خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل نگاهی به زندگانی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل نگاهی به زندگانی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی :

سید مصطفی خمینی در ماه رجب سال ۱۳۴۹ هجری قمری، مصادف با آذرماه سال ۱۳۰۹ هجری شمسی، در یکی از محلات قدیمی قم به نام الوندیه به دنیا آمد. او نخستین فرزند امام خمینی، بنیان گذار جمهوری اسلامی، بود. پس از اتمام دبستان و به تشویق پدر به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. ایشان بعد از خواندن کتب جامع المقدمات، سیوطی، مغنی، مختصر المعانی و مطول، یک دوره اصول و فقه را شروع کرده و با خواندن کتاب های معالم الاصول، رسائل شیخ انصاری، شرح لمعه، مکاسب شیخ انصاری و کفایه الاصول آخوند خراسانی بعد از هفت سال دوری سطح را به پایان رسانید (حسینیان، ۱۳۷۹، صص ۱۱ و ۱۴). از اساتید او در این دوران می توان از شیخ جعفر سبحانی و آیات حائری، صدوقی، سلطانی و شیخ عبد الجواد اصفهانی نام برد (همان، ص ۱۵). سید مصطفی خمینی در ۱۷ سالگی معمم شد و در سن بیست و یک سالگی در حوز فقه حضرت آیت العظمی بروجردی شرکت کرد و آن گاه خارج اصول را در خدمت پدرش، امام خمینی شروع کرد. (روحانی، بی تا، ص ۵) و بعد از مدتی جامع معقول و منقول شد (حسینیان، ۱۳۷۹، ص ۴۰).

در مورد مقام علمی سید مصطفی خمینی، آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی چنین می فرماید: «… جزء ممتازترین کسانی بود که در حوزه های علمیه قم، نجف، مشهد و…، وجود داشت. بنده ایشان را به عنوان یک چهر برجسته حوز علمی قم از سال ها قبل می شناختم.» (کمیته کنگر شهید سید مصطفی خمینی، ۱۳۷۶، ص ۴۰). در حوزه های علمیه معمولا رسیدن به اجتهاد هدف اصلی است بنابراین فقه و اصول بیش از هم دروس مورد توجه قرار می گیرد. اما آیت الله مصطفی خمینی علاوه بر دروس اصلی به فلسفه نیز اهمیت می داد و خود از استادان فلسفه بود. مرحوم حجت الاسلام سید احمد خمینی در این باره چنین می گوید: «… در علم و فلسفه و ادبیات متبحر بود و مباحث فلسفه را به خوبی تجزیه و تحلیل می کرد» (پیام انقلاب آبان ماه ۱۳۶۱، شماره ۷، ص ۴۸). از جمله اساتید فلسفه او می توان از آیات فکوریزی، وال محقق و علامه طباطبایی نام برد (گلشن ابرار، ج ۲، ۱۳۷۹، ص ۷۷۵).

دوران مبارزه

به دنبال فوت آیت الله العظمی بروجردی، محمد رضا شاه لایح انجمن های ایالتی و ولایتی را به تصویب رساند که در ضمن آن قید «قسم به قرآن در مجلس به قسم به یکی از کتاب های آسمانی» تغییر یافته بود. این عمل موجب اعتراض علما و مراجع خصوصا امام خمینی شد. امام در ۱۳ خرداد ۱۳۴۲، سخنان تندی علیه شاه ایراد فرمودند که منجر به دستگیری ایشان در بامداد ۱۵ خرداد شد. دستگیری امام، اعتراضات فراوانی را در پی داشت و جمعیت انبوهی از مردم در تظاهرات طرفداری از امام در روز ۱۵ خرداد شرکت نموده و با شعارهای «یا مرگ یا خمینی» به حمایت از مرجع تقلید خود پرداختند. رژیم در طی یک عملیات خونین، قیام مردم را سرکوب کرده و فعالیت ها موقتا خاموش شد.

آیت الله سید مصطفی خمینی در آغاز نهضت امام، نقش و مسئولیت مضاعفی داشت؛ زیرا او علاوه بر شرکت در مبارزه، فرزند رهبر نهضت بود. ایشان بلافاصله بعد از شروع نهضت، شخصا مدیریت چاپ و تکثیر بیانیه ها و پیام های آیت الله خمینی را به عهده گرفت. حجت الاسلام درچه ای در این باره می گوید: «… در منزلی در جنب مدرس حجتیه به راهنمایی ایشان (حاج آقا مصطفی) با جمعی از دوستان طلبه به طور خصوصی و مخفیانه در تنظیم متن سخنرانی های امام کار می شد… حاج آقا مصطفی چون یک مدیر مدبر و یا یک فرمانده عملیاتی، گاهی شجاعانه می نشست و گاهی اطراف دوستان طلبه دور می زد و راهنمایی می کرد (خاطرات حجت الاسلام درچه ای، منقول از کمیت علمی کنگره شهید مصطفی خمینی، ج ۲، ۱۳۷۶، ص ۲۲۰).

