خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود

فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود؛ انتخابی مطمئن برای ارائه‌ای حرفه‌ای

اسلایدهایی آماده برای استفاده:

فایل فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود شامل ۵۰ اسلاید با طراحی دقیق و ساختاری استاندارد است که برای ارائه‌های رسمی یا چاپ، کاملاً مناسب و آماده استفاده می‌باشد.

ویژگی‌هایی که فایل فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود را متمایز می‌کند:

• طراحی بصری حرفه‌ای:فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود با بهره‌گیری از رنگ‌بندی هوشمندانه و چیدمان اصولی جهت انتقال بهتر مفاهیم ارائه.
• سهولت در اجرا: تمامی اسلایدها از پیش تنظیم شده‌اند و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.
• وضوح بالا و نظم ساختاری: کیفیت بالای عناصر گرافیکی و هماهنگی کامل در نمایش، تجربه‌ای بدون نقص را فراهم می‌سازد.

استاندارد بالا در تولید محتوا:

فایل فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود با رعایت اصول حرفه‌ای طراحی شده و عاری از هرگونه ایراد گرافیکی یا ناهماهنگی در نمایش می‌باشد.

نکته مهم:

در صورت مشاهده نسخه‌هایی با کیفیت پایین‌تر، توجه داشته باشید که ممکن است نسخه‌های غیررسمی باشند. نسخه اصلی فایل فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود تنها از طریق منبع معتبر در دسترس است.

هم‌اکنون فایل فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود را دریافت کرده و ارائه‌ای حرفه‌ای و متمایز تجربه نمایید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل دعا و نیایش با معبود :

در کتاب شریف فلاح السائل این روایات نورانی را دارد که وجود مبارک امام صادق از وجود مبارک پیامبر (ص) نقل کرد که حضرت فرمود: «اَلدُّعَاءُ سِلاحُ المُؤمِنِینَ وَ عَمُودُ الدِّینِ وَ نُورُ السَّمَاواتِ وَ الأَرضِ».[۱]بالأخره ما در سه جبهه جنگ داریم: جبهه اول که با بیگانه هاست آن هم با دعا می شود کمک گرفت، در جبهه درون با هوس می جنگیم آن را هم می شود از دعا کمک گرفت، در جبهه سوم هم با عقل می جنگیم که ما را به قلب برساند آن هم می شود از دعا کمک گرفت. این دعا که در تعبیر این روایت نورانی عمود دین شد سه بخش دارد.

در جریان دعای جهاد اصغر از خدای سبحان نصرت طلب کردن همان است که در دعای صحیفه نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) برای مرزداران دعا می کند که خدایا مرزداران، نظامیان، ارتشیان و سپاهیان ما را آنهایی که امنیت مرز را، امنیت کشور را تأمین می کنند تأیید و حفظ کن، یاد دنیا را از دل های اینها بیرون ببر، یاد خودت و آخرت را در دل های اینها مستقر بفرما![۲] این دعای نورانی امام سجاد در صحیفه سجادیه برای مرزداران مستحضرید که آن روز حکومت، حکومت اسلامی نبود که امام یا نائب امام حکومت کند، دست دیگران بود؛ ولی امنیت کشور، حفظ امنیت مملکت، ناموس مملکت، اینها جزء برنامه های رسمی دین است. این دعای امام سجاد که بخش خاصّی از صحیفه سجادیه را تشکیل داد آن برای جهاد اصغر است. در دعای بر رذایل اخلاقی آن هم ادعیه فراوانی است که صبر و شکر و ذکر و این چیزها را از خدای سبحان مسئلت می کنیم. در جهاد اصغر تلاش و کوشش این است که نظام طاغوت رخت بربندد و نظام الهی مستقر شود. در صحنه جهاد اوسط که جهاد نفس نام دارد و اکبر بودن آن هم نسبی است نه نفسی که اگر پیامبر (ص) فرمود: شما از جهاد اصغر فارغ شدید به جهاد اکبر آمدید،[۳] این اکبر نسبی است نه نفسی، در جهاد اوسط که با نفس، انسان مبارزه می کند می کوشد که آن نظام طاغوتی «امّاره بالسوء»» را براندازد یک نظام الهی «امّاره بالحُسن» را مستقر کند. در بحث های قبل هم ملاحظه فرمودید که این «تاء»، «تاء» تأنیث نیست این «تاء»، «تاء» مبالغه است، وقتی گفته می شود فلان شخص علامه حلّی است این «تاء»، «تاء» مبالغه است این نفس «امّاره بالسوء» است خیلی به زشتی امر می کند، نه برای اینکه نفس مؤنث است این «تاء» آمده عقل، «امّاره بالحسن» است در جهاد اوسط تلاش و کوشش بر این است که نظام «امّاره بالسوء» به نظام «اماره بالحسن» تبدیل شود، آن وقت آدم راحت است؛ یعنی کارهای خوب را به آسانی انجام می دهد. نماز هم که می خواند، خاطرات او این نیست که فلان شخص از بین برود و مانند آن، بدِ کسی را نمی خواهد، شرّ کسی را طلب نمی کند، خیر همه را می طلبد و مانند آن.

