خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم شامل ۳۵ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل وظیفه دولت سیزدهم در قبال شعار سال چیست؟ دولت ۱۴۰۰، جایگزینی می توانیم به جای نمی توانیم :

چنین به نظر می رسد که دولت ها در سالی که انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود، در بهترین حالت می توانند شرایط لازم را برای شناخت وضع موجود در سازمان دولت و استقرار نیروهای مدنظر در سطوح مختلف سازمانی فراهم و برنامه هایی را برای اجرا در سال های آینده معرفی کنند. از سوی دیگر، دولت قبل به روزهای آخر خود رسیده است و با توجه به خستگی و آماده شدن برای تحویل به دولت بعدی، شرایط مناسبی برای طرح ریزی یک حرکت جدید ندارد. در چنین شرایطی با توجه به آنچه که در سایر سال ها رخ داده است، رهبر معظم انقلاب مأموریتی اختصاصی را به عنوان شعار سال ابلاغ می کنند.

سؤال این است که اصولاً تعیین چنین مأموریتی، آن هم در سالی که دولت سابق و دولت مستقر آمادگی چندانی برای حرکت ندارند چه وجاهتی دارد؟ آیا صرف اینکه این مأموریت ها مختص به یک سال نیستند و برای به سرانجام رسیدن آنها سال ها وقت لازم است، برای تجویز صدور آنها کفایت می کند؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که دولت ها همواره با توجیهات مختلف، ضمن سلب مسئولیت از پرداختن جدی به شعار سال، گاه آن را به یک امر تزئینی و یا یک استراتژی صرفاً درازمدت که در کوتاه مدت امکان عملیاتی شدنشان وجود ندارد، تقلیل داده اند. لذا در سال جاری نیز چندان خبری از پرداختن به شعار سال مطرح نیست، گوئی که اساساً چنین شعاری مطرح نشده است!

شایان ذکر است که در شعارهای رئیس جمهور منتخب مردم و در کارنام ایشان، مانع زدایی از تولید جایگاه خاصی دارد؛ اما در عموم شعارهای انتخاباتی کاندیداها، خبری از این مبحث نبود.

در این نوشتار به دو مسئله می پردازیم. اولا آیا در چنین سالی، طرح شعار سال وجاهت دارد یا خیر؟ و ثانیاً با استقرار دولت جدید تکلیف «پشتیبانی ها و مانع زدایی ها» در سال چه خواهد بود؟

۱. جایگاه شعار سال

در پاسخ به سؤال اول، یک رویکرد این است که ابتدا باید ظرفیت کارگزاران مسئول در حوزه شعارهای سال را بررسی کنیم. با فرض پذیرش چنین نگاهی، باید گفت که در طراحی مسیر پیشرفت، حداقل یک چهارم از عمر جمهوری اسلامی را باید نادیده گرفت، زیرا تا کنون کارگزاران آمادگی اجرای پروژه های کلان پیشرفت را نداشته اند. طرح این بحث، سیاست گذاران را بر آن می دارد که کمی به این نکته بیندیشند که چه باید کرد که پیشرفت جمهوری اسلامی متوقف به تعویض دولت ها نباشد. در برخی از کشورها، قوام حرکت به حضور بوروکرات های پرقدرت است. افرادی که در هم دولت ها هستند و ضمن حفظ ساختار اجرایی کشور، تداوم حرکت در مسیر سیاست های کلان را تضمین می کنند. اما این طرح در کشور ما به دلایل مختلف بومی نشده است و چه بسا برای بومی سازی در محیط ایران ایده مناسبی هم نباشد. البته روش های دیگری نیز وجود دارند که پرداختن به آنها مجال موسع تری را می طلبد.

۲. وضعیت اراده ها در تشخص بخشی به موانع حرکت

بحث این نیست که چون دولت ها تعویض می شوند، نباید شعارها و مأموریت های کلان را مطرح کرد و یا نگاه به شعار و مأموریت، صرفاً باید بلندمدت باشد و در طی سال می توان آنها را نادیده گرفت. اتفاقاً دولت ها در همین ابتدا و در شش ماه اول است که طرح های اساسی را درمی اندازند و آنچه را که قرار است در آینده رخ دهد، به مردم می نمایانند.

وجه دیگر طرح شعار سال، زندگی مردم و وضعیت کشور است؛ زیرا شعارها برای تغییر وضعیت ها و فراتر از موانع فنی مطرح می شوند، لذا باید موانع فنی را به نفع شعارها از بین برد. اگر در نظام حکمرانی اراده ای وجود داشته باشد، شعارها، تضمین حرکت اراده ها در مسیر پیشرفت هستند؛ اما در بسیاری از موارد مشاهده می شود که یک کلان ایده که زندگی مردم و وضعیت کشور منوط به اجرای آن است، به خاطر وجود برخی از موانع فنی معطل می ماند و تصمیمات بزرگ و تحولات اساسی در مسیر حرکت ملت، نادیده گرفته می شوند که انحرافی اساسی در پیشرفت است. موانع همیشه وجود دارند و اگر بیش از حد بزرگ انگاشته شوند، توان آن را دارند که سیاست گذاران را از اتخاذ تصمیمات کلان و حل مشکلات باز دارند.

بنابراین شاید بتوان بزرگ ترین مانع در مسیر تحقق شعارهای سال را تفکر متوقف کنند «اولویت موانع» که از عدم اراده ناشی می شود، دانست. فقدان اراده برای ایجاد تغییر موجب می شود که موانع، بزرگ انگاشته می شوند. در پرتو اراده است که موانع هویت واقعی خود را پیدا می کنند و می توان آنها را از سر راه برداشت.

رهبر معظم انقلاب همواره اراده خود را برای تغییر و تحول نشان داده اند. ایشان تغییر وضعیت و تحول به نفع پیشرفت جامعه را همواره در اولویت قرار داده و تلاش کرده اند موانع را به نفع تحول مرتفع کنند. اما مانع اصلی تفاوت نگاه پراراده رهبری با نگاه مدیرانی است که تغییر را ناممکن می دانند. از این روست که رهبری تحریم را فرصت و عاملی برای تحرک بیشتر می بینند و برخی تهدید و لزوم تسلیم به سکون و عدم تحرک. آنچه را که دیگران تهدید می دانند، رهبری فرصت می خوانند، مگر در مواردی که ضرورت های اجتناب ناپذیر، ایشان را مجاب کرده است که برای حفظ خطوط قرمز نظام، مانع را عامل تعیین کننده بدانند. البته این ضرورت هم ناشی از عدم تحرک همان دیگران است.

شاید بتوان با کلیدواژ «نرمش قهرمانانه»، چنین مثالی را در سیر رهبری یافت. جایی که تداوم حرکت با سرعت سابق می توانست کشور را در معرض شکستی سنگین قرار دهد و لذا رهبری به جای تسریع