خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Il cinema muto italiano

توضیحاتی در مورد کتاب

جیان پیرو برونتا بین دیواها و غول‌پیکرها، روشنفکران و توده‌های مردمی، جاه‌طلبی‌های جهانی و فوق‌العاده‌ای D’Annunzio، Quo Vadis و The Lady of the Camellias، تمثیلی خیره‌کننده از ظهور و سقوط سینمای اولیه ساخت ایتالیا را دنبال می‌کند. سینماتوگراف در سال 1896، چند ماه پس از اختراع برادران لومیر به ما می‌رسد، اما باید تا سال 1905 صبر کنیم – با نمایش رومی فیلم که در ده دقیقه و هفت فریم، Presa di Porta Pia را بازسازی می‌کند. برای جشن تولد رسمی سینمای ایتالیا. “کارخانه های فیلم” محلی، همانطور که نامیده می شود، مشاغل کوچک خانوادگی هستند که با این وجود جاه طلبی های صنعتی را پرورش می دهند. انتخاب موضوعات برگرفته از بهترین ادبیات، هنر و تئاتر است و نام‌های بزرگ در فرهنگ آن زمان – یکی از آنها، گابریل دی آنونزیو – در درک طرح‌ها و موسیقی و یا در کاهش آن نقش دارند. آثار خود را تولیدات عالی هستند: Quo Vadis؟، Marcantonio and Cleopatra، Julius Caesar، The Last Days of Pompeii و Cabiria. سینما ما را رویا می‌سازد، میهن‌پرستی مردمی را در آستانه جنگ بزرگ شعله‌ور می‌کند، مردم آمریکا را تسخیر می‌کند. برای “ستاره های” ما، عصر طلایی پرستش جهانی منفجر می شود. از فرانچسکا برتینی تا لیدا بورلی، از پینا منیچلی تا هسپریا، لدا گیس، تا الئونورا دوز، ارتش دیواها که در فیلم‌هایی مانند Rapsodia satanica، Tiger real، Odette، Il fuoco، The Lady of the Camellias یا Malombra جاودانه شده‌اند، الهام‌بخش است. احساسات عمیق عمومی و دگرگونی ذهنیت و آداب و رسوم را به دنبال دارد. اما این شیفتگی، دست در دست صنعت فیلم داخلی، به سرعت تمام می شود. در حدود دهه 1920، صنعتی که فیلم های خود را به سراسر جهان صادر کرده بود، شاهد کاهش تولید از صدها عنوان به چند واحد بود، در حالی که پیشرفت بزرگان آمریکایی و سینمای اروپا بحران ایتالیا را تشدید کرد و باعث مهاجرت گسترده بازیگران، تکنسین ها شد. و کارگردانان در این سناریوی متروک، در سال 1929، گروهی از جوانان ایتالیایی فیلمی با عنوان Sole ساختند که درست از نامش، به نظر می رسد که آن اثر حاوی امید و جرقه تولد دوباره است.