در جهاد اکبر که در حقیقت اکبرِ نفسی است بین عقل و قلب تلاش و کوشش است، به اصطلاح، نزاع بین حکمت و عرفان است. عقل می گوید باید فهمید، قلب می گوید باید دید، فهمیدن با مفهوم مشکل حل نمی شود. در هر سه بخش این دعا مؤثر است. آنچه در فلاح السائل آمده که دعا سلاح است، اسلحه است، هم اسلحه جنگ اصغر، هم اسلحه جنگ اوسط و هم اسلحه جنگ اکبر است؛ منتها این دعاها فرق می کند شما می بینید دعاهای روزهای ماه مبارک رمضان یکسان نیست، دعاهای ایام شعبان و ماه رجب یکسان نیست، سوگندهایی هم که انسان با خدای خود درمیان می گذارد یکسان نیست. گاهی انسان خدا را قسم می دهد به رازق بودن او، به شافی بودن او «یا شافی، یا رازق» فلان بیمار را شفا بده! مشکل فلان شخص را برطرف کن! گاهی می بینید در دعای روز نهم ماه مبارک رمضان خدا را به محبّتش قسم می دهیم «بمُحَبَّتِک یا أَمَلَ المُشتَاقِین»[۴] خدایا به دوستی تو، ای کسی که مورد آرزوی عاشقان و مشتاقانی این با دعاهای دیگر خیلی فرق می کند «بمُحَبَّتِک یا أَمَلَ المُشتَاقِین»، آمال ما این است، آرزوی ما لقای توست، این دعا با دعاهای دیگر خیلی فرق می کند. در بخش های ماه شعبان که ـ ان شاءالله ـ در پیش داریم، «مناجات شعبانیه» را هم می خوانید، دعاهای دوستانه مطرح است. در این دعای هر شب ماه مبارک رمضان دعای «افتتاح» که از وجود مبارک امام عصر رسیده است، به ما اجازه دادند به خدا بگوییم، خدایا من هم برای نیاز آمدم که در هر بخش محتاج تو هستم و از تو خواسته ای دارم هم برای ناز آمدم «مُدِلَّاً عَلَیکَ»،[۵] اِدلال یعنی دَلال و غنج و ناز، خدایا من برای ناز کردن آمدم می خواهم با تو ناز کنم. این دعا کجا آن دعاها کجا! این انسان با خدا راز و نیاز کند به عنوان یک دوست حرف بزند که من می خواهم تو را ببینم گوشه ای نشان بدهد انسان جان می بازد، مگر دیدنی است «مُدِلَّاً عَلَیک»اینها راه باز است، اینها برای جهاد اکبر است. آن که همیشه گرفتار این است که خدایا به من این بده، آن بده، این در محدوده جهاد اصغر و اوسط است. در ماه شعبان که اوج آن مناجات هاست، خدایا تو با من مناجات کن!