بعد از دستگیری امام، سید مصطفی، رهبری تظاهرات ۱۵ خرداد را در دست داشت و سعی می کرد هم علما را به اعلام بیزاری از رژیم شاه تشویق کند و هم با کنترل احساسات، خونی ریخته نشود (حسینیان، ۱۳۷۹، ص ۴۱). بعد از سرکوب قیام خونین پانزده خرداد ایشان سه اصل مهم را برای ادام مبارزه در پیش گرفت؛

– بازنگهداشتن بیت رهبر دستگیر شد نهضت

– تلاش برای نگه داشتن مراجع و علما در صحن مبارزه

– تلاش برای آزادی حضرت امام خمینی (هان، ص ۴۳)

در مرداد ماه ۱۳۴۲ که ساواک امام را از زندان به منزل خصوصی منتقل کرد، سید مصطفی موفق شد که مستقیما با امام در رابطه باشد و هنگامی که امام در تاریخ فروردین ماه ۱۳۴۳ بعد از ۱۰ ماه حبس و حصر به قم بازگردانده شدند ایشان نیز همراه و مشاور و مساعد امام بودند (روحانی، بی تا، ص ۱۱).

تبعید به ترکیه

به دنبال تصویب قانون کاپیتولاسیون و سخنرانی حضرت امام علیه آن، رژیم مجددا امام را دستگیر و در ۱۳ آبان ۱۳۴۳ به ترکیه تبعید کردند؛ با ترس اینکه مبادا با تحریک حاج سید مصطفی پانزده خرداد دیگری بوجود آید. در ساعت ۱۰ صبح همان روز، ایشان را در منزل یکی از علما دستگیر و تحت الحفظ به زندان قزل قلعه بردند (همان، ص ۱۳).

حاج سید مصطفی در زندان با اخلاق اسلامی خود برای سایر زندانیان الگویی شد و هم بندهای خود را متأثر از اخلاق خود کرد. داریوش فروهر در این باره می گوید: «… با اینکه در سنین جوانی بودند، بسیار شخصیت گیرایی داشتند. با همه برخوردی بسیار جذب کننده داشتند» (خاطرات داریوش فروهر به نقل از کمیته علمی کنگره شهید مصطفی خمینی ج ۲، ۱۳۷۶، ص ۳۶۹).

مأمورین ساواک در زندان به ایشان رفتن به ترکیه را پیشنهاد می کنند که حاج آقا مصطفی می پذیرد. آنگاه به قم می رود و بعد از زیارت حضرت معصمومه و مشاور با علما از رفتن به ترکیه انصراف می دهند (خاطرات آیت الله خزعلی، ۱۳۸۲، ص ۱۲۴). ولی ساواک او را تحت فشار و تهدید قرار می دهد و چون او به تهدید ساواک توجه نمی کند، در تاریخ ۱۳ دی ماه ۱۳۴۳ توسط نیروهای امنیتی دستگیر و پس از یک شب اقامت در باشگاه نخست وزیری، با یک فروند هواپیمای نظامی به ترکیه تبعید می شود (حسینیان، ۱۳۷۹، صص ۶۲ و ۶۳).

استمرار مبارزه؛ از ترکیه تا نجف

حاج سید مصطفی در ترکیه نزد پدر به بورسا رفت و عهده دار امور شخصی معظم له شد. در ترکیه پدر و پسر تحت نظارت شدید مأمورین دولتی بودند چون طبق قوانین ترکیه پوشیدن لباس روحانی ممنوع بود، به ناچار از پالتو استفاده می شد. سید مصطفی در آنجا هم از خدمت امام استفاده های شایان علمی کرد. او که در این زمان از مجتهدین مسلم حوزه قم بود با پدر در مسائل مختلف دینی بحث می کرد تا مقام علمی خود را مستحکم تر و استوارتر گرداند.

سرانجام رژیم شاه تحت فشار دولت ترکیه و مردم ایران، تصمیم به تبعید امام از ترکیه به عراق گرفت. شاید می خواست با تبعید امام به کشور مرجع خیز عراق، نقش مرجعیت ایشان را در بین سایر مراجع محو کند.

در روز ۱۳ مهرماه ۱۳۴۴ امام به همراه پسرش سید مصطفی به عراق می روند و در کاظمین و سامرا و کربلا با استقبال گسترد مردم، علما و روحانیون قرار می گیرند و سپس به