خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Cell Death The Role of PARP

توضیحاتی در مورد کتاب

پلی (ADP-ribose) پلیمراز (PARP) که پلی (ADP-ribose) سنتتاز (PARS) نیز نامیده می‌شود، یک آنزیم هسته‌ای با طیف وسیعی از عملکردها، از جمله تنظیم ترمیم DNA، تمایز سلولی، و بیان ژن است. بیش از یک دهه پس از شناسایی فعالیت‌های آنزیمی شبه PARP در سلول‌های پستانداران، نقش جدیدی برای این آنزیم پیشنهاد شد که میانجی مکانیزم خودکشی ناشی از شکستن رشته DNA است. این فرضیه از آن زمان به یک مرکز بحث برانگیز در زمینه PARP تبدیل شده است، با بسیاری از سیستم های تجربی که هم نظریه خودکشی PARP را تایید و هم گسترش می دهند. مفاهیم نظری و عملی مسیر خودکشی PARP تا دهه 1990 به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت. به عنوان مثال، محققان یافته های مختلفی را کشف کردند. از جمله، اکسید نیتریک می‌تواند مسیری را که منجر به مرگ سلولی می‌شود (مرگ سلول‌های عصبی و مرگ سلول‌های پانکراس) فعال کند و پراکسی نیتریت، یک گونه اکسیدان فعال که از واکنش اکسید نیتریک و رادیکال‌های آزاد سوپراکسید تولید می‌شود، یک محرک تولید درون‌زا است. شکستگی تک رشته DNA و فعال سازی PARP. این متن با مشارکت محققان در زمینه های مختلف آسیب عصبی، آسیب میوکارد، دیابت، شوک و التهاب، وضعیت فعلی زمینه PARP و مرگ سلولی را بررسی می کند. مرگ سلولی: نقش PARP همچنین PARP و آپوپتوز، PARP و ترمیم DNA و همچنین PARP و تنظیم بیان ژن را بررسی می کند. فصل‌های جداگانه بر پیشرفت‌ها در زمینه‌های مهار دارویی PARP و روش‌های جدید اندازه‌گیری فعال‌سازی PARP تمرکز دارند. علاوه بر این، زمینه نوظهور ایزوفرم های PARP مورد توجه قرار می گیرد. در حالی که پیشرفت های فوق العاده ای در زمینه PARP و مرگ سلولی حاصل شده است، بسیاری از مناقشات نیاز به روشن شدن دارند، و اکتشافات و مشاهدات اخیر نیاز به توسعه بیشتر دارد. مرگ سلولی: نقش PARP نه تنها یک نمای کلی پیشرفته از این زمینه را ارائه می دهد، بلکه به عنوان یک کاتالیزور برای تحقیقات بیشتر در این زمینه عمل می کند.