خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Aesop’s pen: adaptation, authorship, and satire in the Aesopic tradition [thesis]

توضیحاتی در مورد کتاب

ازوپ یک شخصیت تالیفی عجیب است: اگرچه هیچ زادگاه، افسانه، رویداد یا حکایتی را نمی توان به طور امن به او ضمیمه کرد، و اگرچه نمی توان گفت که چیزی توسط او نوشته نشده است، بسیاری از نویسندگان افسانه هایی ساخته اند و به آنها برچسب “ازوپ” داده اند. این پایان‌نامه به بررسی افسانه‌ها و حکایات منسوب به ازوپ در دوره قبل از اولین مجموعه‌های بازمانده ما از «افسانه‌های ازوپ» می‌پردازد. اما در واقع ما قبل از قرن دوم میلاد به هیچ مجموعه ای از این دست دسترسی نداریم. بنابراین، در مورد نویسندگانی مانند آریستوفان، کالیماخوس و فیدروس، که همگی افسانه هایی را به ازوپ نسبت می دهند، با یک روایت افسانه ای مواجه می شویم که در آن «بازگویی‌ها» قرن‌ها قبل از «نسخه‌های اصلی» فرضی است. این پایان نامه با روی گردانی از مفهوم “نسخه های اصلی” و در عوض این پرسش که چگونه هر اقتباسی با دیگر بازنمایی های افسانه گویی و در نظر گرفتن چه شکلی درگیر می شود، دیدگاه جدیدی را در مورد افسانه ها و حکایات ازوپیک موجود در سراسر شعر کهن ایجاد می کند. ازوپ ممکن است به عنوان یک قهرمان فرهنگی و مدل ادبی شناخته شود. مقدمه به طور خلاصه به رویکردهای اصلی محققان در گذشته در مورد افسانه ازوپیک می پردازد و بر اهمیت توسعه رویکردی که به «نقد وفاداری» بستگی ندارد، یعنی ارزیابی اقتباس ها بر اساس شباهت ها و تفاوت ها در مقایسه با نسخه‌های احتمالی “اصلی”. آریستوفان (فصل دوم)، کالیماخوس (فصل سوم) و فیدروس (فصل چهارم) شیوه‌های متفاوتی برای اشاره به ازوپیکا دارند، اما هر نویسنده با آگاهی از این که می‌توان افسانه‌های جدیدی را در «سیتل ازوپ» ابداع کرد، به سنت نزدیک می‌شود. و اینکه چنین افسانه های تازه ساخته شده ای را حتی می توان به ازوپ نسبت داد. در مجموع، این فصل‌ها نشان می‌دهند که بازنمایی افسانه‌گویی در شعر کهن صرفاً نقل‌قول (یا نقل‌قول‌های اشتباه) از مجموعه‌های ثابت نیست. در عوض، تجزیه و تحلیل انتظارات، مقاصد و ویژگی‌های متعارف مختلف موقعیت‌هایی که در آن افسانه‌ها گفته می‌شود، به ما امکان می‌دهد تا نوعی از شاعرانگی افسانه‌گویی ازوپیک را توصیف کنیم که تصویر کامل‌تری از کاربرد افسانه در شعر کهن ارائه می‌کند. از منبع- انتقاد به تنهایی.