خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Epic Epistles: Scripting the Early Modern Self in Chivalric Romance, the Picaresque and the Conquest Relación

توضیحاتی در مورد کتاب

این مطالعه ادبی از خود به این موضوع می پردازد که چگونه متون بازنمای ژانرهای مختلف امکان بیان انواع مختلف خود را فراهم می کنند، که به عنوان گفتمانی تعریف می شود که در آن تنش بین ساختارهای هنجاری (سیاسی، اجتماعی و ادبی) توسط یک موضوع (یا یک شخصیت یا نویسنده) مدیریت می شود. ، یا هر دو) با درجه خاصی از عاملیت خلاق. میزان بهره برداری از عوامل خلاق تا حدی به ژانری که نویسنده انتخاب کرده یا بر آن تحمیل شده است بستگی دارد. برای مثال، در حماسه، عاملیت خلاق تا حد زیادی در خدمت نظم حاکم است و ظن قدرت متنی بودن برای جابجایی یا جایگزینی این نظم وجود دارد. این قدرت به طور آزمایشی در عاشقانه های جوانمردانه قرن دوازدهم و سیزدهم تحقق می یابد.

به عنوان آمیزه ای از حماسه و عاشقانه، آمادیس د گائولا اثر گارسی رودریگز دمونتالوو (حدود 1508) رابطه پیچیده تری را با خود فردی آشکار می کند. شوالیه تشویق می‌شود تا در جنگل سرگردان شود و برخوردهای خشونت‌آمیز و عاشقانه‌ای که در آنجا اتفاق می‌افتد تبدیل به آیینی برای عبور از بزرگسالی و پذیرش اجتماعی می‌شود. خود به فرآیندی خلاق تبدیل می‌شود که از طریق آن فرد انگیزه‌های خصوصی و وظایف عمومی خود را در یک تعادل قابل اجرا مدیریت می‌کند.

در Cartas de Relation هرنان کورتس (1519-1525)، کورتس هم راوی و هم قهرمان است. آمریکا، بیابان دیگران واقعی، مکان عقب نشینی و رشد نیست، بلکه مکان فرصت است. کورتس با بهره‌برداری خلاقانه از تمامی گفتمان‌هایی که در اختیار دارد، موفق می‌شود خود را به‌عنوان خدمتکار و ایده‌آل و جایگاه سلطنتی ثبت کند. تمرین بازجویی و مجازات؛ فرآیند نگاشت متنی؛ و یک عمل پلیس روانی و دولت. کورتس مخاطبی را مورد خطاب قرار می دهد که به اندازه ابزاری که او برای ساختن خود از آن استفاده می کند، چندگانه است.

در Lazarillo de Tormes اثر Anonymous (1554)، نویسنده ناشناس علیه طبقه ای که خود بخشی از آن است می نویسد. او با کنایه‌ای ماهرانه، انزجار خواننده ممتاز را از لازارو و دزدی معیشتی که او و فقیران دیگرش به آن وابسته هستند، به انزجار از سیستمی تبدیل می‌کند که چنین استیصالی را ایجاد می‌کند.