غرض این است که ما خیلی می ارزیم، آن که ما را آفرید بدن ما همین است که در دیه مشخص کردند که دیه دارد، اما جان ما را گفتند: «إِنَّهُ لَیسَ لِأَنْفُسِکمْ ثَمَنٌ إِلاَّ الْجَنَّهَ فَلاَ تَبِیعُوهَا إِلاَّ بِهَا»[۶] شما به اندازه بهشت می ارزید، خود را به کمتر از بهشت نفروشید که مغبون می شوید. بهشت هم یعنی سعادت ابد، باغی نیست که انسان یک میلیارد سال یا ده میلیارد سال بماند، روح و ریحان است و ابد، بعد به ذهن نمی آید. فرمود این روحتان، این جانتان که صبغه الهی دارد نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی[۷] این به اندازه بهشت ابد می ارزد «فَلاَ تَبِیعُوهَا إِلاَّ بِهَا» بخواهیم نیاز داشته باشیم راه باز است، بخواهیم ناز داشته باشیم راه باز است، بخواهیم بگوییم به ما این بده، آن بده، راه باز است، بخواهیم بگوییم خودت را به ما نشان بده، راه باز است «مُدِلَّاً عَلَیک»، هم اِدلال و غنج و ناز راه دارد، هم نیاز که «عُبَیدُک بِفِنَائِک ، مِسْکینُک بِفِنَائِک ، فَقِیرُک بِفِنَائِک، سَائِلُک بِفِنَائِک»[۸] اینها هست. بنابراین این دعا که در این حدیث شریف آمده است ستون دین است این خیمه، همه را زیرمجموعه خود دارد بعد هم نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ[۹]است.

در روایت دیگری که مرحوم ابن طاووس نقل می کند از امام (علیه السلام) سؤال کردند دعا کردن بهتر است یا قرآن خواندن؟ در آن روایت دارد که دعا کردن بهتر است.[۱۰] سرّش آن است که راوی سؤال کرد آدم با خدا گفتگو کند دعا کند بهتر است یا قرآن بخواند؟ معلوم است دعا کردن بهتر است، چون قرآن، خواندن است تلاوت است اما سؤال نکرد که تفسیر قرآن، اوج قرآن، روح قرآن، با زبان قرآن دعا کردن بهتر است یا دعاهای مأثور، آن یقیناً دعای قرآنی بهتر است، تدبّر در قرآن بهتر است. سؤال سائل این است که من می خواهم قرآن بخوانم، این که قرآن بخوانم بهتر است یا دعای «کمیل»؟ اگر بخواهد دعای «کمیل» بخواند یقیناً قرآن خواندن بهتر است، اما بخواهد گفتگو کند، بخواهد، آن با خدا حرف بزند، نیاز خود را با او مطرح کند، نه اینکه هم کارِ خودش را بخواهد، هم کار دیگری را بخواهد این نیست.

در احتجاجات مرحوم طبرسی هست که عده ای از شام آمدند خواستند مطالبی را از وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) سؤال کنند، حالا یا جهت امتحانی داشت یا علل دیگر. در آن محفل وجود مبارک امام مجتبی(سلام الله علیه) هم نشسته بود، آن سائل سؤال کرد که بین آسمان و زمین چقدر فاصله است؟ چندتا سؤال کرد یکی این بود. حضرت به وجود مبارک امام مجتبی ارجاع داد، امام مجتبی هم این دو جمله را فرمود، فرمود: «دَعوَهُ المَظلُومِ وَ مَدُّ البَصَرِ»[۱۱] بین آسمان و زمین قابل حساب و شمارش متراژی نیست تا چشم می بیند آسمان است «مَدُّ البَصَرِ»، اما آسمانِ غیب را می خواهی بین زمین و آسمان، آ