خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Dentro da Baleia e Outros Ensaios

توضیحاتی در مورد کتاب

جورج اورول نویسنده 1984 و مزرعه حیوانات نیز یکی از بزرگترین مقاله نویسان قرن بیستم بود. این مجموعه مروری بر تولیدات او، از نقد ادبی تا تحلیل سیاسی را ترسیم می کند. سازماندهی و مقدمه توسط روزنامه نگار دانیل پیزا.

برزیلی ها به خوبی از جورج اورول در سال 1984 و مزرعه حیوانات، دو افسانه سیاسی که در آن زمان با انتقاد از توتالیتاریسم در تصاویری قوی نشان خود را نشان دادند، می شناسند. اما جنبه روزنامه‌نگار و مقاله‌نویس، که اکنون در دنترو دابالها ارائه شده است، شایسته توجه یکسان است. نثر غیرداستانی او همان توانایی را دارد که خواننده را نگه دارد و با شفافیت و انعطاف پذیری به سبکی تبدیل شده است که مدارس روزنامه نگاری خوب در سراسر جهان مطالعه می کنند. مضامین آن به لطف شفافیت شجاعانه و قدرت توصیفی آن زنده می مانند. حتی بازتاب های سیاسی غیرمستقیم با خواننده امروز صحبت می کند.
سازمان این کتاب، مسئول روزنامه نگار دانیل پیزا، به دنبال پوشش موضوعات مختلفی است که به اورول علاقه مند شده است. در قسمت اول، اورول از حرفه خود به عنوان نویسنده می نویسد و دوره ای را به یاد می آورد که به عنوان فروشنده در یک کتاب فروشی دست دوم کار می کرد. او همچنین درباره هنر مرور بحث می‌کند و دسته‌بندی «کتاب‌های خوب بد» را ایجاد می‌کند، کتاب‌هایی که با اشتیاق به خواندن آن‌ها ادامه می‌دهیم، حتی اگر از نقص‌هایشان آگاه باشیم. در قسمت دوم، اورول، خاطره نویس و تحلیلگر سیاسی را داریم. متن‌هایی مانند «آویز کردن» و «کشتار فیل» از کلاسیک‌های روزنامه‌نگاری ادبی هستند. اورول در «تأملاتی درباره گاندی» با انتقاد از بیهودگی معروف ترین صلح طلب قرن بیستم، جنجال به پا می کند. در بخش سوم و پایانی، ادبیات و سیاست بیشتر در هم می آمیزند و نویسندگانی مانند H.G. ولز، تولستوی، سویفت و مارک تواین در پرتو انتخاب های سیاسی خود.
سوالی که بیش از همه اورول را آزار می دهد، دقیقاً رابطه بین نویسنده و سیاست بود که در مقاله ای که عنوان کتاب را می دهد مورد بحث قرار گرفت. برای او نویسنده نباید نگاه جناحی به واقعیت داشته باشد، اما نمی تواند از مسئولیت تصور جامعه بهتر فرار کند. از آنجایی که او تصور می‌کرد که جهان به سمت توتالیتاریسم پیش می‌رود (بیشتر مقالات او در دهه‌های 1930 و 1940 نوشته شده‌اند)، از مرگ این رمان ابراز تاسف کرد. با این حال، داستان های تخیلی او اثباتی بر خلاف آن بود. در هماهنگی با تمریناتش، فریاد مقاومتی سر داد که هنوز هم تکرار می شود.