خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل بانیان و مبلغین مجالس لعن و محافل نهم ربیع بیشتر چه کسانی هستند؟

آنتونی رابینز میگه : من در 40 سالگی به جایی رسیدم که برای رسیدن بهش 82 سال زمان لازمه و این رو مدیون کتاب خواندن زیاد هستم.

برگزاری مجالس لعن امروزی، با گذشته تفاوت های اساسی کرده است. البته هنوز هستند کسانیکه با همان نگاه سنتی مجلس می گیرند اما عمده مجالس لعن و سب در انحصار جریان “شیعه سکولارست” که ما به حجتیه آنها را می شناسیم. دنبال یک تشکیلات خاص و سازمانی نباشید. حجتیه بیش از انکه یک تشکیلات سازمانی باشد، یک گرایش اعتقادی و یک سبک زندگی است.

اما چرا سراغ این موضوع رفتیم؟ چون بر خلاف تصور رایج، این گونه تفکری، به سرعت در حال رشد و توسعه است و متاسفانه طرفداران بسیاری یافته است؛ طرفدارانی که ممکن است هیچ وقت همدیگر را ندیده باشند.
این گرایش “تحریفی در شیعه”، مظاهر مختلفی در عرصه های فردی و اجتماعی دارند که مجالس اعلام برائت تنها یک جلوه از این تفکر است. برای فهم این گرایش شاذ، باید سراغ سبک تولی آنها رفت. ریشه این برائت ناقص در فهم نارسایشان از “تولی و محبت به اهل بیت” است.

درباره حجتیه حرف بسیارست اما می توان این جریان را در یک جمله خلاصه کرد؛ بزرگترین انحراف اعتقادی حجتیه، حذف ولایت از “تکامل تاریخ” و خلاصه کردن اهل بیت در یک مقطع از زمانست.

تاریخ اهل بیت را باید با دو وجه شناخت. یک وجه نقطه ای است که محدود به زمان اهل بیت است. اما وجه مهمتر یک اثر تاریخی است که اهل بیت را در تاریخ امتداد می بخشد. اساسا ولایت یعنی امتدادش در مسیر تاریخ. این گرایش قدرت فهم جایگاه ولی خدا را در نظام خلقت ندارد. لذا اینکه اهل بیت وساطت در الوهیت(قوس نزول) و وساطت در بندگی(قوس صعود) است را متوجه نیست.
“بناعبدالله و بنا عرف الله” را در جریان تاریخ درک نمی کند و برای “هل الایمان الا الحبّ و البغض” در نقطه ای از تاریخ متوقف شده است.

سبک تولی این جریان نیز صرفا در محبت خلاصه می شود و فراتر از حب اهل بیت نمی رود. “محبت: تا زمانیکه به عرصه تحقق وعمل نکشیده