسی اعوجاج پالس ناشی از تعامل دوشکستگی فیبر و غیرخطی بودن فیبر استفاده کردیم. ما متوجه شدیم که اثر غیرخطی بودن روی اعوجاج پالس به طور قابل توجهی با نمایه انکسار دوگانه متفاوت است.